-
1 αημι
веять, дуть: , οἵ τε νέφεα διασκιδνᾶσιν ἀέντες Hom. ветры, дуновением (своим) рассеивающие тучи; ὑόμενος καὴ ἀήμενος Hom. омываемый дождем и обвеваемый ветром; δίχα δέ σφιν θυμὸς ἄητο Hom. они не знают, к какой стороне примкнуть (точнее: их души колеблются то туда, то сюда); κάλλος ἄητο HH. красотой (как бы) повеяло (от богини Деметры); μαρτύρια ἄηται Pind., ходят противоречивые слухи -
2 διασκιδνημι
(= διασκεδάννυμι См. διασκεδαννυμι) разбрасывать, раскидывать, рассеивать или разгонять(νέφεα Hom.; νῆας Hes.; τοὺς πολεμίους Plut.; ἥ κνῖσα ἐς τὸν οὐρανὸν διασκίδναται Luc.)
-
3 δονεω
1) трясти, сотрясать, колыхать(ἔρνος ἐλαίης Hom., ἄκοντα Pind.; δονέοντο αἴγειροι πτελέαι τε Theocr.; ὕδωρ δονεῖται καὴ κυμαίνεται Plut.)
2) гнать, нагонять(νέφεα Hom.)
3) погонять(βόας ἀγελαίας Hom.; μάστιγι Pind.)
ἅρματα δονήσεται HH., — будут мчаться колесницы4) взбалтывать, взбивать(τὸ γάλα Her.)
5) издавать звуки, петь(θρόον ὕμνων Pind.)
6) потрясать, возбуждать, волновать(ἔρως δονεῖ τινα Arph.; ἥ Ἀσίη ἐδονέετο Her.)
-
4 ερεβεννος
-
5 ευρυαλος
-
6 κλονεω
1) гнать, теснить(πρὸ ἕθεν φάλαγγας, βοῶν ἀγέλην, νέφεα Hom.)
κλονέεσθαι ὁμίλῳ Hom. — устремляться беспорядочной толпой2) бурно раздувать, развевать(φλόγα Hom.)
3) стремительно преследовать(Ἕκτορα Hom.)
4) вздымать, клубить(ψάμαθοι κύμασι κλονέονται Pind.)
ἰχθύες ἐκλονέοντο Hes. — рыбы резвились стаями5) потрясать, колебать, волновать(ἀκτὰ κυματοπλέξ κλονεῖται Soph.)
φιλότης μήποτέ σε κλονέοι Anth. — пусть никогда не мучает тебя любовная страсть;pass. — биться в судорогах (σῶμα κεκλονημένον Plut.) -
7 παροιθε
I(ᾰ) adv. [πάρος I]1) спереди, впередиοἵ δεύτεροι οἵ τε π. Hom. — передние и задние;
νέφεα κλονέειν π. Hom. — гнать тучи перед собой2) (тж. τὸ π.) прежде, раньшеτὰ π. ὑπέστην Hom. — то, что я раньше обещал;
οἱ π. Pind. — предки;τῆς π. ἡμέρας Eur. — вчера;τῆς π. εὐφρόνης Aesch. — в прошлую ночь;π. πρίν Soph. — прежде чемII1) перед(μεγάροιο Hom.)
2) в присутствии(τινος Hom.)
3) раньше, до(π. ἐμοῦ Aesch.)
-
8 παροιθεν
I(ᾰ) adv. [πάρος I]1) спереди, впередиοἵ δεύτεροι οἵ τε π. Hom. — передние и задние;
νέφεα κλονέειν π. Hom. — гнать тучи перед собой2) (тж. τὸ π.) прежде, раньшеτὰ π. ὑπέστην Hom. — то, что я раньше обещал;
οἱ π. Pind. — предки;τῆς π. ἡμέρας Eur. — вчера;τῆς π. εὐφρόνης Aesch. — в прошлую ночь;π. πρίν Soph. — прежде чемII1) перед(μεγάροιο Hom.)
2) в присутствии(τινος Hom.)
3) раньше, до(π. ἐμοῦ Aesch.)
-
9 ριπτω
(impf. ἔρριπτον - эп. iter. ῥίπτασκον и ῥίπτεσκον, fut. ῥίψω, aor. ἔρριψα, pf. ἔρρῑφα; pass.: fut. ῥιφθήσομαι и ῥῐφήσομαι, fut. 3 ἐρρίψομαι, aor. ἐρρίφθην и ἐρ(ρ)ίφην с ῐ, pf. ἔρριμμαι и ῥέριμμαι; adj. verb. ῥιπτός) и ῥιπτέω (только praes. и impf. ἐρρίπτεον)1) бросать, метать, кидать(δίσκον Hom.; κεραυνόν Pind.; ῥ. τί τινος Eur., ἐπί τινι Aesch. и ἐπί τινα Luc.)
ἔρριπται ὅ βόλος Her. — невод заброшен;ἐρριμμένος καὴ μεθύων Polyb. — валяющийся пьяным;ῥ. τὸν κλῆρον Plat. — бросать жребий;τραχεῖς λόγους ῥ. Aesch. — бросать оскорбительные слова;λόγοι μάτην ῥιφέντες Eur. — впустую сказанные слова;ῥ. τινὰ ἐς τὸ δυστυχές Aesch. — ввергать кого-л. в несчастье;ῥ. ἀράς τινι Eur. — бросать проклятия кому-л.;ῥ. κίνδυνον Eur. — идти на риск;ῥίπτεις κυβεύων τὸν πρὸς Ἀργείους Ἄρην Eur. — ты подвергаешь себя риску войны против аргивян;ῥ. αὑτὸν εἰς ἐλπίδας ἀπόρους Plut. — принять рискованное решение2) извергать, удалять, изгонять(τινὰ ἐκ γῆς Soph.)
ἐκ χθονὸς ῥίψων ἑαυτόν Soph. — добровольно отправившийся в изгнание3) сбрасывать, сталкивать, свергать(ἀπὸ πύργου τινά Hom.; τινὰ εἰς τὸν Τάρταρον Plat.; τινὰ κατὰ и ἀπὸ πέτρας Eur., Plut.; ῥῖψαι ἑωυτὸν ἐς τέν θάλασσαν Her.)
ῥ. ἑαυτόν Xen. — бросаться в пропасть4) бросать, покидать(ῥ. τινὰ ἔρημον Soph.)
5) отбрасывать прочь(μοχλὸν ἀπὸ ἕο Hom.; τὰ ὅπλα Xen.)
πλόκαμον εἰς αἰθέρα ῥίπτων Eur. — распустив (свои) кудри по ветру6) подбрасывать, поднимать(τι ποτὴ νέφεα Hom.)
ὀρθὰς ὠλένας πρὸς οὐρανὸν ῥ. Eur. — воздевать руки к небу7) (sc. ἑαυτόν) бросаться(εἰς θάλασσαν Xen.)
ῥ. ἐπὴ λαιὰ καὴ ἐπὴ δεξιά Anth. — метаться то влево, то вправо;ῥῖψαι πέτρας ἀπὸ τηλεφανοῦς Men. — броситься вниз с высокой скалы -
10 σκιοεις
-
11 στυφελιζω
1) отражать, отбивать, ударять(ἀσπίδα, τινὰ μεμαῶτα Hom.)
2) сталкивать, свергать(ἐξ ἑδέων Hom.; ἄνακτας ἐκ θεμέθλων Anth.)
3) прогонять(νέφεα Hom.)
4) сбрасывать, ввергать(ναύτας ἐς ἅλα Anth.)
5) жестоко обращаться, притеснять, обижать(τινά Hom.)
στυφελίζων Soph. — в своей жестокости
См. также в других словарях:
νέφεα — νέφος cloud neut nom/voc/acc pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
νέφε' — νέφεα , νέφος cloud neut nom/voc/acc pl (epic ionic) νέφει , νέφος cloud neut nom/voc/acc dual (attic epic) νέφεϊ , νέφος cloud neut dat sg (epic ionic) νέφει , νέφος cloud neut dat sg νέφεε , νέφος cloud neut nom/voc/acc dual (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
TANTALUS — I. TANTALUS Iovis et Nymphae Plotae filiteste Eusebiô, l. 2. Praep. Euang. cum tamen Io. Diaconus et Didymus Iovis et Plutus Nymphae filium fuisse arbitrantur: quem Tzetzes hist. 10. chil. 5. praedictâ quidem matre genitum, ac patre Imolo Lydiae… … Hofmann J. Lexicon universale
οπότε — (Α ὁπότε, επικ. τ. ὁππότε, ιων. τ. ὁκότε, δωρ. ποιητ. τ. ὁππόκα, κυρηναϊκός τ. ὁπόκα) (επίρρ. και χρον. σύνδ.) όποια στιγμή, όταν («ὁπότε μιν ξυνδῆσαι Ολύμπιοι ἤθελον ἄλλοι», Ομ. Ιλ.) νεοελλ. 1. στην περίπτωση αυτή, και τότε («θα δεις πώς είναι… … Dictionary of Greek
σκιόεις — και σκιάεις, εσσα, εν, και τ. ουδ. σκιόειν, Α 1. σκιερός 2. σκοτεινός («μνηστῆρες δ ὁμάδησαν ἀνὰ μέγαρα σκιόεντα», Ομ. Οδ.) 3. αυτός που ρίχνει σκιά πάνω σε κάτι, που καλύπτει κάτι με σκιά («τὴν ἕτερος ῥίπτασκε ποτὶ νέφεα σκιόεντα», Ομ. Οδ.) 4.… … Dictionary of Greek
συντρέχω — ΝΜΑ [τρέχω] 1. συντελώ, συνεργώ 2. παρέχω βοήθεια, συνδρομή, έρχομαι αρωγός (α. «πρέπει να τόν συντρέξεις σε αυτές τις δύσκολες ώρες» β. «πολλή στ ἀνάγκη τῇδε τοῡτο συντρέχειν», Σοφ.) νεοελλ. φρ. «δεν συντρέχει λόγος» δεν υπάρχει λόγος αρχ. 1.… … Dictionary of Greek