(ściekowy)

См. также в других словарях:

• ściekowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przeznaczony do ściekania; stanowiący część systemu odprowadzającego ścieki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kratka ściekowa. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ściekowy — przym. od ściek a) w zn. 1: Kanał ściekowy. Studzienka ściekowa. b) w zn. 2: Woda ściekowa …   Słownik języka polskiego

• ВЫПУСК водосточный — участок трубопровода для отвода атмосферных сточных вод из системы внутреннего водостока в сеть ливневой канализации или непосредственно в открытый лоток (Болгарский язык; Български) водозпускател, водосточен изпускател (Чешский язык; Čeština)… …   Строительный словарь

• ДОЖДЕПРИЁМНИК — колодец уличной ливневой канализационной сети для приёма атмосферных и поливочных вод и отведения их в ливневую канализацию (Болгарский язык; Български) дъждоприемник (Чешский язык; Čeština) uliční [dvorní] vpust (Немецкий язык; Deutsch)… …   Строительный словарь

• kanał — m IV, D. u, Ms. kanałale; lm M. y 1. «rów osuszający lub nawadniający, przekop doprowadzający albo odprowadzający wodę» Kanał melioracyjny, rozprowadzający. Sieć kanałów irygacyjnych. ∆ Kanał energetyczny «kanał doprowadzający lub odprowadzający… …   Słownik języka polskiego

• kolektor — m IV, D. a, Ms. kolektororze; lm M. y 1. B.=D.; lm M. kolektororzy, DB. ów «właściciel, ajent, pracownik kolektury lub punktu sprzedaży kuponów totalizatora sportowego, kuponów gier liczbowych albo losów loteryjnych» 2. «przewód lub kanał… …   Słownik języka polskiego

• magistrala — ż I, DCMs. magistralali; lm D. magistralali a. magistralaal 1. «główna linia komunikacyjna, transportowa (droga, linia kolejowa, kanał) łącząca ważne ośrodki gospodarcze kraju» 2. «główna linia łącznościowa, po której przepływają sygnały… …   Słownik języka polskiego

• studzienka — ż III, CMs. studzienkance; lm D. studzienkanek 1. «niewielka studnia» Wiejska studzienka. ∆ Studzienka przeciwpożarowa «studzienka zbudowana przy przeciwpożarowym zbiorniku wody, ułatwiająca pobieranie wody za pomocą sprzętu pożarniczego» 2. bud …   Słownik języka polskiego

• wpust — m IV, D. u, Ms. wpuście; lm M. y 1. «otwór umożliwiający dostanie się, wejście czegoś dokądś» Wpust kanału. Wpust ściekowy. 2. techn. «zagłębienie, rowek w bocznej krawędzi jednego elementu wyrobu z drewna (np. deszczułek posadzkowych), w który… …   Słownik języka polskiego

• kanał — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kanałale {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sztuczna droga wodna łącząca wody przedzielone lądem; także odcinek rzeki pozbawiony naturalnego charakteru przez prace… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przytykać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przytykaćam, przytykaća, przytykaćają, przytykaćany {{/stl 8}}– przytkać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawiać, że coś jest zatkane w pewnym… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień