-
1 zakładać
глаг.• ввести• вводить• водворять• вселять• делать• доказать• допускать• допустить• думать• закладывать• заложить• использовать• констатировать• обосновать• обосновывать• основать• основывать• полагать• помещать• поселять• предполагать• предположить• принимать• создавать• создать• ставить• устанавливать• установить• устраивать• устроить• учредить• учреждать* * *zakłada|ć\zakładaćny несов. 1. редко закладывать (чём-л.);2. основывать; 3. заводить; организовывать; 4. устраивать, разбивать; 5. проводить; 6. надевать; 7. загибать, подвёртывать; 8. платить (за кого-л., не имеющею при себе денег); 9. принимать, предполагать; ср. założyć* * *zakładany несов.1) редко закла́дывать (чем-л.)2) осно́вывать3) заводи́ть; организо́вывать4) устра́ивать, разбива́ть5) проводи́ть6) надева́ть7) загиба́ть, подвёртывать8) плати́ть (за кого-л., не имеющею при себе денег)9) принима́ть, предполага́ть; ср. założyć
См. также в других словарях:
imak — m III, D. u, N. imakkiem; lm M. i techn. «uchwyt służący do zamocowywania narzędzi skrawających (przeważnie noży); zakładany na obrabiarkę lub będący jej integralnym elementem» Imak nożowy … Słownik języka polskiego
krążek — m III, D. krążekżka, N. krążekżkiem; lm M. krążekżki 1. zdr. od krąg w zn. 1 Krążek kiełbasy. Krążki pod oczami. 2. zdr. od krąg w zn. 2 Krążki monet. Pokroić cytrynę w krążki. ∆ med. Krążek maciczn … Słownik języka polskiego
mantyla — ż I, DCMs. mantylali; lm D. mantylayl 1. «lekki szal z czarnej lub białej koronki zakładany na głowę i ramiona, stanowiący część narodowego stroju Hiszpanek» 2. daw. «krótka peleryna kobieca, rodzaj płaszcza bez rękawów, zwykle z jedwabiu» ‹hiszp … Słownik języka polskiego
naramiennik — m III, D. a, N. naramiennikkiem; lm M. i 1. zwykle w lm «rodzaj patek naszytych na ramionach munduru; umieszcza się na nich odznaki stopni wojskowych lub odznaki przynależności do organizacji; dawniej stanowiły także ozdobę ze złotymi i srebrnymi … Słownik języka polskiego
naręczny — «znajdujący się na ręce; zakładany na rękę» ∆ Handel naręczny «handel polegający na tym, że osoba handlująca nie ma stałego stoiska i sprzedaje towar trzymając go w ręce» … Słownik języka polskiego
nosek — m III, D. nosekska, N. nosekskiem; lm M. nosekski 1. zdr. od nos w zn. 1 Krótki, kształtny, mały, zadarty nosek. Piegowaty nosek. 2. pot. «wysunięta, wystająca część jakiegoś przedmiotu, zwykle małego; zwężony koniec, czubek czegoś, zwłaszcza… … Słownik języka polskiego
plomba — ż IV, CMs. plombabie; lm D. plomb 1. «ołowiany krążek z odbitą pieczęcią umieszczany przy towarach jako znak fabryczny lub dowód opłaconego cła, zakładany także w celu zabezpieczenia towarów, pomieszczeń itp. przed naruszeniem, otworzeniem»… … Słownik języka polskiego
szor — m IV, D. u, Ms. szorze; lm M. y zwykle w lm «rodzaj uprzęży, szeroki pas skórzany (albo parciany), zakładany na pierś konia wraz z pomocniczymi rzemieniami» Para koni w szorach. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
tałes — m IV, D. u, Ms. tałessie; lm M. y rel. «szal w czarne i białe pasy, zakładany przez wyznawców judaizmu podczas modlitwy» Narzucić tałes na głowę i ramiona. ‹jidysz. z hebr.› … Słownik języka polskiego
taśma — ż IV, CMs. taśmamie; lm D. taśm 1. «wstęga, pas wykonane z tkaniny, gumy, tworzyw sztucznych itp., o różnorodnym zastosowaniu» Taśma papierowa, gumowa, pasmanteryjna. Taśma klejąca. Spódnica obszyta taśmą. Fotele wyplatane taśmą. ∆ Taśma filmowa… … Słownik języka polskiego
temblak — m III, D. u a. a, N. temblakkiem; lm M. i 1. «opaska lub trójkątna chusta zawieszona na karku chorego, podtrzymująca i częściowo unieruchamiająca zgiętą w łokciu chorą rękę» Mieć, nosić rękę na temblaku. 2. hist. «pasek z chwaścikiem zawieszony… … Słownik języka polskiego
