zaprząg

См. также в других словарях:

• zaprząg — m III, D. zaprzągprzęgu, N. zaprzągprzęgiem; lm M. zaprzągprzęgi → zaprzęg …   Słownik języka polskiego

• przeprząc — dk XI, przeprzącprzęgę, przeprzącprzężesz, przeprzącprząż a. przeprzącprzęż, przeprzącprzągł, przeprzącprzęgła, przeprzącprzęgli, przeprzącprzężony, przeprzącprzągłszy a. przeprzęgnąć dk Vc, przeprzącnę, przeprzącniesz, przeprzącnij, przeprzącnął …   Słownik języka polskiego

• psi — «odnoszący się do psa, należący do psa, właściwy psu, taki jak u psa» Psie kły. Psie ujadanie. Psi zaprząg. ∆ pot. Psi grzyb «grzyb niejadalny» ∆ bot. Psia trawka «Nardus stricta, roślina z rodziny traw, której kwiatostanem jest kłos o kłoskach… …   Słownik języka polskiego

• sześciokonny — «zaprzężony w sześć koni» Sześciokonny zaprząg …   Słownik języka polskiego

• zaprzęg — m III, D. u, N. zaprzęggiem; lm M. i «pojazd wraz z zaprzężonym koniem lub innym zwierzęciem pociągowym; koń zaprzężony do pojazdu; uprząż, pojazd wraz z uprzężą; zaprząg» Psi zaprzęg. Wóz z zaprzęgiem …   Słownik języka polskiego