-
1 αἴγειρος
-
2 αἴγειρος
-
3 τανύ-φλοιος
τανύ-φλοιος, eigtl. mit langer Rinde, daher von Bäumen = lang od. schlank gewachsen, κράνεια, Il. 16, 767; αἴγειρος, Soph. frg. 692; ἐλάτη, Orph. Arg. 605; ἔρινεός, Theocr.
-
4 τανύῤ-ῥιζος
τανύῤ-ῥιζος, mit langen, weitreichenden Wurzeln; αἴγειρος, Hes. Sc. 377; Opp. Cyn. 4, 195, zw. v. l. τανύῤῥοιζος, was »weit, sehr rauschend« heißen müßte.
-
5 κομάω
κομάω, ion. κομέω, 1) das Haar, κόμη, lang wachsen lassen, langes, starkes Haar haben; Ἄβαντες ὄπιϑεν κομόωντες, am Hinterkopfe langes Haar tragend, Il. 2, 542; – auch von Pferden, ἐϑείρῃσιν κομόωντε, 8, 42. 13, 24; – Her. 1, 82 u. öfter; κομέουσι 2, 36, wie τὰ ὀπίσω κομέουσι τῆς κεφαλῆς 4, 180; Plat. Gorg. 524 c Phaedr. 89 c; μὴ ἅπτεσϑαί μου πρὶν ἂν τὸ γένειον τῇ κεφαλῇ ὁμοίως κομήσῃς Xen. Conv. 4, 28; Folgde; auch von den Haaren selbst, κομόωσιν ἔϑειραι Opp. Cyn. 3, 27. – 2) Uebertr., von Gewächsen u. vom Felde, Laub bekommen, grünen u. blühen; οὖϑαρ ἀρούρης μέλλεν ἄφαρ ταναοῖσι κομήσειν ἀσταχύεσσι, das Feld sollte prangen mit langen Aehren, H. h. Cer. 454; ἡ γῆ φυτοῖς κομῶσα Arist. de mundo 4; Λιβάνῳ κομόωσιν ἄρουραι D. Per. 950; αἴγειρος φύλλοισιν ἀπειρεσίοις κομόωσα Ap. Rh. 1, 928; λειμῶνες Anacr. 39, 2; – ἀστέρες κομόωντες, = κομῆται, Arat. 1092. – 3) langes Haar galt als Zeichen des Freien nicht bloß, Arist. rhet. 1, 8, 3, sondern auch der Freude, dah. man es bei der Trauer abschnitt; auch Zeichen des Reichthums u. Stolzes, vgl. Her. 1, 82; dah. κομᾶν = stolz, vornehm sein, prunken; οὗτος ἐπὶ τυραννίδι ἐκόμησε, er buhlte um die Alleinherrschaft, Her. 5, 71; vom Perserkönige, Ar. Plut. 170; τινί, stolz sein auf Etwas, mit Etwas großthun, Opp. Cyn. 3, 192; ἐπί τινι, Luc. Nigr. 1; ἐπὶ κάλλει καὶ ὥρᾳ Plut. Caes. 45; vgl. Antiphan. 5 (XI, 322); neben ὑψαυχεῖν u. μεγαληγορεῖν, Plut. de stoic. repugn. 13. – Bes. galt in Athen, wo die Jünglinge nur bis ins 18. Jahr langes Haar trugen, dann aber als ἔφηβοι es abschnitten u. kürzeres Haar trugen, das lange Haar als Merkmal eines Stutzers, als Zeichen der Prunkliebe u. Eitelkeit.
-
6 μακεδνός
-
7 αἴγερος
См. также в других словарях:
αἴγειρος — black poplar fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αίγειρος — I Ονομασία δύο πόλεων της αρχαιότητας. 1. Αρχαία πόλη της Μεγαρίδας, που λεγόταν και Αιγειρούσα. Παρότι που δεν σώθηκαν ίχνη της, τοποθετείται στη βόρεια ακτή της λίμνης Γοργώπιδας. 2. Αρχαία κωμόπολη της Λέσβου, μεταξύ Μυτιλήνης και Μήθυμνας. II … Dictionary of Greek
αίγειρος — Ονομασία που έδιναν οι αρχαίοι στο δέντρο, το γνωστό με την επιστημονική ονομασία λεύκη η μέλαινα. Ο Θεόφραστος, ο Ιπποκράτης και ο Διοσκουρίδης αναφέρουν και το είδος α. η κρητική κάρπιμος, της οποίας οι καρποί χρησιμοποιούνταν στη θεραπευτική.… … Dictionary of Greek
αἰγείρω — αἴγειρος black poplar fem nom/voc/acc dual αἴγειρος black poplar fem gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰγείροιο — αἴγειρος black poplar fem gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰγείροις — αἴγειρος black poplar fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰγείροισι — αἴγειρος black poplar fem dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰγείροισιν — αἴγειρος black poplar fem dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰγείρου — αἴγειρος black poplar fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰγείρους — αἴγειρος black poplar fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰγείρων — αἴγειρος black poplar fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)