-
1 λύκος
λύκος, ὁ ( lupus, nach einigen mit ΛΥΚΗ zufammenhangend, entweder von seiner Farbe, dem Grauen, od. weil er um das Zwielicht auf Raub ausgeht), 1) der Wolf, von Hom. an überall. Bei Hom. ist er als eins der größten in Griechenland einheimischen Raubthiere Sinnbild der Gier u. der verwegenen Wildheit, vgl. bes. Il. 16, 156 ff. 352 ff.; ὀρέστεροι, Od. 10, 212; κοιλογάστορες, Aesch. Spt. 1027; ὠμόφρων, Ch. 415; λύκος κεχηνώς, Ar. Lys. 629, wie λύκος ἔχανεν, Diogen. 6, 20, von getäuschter Hoffnung; λύκος οἶν ὑμεναιοῖ sprichwörtlich, Ar. Pax 1042. 1078; vgl. λύκος καὶ οἶν ποιμαίνει, Diogen. 5, 96; – τρώγεις ὅσα πέντε λύκοι, Lucill. 24 (XI, 207); – λύκον ἰδεῖν, einen Wolf gesehen haben, d. i. verstummen, weil nach dem Volksglauben der die Sprache verlor, den ein Wolf früher geschen als er den Wolf, Plat. Rep. X, 336 d. Theocr. 14, 22, – ἐκ λύκου στόματος, aus des Wolfes Rachen, ἐπὶ τῶν ἀνελπίστως τι λαμβανόντων, Zenob. 3, 48, – λύκου βίον ζῆν Pol. 16, 24. 4. – 2) auch von einer Fischart, Ath. VII 282 d; – eine Spinnenart, Arist. H. A. 9, 39; Nic. Th. 734; – u. ein Vogel, Arist. H. A. 9, 24. – 3) nach Ath. XV, 682 a die Blüthe der Iris, διὰ τὸ ἐμφερῆ εἶναι λύκου χείλεσιν. – 4) eiserne Haken oder Spitzen, a) scharfe Zacken, Wolfszähne, am Gebiß hartmäuliger Pferde, lupata, Plut. Symp. 2, 8; Hesych. – b) Haken, Klopfer an der Thür, wie κόραξ, u. der Haken am Brunnenseil, an welchem der Eimer hängt, Poll. 10, 31. – c) bei Poll. 10, 98 = κρεάγρα. – 5) auch die Päderasten heißen so, worauf Strat. 89 (XII, 250) geht; vgl. Plat. Phaedr. 241 d u. Lucill. 5 (XI, 216).
-
2 λύκος
Grammatical information: m.Meaning: `wolf' (Il.) ; often metaph., a. o. as name of a kind of daw (Arist.; v. l. λύκιος, cf. Thompson Birds s. v.), of a fish (Hikes. ap. Ath.; Strömberg Fischnamen 105), = `hook, sting' (Plu., Poll.) etc.Compounds: Compp., e.g. Λυκό-(Ϝ)οργος \> Λυκοῦργος prop. "holding off the wolves " ( εἴργω), Λυκοσ-ούρα town in Arcadia, after the contraction Κυνοσ-ούρα (Risch IF 59, 266 w. n. 1); λυκ-αψός ( λύκ-) m., also - ψίς f., name of a venomous plant, `Echium italicum' (Nic., Dsc., Gal.), prop. "attacking wolves" (cf. Strömberg Wortstudien 100f. on χορδαψός), because of its poison as λυκο-κτόνον a. o. (Strömberg Pflanzennamen 66 u. 70 f.); but see s.v.Derivatives: Feminines: λύκαινα `she-wolf' (Arist.; after λέαινα etc.) with - αίνιον (Poll.; of a woman); λυκώ name of the moon (PMag. Par.); diminut.: λυκιδεύς m. `younger wolf' (Sol. ap. Plu., Theoc.; Boßhardt 65), λυκίσκος ἡ μη ἔχουσα ἀξονίσκον τροχαλία, τρῆμα δε μόνον H.; also PN (Schwyzer 542). Further: λυκέη, -ῆ `wolfsskin' (K 459 a.o.), λύκειος δορά `id.' (E. Rh. 208), substantiv. λυκεία f. (Plb. 6, 22, 3); λυκώδης `wolf-like' (Arist.), λυκηδόν `as a wolf' (A.), λυκηθμός `howling of wolves' (Anon. ap. Suid.; after μυκηθμός); λυκόομαι `be lacerated by wolves' (X.). On λύσσα s. v.Origin: IE [Indo-European] [1178] *u̯l̥kʷos `wolf'Etymology: With λύκος agrees formally exactly the Northgerm. name of the lynx, Swed. lō (PGm. * luha- from IE * luko-; s. 2. λύγξ). But of course one prefers to connect the widespread name of the wolf, which is preserved e. g. in Skt. vŕ̥ka-, Lith. vil̃kas, OCS vlьkъ, Goth. wulfs, Alb. ulk. With the resulting IE *u̯l̥kʷos can λύκος be combined if we assume, that the labiovelar coloured the preceding sonant with loss of the labialisation, cf. Schwyzer 298 and 352; s. also on κύκλος. A comparable problem gives Lat. lupus. Far remains however Arm. gayl (rather to Ir. gāel `wolf' with Fick 2, 259 a. o.). With the name of the wolf taboo-ideas may have played a part (Havers Sprachtabu 37ff.) which may have caused phonetic irregularities. Also for IE *u̯l̥kʷos such an origin is possible; the interpretation as `lacerater' (to u̯el(k)- `lacerate' not counting the labiovelar; s. Specht KZ 66, 26f.) remains hypothetic. - Details in WP. 1, 316f., Pok. 1178f., W.-Hofmann s. lupus, Vasmer s. volk; also Benveniste BSL 44, 53.Page in Frisk: 2,143-144Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λύκος
-
3 λύκος
λύκος, ὁ (lupus, nach einigen mit ΛΥΚΗ zufammenhangend, entweder von seiner Farbe, dem Grauen, od. weil er um das Zwielicht auf Raub ausgeht), (1) der Wolf, als eines der größten in Griechenland einheimischen Raubtiere Sinnbild der Gier u. der verwegenen Wildheit; λύκος ἔχανεν, von getäuschter Hoffnung; λύκον ἰδεῖν, einen Wolf gesehen haben, d. i. verstummen, weil nach dem Volksglauben der die Sprache verlor, den ein Wolf früher gesehen als er den Wolf; ἐκ λύκου στόματος, aus des Wolfes Rachen. (2) auch von einer Fischart; eine Spinnenart; ein Vogel. (3) die Blüte der Iris. (4) eiserne Haken oder Spitzen, (a) scharfe Zacken, Wolfszähne, am Gebiß hartmäuliger Pferde, lupata; (b) Haken, Klopfer an der Tür, wie κόραξ, u. der Haken am Brunnenseil, an welchem der Eimer hängt. (5) auch die Päderasten heißen so -
4 λύκος
λύκος, ου, ὁ (Hom. et al.; ins, pap, LXX, Test12Patr; JosAs 12:10; SibOr 8, 41; 13, 28; Philo; Just., A I, 58, 2; loanw. in rabb., but s. KRengstorf, ELittmann Festschr., ’35, 55–62)① wolf, lit., as a symbol Mt 10:16; Lk 10:3; J 10:12ab; D 16:3 (in all these pass. in contrast to sheep; cp. Dio Chrys. 64 [14], 2; Philostrat., Vi. Apoll. 8, 22; Philo, Praem. 86; Just., A I, 58, 2; Iren. 1, Prologue 2 [Harv. I 4, 3]; Did., Gen. 86, 18).② a fierce or vicious pers., wolf metaph., ext. of mng. 1 (in imagery as early as Il. 4, 471; 16, 156; Epict. 1, 3, 7 al.; cp. Zeph 3:3; Jer 5:6; Ez 22:27; Rhodon [in Eus., HE 5, 13, 4] refers to Marcion as ὁ Ποντικὸς λύκος), of evil people IPhld 2:2; 2 Cl 5:2–4 (fr. a noncanonical gospel). λ. ἅρπαγες ravenous wolves Mt 7:15. λ. βαρεῖς fierce wolves Ac 20:29.—B. 185. DELG. M-M. TW. Spicq. -
5 λυκος
(ῠ) ὅ1) волк(ἥ λ. волчица) (πολιός, κρατερῶνυξ, ὀρέστερος, ὠμοφάγος Hom.; κοιλογάστωρ Aesch.)
λύκον ἰδεῖν погов. Plat. — увидеть волка, т.е. онеметь;λ. οἶν ὑμεναιοῖ погов. Arph. — волк сочетается с овцой и λύκοι ἄρν΄ ἀγαπῶσιν погов. Plat. волки относятся с любовью к ягнятам ( о невозможном);λύκου βίον ζῆν Polyb. — жить волчьей жизнью, т.е. грабежом;λύκοι ἐν ἐνδύμασι προβάτων погов. NT. — волки в овечьих шкурах2) «волк» ( разновидность галки) Arst.3) «волк» ( вид паука) Arst.4) удила для норовистых лошадей, мундштук Plut.5) перен. хищник, т.е. совратитель, распутник Anth. -
6 Λυκος
(ῠ) ὅ Лик1) сын афинского царя Пандиона, миф. родоначальник ликийцев Her.2) река в Вифинии или в Понте Xen.3) приток римск. Ирис в Армении Plut.4) река во Фригии, приток Меандра Her., Xen.5) река в Сарматии Her.6) река в Сицилии Plut. -
7 Λύκος
Λύκοςwolf: masc nom sg -
8 λύκος
λύκοςwolf: masc nom sg -
9 λύκος
-
10 λύκος
A wolf, Il.16.156, 352; πολιός grisly, 10.334;κρατερώνυχες Od.10.218
; ὀρέστεροι ib. 212;ὠμοφάγοι Il.16.156
;κοιλογάστορες A.Th. 1041
; the small Egyptian wolves mentioned by Hdt. 2.67 were perh. jackals: various kinds distd. by Opp.C.3.293 sqq.: prov. λύκον ἰδεῖν to see a wolf, i. e. to be struck dumb, as was vulgarly believed of any one at whom a wolf got the first look (Pl.R. 336d), Theoc.14.22; λύκου πτερά, of things that are not, 'pigeon's milk', Suid.; ὡς λ. χανών, of vain expectation, Eub.15.11, cf. Ar.Fr. 337, Euphro 1.31;λ. κεχηνώς Ar.Lys. 629
; πρίν κεν λ. οἶν ὑμεναιοῖ, of an impossibility, Id. Pax 1076, 1112, cf. Il.22.263; ὡς λύκοι ἄρν' ἀγαπῶσιν, of treacherous or unnatural love, Poet. ap. Pl.Phdr. 241d; λύκου βίον ζῆν, i. e. live by rapine, Prov. ap. Plb.16.24.4; ἐκ λύκου στόματος, of getting a thing praeter spem, Zen.3.48; τῶν ὤτων ἔχειν τὸν λύκον 'catch a Tartar', Apollod.Car.18, cf. Plb.30.20.8; λ. ἀετὸν φεύγει, of the inescapable, Diogenian.6.19; λ. περὶ φρέαρ χορεύει, of those engaged in vain pursuits, ib.21.VI nickname of παιδερασταί, AP12.250 (Strat.), cf. Pl.Phdr. 241d.X = ὀροβάγχη, v.l. in marg. of Dsc.2.142.XI an engine of war for defending gates, Procop.Goth.1.21. (Cf. Skt. vŕ[null ]kas, Lith. vi[ltilde]kas, Slav. vl[ucaron]k[ucaron], Goth. wulfs.) -
11 λύκος
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > λύκος
-
12 λύκος
ο1) волк; 2) мед. волчанка; З) уст. курок (ружья);§ γλύτωσα απ' — тоб λύκου το στόμα — я вырвался из волчьей пасти, я спасся от верной гибели;
μπήκε στο στόμα τού λύκου — он угодил волку в зубы;
μπα! πού να σε φάει ο λύκ! — шутл, чтоб тебя волки съели!;
λύκος με προβιά αρνιού — волк в овечьей шкуре;
βάλανε το λύκο τσομπάνο — погов, поставили волка овец сторожить;
ο λύκος στην αναμπουμπούλα ( — или ανεμοζάλη) χαίρεται — погов, волк суматохе рад
-
13 λύκος
{сущ., 6}волк; перен. хищный, коварный, злой человек.Ссылки: Мф. 7:15; 10:16; Лк. 10:3; Ин. 10:12; Деян. 20:29.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > λύκος
-
14 λύκος
{сущ., 6}волк; перен. хищный, коварный, злой человек.Ссылки: Мф. 7:15; 10:16; Лк. 10:3; Ин. 10:12; Деян. 20:29.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > λύκος
-
15 λύκος
волк; перен. хищный, коварный, злой человек.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > λύκος
-
16 λύκος
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > λύκος
-
17 λύκος
-
18 λύκος
-
19 λύκος
[ликос] ουσ α волк. -
20 λύκος
el llop
См. также в других словарях:
Λύκος — wolf masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λύκος — wolf masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λύκος — I (Βοτ.). Κοινή ονομασία του φυτικού γένους Orobanche της οικογένειας των οροβαγχιδών. Τα φυτά αυτά, που είναι γνωστά και με την κοινή ονομασία λυκόχορτα, είναι δικοτυλήδονα φυτά που αναπτύσσονται ως παράσιτα. Έχουν παχύ, σαρκώδη βλαστό, χωρίς… … Dictionary of Greek
λύκος — ο θηλ. αινα και ισσα 1. θηλαστικό σαρκοφάγο ζώο: Οι λύκοι επιτέθηκαν στο κοπάδι με τα πρόβατα. 2. φυματίωση του δέρματος (λούπος): Ερυθηματώδης λύκος. 3. φρ., «Πεινούσε σαν λύκος», πεινούσε υπερβολικά· «Έπεσα στο στόμα του λύκου», κινδύνεψα πολύ … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Λύκος ἐν αἰτίᾳ γίνεται κἂν φέρῃ κἂν μὴ φέρῃ. — См. Ел ли, не ел, а за обед почтут … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Λύκος καὶ ποιμήν. — См. Козла пустить в огород … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Ὁ λύκος τὴν τρίχα, οὐ τὴν γνώμην ἀλάττει. — См. Волк и каждый год линяет, а все сер бывает … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Ἔγνω δὲ φώρ τε φῶρα καὶ λύκος λύκον. — См. Рыбак рыбака видит издалека … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
ερυθηματώδης συστηματικός λύκος — Πάθηση του ανοσοποιητικού συστήματος, η οποία προσβάλλει άλλα συστήματα του οργανισμού. Στο αίμα του πάσχοντος ανιχνεύονται αντισώματα εναντίον του ίδιου του σώματος (αυτοάνοση). Πέρα από τα γενικά συμπτώματα πυρετού, κόπωσης και απώλειας βάρους … Dictionary of Greek
Λύκις ή Λύκος — (5ος 4ος αι. π.Χ.) Ποιητής της Αττικής κωμωδίας. Ο Αριστοφάνης τον ειρωνεύεται στους Βατράχους του και το λεξικό της Σούδας τον χαρακτηρίζει «υπόψυχρο», μαζί με τους Φρύνιχο και Αμείψιο. Κανένα έργο του δεν έχει σωθεί … Dictionary of Greek
λύκω — λύκος wolf masc nom/voc/acc dual λύκος wolf masc gen sg (doric aeolic) λυκόω tear like a wolf pres imperat act 2nd sg (doric aeolic) λυκόω tear like a wolf imperf ind act 3rd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
