-
1 zwierzchnik
сущ.• атаман• вождь• глава• лидер• начальник• предводитель• руководитель• шеф* * *♂ начальник* * *мнача́льникSyn: -
2 bezpośredni zwierzchnik
непосредственный начальникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > bezpośredni zwierzchnik
-
3 groźny zwierzchnik
грозный начальникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > groźny zwierzchnik
-
4 naczelnik
сущ.• атаман• башка• вождь• глава• голова• головка• директор• заведующий• заглавие• капитан• лидер• название• начальник• обух• предводитель• руководитель• шеф* * *♂ 1. начальник, руководитель, заведующий;2. ист. глава, предводитель, вождь; \naczelnik powstania вождь восстания+1. zwierzchnik, przełożony 2. przywódca, wódz
* * *м1) нача́льник, руководи́тель, заве́дующий2) ист. глава́, предводи́тель, вождьnaczelnik powstania — вождь восста́ния
Syn: -
5 szef
сущ.• атаман• башка• босс• вожак• вождь• глава• голова• головка• господин• директор• дирижер• заглавие• капитан• командир• лидер• мастер• название• начальник• обух• предводитель• работодатель• руководитель• шеф* * *♂, мн. И. \szefowie начальник, руководитель; хозяин; шеф;\szef rządu (gabinetu) глава правительства; \szef sztabu начальник штаба; \szef kuchni шеф-повар; \szef personalny заведующий отделом кадров
+ kierownik, przełożony, zwierzchnik* * *м, мн И szefowieнача́льник, руководи́тель; хозя́ин; шефszef rządu (gabinetu) — глава́ прави́тельства
szef sztabu — нача́льник шта́ба
szef kuchni — шеф-по́вар
szef personalny — заве́дующий отде́лом ка́дров
Syn: -
6 głowa
сущ.• атаман• башка• вождь• глава• голова• головка• заглавие• лидер• название• начальник• обух• предводитель• руководитель• ум• шеф* * *głow|a♀, мн. Р. głów 1. голова;ból \głoway головная боль;
od stóp do głów с головы до ног;2. голова, ум ♂;ciasna \głowa ограниченный ум; otwarta \głowa светлая голова; tęga \głowa умная голова;
3. глава;руководитель ♂;\głowa
rodziny глава семьи; \głowa państwa глава государства;4. голова (предмет шаровидной или конусообразной формы);\głowa sera головка сыру; \głowa kapusty кочан капусты; \głowa komety астр. голова кометы; ● w \głowaach в головах, в изголовье; urwanie \głowaу суета, беготня, неразбериха; zawracanie \głowaу морока; чепуха, ерунда; na \głowaę ludności на душу населения; marzenie ściętej \głowaу несбыточная мечта; безнадёжное дело; kłaść w \głowaę вбивать в голову; kłaść łopatą do \głowaу разжёвывать и в рот класть; kręcić \głowaą шевелить мозгами, раскидывать умом; mieć dobrze (olej) w \głowaie быть толковым, быть с головой; mieć \głowaę na karku иметь голову на плечах; nadstawiać \głowaę (\głoway) рисковать головой;
coś nie mieści się w \głowaie уму непостижимо что-л., трудно поверить во что-л.;pobić na \głowaę а) разбить наголову;
б) (zakasować) превзойти, затмить;pójść (skoczyć) po rozum do \głoway пораскинуть умом, подумать; догадаться;
przerastać (przewyższać) kogoś o \głowaę быть на голову выше кого-л.;stawać na \głowaie a) из кожи вон лезть;
б) (swawolić) ходить на голове;ukręcić \głowaę czemuś ликвидировать, прекратить что-л.; замять что-л.;zachodzić w \głowaę ломать себе голову;
zmyć komuś \głowaę вымыть (намылить) голову кому-л.;\głowa do góry! выше голову!, не унывай!;
kto nie ma w \głowaie, musi mieć w nogach посл. дурная голова ногам покоя не даёт+2. rozum 3. kierownik, zwierzchnik
* * *ж, мн Р głów1) голова́ból głowy — головна́я боль
od stóp do głów — с головы́ до ног
2) голова́, ум mciasna głowa — ограни́ченный ум
otwarta głowa — све́тлая голова́
tęga głowa — у́мная голова́
3) глава́; руководи́тель mgłowa rodziny — глава́ семьи́
głowa państwa — глава́ госуда́рства
4) голова́ ( предмет шаровидной или конусообразной формы)głowa sera — голо́вка сы́ру
głowa kapusty — коча́н капу́сты
głowa komety — астр. голова́ коме́ты
•- urwanie głowy
- zawracanie głowy
- na głowę ludności - mieć dobrze w głowie
- mieć olej w głowie
- mieć głowę na karku - pobić na głowę
- pójść po rozum do głowy
- skoczyć po rozum do głowy
- przerastać kogoś o głowę
- przewyższać kogoś o głowę
- stawać na głowie
- ukręcić głowę czemuś
- zachodzić w głowę - kto nie ma w głowie
- musi mieć w nogach -
7 przełożony
-
8 przełóż
jony, \przełóżeni 1. начальственный, верховный;władze \przełóżone начальство;
2. \przełóżопум начальник+1. zwierzchni, nadrzędny 2. zwierzchnik, szef
См. также в других словарях:
zwierzchnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M zwierzchnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba sprawująca władzę zwierzchnią : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś jest czyimś zwierzchnikiem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwierzchnik — m III, DB. a, N. zwierzchnikkiem; lm M. zwierzchnikicy, DB. ów «ten, kto ma nad kimś władzę zwierzchnią; przełożony» Apodyktyczny, wyniosły zwierzchnik. Liberalny, tolerancyjny zwierzchnik. Wykonywać polecenia zwierzchnika … Słownik języka polskiego
Religious denominations in Poland — The constitution of Poland provides for freedom of religion, and the Polish government generally respects this right in practice. The Polish Constitution and religion Chapter 2, Article 53: 1. Freedom of faith and religion shall be ensured to… … Wikipedia
komendant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. komendantncie; lm M. komendantnci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dowódca, zwierzchnik wojskowy, kierownik posterunku policji, oddziału straży pożarnej, zwierzchnik w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rektor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. rektororze; lm M. rektororzy || rzad. owie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba piastująca najwyższe stanowisko na wyższej uczelni, stojąca też na czele jej senatu : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
List of Bishops of Poznań — Name Years on bishops throne Notes Jordan 968 – ca.983 missionary bishop of Poland with seat in Poznań, subordinate directly to the pope. Date of death uncertain (between 982 and 984)[1] Unger ca.983 1012 Until 1000 missionary bishop of Poland… … Wikipedia
Liste der Bischöfe und Erzbischöfe von Posen — Die folgenden Personen waren Bischöfe und Erzbischöfe des Erzbistums Posen (Polen): Inhaltsverzeichnis 1 Bischöfe 2 Erzbischöfe 3 Einzelnachweise 4 Qu … Deutsch Wikipedia
archidiakon — m IV, DB. a, Ms. archidiakonnie; lm M. owie a. i, DB. ów «w kościele katolickim: dawniej zwierzchnik części diecezji, obecnie tytuł honorowy i liturgiczny, także duchowny noszący ten tytuł» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
biskup — m IV, DB. a, Ms. biskuppie; lm M. i, DB. ów «w chrześcijaństwie: dostojnik kościelny, zwierzchnik diecezji, mający wyłączne prawo udzielania niektórych sakramentów, w kościele katolickim mianowany przez papieża» ∆ Biskup rzymski «papież» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
boss — [wym. bos] m IV, DB. a, Ms. bossie; lm M. bossowie «w krajach anglosaskich: kierownik, szef, zwierzchnik; w USA: także przywódca partii politycznej lub organizacji związkowej» Boss agencji reklamowej. ‹ang.› … Słownik języka polskiego
chan — m IV, DB. a, Ms. channie; lm M. owie, DB. ów hist. «feudalny władca na Wschodzie, głównie u ludów tureckich i mongolskich; także: zwierzchnik prowincji; tytuł takiego władcy» Chan krymski, tatarski. ‹tur.› … Słownik języka polskiego
