-
1 zbesztać
глаг.• выбранить• отругать* * *zbeszta|ć\zbesztaćny сов.разг. отчитать, выругать, отругать+zwymyślać, zrugać, złajać
* * *zbesztany сов. разг.отчита́ть, вы́ругать, отруга́тьSyn: -
2 zjechać
глаг.• съехать• съехаться* * *1) (przyjechać) наехать, приехать2) pot. zjechać (zbesztać) разругать3) zjechać (w dół, w bok) съехать (спуститься, свернуть)wyprowadzić się съехать (переселиться)* * *zjecha|ćzjadę, zjedzie, \zjechaćł, \zjechaćny сов. 1. съехать;\zjechać na nartach спуститься на лыжах; \zjechać z szosy съехать (свернуть) с шоссе; czapka \zjechaćła na tył głowy шапка съехала на затылок; \zjechać windą, schodami ruchomymi спуститься на лифте, на эскалаторе;
2. приехать;\zjechaćło wiele osób приехало много людей;
3. объехать, изъездить;\zjechać całą Europę объехать всю Европу;
4. (wrócić do zajezdni, bazy itp.) вернуться (в депо, на базу etc.);5. разг. обругать; разругать; раскритиковать; \zjechać artykuł обругать (раскритиковать) статью+4. objechać, zbesztać, zwymyślać
* * *zjadę, zjedzie, zjechał, zjechany сов.1) съе́хатьzjechać na nartach — спусти́ться на лы́жах
zjechać z szosy — съе́хать (сверну́ть) с шоссе́
czapka zjechała na tył głowy — ша́пка съе́хала на заты́лок
zjechać windą, schodami ruchomymi — спусти́ться на ли́фте, на эскала́торе
2) прие́хатьzjechało wiele osób — прие́хало мно́го люде́й
3) объе́хать, изъе́здитьzjechać całą Europę — объе́хать всю Евро́пу
4) (wrócić do zajezdni, bazy itp.) верну́ться (в депо, на базу и т. п.)5) разг. обруга́ть; разруга́ть; раскритикова́тьzjechać artykuł — обруга́ть (раскритикова́ть) статью́
Syn: -
3 nawymyślać
глаг.• выдумать• выдумывать• измышлять• изобрести• изобретать• придумывать• разбранить• разбраниться* * *сов. komu выбранить, выругать, отругать кого+zwymyślać, wyłajać, zbesztać
* * *сов. komuвы́бранить, вы́ругать, отруга́ть когоSyn: -
4 skrzyczeć
глаг.• накричать* * *skrzycz|eć\skrzyczećany сов. kogo накричать на кого, обругать кого+złajać, nawymyślać, zbesztać
* * *skrzyczany сов. kogoнакрича́ть на кого, обруга́ть когоSyn: -
5 wykrzyczeć
глаг.• выкрикивать• закричать• кричать• накричать* * *wykrzycz|eć\wykrzyczećany сов. 1. выкрикнуть; выкричать/;ОА/Л; 2. kogo накричать на кого+2. zwymyślać, zbesztać
* * *wykrzyczany сов.1) вы́крикнуть; вы́кричать posp.2) kogo накрича́ть на когоSyn: -
6 zgromić
глаг.• выбранить* * *zgromi|ć\zgromićony сов. kogo разругать; прикрикнуть на кого;● \zgromić kogoś spojrzeniem (wzrokiem) бросить гневный взгляд на кого-л.+zbesztać, złajać
* * *zgromiony сов. kogoразруга́ть; прикри́кнуть на кого- zgromić kogoś wzrokiemSyn: -
7 zwymyślać
глаг.• выругать• обругать• отругать• разругать* * *zwymyśla|ć\zwymyślaćny сов. выругать, обругать; выбранить+zbesztać, zrugać, skrzyczeć
* * *zwymyślany сов.вы́ругать, обруга́ть; вы́бранитьSyn: -
8 ausschimpfen
ausschimpfen zbesztać pf -
9 auszanken
См. также в других словарях:
zbesztać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}besztać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zbesztać — dk I, zbesztaćam, zbesztaćasz, zbesztaćają, zbesztaćaj, zbesztaćał, zbesztaćany pot. «zganić ostro kogoś, zwymyślać, skrzyczeć, złajać» Zbesztać kogoś bez powodu … Słownik języka polskiego
obrugać — dk I, obrugaćam, obrugaćasz, obrugaćają, obrugaćaj, obrugaćał, obrugaćany pot. «zwymyślać, zbesztać, skrzyczeć kogoś» Obrugał ich za lenistwo i niechlujstwo. Żona go obrugała, że za późno wrócił do domu. Zostałem obrugany przez szefa. ‹ros.› … Słownik języka polskiego
ochrzanić — dk VIa, ochrzanićnię, ochrzanićnisz, ochrzań, ochrzanićnił, ochrzanićniony ochrzaniać ndk I, ochrzanićam, ochrzanićasz, ochrzanićają, ochrzanićaj, ochrzanićał, ochrzanićany, posp. «skrzyczeć, zwymyślać, zbesztać kogoś» … Słownik języka polskiego
opieprzyć — dk VIb, opieprzyćrzę, opieprzyćrzysz, opieprz, opieprzyćrzył, opieprzyćrzony opieprzać ndk I, opieprzyćam, opieprzyćasz, opieprzyćają, opieprzyćaj, opieprzyćał, opieprzyćany 1. częściej dk «obsypać, posypać, przyprawić pieprzem» Opieprzyć sałatkę … Słownik języka polskiego
perłowo — przysłów. od perłowy Pomalować paznokcie na perłowo. ◊ posp. Objechać, zrobić kogoś na perłowo «zwymyślać, zbesztać kogoś» … Słownik języka polskiego
porozstawiać — dk I, porozstawiaćam, porozstawiaćasz, porozstawiaćają, porozstawiaćaj, porozstawiaćał, porozstawiaćany 1. «rozstawić wiele rzeczy w różnych miejscach, w pewnej odległości od siebie» Porozstawiać talerze na stole. Porozstawiać namioty na łące.… … Słownik języka polskiego
zjechać — dk, zjadę, zjedziesz, zjedź, zjechaćał, zjechaćany zjeżdżać ndk I, zjechaćam, zjechaćasz, zjechaćają, zjechaćaj, zjechaćał, zjechaćany 1. «jadąc z góry znaleźć się niżej, na dole; zsunąć się po czymś» Zjeżdżać brawurowo, ostrożnie. Zjechać w dół … Słownik języka polskiego
złajać — dk IX, złajaćję, złajaćjesz, złaj, złajaćał, złajaćany pot. «zwymyślać, skrzyczeć, zbesztać» Złajać kogoś surowo … Słownik języka polskiego
zrugać — dk I, zrugaćam, zrugaćasz, zrugaćają, zrugaćał, zrugaćany pot. «nawymyślać komuś, skrzyczeć kogoś; zbesztać» Zrugać kogoś za błędy … Słownik języka polskiego
besztać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, besztaćam, besztaća, besztaćają, besztaćany {{/stl 8}}– zbesztać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} upominać kogoś bardzo ostrymi słowami; łajać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być zbesztanym przez szefa.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
