-
1 zaszczycić
оказать честь, удостоитьobronić, ochronić защитить* * *zaszczyc|ić\zaszczycićę, \zaszczycićony сов. kogo czym удостоить кого чего, чем;\zaszczycić nagrodą удостоить награды; \zaszczycić spojrzeniem удостоить взгляда (взглядом);
jestem \zaszczycićony... я весьма польщён...* * *zaszczycę, zaszczycony сов. kogo czymудосто́ить кого чего, чемzaszczycić nagrodą — удосто́ить награ́ды
zaszczycić spojrzeniem — удосто́ить взгля́да (взгля́дом)
jestem zaszczycony... — я весьма́ польщён...
-
2 защитить
-
3 zaszczycać
глаг.• почтить• уважать• чтить* * *zaszczyca|ć\zaszczycaćny несов. kogo czym удостаивать кого чего, чем; ср. zaszczycić* * *zaszczycany несов. kogo czymудоста́ивать кого чего, чем; ср. zaszczycić -
4 godność
сущ.• достоинство• звание• почтенность• почёт• сан* * *godnoś|ć♀ 1. достоинство ň;zachowywać się z \godnośćcią вести себя достойно (с достоинством);
2. книжн. высокая должность; высокое звание;zaszczycie \godnośćcią удостоить высокого звания; składać swoją \godność отказываться от должности, подавать в отставку;
3. разг. фамилия;jak pana \godność?, \godność pana? как ваша фамилия?+1. honor;
duma 2. urząd 3. nazwisko* * *ж1) досто́инство nzachowywać się z godnością — вести́ себя́ досто́йно (с досто́инством)
2) книжн. высо́кая до́лжность; высо́кое зва́ниеzaszczycić godnością — удосто́ить высо́кого зва́ния
składać swoją godność — отка́зываться от до́лжности, подава́ть в отста́вку
3) разг. фами́лияjak pana godność?, godność pana? — как ва́ша фами́лия?
Syn: -
5 pożałować
глаг.• пожалеть* * *пожалетьobdarzyć, podarować, nadać пожаловать (подарить)odwiedzić, zaszczycić, zawitać пожаловать (посетить)* * *сов. пожалеть;\pożałować kogoś пожалеть кого-л., сжалиться над кем-л.;nie \pożałować pieniędzy не пожалеть денег
* * *сов.пожале́тьpożałować kogoś — пожале́ть кого́-л., сжа́литься над ке́м-л.
nie pożałować pieniędzy — не пожале́ть де́нег
См. также в других словарях:
zaszczycać — ndk I, zaszczycaćam, zaszczycaćasz, zaszczycaćają, zaszczycaćaj, zaszczycaćał, zaszczycaćany zaszczycić dk VIa, zaszczycaćcę, zaszczycaćcisz, zaszczyć, zaszczycaćcił, zaszczycaćcony «sprawiać komuś zaszczyt wyróżniając go pod jakimś względem»… … Słownik języka polskiego
zaszczycać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaszczycaćam, zaszczycaća, zaszczycaćają, zaszczycaćany {{/stl 8}}– zaszczycić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zaszczycaćcę, zaszczycaćci, zaszczycaćyć, zaszczycaćcony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, przynosić komuś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ozdobić — dk VIa, ozdobićbię, ozdobićbisz, ozdób, ozdobićbił, ozdobićbiony ozdabiać ndk I, ozdobićam, ozdobićasz, ozdobićają, ozdobićaj, ozdobićał, ozdobićany 1. «upiększyć, przystroić, udekorować» Stół ozdobiony kwiatami. Ściany ozdobiono freskami.… … Słownik języka polskiego
czynić – uczynić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}honor {{/stl 13}}{{stl 7}} zaszczycić, wyróżnić kogoś, przynosić komuś zaszczyt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czy zechce pan uczynić mi honor i przyjąć moje zaproszenie? {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
