(życzliwy)

См. также в других словарях:

• życzliwy — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, życzliwywi {{/stl 8}}{{stl 7}} nastawiony do kogoś przyjaźnie, życzący komuś jak najlepiej; miły, serdeczny, pomocny; świadczący o czyjejś przychylności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Życzliwy wychowawca, zwierzchnik,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• życzliwy — życzliwywi, życzliwywszy «dobrze komuś życzący, przyjaźnie usposobiony, przychylny; będący wyrazem, objawem przyjaznych uczuć, przychylności» Życzliwy człowiek. Nauczyciel życzliwy dla uczniów. Życzliwe słowa. Życzliwy uśmiech. ◊ Patrzyć na kogoś …   Słownik języka polskiego

• życzliwy — Patrzeć, popatrzeć, spojrzeć itp. na kogoś, na coś życzliwym okiem zob. oko 43 …   Słownik frazeologiczny

• Ludwik Jerzy Kern — Ludwik Jerzy Kern, 2006 Ludwik Jerzy Kern (* 29. Dezember 1920 in Łódź; † 29. Oktober 2010 in Krakau) war ein polnischer Schriftsteller, Journalist und literarischer Übersetzer. Leben und Karriere Ludwik Jerzy Kern wuchs in seiner Geburtsstadt… …   Deutsch Wikipedia

• chętny — chętnyni, chętnyniejszy 1. «pełen dobrych chęci; skłonny, skory do czegoś; ochoczy, pilny» Chętny uczeń. Chętny do nauki, do usług, do zabawy. 2. «dobrze usposobiony względem kogoś, czegoś; życzliwy, przychylny» Chętne serce. Chętne powitanie.… …   Słownik języka polskiego

• ciepły — ciepłypli, ciepłyplejszy 1. «mający temperaturę pośrednią między gorącem a zimnem» Ciepły deszcz, wiatr, klimat, dzień. Ciepły chleb, obiad. Ciepły piec, pokój. Myć się ciepłą wodą. ∆ Ciepłe barwy, kolory, tony itp., ciepły koloryt «barwy o… …   Słownik języka polskiego

• dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… …   Słownik języka polskiego

• dobrze — lepiej 1. «w należyty sposób, we właściwym stopniu; należycie, odpowiednio, jak trzeba» a) «starannie, pilnie, dokładnie» Dobrze coś pamiętać. Dobrze spełniać swoje obowiązki. Dobrze strzec tajemnicy. ∆ Dobrze wychowany, ułożony «znający zasady… …   Słownik języka polskiego

• druh — m III, DB. a; lm M. ci owie, te y, DB. ów 1. rzad. «człowiek pozostający z kim w bliskich serdecznych stosunkach, człowiek życzliwy komu; przyjaciel, towarzysz» 2. «członek organizacji harcerskiej (nazwa używana zwłaszcza przez samych członków)»… …   Słownik języka polskiego

• jasny — jaśni, jaśniejszy 1. «świecący, palący się, błyszczący; jaskrawy, oślepiający» Jasny ogień, płomień. Jasna lampa. Jasne słońce. Jasne światło. ◊ Zobaczyć coś w jasnym świetle «przekonać się o czymś w sposób oczywisty, zrozumieć coś wyraźnie» ◊… …   Słownik języka polskiego

• koleżeński — koleżeńskiscy «dotyczący kolegi; odnoszący się do kogoś jak kolega; przyjacielski, życzliwy, uczynny» Koleżeńskie zebrania, dyskusje. Koleżeńska przysługa. Stosunki koleżeńskie. Był bardzo koleżeński, nigdy nie odmawiał pomocy. ∆ Sąd koleżeński… …   Słownik języka polskiego