Перевод: с греческого на русский

с русского на греческий

(καύματα

  • 1 καυμα

         καῦμα
        - ατος τό тж. pl.
        1) жар, зной Hom. etc.
        

    κ. ἔθαλπε Soph. — было знойно;

        ἡλίου καύματα Soph. и ἥλιος καὴ κ. NT. — солнечный зной;
        τὰ πρὸς χειμῶνας καὴ καύματα ἀλεξητήρια Plat.средства защиты от холода и зноя

        2) сильный мороз Luc.
        3) мед. высокая температура, жар
        

    (τὸ ἐντὸς κ. Thuc.; τὸ διὰ νόσον κ. Arst.)

        4) перен. любовный пыл
        

    (τὸ κ. ἀρσενικόν Anth.)

        5) ожог

    Древнегреческо-русский словарь > καυμα

  • 2 ηλιος

         ἥλιος
        эп. преимущ. ἠέλιος, дор. ἀέλιος и ἅλιος (ᾱ) ὅ
        1) солнце
        

    ἡλίου κύκλος Trag., Arst. — солнечный диск;

        ἡλίου βολαί или τόξα Eur. (= ἀκτῖνες) — солнечные стрелы, т.е. лучи;
        ἡλίου θάλπη Aesch., θάλπος Eur. и καύματα Soph. — солнечный зной;
        ἠέλιος ἀνόρουσε Hom. — солнце взошло;
        ἅμ΄ ἠελίῳ ἀνιόντι Diod. — с восходом солнца;
        ἐς ἠέλιον καταδύντα Hom. — до захода солнца;
        δύσετο ἠέλιος Hom. — солнце зашло;
        ἀφ΄ ἡλίου ἀνιόντος μέχρι δυομένου Aeschin. — от восхода солнца до (его) заката;
        ὑπὸ ἡλίου ἑωρᾶσθαι Thuc. — быть освещенным солнцем;
        μικρὸν πρὸ δύντος ἡλίου Xen. — незадолго до захода солнца;
        περὴ ἡλίου ἔκλειψιν Xen. — во время солнечного затмения;
        ὁρᾶν φάος ἠελίοιο Hom. — видеть солнечный свет, т.е. быть в живых, жить;
        ὑπ΄ ἠελίῳ Hom., ὑφ΄ ἡλίῳ Eur., ὑπὸ ἡλίου Thuc., ὑπὸ τὸν ἥλιον Dem. — под солнцем, т.е. на земле, на свете;
        οὐκέτ΄ εἶναι ὑφ΄ ἁλίῳ Eur.не быть больше в живых

        2) место восхода солнца, восток
        

    πρὸς ἠῶ τ΄ ἠέλιόν τε Hom., πρὸς ἠῶ τε καὴ ἡλίου ἀνατολάς или πρὸς ἠῶ τε καὴ ἥλιον ἀνατέλλοντα Her. — к востоку, на восток;

        οἱ ἀπὸ ἡλίου ἀνατολέων Αἰθίοπες Her.восточные эфиопы

        3) дневной путь солнца, т.е. день
        

    φῶς ἓν ἡλίου Eur. — свет одного дня, т.е. всего лишь один день;

        ἁλίῳ ἀμφ΄ ἑνί Pind. — в течение одного лишь дня;
        ἡλίους δέκα Luc.десять дней

        4) солнечная жара, зной
        

    ἥ. πολύς Luc. — сильная жара;

        οἱ ἥλιοι καὴ τὸ πνῖγος ἐλύπει Thuc.зной и духота мучили (пленников)

        5) солнечный свет
        

    (ἐκ τοῦ ἡλίου εἰς τὸ σκότος ἰέναι Arst.; ἐν ἡλίῳ κατακεῖσθαι Plut.)

        6) светлое настроение, ясность
        

    (τῆς ψυχῆς Plut.)

    Древнегреческо-русский словарь > ηλιος

  • 3 θερμος

        I.
         θερμός
        3, эп. тж. 2
        1) теплый
        

    (λοετρά Hom.)

        2) горячий, жгучий
        

    (δάκρυα Hom.; πῦρ, δακρύων νάματα Soph.; αἷμα Soph., Plut.; ἱδρῶτες Arst.)

        3) горячий, кипящий
        

    (ὕδωρ Hom.)

        4) раскаленный
        

    (μοχλός Hom.)

        5) жаркий, знойный
        

    (γύαλον πέτρας Soph.; τόποι Plut.)

        6) палящий
        

    (καύματα Her.)

        7) пылкий, страстный, пламенный
        

    (καρδία Soph.; πόθος Anth.; τὰ ἄρρενα τῶν θηλέων θερμότερα Arst.)

        8) разнузданный, распутный
        

    (γυναῖκες Arph.)

        9) разгоряченный
        10) дерзновенный, безрассудный
        

    (ναύτης Aesch.; ἔργον Plut.)

        11) мучительный, трудный, тяжелый
        12) недавний, свежий
        

    (κακά Plut.; ἔγκλημα Luc.; ἴχνη Anth.)

        II.
         θέρμος
         бот. лупин, волчий боб ( считался отрезвляющим средством) Anth.

    Древнегреческо-русский словарь > θερμος

  • 4 καύμα

    τό
    1) невыносимая жара; κυνικά καύματα жаркие дни (чаще об июльской жаре); 2) ожог

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > καύμα

См. также в других словарях:

  • καύματα — καύ̱ματα , καῦμα burning heat neut nom/voc/acc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • καύμα — και κάμα (ΑΜ καῡμα, ατος) [καίω] 1. υπερβολική ζέστη λόγω μεγάλης θερμότητας τού ηλίου, καύσωνας (α. «στο κάμα το μεσημερνό αχνίζουν τα χαλίκια», Γρυπ. β. «κυνικά καύματα» γ. «πρὶν ἄν τὸ καῡμα παρέλθῃ», Πλάτ.) 2. έγκαυμα μσν. θυσία μσν. αρχ. μτφ …   Dictionary of Greek

  • κυνικός — ή, ό (AM κυνικός, ή, όν) [κύων] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται ή αρμόζει σε σκύλο ή μοιάζει με σκύλο («τὸ κυνικὸν καὶ θηριῶδες τῶν ὀρέξεων κατέχειν», Πλούτ.) 2. αυτός που προέρχεται από τον αστερισμό τού Κυνός («κυνικά καύματα») 3. αυτός που… …   Dictionary of Greek

  • παρασκευάζω — ΝΑ, και παρασκεάζω Α 1. προετοιμάζω 2. προμηθεύομαι τα αναγκαία υλικά και ετοιμάζω για χρήση κάτι που δεν υπήρχε προηγουμένως (α. «παρασκευάζω δείπνο» β. «παρασκευάζω φάρμακο») 3. (σχετικά ιδίως με μαθητές ή στρατιωτικούς) εξασκώ, προγυμνάζω… …   Dictionary of Greek

  • σταθερός — ή, ό / σταθερός, ά, όν, ΝΜΑ, θηλ. και ά, Ν, και σταθηρός, ά, όν και ιων. τ. θηλ. ή, Α 1. αυτός που στέκεται στερεά, ευσταθής, αμετακίνητος (α. «σταθερό έδαφος» β. «σταθερό κτήριο» γ. «σταθερά γαῑα», Οππ.) 2. (κυριολ. και μτφ.) αμετάβλητος (α.… …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»