-
1 καρδίας
сердцасердцем сердцамиΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > καρδίας
-
2 Μικρά παιδιά, πόνοι του κεφαλιού, μεγάλα παιδιά, πόνοι της καρδιάς
– Μεγάλωσαν τα παιδιά μας, μεγάλωσαν τα βάσανά μας– Μικρά και τα παιδάκια σου, μικρά και τα φαρμάκια σου– Μικρά παιδιά, πόνοι του κεφαλιού, μεγάλα παιδιά, πόνοι της καρδιάς• Малые дети спать не дают, с большими сам не уснешь• Малые детки – малые бедки, большие детки – большие бедкиИсточник: Кокурина Т.В. «Греческие пословицы и поговорки и их аналоги в русском языке», М., ЛКИ, 2008Ελληνικές παροιμίες και ρήσεις (Греческие пословицы и поговорки) > Μικρά παιδιά, πόνοι του κεφαλιού, μεγάλα παιδιά, πόνοι της καρδιάς
-
3 καρδιά
καρδία η1) сердце (тж. перен.); душа;δουλεύω με όλη μου την καρδιά — вкладывать всю душу в дело;
ανοίγω την καρδιά μου σε κάποιον — открыть своё сердце, излить душу кому-л.;
μου σφίγγεται ( — или σφίγγει, πονεί) η καρδιά — щемит сердце;
ραγίζει η καρδιά μου — сердце моё разрывается;
μου ματώνει η καρδιά — сердце моё обливается кровью;
έχω βάρος στην καρδιά μου — у меня тяжело на сердце;
μίλησε στην καρδιά μας — он нас очень растрогал;
με βαρεία καρδιά — с тяжёлым сердцем;
με ανοιχτή καρδιά — с открытым сердцем, душой;
μιλώ με ανοιχτή καρδιά — говорить от души, искренне;
2) середина, центр;στην καρδ της Αφρικής — в глубине, в центре Африки;
3) сердцевина;η καρδιά τού μήλου (τού καρπουζιού) — сердцевина яблока (арбуза) 4) смелость, отвага;
τό λέει η καρδιά του — он храбрый;
δεν το λέει η καρδιά του — он трус;
έχω καρδιά — быть смелым, отважным;
κάνω καρδιά — а) осмеливаться, набираться смелости; — б) набираться терпения;
δεν έχω καρδιά — быть трусливым, робким;
5) перен. середина, наивысшая точка (чего-л.);στην καρδιά τού χειμώνα — в середине зимы, в разгаре зимы;
§ καθαρή (μεγάλη, καλή) καρδιά — чистое (большое, доброе) сердце;
μαύρη ( — или κακή) καρδιά — а) недоброе, злое сердце; — б) злой, вредный человек;
καρδιά πέτρα — или πέτρινη καρδιά — каменное сердце, чёрствый, жестокий человек;
άνθρωπος χωρίς καρδ — бессердечный человек;
πονετική καρδιά — сострадательный, участливый человек;
λόγια της καρδιας — искренние слова;
ελαφρά τη καρδία — с лёгким сердцем, с чистой совестью;
κάμνω κάη χωρίς καρδιά — делать что-л, неохотно, без души;
τον έχω στην καρδιά μου — я его очень люблю;
μούκανε την καρδιά — он исполнил моё желание;
άνοιξε η καρδιά μου — я очень обрадовался;
μούκανε την καρδιά μου περιβόλι — а) он меня порадовал; — б) ирон. ничего себе, порадовал он меня!;
χάλασε η καρδιά μου — я был огорчён, у меня испортилось настроение;
ήρθε η καρδιά μου στον τόπο της — я пришёл в себя, оправился от страха;
τό τραβάει η καρδιά μου (σου, του κ.λ.π.) — меня (тебя, его и т. д.) тянет (к чему-л.); — душа просит (чего-л.);
δεν το βαστά η καρδιά μου — а) я этого терпеть не могу; — б) сердце моё этого не выдерживает;
ανακατώνεται η καρδιά μου — меня тошнит;
έχω καρδιά αγκινάρα — флиртовать направо и налево (о женщине);
θα σού φάω την καρδιά — я тебя убью;
με όλη μου την καρδιά — или από καρδίας — или εξ όλης καρδίας — или εκ μέσης καρδίας — от всего сердца, от всей души;
με καθαρή καρδιά — чистосердечно;
με το χέρι στην καρδιά — откровенно, положа руку на сердце;
βαστά καρδιά μου! — мужайся!
-
4 καρδια
эп.-ион. κραδία и κραδίη, тж. ( в начале стиха) καρδίη ἥ1) сердцеκ. ἔξω στήθεος ἐκθρώσκει Hom. — сердце (так и) рвется из груди;
πηδᾷ ἥ κ. Plat. — сердце учащенно бьется2) ( как средоточие чувств и страстей) сердце, душаοἰδάνεται κ. χόλῳ Hom. — сердце наполняется гневом;ἐκ καρδίας φιλεῖν Arph. — любить всем сердцем;θερμέν ἐπὴ ψυχροῖσι καρδίαν ἔχεις Soph. — у тебя пламенное сердце в делах, которые (других) бросают в холод;τὰ ἀπὸ καρδίας λέγειν Eur. — говорить чистосердечно;ὡς ἄνοον κραδίην ἔχες! Hom. — как ты забывчив!3) чувства, настроениеτὸν νέον τίνα οἴει καρδίαν ἔχειν ; Plat. — каково будет настроение, по-твоему, у юноши?
4) желание, намерение5) верхнее отверстии (вход) желудка Thuc.6) внутренность, середина, сердцевина(τοῦ φυτοῦ Arst.; τῆς γῆς NT.)
-
5 ακρος
31) высший, верхнийἀκροτάτῃ κορυφῇ Hom. — на самой вершине;
ἐπ΄ ἄκρων ὀρέων Soph. — на вершинах гор;ἄκρη πόλις Hom. = ἀκρόπολις2) наружный, поверхностныйἄκρη ῥινός Hom. — поверхность кожи;
οὐκ ἄκρας καρδίας ἔψαυσέ μου Eur. — это глубоко врезалось в мое сердце (ср. 3)3) крайнийἄκρη χείρ Hom., Her. — кисть руки, рука;
ἄκρα γλῶσσα Soph. — кончик языка;ἐπ΄ ἄκρων (sc. ποδῶν или δακτύλων) Soph. — на цыпочках;πεδίον ἄκρον Soph. — край равнины;ἄκρα ἱστία Arph. — край парусов;πρὸς ἄκρον μυηλὸν ψυχᾶς Eur. — до глубины души (ср. 2);ἄκρα νύξ Soph. — глубокая (поздняя) ночь;ἄ. ὀργήν Her. — вспыльчивый;οἱ ἄκροι Arst. — крайние классы, т.е. богачи и бедняки4) наилучший, превосходный, отличный(εἴς и περί τι Plat.; ἀνήρ Her.; τεχνῖται καὴ σοφισταί Plut.)
ἄκροι γενόμενοι ταύτην τέν ἡμέραν Her. — храбро сражаясь в этот день;ψυχέν οὐκ ἄ. Her. — павший духом, малодушный;οἱ ἄκροι τῆς ποιήσεως Plat. — величайшие представители поэзии;ἐγώ σοι μάντις εἰμὴ τῶν δ΄ ἄ. Soph. — это я тебе безошибочно предсказываю;ἄ. διαλέγεσθαι Plut. — искусный в споре;Ἄργείων ἄκροι Eur. — аргосская знать;ἥ ἄκρα ἐπιμέλεια Plut. — тщательный уход -
6 αναπηδησις
-
7 ανθαπτομαι
ион. ἀντάπτομαι1) в свою очередь захватывать, овладевать(οἱ Πέρσαι ἅπτοντο αὐτοῦ, οἱ δὲ - sc. Κροτωνιῆται - ἀντάπτοντο Her.)
2) приниматься (за что-л), предпринимать(πολέμου Her.; πραγμάτων Thuc.; ἔργου Plat.)
μαλακωτέρως ἀ. τινος Thuc. — вяло делать что-л.3) ( о боли и болезни) нападать, поражать, мучить, терзать(πνευμόνων Soph.; καρδίας, φρενῶν Eur.)
4) достигать(τερμόνων Eur.)
-
8 αρταω
ион. ἀρτέω1) вешать, привешивать, подвешивать, привязывать(λίθους Xen.; δοκοὺς ἁλύσεσι ἀπό τινος Thuc.)
ἀ. δέρην Eur. — вешаться;ἱμᾶσιν εἰς τοὔπισθεν ἀρτήσας δέμας Eur. — откинувшись назад и натянув поводья2) pass. быть прикрепленным или связанным3) pass. находиться в зависимости, зависеть(ἐκ τινος Her., Xen., Plat. и ἔν τινι Arst.)
4) pass. находиться в связи, быть обусловленным(ἔκ τινος Arst., Dem. и ἀπο τινος Arst.)
5) med.-pass. снаряжаться, готовиться(πολεμεῖν и ἐς πόλεμον Her.)
ἀρτέεσθαι ναυμαχίαν Her. — готовиться к морскому сражению -
9 αρτηριακος
-
10 αφελοτης
-
11 δηκτηριος
2кусающий, грызущий, гложущий -
12 ενδον
Iиногда τἄνδον adv.1) внутри (преимущ. дома, у себя)(ἔστι γὰρ ἔ. χαλκός τε χρυσός Hom.; ἀργυρίου ἔ. ὀγδοήκοντα μνᾶς Dem.; ἔ. κατακρύψαι ἑαυτόν Plut.)
τίς ἔ. ; Aesch. — кто в доме?, т.е. есть кто-нибудь?;τἄνδον οὐχ οὕτω φρονῶν Eur. — в душе думая иначе;ἔ. γενέσθαι Aesch. — приходить в себя;οἱ ἔ. Soph., Plat. — домашние, домочадцы;τὰ ἔ. Xen., Arst. — домашние дела или домашнее имущество, личная собственность, Eur. внутренность дома2) ( в книгах) дальше, нижеπαιᾶνα ἔγραψεν, ὃς ἔ. γέγραπται Diog.L. — он написал план, который приведен ниже
II(ἔ. φαρέτρας и ἔ. ἄλσει Pind.; ἔ. καρδίας Aesch.; σκηνῆς ἔ. Soph.; γῆς ἔ. Plat.)
Διὸς ἔ. Hom. — в жилище Зевса;οὐκ ἔ. φρενῶν εἶναι Eur. — быть не в своем уме -
13 εξιστημι
(fut. ἐκστήσω, aor. 1 ἐξέστησα; для неперех. знач. med. к aor. 2 ἐξέστην и pf. ἐξέστηκα)1) смещать, сводить, выводить(ἥ κίνησις ἐξίστησι τὸ ὑπάρχον Arst.)
ἐ. τινὰ ἑαυτοῦ Dem. — выводить кого-л. из душевного равновесия;ἐξίστασθαι ὑπό τινος Arst. — быть вытесненным кем(чем)-л.2) вводить, приводить(τέν ψυχέν εἰς ἀπάθειαν Plut.)
3) приводить в замешательство, расстраивать(τέν πολιτείαν Plut.)
4) изменять, преображать(τέν φύσιν Plat., Arst.)
ἐ. τι πρὸς τὸ ἐναντίον Arst. — превращать что-л. в (его) противоположность;5) лишать(τῆς ποιότητος τὸν οἶνον Plut.)
6) приводить в исступление, лишать рассудка(τινά Eur., Arst.)
7) повреждать, портить(οἶνον, λογισμόν, διάνοιαν Plut.)
8) уходить прочь или в сторону, удаляться, отклоняться(τῆς ὁδοῦ Her. ἐκ τοῦ μέσου Xen.)
ἐξ ἕδρας ἐξεστηκέναι Eur. — сойти с места, сдвинуться;φεύγετ΄ ἐξίστασθε Eur. — бегите прочь;οὐδένα ἐξίστασθαι Dem. — не отступать ни перед кем;ἐξίστασθαι καρδίας Soph. — поступать вопреки своему влечению;ἐὰν μέ ἐξίστηται Arst. — если не отклоняться в сторону (от темы)9) выдаваться наружу, выступать вперед(κοῖλον, οὐκ ἐξεστηκός Arst.)
10) уступать(ὁδοῦ τινι и τῆς τιμῆς τινι Plut.)
ἐξίσταται νυκτὸς κύκλος τῇ ἡμέρᾳ Soph. — ночная пора уступает место дню11) (из)меняться(ὅ αὐτός εἰμι καὴ οὐκ ἐξίσταμαι Thuc.)
12) отказываться, отрекаться(ἁπάντων τῶν ὄντων Dem.)
ἐξίστασθαι τῆς φιλίας τινί Lys. — отказываться от дружбы с кем-л.;ἐξίστασθαι τῆς ἀρχῆς Thuc. — сложить с себя власть;πάντων τῶν πεπραγμένων ἐκστάς Dem. — отпираясь от всего содеянного (им);φιλοσοφίας μέ ἐκστῆναι Plut. — не прекращать занятия философией13) лишаться(τῆς φύσεως Arst.)
ἐξειστήκει τῶν ἑαυτοῦ Dem. — он лишился (всего) своего состояния, но ἐξέστην ἐμαυτοῦ Aeschin. я растерялся (потерял самообладание);ἐξεστηκὼς τοῦ φρονεῖν Isocr. и τῶν φρονίμων λογισμῶν ἐκστάς Plut. — лишившийся рассудка;ἐξίστασθαι τῆς οὐσίας и ἐκ τῆς οὐσίας Arst. — утрачивать свою сущность;ἐξίστασθαι τῶν παλαιῶν μαθημάτων Xen. — забыть свои прежние знания14) приходить в исступление, лишаться рассудка, быть вне себя(ἐξεστηκέναι ὑπ΄ ὀργῆς Arst., ὑπὸ λύπης Plut.)
ὡς ἐξέστη ὑπὸ τῆς πληγῆς Arst. — когда он был оглушен ударом;ἐξίσταντο πάντες οἱ ὄχλοι NT. — весь народ был изумлен;οἱ ἵπποι ἐξίσταντο ταρβοῦντες Plut. — лошади ошалели от страха;15) портиться(οἶνος ἐξεστηκώς Dem.)
16) извращаться, искажаться(πρόσωπα ἐξεστηκότα Xen.)
ἐξίστασθαι εἰς μανικώτερα ἤθη Arst. — нравственно вырождаться -
14 επιγραφω
1) наносить царапину, оцарапывать(ὀϊστὸς ἐπέγραψε χρόα Hom.)
ἐπιγράψαι τινὰ ταρσόν Hom. — царапнуть кого-л. в пятку;ἄκροις δακτύλοις ἐ. τὸ σιτίον Luc. — чуть прикасаться к еде2) делать отметку, метитьἐ. κλῆρον Hom. — помечать жребий
3) писать, надписывать, начертывать, вырезывать(γράμματα Her.; τι ἐπὴ τρίποδα Thuc. и εἰς τὸν τρίποδα Dem.; ποιήματα καὴ ἐπιδείγματα Plat.; νόμους ἐπὴ καρδίας NT.)
ἐπίγραμμά τινι ἐ. Dem. — сделать надпись на чьей-л. могиле;ἐπιγεγράφθαι τινί Plat. — быть начертанным на чьей-л. могиле;ἥ ἐπιστολέ ἥ ἐπιγεγραμμένη τινί Polyb. — адресованное кому-л. письмо4) приписывать(τὰς τιμὰς οὐ μόνον ταῖς πορφύραις, ἀλλὰ καὴ τοῖς ἐπιτηδεύμασι Plut.)
ἐ. ἑαυτόν и med. — приписывать себе, принимать на себя (προσωνυμίαν Plut.);ἐ. ἑαυτὸν ἐπί τι Aeschin. — вменять что-л. в заслугу себе;οἱ τὸν Πλάτωνα ἐπιγραφόμενοι Luc. — приверженцы Платона5) юр. записывать, вписывать, вносить, регистрироватьἐπιγράψαι τινὰ ἐπίτροπον Isocr. — записать (назначить) кого-л. опекуном;
ἐπιγράψασθαι ἑαυτὸν ἐς τὰς σπονδάς Thuc. — присоединиться к (чьему-л.) договору;ἐπιγράψασθαι πολίτας τινάς Thuc. — внести кого-л. в списки своих граждан;ἐπιγράψασθαι μάρτυρας Dem. — составить (и вручить) список своих свидетелей6) юр., тж. med. назначать, определять(τὰ μέγιστα ἐπιτίμια, med. τίμημά τι Aeschin.)
τὸ ἐπιγραφὲν βλάβος Plat. — определенный (истцами) убыток;τὰ ἐπιγεγραμμένα Dem. — требуемое (истцами) возмещение;τρία τάλαντο τίμημα τῷ χλήρῳ ἐπιγράψασθαι Isae. — заявить претензию на наследство в размере трех талантов7) устанавливать в виде подати, назначать в качестве налога(μεγίστην εἰσφοράν τινι Isocr.; τοῖς πλουσιωτάτοις πλῆθός τι ἀργυρίου Arst.)
τὸ ἐπιγραφέν Arst. — установленный налог -
15 επιτηδες
атт. ἐπίτηδες, дор. ἐπίτᾱδες adv.1) надлежащим образом, как ( или сколько) следует, в достаточном количестве(ἐρέτας ἀγείρειν Hom.)
ὥσπερ ἐπίτηδες Plut. — как следует, наилучшим образом2) умышленно, преднамеренно, нарочно Her., Arst., Plut.3) хитро, притворно, лукаво -
16 εποχετευω
1) вливать, доливать Plat.2) проводить, отводитьτὸ ἀπορρέον ἐπὴ τοὺς ἔξω κύκλους δι΄ ὀχετῶν ἐ. Plat. — отвести сточные воды во внешние каналы через водостоки;
pass. — разливаться, разноситься (ἐκ τῆς καρδίας αἷμα ἐποχετεύεται εἰς τὰς φλέβας Arst.)3) перен. наполнять, преисполнятьἐποχετευσάμενος ἵμερον Plat. — преисполнившийся страстью -
17 ευλογια
ἥ1) изящество речи, красноречие(εὐ. καὴ εὐαρμοστία Plat.; δι΄ εὐλογίας ἐξαπατᾶν τὰς καρδίας NT.)
2) (по)хвала(ἄξιος εὐλογίας Arph.)
ὑμνῆσαι δι΄ εὐλογίας Eur. — воспеть в хвалебных гимнах3) благословение(μεταλαμβάνειν εὐλογία; ἀπό τινος NT.)
4) благодеяние(εὐ. καὴ οὐ πλεονεξία NT.)
5) вероятность -
18 κοιλια
ион. κοιλίη ἥ1) брюшная полость, животκενῇ τῇ κοιλίᾳ Arph. — с пустым животом, натощак
2) внутренности(τέν κοιλίην ἑλέειν Her.)
κ. ὑεία Arph. — свиные потроха3) желудокἀλεκτρυόνος κοιλίαν ἔχειν Arph. — иметь петушиный желудок, т.е. переваривать все, что угодно;
τέν κοιλίαν λύειν Arst. — очищать желудок;κ. ῥέουσα Diod. — понос4) чрево, утроба(καρπὸς τῆς κοιλίας NT.)
5) анат. полость, желудочек (sc. τῆς καρδίας Arst.)6) пустота, полость (sc. τῆς γῆς Arst.)αἱ μεταξὺ κοιλίαι Arst. — пустые промежутки
-
19 κοιλον
Iτό1) впадина, углубление(τοῦ λιμένος Thuc.)
πολλὰ κοῖλα παντοδαπὰ τὰ μεγέθη Plat. — множество углублений, различных по величине2) низина, долина(τὰ κοῖλα καὴ τὰ δασέα Arph.)
3) анат. полость, желудочек(τῆς καρδίας, τῶν νεφρῶν Arst.)
4) вогнутая сторона, вогнутость(ὅ κύκλος ἐν τῷ αὐτῷ πως τὸ κυρτὸν καὴ τὸ κ., sc. ἔχει Arst.)
5) (втянутый) бок(τὰ κοῖλα, sc. τοῦ λέοντος Arst.)
6) глубина(τὰ κοῖλα γαστρός Eur.)
IIadv. глухо(φθέγγεσθαι Luc.)
-
20 κριτικος
См. также в других словарях:
Καρδίας — Καρδίᾱς , Καρδίη heart fem acc pl Καρδίᾱς , Καρδίη heart fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καρδίας — καρδίᾱς , καρδία heart fem acc pl (ionic) καρδίᾱς , καρδία heart fem gen sg (attic doric ionic aeolic) καρδίᾱς , καρδιάω imperf ind act 2nd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἐκ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ. — ἐκ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ. См. От избытка сердца глаголют уста … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
καρδιά — Μυώδες κοίλο όργανο με τέσσερις χώρους, η λειτουργία του οποίου είναι θεμελιώδης για την κυκλοφορία του αίματος, καθώς παραλαμβάνει το αίμα από τις φλέβες και ως αντλία το τροφοδοτεί στις αρτηρίες. Η κ. του ανθρώπου βρίσκεται στο πρόσθιο μέσο… … Dictionary of Greek
μεταμόσχευση — Χειρουργική διαδικασία, κατά την οποία όργανο ή ιστός αφαιρείται και αντικαθίσταται από αντίστοιχο όργανο ή ιστό, προερχόμενο από άλλο μέρος του σώματος ή από άλλο άτομο. Όταν η μεταμόσχευση πραγματοποιείται στο ίδιο άτομο από τη μια θέση σε μια… … Dictionary of Greek
μυοκάρδιο — (Ανατ.). Ο μυικός ιστός της καρδιάς· η μικροσκοπική δομή του μοιάζει με των γραμμωτών μυών, αλλά τον κάνουν να διαφέρει από αυτούς οι αναστομώσεις που υπάρχουν μεταξύ των μυικών ινών, η κεντρική θέση των πυρήνων, η παρουσία χαρακτηριστικών… … Dictionary of Greek
ανακοπή — Η παρεμπόδιση, η αναστολή, η συγκράτηση, η αναχαίτιση. (Ιατρ.)Η απότομη διακοπή της λειτουργίας ενός οργάνου, ιδιαίτερα της καρδιάς ή των πνευμόνων ή και των δύο. Η α. της καρδιάς μπορεί να εμφανιστεί ως καρδιακή ασυστολία (απουσιάζει τελείως η… … Dictionary of Greek
πίεση — Φυσικό μέγεθος με το οποίο υποδηλώνεται η δύναμη που ασκείται σε κάθε μονάδα επιφάνειας· η π. έτσι ορίζεται με το πηλίκον της δύναμης που δρα κάθετα και ομοιόμορφα σε μια επιφάνεια, δια του εμβαδού αυτής της επιφάνειας: και εκφράζεται, ανάλογα με … Dictionary of Greek
πνευμονικός — ή, ό / πνευμονικός, ή, όν ΝΜΑ [πνεύμων, ονος] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στους πνεύμονες και αφορά ανατομικό σχηματισμό, λειτουργία ή νόσο (α. «πνευμονική φυματίωση» β. «πλήρωσις τοῡ τόπου τοῡ πνευμονικοῡ», Αριστοτ.) νεοελλ. φρ. α)… … Dictionary of Greek
αρρυθμία, καρδιακή — Παθολογικό φαινόμενο που εμφανίζεται όταν η συχνότητα και η διαδοχή των παλμών της καρδιάς δεν είναι κανονικές. Η κ.α. είναι αποτέλεσμα διαταραχής της παραγωγής και της αγωγής του νευρικού ερεθίσματος που επιδρώντας στις μυϊκές ίνες της καρδιάς… … Dictionary of Greek
ηχοκαρδιογραφία — Εξέταση που χρησιμοποιεί τους υπερήχους (συχνότητας μεγαλύτερης των 20 kHz που δεν γίνονται αντιληπτοί από τον άνθρωπο), οι οποίοι επιτρέπουν στον γιατρό να σχηματίζει εικόνα της εσωτερικής δομής της καρδιάς και των κινήσεών της. Ένα εξάρτημα που … Dictionary of Greek