-
1 einsaugen
в-, за-сасывать <сосать> -
2 einsaugen
-
3 всасывание
Русско-немецкий словарь по автомобильной технике и автосервису > всасывание
-
4 засасывание
Русско-немецкий словарь по автомобильной технике и автосервису > засасывание
-
5 всасывание
Русско-немецкий словарь по автомобильной технике и автосервису > всасывание
-
6 засасывание
Русско-немецкий словарь по автомобильной технике и автосервису > засасывание
-
7 впитывать
-
8 впитывание
Einsaugen nРусско-немецкий словарь терминов по рудничной аэрологии, охране труда, горноспасательному делу и борьбе с рудничными пожарами > впитывание
-
9 абсорбировать
Русско-немецкий словарь по химии и химической технологии > абсорбировать
-
10 впитывание
Einsaugen n.Русско-немецкий словарь по фототехнике, фотографии, кинотехнике и киносъемке > впитывание
-
11 впитывать
einsaugen, imbibieren, saugenРусско-немецкий словарь по химии и химической технологии > впитывать
-
12 всасывать
einsaugen, saugenРусско-немецкий словарь по химии и химической технологии > всасывать
-
13 всмуквам
einsaugen -
14 всасывать
, < всосать> (всосу, сёшь; 'санный) einsaugen, aufsaugen; всасывающий Tech. Ansaug-; всасываться eindringen, einsinken* * *вса́сывать, <всоса́ть> (всосу́, -сёшь; ´-санный) einsaugen, aufsaugen;вса́сывающий TECH Ansaug-;вса́сываться eindringen, einsinken* * *вса́сыва|тьпрх einsaugen, aufsaugenпо́чва вса́сывает вла́гу der Boden saugt die Feuchtigkeit aufвса́сывать с молоко́м ма́тери mit der Muttermilch einsaugen* * *v1) gener. aspirieren, aufsaugen, aufsäugen, resorbieren, saugen, ansaugen, einsaugen, säugen2) eng. absorbieren3) mining. ausziehen, hereinsaugen4) textile. aufziehen -
15 впитывать
< впитать> aufsaugen, einsaugen; fig. in sich aufnehmen; впитывающий Saug-; впитываться eindringen* * *впи́тывать <впита́ть> aufsaugen, einsaugen; fig. in sich aufnehmen;впи́тывающий Saug-;впи́тываться eindringen* * *впи́тыва|ть* * *v1) gener. ansaugen, aufsäugen, einsaugen, sich durchziehen (влагу), säugen, aufsaugen, resorbieren2) geol. einziehen3) milit. absorbieren4) eng. aufnehmen, saugen5) road.wrk. imbibieren (жидкость)6) polygr. eindringen7) textile. aufziehen8) phys. anziehen9) cinema.equip. absaugen (напр., краситель при печати с матриц), aufnehmen (напр., раствор в желатиновый слой) -
16 засасывать
, < засосать> (су, сёшь)* * *заса́сывать, <засоса́ть> (-су́, -сёшь)1. einsaugen, aufsaugen;2. pf. anfangen zu saugen; zu schmerzen beginnen; → ложечка* * *заса́сыва|ть1. (поглоти́ть) einsaugen, aufsaugenзасоса́ло в тряси́ну jd/etw ist im Sumpf versunken2. (погуби́ть) versumpfen* * *v1) gener. ansaugen, ansaugen (тж. перен.), einsaugen2) geol. ansaufen3) eng. saugen4) mining. mitreißen -
17 drink in
transitive verb* * *(to take in eagerly: They listened eagerly, drinking in every detail.) aufsaugen* * *◆ drink invtthey paused to \drink in in the beauty of the view sie machten Halt, um den schönen Ausblick auf sich wirken zu lassenthey drank in the words of their leader sie hingen ihrem Anführer an den Lippen* * *vt sep2) (fig) a sight, his words etc (begierig) in sich aufnehmen* * *drink in v/t1. aufsaugen2. fig jemandes Worte etc (gierig) in sich aufnehmen, verschlingen3. Luft etc einsaugen, einatmen* * *transitive verbeinsaugen [Luft; fig.: Schönheit]; begierig aufnehmen [Worte, Geschichten] -
18 bibo [1]
1. bibo, bibī (bibitum), ere (altind. pibati, ›er trinkt‹, faliskisch pipavo, ›ich werde trinken‹; vgl. πίνω), trinken (u. zwar aus natürlichem Bedürfnis, während potare aus Leidenschaft, »viel trinken«, dah. auch »saufen« ist: doch werden in Ermangelung des Supinums von bibo [da erst Spät. bibitus u. bibiturus bilden] in der klass. Periode auch potus u. potatus als Partizipialformen zu bibo gebraucht), I) eig.: ēsse, bibere, ICt.: sic estur apud illos, sic bibitur, Sen.: bibere aut etiam ēsse inter agendum, Quint.: et edere et bibere ἀδεῶς et iucunde, Cic.: numquam bibisse iucundius, Cic.: bib. large, Plin.: damnose, Hor.: bibo sitiens, non sitiens, Cic. u. Plin.: bibo ieiunus, Sen.: bib. ab octava, Iuven.: ab hora tertia bibebatur, Cic.: in lucem semper bibere, bis es Tag wird, Mart: bibe, tibicen, Plaut.: quin bibis? Plaut.: bibere post prandium aut cenam vulgare est, Plin.: nunc est bibendum, Hor.: bibitur usque dum de dolio ministretur, Cic.: iste unus totam Asiam magnitudine poculorum bibendoque superavit, Cic. – dare bibere, zu trinken geben, Cato, Liv. u.a. (vgl. unten m. Acc.): alci ministrare bibere, Cic.: bib. exiguis haustibus, Ov.: bib. suctu, morsu, Plin.: bib. ex lacu, Vitr.: ex fonte, Prop. u. Vitr.: ex eo puteo, Hyg.: de fluvio, Pelag.: ab amne, Mart.: in Nilo, Phaedr.: e gemma, Prop., od. bl. gemmā, Verg., aus mit Edelsteinen besetztem Becher: so auch ex auro, Varr. fr., in auro, Vulg., od. auro, Sen. poët.: in argento potorio, ICt.: poculo eodem, Plaut. u. Lucil. fr.: scaphiis, Samio poterio, Plaut.: in aureis poculis, Treb. Poll.: bibere dare usque plenis cantharis, Plaut.: cum alqo ex eodem catino cenare, eodem poculo bibere, Apul.: avenis (vermittelst Haferstengeln), Mela: cavā manu, Sen.: usque ad ebrietatem, Lact. – m. Acc., vinum, Komik., Cato fr., Hor. u.a.: mulsum, Fronto: vinum e dolio, Plin.: hoc vinum sine aquae admixtione libenter bibit, Firm.: aquam gelidam, Cic.: faeces, Vopisc.: aquae frigidae tres cyathos, Cels.: numquam in uno convivio ex uno vino duo pocula, Treb. Poll.: Circae pocula, Hor.: uvam prelo domitam, gekelterten Traubensaft, Hor.: medicamentum, Varr. fr. u. Curt.: alci medicamentum innoxium bibendum dare, Sen. (vgl. quod iussi ei dari bibere et quantum imperavi date! Ter.): bib. sanguinem alcis, Cic.: urinam humanam et etiam suam, Augustin.: ex aqua (in W.) castoreum, Cels.: aliquid ex vino (in W.), Cels.: calidam aquam cum pipere, Cels.: vinum cum cibo pleniore, Cels.: aquam per binos ternosve cyathos, Cels.: in quo (convivio) nemo potest dicere utrum iste plus biberit an effuderit, Cic.: pars bibenda servatur, Ov. – Andere besondere Redensarten: a) bibe si bibis, eine zum Trinken ermahnende Formel, »wenn du trinkst, so trinke ordentlich«, »trink nur zu!« Plaut. Stich. 713. – b) mandata, die Aufträge vertrinken, d.i. beim Trinken vergessen, Plaut. Pers. 170. – c) aut bibat aut abeat (Übersetzung des griech. ἤ πιθι ἤ ἄπιθι), sauf oder lauf, Cic. Tusc. 5, 118. – d) bib. Graeco more, einem zutrinken, Cic. II. Verr. 1, 66: ut Graeco more biberetur, Auson. Griph. (XXVI) 1. p. 129, 2 Schenkl. – e) bib. nomen alcis, so viel Gläser, als der Name Buchstaben hat, Mart. 8, 51, 26 u.a. – f) bibere ad numerum, nach der Zahl der Jahre (die man sich wünscht), Ov. fast. 3, 532. – g) dare bibere ab summo, vom Obersten (bei Tische) bis zum Untersten, die Reihe herum, Lucil. sat. 5, 34. – h) bib. simul eandem nutricem, an derselben Brust trinken, Apul. met. 3, 2. – i) bis deciens solus bibis, vertrinkst, Mart. 1, 11, 2; u. so auch 1, 26, 3 sq. u. 1, 26, 10: u. quod (Philippeûm) bibimus, vertrinken, Varr. sat. Men. 343. – k) bibere pro salute alcis, jmds. Gesundheit trinken, Ambros. de Helia et ieiun. 17. § 62. – 1) (poet.) bib. flumen, an einem Flusse wohnen od. sich aufhalten, Ararim, Verg.: Danuvium, Hor.: rivus, quem Mandela bibit, der M. mit Wasser versieht, Hor. – II) übtr.: A) v. Lebl., trinken, einziehen, einsaugen, sat prata biberunt, Verg.: hortus aquas bibit, Ov.: amnis harenis bibitur et receptatur, Auct. itin. Alex. 38: lanae colorem bibunt, nehmen die Farbe an, Plin.: amphora bibit fumum, Hor.: arcus bibit, der Regenbogen zieht Wasser, Plaut. Curc. 129 u. Verg. georg. 1, 380: tellus bibit cruorem, wird von Bl. getränkt, Sil. (s. Drak. Sil. 17, 413): hasta bibit cruorem, trinkt Blut, indem er in den Körper eindringt, Verg. – B) v. Pers.: a) einsaugen, α) physisch = einatmen, caelum (die Luft), Lucil. sat. 26, 43: fuliginem lucubrationum, Quint. 11, 3, 23. – β) geistig, bib. amorem, Plaut.: longum amorem, in langem Zuge schlürfen, Verg.: bib. maternos mores, Claud. – so auch bibere aure od. auribus alqd, eifrig anhören, gleichs. mit den Ohren verschlingen, Hor., Prop. u.a. – b) aussaugen, e serpente cruorem, Sil. 6, 293. – / Archaist. Infin. Präs. biber, Titin. com. 78. Cato u. C. Fann. b. Charis. 124, 1 sq. – Spätere Formen: quoties bibitum est, Capitol. Ver. 5, 3: bibitus, Augustin. in Ioann. tract. 32, 4. Iren. 3, 11, 5 u.a. Eccl. Cael. Aur. chron. 4, 3, 60. Plin. Val. 2, 18. Placit. medic. 14, 13. Anthim. 75 u. 76: bibiturus, Phorm. Hor. carm. 1, 27, 13. Vulg. Matth. 20, 22. Vulg. act. apost. 23, 12. Augustin. serm. 21, 2. Sulpic. Sev. dial. 1 (2), 6, 5. Cassiod. hist. eccl. 1, 1.
-
19 ebibo
ē-bibo (ex-bibo, zB. Plaut. truc. 312, ec-bibo), bibī, bibitus, ere, austrinken, aussaugen, I) im allg.: 1) eig.: quid comedent, quid ebibent? Ter.: aquam (fluvii), Phaedr.: vinum, Iul. Val.: ubera lactantia, Ov.: cruorem e vulneribus, Mela. – poet., v. Lebl., Iordanem amnem, verschlingen (v. einem See), Plin.: amnes (v. Meere), Ov.: saniem (v.d. Wolle), einsaugen, Plin. – 2) übtr.: a) aussaugen = erschöpfen, indignatio ebibit spiritum meum, Vulg. Iob 6, 4. – b) durch Aussaugen sich aneignen, wir einsaugen, poëta optimus teneris ebibitus animis, Augustin. de civ. dei 1, 3. p. 7, 3 D.2: superstitio in lacte quodam modo matris ebibita, ibid. 22, 6. p. 562, 9 D.2 – II) prägn.: 1) so viel Becher, wie eine Zeit der Zahl nach beträgt, austrinken, zutrinken, Nestoris annos, so viel Becher, wie Nestor Jahre verlebt hat, austrinken, Ov. fast. 3, 533. – 2) vertrinken, a) = durch Trinken vertun, si quid ecbibitis et comestis, Plaut. truc. 155: quod comedi et ebibi, tantum meum est, Corp. inscr. Lat. 9, 2114: Massici montis uberrumos quattuor fructus ebibere in hora una, Plaut. Pseud. 1303 sq.: ut haec ebibat, Hor. sat. 2, 3, 122. – b) = durch Trinken vergessen, non ego cum vino simitur ebibi imperium tuom, Plaut. Amph. 631. – / Partiz. ebibitus, außer bei Augustin. (s. oben) auch bei Sidon. carm. 9, 40. Iul. Val. 2, 26 ed. Mai.
-
20 тянуть
1. ziehen (за В an D); schleppen; anziehen; sich hingezogen fühlen ( В N ); F Lust haben zu...; herbeiwehen ( Т A ); fliegen; hist. tragen; F Dienst versehen; hochziehen, mitziehen; abpressen (с Р jemandem); lasten (В auf D); zu eng sein; schwer sein; es schaffen; klauen;2. <про> strecken, recken; ziehen (a. Tech.); verlegen; hinziehen, zögern; dehnen, gedehnt sprechen od. singen; schlecht auskommen;3. <вы> ausziehen, ausdehnen; herausziehen, einziehen; heraussaugen, einsaugen; F schlürfen, saufen;4. <по> F mitziehen, mitschleppen;1. <про> sich hinziehen od. erstrecken;2. <по> sich strecken;3. <вы> F strammstehen;4. die Hand ausstrecken (к Д nach D); sich recken od. strecken; streben, neigen; nacheifern (за Т jemandem); mitzukommen versuchen, pf. mitkommen; nachziehen, nachschleppen; sich schleppen; + streiten* * *тяну́ть1. ziehen (за В an D); schleppen; anziehen; sich hingezogen fühlen (В N); fam Lust haben zu …; herbeiwehen (Т A); fliegen; hist. tragen; fam Dienst versehen; hochziehen, mitziehen; abpressen (с Р jemandem); lasten (В auf D); zu eng sein; schwer sein; es schaffen; klauen;2. < про-> strecken, recken; ziehen ( auch TECH); verlegen; hinziehen, zögern; dehnen, gedehnt sprechen oder singen; schlecht auskommen;3. <вы́-> ausziehen, ausdehnen; herausziehen, einziehen; heraussaugen, einsaugen; fam schlürfen, saufen;5. <вы́-, по-> fam wiegen, es bringen (auf A);тя́нет ко сну jemanden schläfert;тяну́ться2. < по-> sich strecken;3. <вы́-> fam strammstehen;4. die Hand ausstrecken (к Д nach D); sich recken oder strecken; streben, neigen; nacheifern (за Т jemandem); mitzukommen versuchen, pf. mitkommen; nachziehen, nachschleppen; sich schleppen; veralt streiten* * *тяну́тьтяну́ть за́ волосы an den Haaren ziehenтяну́ть жре́бий das Los ziehenтяну́ть за ру́чку две́ри an der Türklinke rütteln; (повести́ кого́-л. про́тив во́ли) zerrenтяну́ть ребёнка в де́тский сад das Kind gegen seinen Willen in den Kindergarten bringen2. (ме́дленно говори́ть) dehnen3. (ме́длить) zögern, verzögern, in die Länge ziehenтяну́ть вре́мя Zeit gewinnen4. безл ziehenего́ тя́нет на ро́дину ihn zieht es in seine Heimat zurück5. (ве́сить) wiegenсу́мка потяну́ла на все 35 кг die Tasche wiegt 35 Kilo6. (вымога́ть) erpressen7. разг (быть в состоя́нии спра́виться) meisternон э́то зада́ние потяну́л diese Aufgabe hat er gemeistert* * *vcinema.proj. ziehen (об обтюраторе)
См. также в других словарях:
Einsaugen — Einsaugen, verb. irreg. act. (S. Saugen,) hinein saugen, in sich saugen. Von einer kranken Mutter sauget ein Kind viel Böses mit ein. Am häufigsten figürlich. Die Laster mit der Muttermilch einsaugen. Er hat die Liebe zu seinem Vaterlande, so wie … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
einsaugen — V. (Mittelstufe) etw. saugend in sich nehmen Synonym: aufsaugen Beispiele: Der Schwamm saugt die Feuchtigkeit ein. Die Blutegel saugen das Blut ein … Extremes Deutsch
einsaugen — aufnehmen; resorbieren; aufsaugen; absorbieren * * * ein||sau|gen 〈V. tr. 204; hat〉 1. durch Saugen einziehen, aufnehmen (Flüssigkeit) 2. einatmen (Luft) ● den Duft von Blumen einsaugen; von jmdm. einige Weisheit einsaugen 〈fig.; … Universal-Lexikon
einsaugen — 1. einziehen, saugen. 2. einatmen, einziehen, inhalieren; (geh.): atmen. * * * einsaugen:1.〈saugendaufnehmen〉saugen·einziehen+einschlürfen–2.⇨einatmen einsaugen 1.einziehen,einschlürfen,saugen 2.→einatmen … Das Wörterbuch der Synonyme
einsaugen — ein·sau·gen1; saugte ein, hat eingesaugt; [Vt] etwas saugt etwas ein eine Maschine oder ein Gerät (z.B. ein Staubsauger) nimmt etwas durch Saugen auf oder weg ein·sau·gen2; sog ein / saugte ein, hat eingesogen / eingesaugt; [Vt] etwas einsaugen… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Einsaugen — įsiurbimas statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. suction vok. Einsaugen, n rus. всасывание, n pranc. aspiration, f; succion, f … Fizikos terminų žodynas
einsaugen — ein|sau|gen … Die deutsche Rechtschreibung
aufziehen — plagen; zusetzen; zu schaffen machen; quälen; necken; triezen (umgangssprachlich); piesacken (umgangssprachlich); vexieren (veraltet); gestal … Universal-Lexikon
Schmalzler — Bei Schnupftabak handelt es sich um eine fein gemahlene Mischung aus einer oder mehreren Sorten von Tabak, die durch Einsaugen in die Nase konsumiert wird und seit ca. 400 Jahren in Europa bekannt ist. Das Nikotin entfaltet seine Wirkung über die … Deutsch Wikipedia
Schnupfspruch — Bei Schnupftabak handelt es sich um eine fein gemahlene Mischung aus einer oder mehreren Sorten von Tabak, die durch Einsaugen in die Nase konsumiert wird und seit ca. 400 Jahren in Europa bekannt ist. Das Nikotin entfaltet seine Wirkung über die … Deutsch Wikipedia
einatmen — 1. atmen, Luft holen; (geh.): Luft schöpfen; (landsch.): schnaufen. 2. einsaugen, einziehen, inhalieren; (geh.): atmen. * * * einatmen:einziehen·einsaugen·inhalieren♦salopp:einschnuppern;auch⇨atmen(1)… … Das Wörterbuch der Synonyme