-
1 заброшенность
сущ.• dezercja• opuszczenie• osamotnienie• porzucanie• porzucenie• zaniechanie• zaniedbanie* * * -
2 авария
сущ.• awaria• awaryjność• defekt• fiasko• klęska• kraksa• niepowodzenie• porażka• przypadek• uchybienie• uszkodzenie• wada• wrak• wypadek• zaniechanie• zaniedbanie• zepsucie* * *awaria, kraksa, wypadek, wywrotka спорт. -
3 запущенность
сущ.• zapuszczenie* * *(brak troski, opieki) zaniedbanie -
4 небрежность
сущ.• awaria• awaryjność• beztroska• fiasko• lekceważenie• niedbalstwo• niedbałość• niepowodzenie• niestaranność• nonszalancja• obojętność• porażka• uchybienie• zaniechanie• zaniedbanie* * * -
5 недосмотр
сущ.• nieuwaga• opuszczenie• pominięcie• przeoczenie* * *niedopatrzenie, przeoczenie, zaniedbanie -
6 неопрятность
сущ.• niechlujstwo* * *niechlujstwo, zaniedbanie -
7 неряшливость
сущ.• niechlujstwo* * *niechlujstwo, (wyglądu itp.) zaniedbanie -
8 неудача
сущ.• awaria• awaryjność• fiasko• niepomyślność• niepowodzenie• nieszczęście• pech• porażka• przeciwność• uchybienie• zaniechanie• zaniedbanie• zło• zły* * *cięgi разг.; перен., niepowodzenie, niewypał перен., pech, pieskie szczęście -
9 отказ
сущ.• abdykacja• abnegacja• cofanie• negowanie• odmowa• odmówienie• odparcie• odrzucenie• odstąpienie• odtrącenie• odwołanie• opuszczenie• porzucanie• porzucenie• rezygnacja• rezygnowanie• uchylenie• ustąpienie• wybrakowanie• wyparcie• wyrzeczenie• zaniechanie• zaniedbanie• zaprzeczanie• zaprzeczenie• zrzeczenie* * *kasownik, odmowa, wymówienie -
10 провал
сущ.• awaria• awaryjność• bankructwo• fiasko• klapa• niedomoga• nieopanowanie• niepowodzenie• nieskuteczność• niewidzenie• niewydolność• porażka• uchybienie• upadek• uszkodzenie• wada• wpadka• wyrwa• wystąpienie• zaniechanie• zaniedbanie* * *klops, wpadka, (подпольщиков и т. п.) wsypa разг. -
11 упущение
сущ.• błąd• gafa• opuszczenie• pominięcie• pomyłka• przeoczenie* * *mankament, niedopatrzenie, niedociągnięcie, przeoczenie, uchybienie, (w pracy itp.) zaniedbanie -
12 халатность
-
13 нерадивость
сущ.• niedbalstwo• niedbałość• niestaranność• zaniedbanie
См. также в других словарях:
zaniedbanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zaniedbać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zaniedbanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zaniedbanieań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaniedbanie — n I 1. rzecz. od zaniedbać. 2. lm D. zaniedbanieań «stan rzeczy lub ludzi zaniedbanych, zostawionych bez opieki, dozoru; brak dbałości o coś, brak zainteresowania, staranności; niedbalstwo» Całkowite, długoletnie, poważne, wiekowe, zaniedbanie.… … Słownik języka polskiego
błąd — 1. Błąd w sztuce «zaniedbanie czegoś podczas wykonywania zawodu lub jakichś profesjonalnych zadań, zwykle z powodu nieprzewidzenia złych skutków»: (...) została inwalidką, utraciła zmysły, ale nie potrafiła dowieść powiązania tych faktów z… … Słownik frazeologiczny
drogo — drożej przysłów. od drogi w zn. 1 Kupić co drogo. To dla mnie za drogo. Wszystko tak drogo kosztuje. Zapłacić za coś drożej. ◊ Coś (np. przeoczenie, zaniedbanie) drogo kogoś kosztuje, może kogoś drogo kosztować «coś jest, może być przyczyną… … Słownik języka polskiego
karygodny — «zasługujący na karę, naganny, skandaliczny» Karygodny postępek. Karygodne zaniedbanie. Karygodna opieszałość … Słownik języka polskiego
niechlujstwo — n III, Ms. niechlujstwowie, blm «brak dbałości o czystość i porządek; niechlujny, nieporządny wygląd; brud, zaniedbanie» Niechlujstwo wewnątrz pomieszczeń … Słownik języka polskiego
opuszczenie — n I 1. rzecz. od opuścić. 2. blm «stan kogoś osamotnionego, porzuconego, opuszczonego przez wszystkich; odosobnienie, osamotnienie» Litować się nad czyimś opuszczeniem. Żyć w opuszczeniu. 3. blm «stan rzeczy opuszczonych, zostawionych bez opieki … Słownik języka polskiego
pociągnąć — dk Va, pociągnąćnę, pociągnąćniesz, pociągnąćnij, pociągnąćnął, pociągnąćnęła, pociągnąćnęli, pociągnąćnąwszy, pociągnąćnięty pociągać ndk I, pociągnąćam, pociągnąćasz, pociągnąćają, pociągnąćaj, pociągnąćał, pociągnąćany 1. «ciągnąc zbliżyć do… … Słownik języka polskiego
upośledzenie — n I 1. rzecz. od upośledzić. 2. lm D. upośledzenieeń «zaniedbanie, zacofanie w jakiejś dziedzinie» Upośledzenie ekonomiczne, społeczne. Upośledzenie regionu pod względem gospodarczym. 3. lm D. upośledzenieeń med. «ograniczenie w zakresie… … Słownik języka polskiego
zarwać — dk IX, zarwaćrwę, zarwaćrwiesz, zarwaćrwij, zarwaćrwał, zarwaćrwany zarywać ndk I, zarwaćam, zarwaćasz, zarwaćają, zarwaćaj, zarwaćał, zarwaćany 1. pot. «zaboleć gwałtownie, krótko; zakłuć boleśnie» Zarwało go w nodze. Chora ręka nagle go zarwała … Słownik języka polskiego
nie zasypiać gruszek w popiele — {{/stl 13}}{{stl 7}} w porę załatwiać sprawy niecierpiące zwłoki, zwłaszcza ważne, od których dużo zależy, których załatwienie przyniesie jakieś korzyści, a zaniedbanie straty; nie zwlekać, wykorzystywać sprzyjające okoliczności, każdą sposobność … Langenscheidt Polski wyjaśnień