-
1 świergotać
глаг.• болтать• журчать• стрекотать• щебетать* * *świergo|tać\świergotaćcze несов. щебетать; чирикать+świegotać, szczebiotać
* * *świergocze несов.щебета́ть; чири́катьSyn:świegotać, szczebiotać -
2 świergo|tać
impf (świergoczę a. świergocę) vi 1. [ptak] to chirp, to twitter- wróble świergotały na drzewach the sparrows were chirping in the trees ⇒ zaświergotać2. przen. [dzieci, dziewczęta] to chirp przen.; to chatter- dzieci świergotały bez przerwy the children were chirping non-stop- nie świergocz mi nad uchem stop chirping in my ear ⇒ zaświergotaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > świergo|tać
См. также в других словарях:
świergotliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który ma zwyczaj świergotać, który zwykle świergocze (świergoce); skłonny do świergotania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świergotliwe wróble, jemiołuszki … Langenscheidt Polski wyjaśnień
