увольнять

(τινὰ ἐκ τῆς χώρας Thuc.)

ἀ. γῆς πρόσωπον Eur. — поднимать лицо от земли;

(τὰ περιττὰ τῶν σκευῶν Xen.)

(ἐν τούτῳ τῷ λόγῳ καὴ νοῦς ἀπήλλακτο καὴ ἡδονή Plat.)

(τινὰ πόνων Aesch.; τέν πόλιν πολέμων καὴ κακῶν Plut.)

(δουλουσύνης Her.; αἰσχύνης Thuc.; φόβου Xen.; τῆς ἀπορίας καὴ τῆς διαφορᾶς Plut.)

(τινὰ τῆς ἀτεκνίας Plut.)

(τοὺς πρέσβεις Thuc.; τὰς φρουράς Plut.)

(τὸν χρυσὸν χερός Eur.)

(τινὰ τῆς ἀρχῆς Plut.)

(γυναῖκας ἀνδρῶν Plut.)

(λέχους Eur.; ἀπὸ τοῦ ἀνδρός и ἀπὸ γυναικός Plat.; ἀπαλλαγεὴς τῆς γυναικός Plut.)

(τὸν λόγον Eur.)

(τῆς νόσου ἀπαλλαγέντος Soph.)

(μακρῶν λόγων Soph.)

(ἥ τοῦ φαρμάκου δύναμις ἀπήλλαξέ τινα Plut.)

(τοὺς χρηστάς Isae., Dem.; τοὺς δανείσαντας Dem.)

(ἀπὸ Κλαζομενῶν Her.)

οὕτως ἀπήλλαξε ὅ στόλος Her. — так закончился поход;

ἀποστράτηγον ποιεῖν τινα Dem. — увольнять кого-л. с должности командующего

(ἄχος Aesch.; τινα Xen. и τινά τινος Plat.; med. Ἀργείων δόρυ πυλῶν Eur.)

(τοὺς Ἴωνας ἀπὸ Κροίσου Her.; ξυμμάχους Thuc.; ἅπασαν Ἰωνίαν Plut.)

(ἄρχοντα Xen.; τινὰ τοῦ ἄρχειν Plut.)

(τινός Hom.)

(τινος Dem.)

(τίπτε καταπτώσσοντες ἀφέστατε; Hom.; med. ἐκ Σικελίας Thuc.)

(τινός Isocr., Polyb.)

(τινός и ἀπό τινος Her.)

(ἀπὸ τῶν ὀστῶν Plat.)

(χρεῖος Hom.; τὸν χαλκόν Dem.)

(ζυγόν, πρυμνήσια Her.)

(ἵππους ἐξ ὀχέων или ὑφ΄ ἅρμασιν Hom.)

(ζώνην, θώρηκα Hom.; στολάς Soph.)

(στόμα Eur.)

(γράμματα Eur.; σφραγῖδας NT.)

(τινὰ δεσμῶν Aesch. и ἐκ τῶν δεσμῶν Plat.; εἱρκτῆς τινα Dem.; ἐκ τῆς φυλακῆς NT.)

(ἡνίαν Soph.)

(ἀγορήν Hom.)

(τέν κοιλίαν Arst.)

(Τροίης κρήδεμνα Hom.; γέφυραν Xen.; ἥ πρύμνα ἐλύετο ὑπὸ τῆς βίας τῶν κυμάτων NT. - ср. 1)

(τάξιν Xen.)

λελύσθαι ἀπ΄ ἀλλήλων Xen. — не общаться друг с другом

(σπονδάς Thuc.; ἐντολάς NT.)

(κακότητος Hom.; ἐκ πενθέων Pind.)

(τὰς ὠδῖνας τοῦ θανάτου NT.)

λ. μένος τινί Hom. — пресечь чью-л. жизнь

(βίον Eur. и τὸ τέλος βίου Soph.)

(μάχην Arph.; νεῖκος Hom.; ἔριν Eur.)

(ὃ ἐὰν λύσῃς ἐπὴ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς NT.)

(νόμους Her.; ψῆφον Dem.; διαθήκας Isae.)

(ἀπορίαν Plat.; αἴνιγμα Luc.)

(τοῦ θεοῦ μαντεῖα Soph.)

(τὰς ἁμαρτίας Arph.; φόνον φόνῳ Soph.)

(μισθούς Xen.)

(λύει δ΄ ἄλγος Eur.)

(τὸν παραλογισμόν Arst.)

(πολλοὴ δὲ πλέξαντες εὖ λύουσι κακῶς Arst.)

(τινὰ ἀρχῆς Diod.)

απαλλάσσω της φορολογίας — освобождать от налога;

απαλλάσσω της κατηγορίας — снимать обвинение, оправдывать;

απαλλάσσω της ποινικής διώξεως — прекращать уголовное преследование;

απαλλάσσω των καθηκόντων — увольнять, отстранять от работы; — давать отставку;

απαλλάσσω της στρατιωτικής υπηρεσίας — освобождать от воинской обязанности

αποβάλλω, τα ενδύματα — сбрасывать одежду;

αποβάλλω τίς κακές συνήθειες — расстаться с дурными привычками;

απολύω γιά τίς διακοπές — распускать на каникулы;

§ απολύω λοτούς καν δεμένους — бросать все силы (на что-л.);

απολύομαι

απολύσου γρήγορα να τον προφτάσεις — беги быстрей, догони его;

αποστρατεύομαι — демобилизоваться; — уходить в отставку

αποτάσσομαι

βγάζω τό σπαθί από τη θήκη του — вынимать шпагу из ножен;

βγάζω τό δόντι — удалять зуб;

βγάζω εξω — а) выносить, вытаскивать, выводить (откуда-л.); — б) выгонять, прогонять, выставлять за дверь;

βγάζω όφελος από κάτι — извлекать пользу из чего-л.;

βγάζω τα ρούχα (τα παπούτσια) μου — снимать одежду (обувь);

βγάζω την κρέμα — снимать, удалять сливки;

βγάζω τα λέπια από το ψάρι — чистить рыбу;

βγάζω τό καράβι από την ξέρα — снимать судно с мели;

βγάζω τό λεκέ — выводить пятно;

βγάζω λάδι

βγάζω τό ζουμί από το λεμόνι — выжимать сок из лимона;

βγάζω αντίτυπο — отпечатать копию;

βγάζω αντίγραφο — снимать копию;

βγάζω κάποιον φωτογραφία — снимать, фотографировать кого-л.;

βγάζω από τη θέση — снять с работы;

βγάζω από το προεδρείο (Πολιτικό Γραφείο) — выводить из состава президиума (политбюро);

ξηλώνομαι — распарываться, отпарываться; — разрываться по шву

§ του δίνω τα παπούτσια στο χέρι — выгонять, прогонять кого-л., увольнять кого-л.;

παπούτσι από τον τόπο σου κι' άς είν' και μπαλωμένο — погов, хоть на курице, да со своей улицы (о женитьбе)

§ δίνω το πασ(σ)απόρτι σε κάποιον — увольнять с работы кого-л.

§ δίνω το πασ(σ)απόρτι σε κάποιον — увольнять с работы кого-л.

πετ πέτρες — кидать камни;

τούς πετάξανε απ' τη θέση — их уволили с работы;

πετάω μπόϊ — расти, вырастать очень быстро (о человеке);

§ πετάει η καρδιά του γιά... — у него сильное желание...;

§ πετώ απ' τη χαρά μου — не помнить себя от радости;

πετιέμαι, πετιοβμαι

πετάχτηκε απ' τη θέση του — он вскочил со своего места;

πετιέται στον ύπνο του — он вскакивает во сне;

σχολάω στίς έξή — кончать работу в шесть часов;