zasuwa

См. также в других словарях:

• zasuwa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. zasuwawie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rodzaj zasuwanego zamka w drzwiach, bramach itp., blokującego je po wsunięciu metalowej sztabki w odpowiedni otwór futryny, ściany itp …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zasuwa — ż IV, CMs. zasuwawie; lm D. zasuwauw «zamek u drzwi, bram itp., składający się z ruchomej metalowej sztabki wsuwanej do specjalnego otworu; także: ta sztabka; rygiel» Zasuwa żelazna. Odsunąć zasuwę. Zamknąć drzwi na zasuwę …   Słownik języka polskiego

• ЗАДВИЖКА — в трубопроводах запорное устройство для отключения отдельных участков (Болгарский язык; Български) шибър (Чешский язык; Čeština) šoupátko (Немецкий язык; Deutsch) Schieber; Verschluß (Венгерский язык; Magyar) tolózár (Монгольский язык) оньсон… …   Строительный словарь

• ЗАДВИЖКА КЛИНОВИДНАЯ — задвижка для полного или частичного закрытия отверстия трубопровода посредством дисков, перемещающихся поступательно, перпендикулярно к продольной оси отверстия (Болгарский язык; Български) клиновиден шибър (Чешский язык; Čeština) klínové… …   Строительный словарь

• ШИБЕР — подвижная прямоугольная или фигурная пластинка, используемая в качестве заслонки в воздуховодах, дымоходах и т.д. (Болгарский язык; Български) спирателен кран; шибър (Чешский язык; Čeština) stavítko; hradítko; spalinová klapka; regulátor tahu… …   Строительный словарь

• ШИБЕР ВЕНТИЛЯЦИОННЫЙ — шибер для частичного или полного закрывания воздуховода (Болгарский язык; Български) вентилационен шибър (Чешский язык; Čeština) ventilační klapka (Немецкий язык; Deutsch) Lüftungsklappe (Венгерский язык; Magyar) tolattyú (Монгольский язык)… …   Строительный словарь

• klinkieryt — m IV, D. u a. a, Ms. klinkierytycie; lm M. y mors. «zasuwa żelazna służąca do łączenia lub oddzielania komór wodnych na statku» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• mocować — ndk IV, mocowaćcuję, mocowaćcujesz, mocowaćcuj, mocowaćował, mocowaćowany «przytwierdzać coś do czegoś; umocowywać, przymocowywać» Mocować kołki w ścianie. Mocować przedmiot w obrabiarce. Hak mocujący. Nakrętka, śruba mocująca. mocować się 1.… …   Słownik języka polskiego

• okucie — n I 1. rzecz. od okuć. 2. lm D. okucieuć «metalowe, często ozdobne, umocnienie zwykle drewnianych przedmiotów: drzwi, opraw ksiąg, skrzyń, kufrów, szaf itp.» 3. lm D. okucieuć «element stolarki budowlanej (okiennej, drzwiowej), np. zamek, zasuwa …   Słownik języka polskiego

• rygiel — m I, D. rygielgla; lm M. rygielgle, D. rygielgli a. rygielglów 1. «urządzenie zamykające, składające się z metalowej sztabki lub pręta wsuwanego do specjalnego otworu lub skobla; zasuwa» Zamknąć drzwi na rygiel. 2. «przesuwny element mechanizmu… …   Słownik języka polskiego

• szyber — m IV, D. szyberbra, Ms. szyberbrze; lm M. szyberbry «zasuwa do przymykania kanału kominowego w celu regulacji ciągu» Zamknąć, zasunąć szyber. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego