Перевод: с греческого на английский

с английского на греческий

(οἱ+λογισμοί

  • 1 λογισμοί

    λογισμός
    counting: masc nom /voc pl

    Morphologia Graeca > λογισμοί

  • 2 λογισμός

    λογισμός, οῦ, ὁ (Thu. +).
    ① the product of a cognitive process, calculation, reasoning, reflection, thought in our lit. in pl. W. ἔννοιαι thoughts and sentiments Pol 4:3 (Ath. 9, 1). μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λ. κατηγορούντων as their thoughts accuse one another Ro 2:15 (here the thoughts are personified as prosecution and defense; Straub 30; cp Pr 19:21). Not infreq. in an unfavorable sense (as e.g. Vett. Val. 49, 8; 173, 11; λ. κακοί Pr 6:18; cp. Wsd 1:3, 5; 11:15) οἱ προκατέχοντές σου τὴν διάνοιαν λογισμοί the (prejudiced) thoughts that preoccupy your mind Dg 2:1. λογισμοὶ ἐθνῶν the designs of nations 1 Cl 59:3. λογισμοὺς καθαιροῦντες we demolish sophistries 2 Cor 10:4.
    ② the capability of reasoning, reasoning power, wisdom (Epicurus in Diog. L. 10, 132 νήφων λογισμός=sober reasoning; TestGad 6:2 τὸ πνεῦμα τοῦ μίσους ἐτάρασσέ μου τὸν λογισμὸν πρὸς τὸ ἀνελεῖν αὐτόν; TestJob 21:4 ἀνελάμβανον λογισμὸν μακρόθυμον; Jos., Bell. 2, 31; Just., A I, 17, 3 al.) ἄνθρωπος αἴσθησιν ἔχει κ. λογισμόν a pers. has the power to feel and think Dg 2:9 (λ. w. αἴσθησις as Philo, Praem. 28).—DELG s.v. λέγω B 2. M-M. TW. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > λογισμός

  • 3 πηρός

    πηρός ([dialect] Dor. πᾱρός implied in ἔμπαρος, παρόω, qq.v.), ά, όν,
    A disabled in a limb, maimed, αἱ δὲ χολωσάμεναι πηρὸν θέσαν [the Muses] made him helpless or blind (cf. Aesop.57), Il.2.599;

    πηρὸς ὁ μὲν γυίοις, ὁ δ' ἄρ' ὄμμασι AP9.11

     (Phil. or Isid.);

    πηραὶ τὰ σκέλεα Hp.Mul.2.131

    .
    2 of the mind, Semon.7.22; ἀμβλεῖς καὶ π. Ph.1.624; π. τῷ νῷ Sch.Ar.Pl.48;

    πηροὶ οἱ λογισμοί Luc.Am.46

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πηρός

  • 4 ἀδεισίθεος

    A impious, λογισμοί Orac. ap. Jul.Ep.88;

    ἄνδρος Procl.H.3.12

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀδεισίθεος

  • 5 ἐναπομάσσω

    A wipe off upon, e. g. pigments, Plu. 2.99b:—[voice] Med., receive an impression,

    λογισμοὶ ἐ. τύπους φρονήσεως Ph.1.59

    ,al.:—[voice] Pass., to be stamped on,

    κηροῖς Plu.2.3e

    , cf. D.L.7.46; to be imaged in,

    τῷ κατόπτρῳ Ach.Tat.5.13

    ; also

    φαντασία κατ' αὐτὸ τὸ ὑπάρχον -μεμαγμένη ZenoStoic.1.18

    .
    II rub, dry, Alex. Trall.Febr.1.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐναπομάσσω

  • 6 διάνοια

    διάνοια, ας, ἡ (s. διανοέομαι; Aeschyl., Hdt+.; in LXX nearly always for לֵב, לֵבָב).
    ① the faculty of thinking, comprehending, and reasoning, understanding, intelligence, mind as the organ of νοεῖν (SibOr 3, 421; Iren. 1, 14, 3 [Harv. I 135, 3]. Of God Hippol., Ref. 1, 19, 2) Hm 10, 1, 5. κατὰ διάνοιαν 1 Cl 19:3. Described as the seat of the λογισμοί Dg 2:1; as the organ of ζωή, πίστις, ἐγκράτεια 1 Cl 35:2. Darkened Eph 4:18; 1 Cl 36:2; 2 Cl 19:2; hence πηρὸς τῇ δ. maimed or blind in understanding 2 Cl 1:6 (cp. Ex 36:1 σοφὸς τῇ δ.; Job 9:4). In contrast, fixed on God (cp. Philochorus, cited 2, below) 1 Cl 35:5. Insight 1J 5:20 (Just., D. 5, 6 ἐπʼ ἄπειρον ἀεὶ τὴν δ. πέμπων). Of moral understanding Hb 8:10; 10:16 (both Jer 38:33); Hm 5, 2, 7; 11:1. W. heart and soul and mind (s. IDefixWünsch 1, 10) Mt 22:37; Mk 12:30 (ἐξ ὅλης τ. διανοίας Epict. 2, 2, 13); Lk 10:27 (Dt 6:5 v.l.); cp. 2 Cl 3:4. On τετρωμένοι κατὰ διάνοιαν GPt 7:26 s. τιτρώσκω.
    ② mind as a mode of thinking, disposition, thought, mind (Jos., Ant. 2, 19; Ath. 32, 3) εἰλικρινὴς δ. 2 Pt 3:1; καθαρὰ δ. 1 Cl 21:8; ἁπλῆ δ. 23:1; ἄμωμος δ. ITr 1:1; ὑπερήφανος διανοίᾳ καρδίας αὐτοῦ (1 Ch 29:18; Bar 1:22) proud in the thoughts of his heart Lk 1:51; ἐχθρὸς τῇ δ. hostile in attitude Col 1:21; ἀπερισπάστῳ δ. w. undisturbed mind IEph 20:2. The mind becomes discouraged Hv 3, 11, 3; disturbed 2 Cl 20:1; corrupted away fr. the Lord Hs 4:7 (contrast Philochorus [IV/III B.C.]: 328 Fgm. 188b Jac. in a hymn to a goddess concerning the devotee’s ‘pure mind’). In imagery gird up the loins of the mind 1 Pt 1:13.
    ③ mind focused on objective, purpose, plan (Jos., Vi. 158) εἰδὼς [τὴν δι]άνοιαν (as restored by edd., but w. proviso PEg2 p. 22 [s. ἄνοια]) PEg2 50f =ASyn. 280, 45. So prob. in 1 Cl 33:4, if κατὰ διάνοιαν (lacking in Lat., Syr., and Coptic transl.) is orig.: in accordance with plan.
    ④ mind as fantasizing power, imagination, in an unfavorable sense 1 Cl 39:1.
    ⑤ mind in sensory aspect, sense, impulse, in a bad sense (Num 15:39) pl. Eph 2:3.—B. 1240. EDNT. M-M. TW. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > διάνοια

  • 7 πηρός

    πηρός, ά, όν (s. two next entries; Hom. et al.; pap; ApcrEzk [Epiph 70, 15]; SibOr 3, 793; Philo; Just.; Mel., P. 78, 564) pert. to being impaired in any part of the body, maimed, disabled, weakened; w. ref. to the eyes blind (Appian, Samn. 9 §5; Aesop, Fab. 37 P.=57 H.; 37 H-H.; 54 Ch.), fig. (Philo, Somn. 1, 27 πρὸς αἴσθησιν πηροί; Ps.-Lucian, Am. 46 πηροὶ οἱ τῆς διανοίας λογισμοί) πηροὶ τῇ διανοίᾳ blind in mind 2 Cl 1:6.—DELG.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > πηρός

  • 8 ἔννοια

    ἔννοια, ας, ἡ the content of mental processing, thought, knowledge, insight, (so esp. in the philosophers: Pla., Phd. 73c; Aristot., EN 9, 11, 1171a, 31f; 10, 10, 1179b, 13f; Epict. 2, 11, 2 and 3 al.; Plut., Mor. 900a; Diog. L. 3, 79; T. Kellis 22, 4; Herm. Wr. 1, 1; Philo; but also outside philosophic contexts: X., An. 3, 1, 13; Diod S 20, 34, 6; PRein 7, 15 [II B.C.]; UPZ 19, 111; 110, 32 [all II B.C.]; Pr 1:4; 2:11 al.; Jos., Bell. 2, 517 and Ant. 14, 481; Test12Patr; TestSol 20:5 εἰς ἔννοιαν ἐλθεῖν; Just. Tat.; Ath.; ἔ. ἔχειν τοῦ θεοῦ Orig., C. Cels. 4, 96, 3; περὶ τοῦ δημιουργοῦ ἐ. 4, 26, 46; ἔ. τῶν νόμων Did., Gen. 113, 1) κ. ὑμεῖς τ. αὐτὴν ἔννοιαν ὁπλίσασθε arm yourselves also w. the same way of thinking 1 Pt 4:1; ἐννοεῖν ἔ. Dg 8:9. ἐδόκει γ[ὰρ ἑτε]ερογνωμονεῖν τῇ ἐκ[ε]ίν[ου ἐν]νοίᾳ (what was said) appeared to differ in sense from what he (the Redeemer) had in mind GMary 463, 9–11.—αὕτη ἡ ἀπό[ρ]ροια τῆ[ς ἐ]ννοίας, this emanation of the (divine) mind Ox 1081, 30f=SJCh 90, 7f; cp. Just., A I, 64, 5 πρώτην ἔννοιαν ἔφασαν τὴν Ἀθηνᾶν ‘they called Athena the first thought [of Zeus]’, sim. Helen as wife of Simon Magus 26, 3. Pl. (Jos., Ant. 6, 37; Just., D. 93, 1; Tat., Ath.) w. διαλογισμοί 1 Cl 21:3. W. ἐνθυμήσεις (Job 21:27 Sym.) Hb 4:12; 1 Cl 21:9. W. λογισμοί Pol 4:3.—B. 1212. DELG s.v. νόος. M-M. TW. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἔννοια

  • 9 ὀχύρωμα

    ὀχύρωμα, ατος, τό (ὀχυρόω ‘fortify’; in various senses: ‘stronghold, fortress, prison’ since X., Hell. 3, 2, 3; SIG 502, 39 [III B.C.]; OGI 455, 14 [39 A.D.]; PPetr II, 13 [3], 2 [III B.C.]; PStras 85, 23; LXX; Jos., Ant. 13, 27) a strong military installation, fortress, in imagery (Hybreas [I B.C.] in Seneca Rhet., Suas. 4, 5; Pr 21:22 καθεῖλεν τὸ ὀχύρωμα ἐφʼ ᾧ ἐπεποίθεισαν; 10:29 ὀχύρωμα ὁσίου φόβος κυρίου) of spiritual weapons that are δυνατὰ … πρὸς καθαίρεσιν ὀχυρωμάτων powerful … to tear down fortresses, i.e. to destroy λογισμοί, sophistries, and everything that opposes the γνῶσις θεοῦ 2 Cor 10:4 (cp. Philo, Conf. Lingu. 129; 130 τὴν τοῦ ὀχ. τούτου καθαίρεσιν).—DELG s.v. ἐχυρός. M-M. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ὀχύρωμα

См. также в других словарях:

  • λογισμοί — λογισμός counting masc nom/voc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Evagrius Ponticus — Evagrius Ponticus, or Evagrius the Solitary (345 399 A.D.) was a Christian monk and ascetic. One of the rising stars in the late fourth century church, he was well known as a keen thinker, a polished speaker, and a gifted writer. Throughout his… …   Wikipedia

  • λογισμός — (Μαθημ.). Όρος που συναντάται σε διάφορα πεδία των μαθηματικών: απειροστικός λ., διαφορικός λ., ολοκληρωτικός λ., αριθμητικός λ., διανυσματικός λ., από μνήμης λ., γραπτός λ., μηχανικός λ., λ. της λογικής κλπ. Ο όρος λ. χρησιμοποιήθηκε αρχικά για… …   Dictionary of Greek

  • παύω — ΝΜΑ 1. τελειώνω, δίνω τέλος, σταματώ 2. (για πρόσ.) συγκρατώ, αναχαιτίζω κάποιον («ἵνα παύσομεν ἄγριον ἄνδρα», Ομ. Ιλ.) 3. (στην προστ.) πάψε και παῡε σταμάτα, τελείωνε, τερμάτιζε (α. «πάψε τα κλάματα» β. «παῡε γόοιο», Ελλην. Επιγραμμ.) νεοελλ. 1 …   Dictionary of Greek

  • πετώ — πετῶ, άω, ΝΜ 1. ίπταμαι, μετακινούμαι κουνώντας ρυθμικά τα φτερά μου («όταν πετά και κελαηδεί») 2. μτφ. κινούμαι ολοταχώς («οι λογισμοί πετάξανε, στον ουρανό εφτάσα», Ερωτ.) 3. βαδίζω γρήγορα, τρέχοντας («επετούσαν προς την οικίαν εκείνην», Παπαδ …   Dictionary of Greek

  • πηρός — ά, όν, Α 1. αυτός που έχει ακρωτηριασμένο ένα μέλος τού σώματός του, ανάπηρος, σακάτης («πηρὸς ὁ μὲν γυίοις, ὁ δ ἄρ ὄμμασι», Ανθ. Παλ.) 2. συνεκδ. ο πνευματικά ανάπηρος, ο διανοητικά ελαττωματικός, κουτός («ἀμβλεῑς καὶ πηροὶ», Φίλ.) 3. (για… …   Dictionary of Greek

  • ρατιώνες — οἱ, Α οι λογισμοί. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. ratio, ōnis «λογισμός»] …   Dictionary of Greek

  • ρεμβάζω — ΝΜ νεοελλ. ονειροπολώ, είμαι ήρεμος και αφήνω τη φαντασία μου ελεύθερη μσν. 1. (μτβ.) τριγυρίζω, κάνω κάποιον να γυρίζει γύρω από κάτι («καὶ ἕλκουσί σε οἱ λογισμοὶ καὶ ῥεμβάζουσι», Μακ. Αιγ.) 2. μέσ. ῥεμβάζομαι (για την ψυχή) έχω χάσει την… …   Dictionary of Greek

  • ВАСИЛИЙ ВЕЛИКИЙ — [греч. Βασίλειος ὁ Μέγας] (329/30, г. Кесария Каппадокийская (совр. Кайсери, Турция) или г. Неокесария Понтийская (совр. Никсар, Турция) 1.01.379, г. Кесария Каппадокийская), свт. (пам. 1 янв., 30 янв. в Соборе 3 вселенских учителей и святителей; …   Православная энциклопедия

  • ГРИГОРИЙ СИНАИТ — [греч. Γρηγόριος ὁ Σιναΐτης] (ок. 1275, сел. Кукул, близ Клазомен, М. Азия 27.11.1346 (?), Парория, в сев. части совр. хребта Странджа (Истранджа)), прп. (пам. 8 авг., греч. 6 апр.), один из важнейших деятелей исихастского возрождения XIV в.,… …   Православная энциклопедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»