не+по+силам

(ἐπί τινι Batr., Anth. и τινι Eur.: τοσοῦτον Her.; τι Anth.)

διὰ μακροῦ χρόνου τάδ΄ ηὔχουν ἐκτελευτήσειν θεούς Aesch. — я надеялся, что боги нескоро исполнят это;

(αἱ τοῦ σώματος δυνάμεις Plat. и σωματικέ δ. Polyb.; ἥ τοῦ θερμοῦ, τοῦ κινοῦντος δ. Arst.)

(θεῶν Eur.; κατὰ θάλατταν Arst.)

(τῆς ὄψεως, τοῦ φθέγγεσθαι Arst.)

(τῶν φυομένων ἐκ τῆς γῆς αἱ δυνάμεις Xen.)

τὸ δυνάμει ( или κατὰ δύναμιν) ὄν, ἐντελεχείᾳ ( или ἐνεργείᾳ) μέ ὄν Arst. — существующее потенциально, но не в действительности

(δ. καὴ πεζέ καὴ ἱππικέ καί ναυτική Xen.; αἱ τῶν Καρχηδονίων δυνάμεις Polyb.)

(χρημάτων Thuc.; τοῦ νομίσματος Plut.)

(ὀνομάτων Plat., Lys.; τέν αὐτέν δύναμιν ἔχειν Lys., Dem.; οὐκ εἰδότες τίνα δύναμιν ἔχει τοῦτο Polyb.)

(τὰς τριχὰς δυνάμεσί τισι ποιῆσαι πολιάς Diod.; κόκκοι τινὲς καὴ δυνάμεις ἄλλαι Plut.)

(τινὰ οἴκαδε Hom.)

(τέν κοιλίαν Plut.)

ὑ. πρὸς τὸ ἑαυτῶν πλῆθος Xen. — отступать к своим главным силам:

συντάσσομαι κατ· ανάστημα — вставать по росту;

υπερβαίνω πασαν προσδοκίαν — превосходить все ожидания;

υπερβαίνω την δικαιοδοσίαν μου — превышать полномочия;

τον υπερβαίνω εις επιτηδειότητα — я более ловок, чем он;

τό εργον αυτό υπερβαίνει τάς δυνάμεις μου — это дело мне не по силам;

υπερβαίνω τα όρια της νομιμότητας — выходить за рамки закона, преступать закон;

η αναίδεια του υπερβαίνει τα όρια — его наглость переходит все границы, его наглости нет предела;

υπερβαίνω τα εξήντα — мне перевалило за шестьдесят;

υπερβαίνω τα εμπόδια (τίς δυσκολίες) — преодолеть препятствия (трудности);

υπερβαίνω τούς χίλιους... — превышать тысячу...