-
1 zahamować
глаг.• задерживать• закупорить• затормозить• затруднять• мешать• останавливать• остановить• препятствовать• приостанавливать• сдерживать• тормозить* * *zahamowa|ć\zahamowaćny сов. затормозить, застопорить, замедлить;ostro \zahamować резко затормозить; \zahamować rozwój затормозить (задержать) развитие
* * *zahamowany сов.затормози́ть, засто́порить, заме́длитьostro zahamować — ре́зко затормози́ть
zahamować rozwój — затормози́ть (задержа́ть) разви́тие
-
2 zahamować
затормозитьKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > zahamować
-
3 zahamować proces
затормозить процессOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zahamować proces
-
4 ostro
ost|ro\ostrorzej 1. остро;\ostro zakończony остроконечный;
2. резко;\ostro odpowiedzieć резко ответить; \ostro zahamować резко затормозить;
3. круто;droga \ostro spadała w dół дорога круто спускалась вниз;
4. строго, сурово;\ostro spojrzeć строго посмотреть; \ostro skarcić сделать резкое замечание;
5. больно;muchy cięły \ostro мухи больно кусались;
● \ostro wziąć się do kogoś, czegoś энергично взяться (приняться) за кого-л., что-л.+1. spiczasto 3. spadzisto 4. surowo
* * *1) о́строostro zakończony — остроконе́чный
2) ре́зкоostro odpowiedzieć — ре́зко отве́тить
ostro zahamować — ре́зко затормози́ть
3) кру́тоdroga ostro spadała w dół — доро́га кру́то спуска́лась вниз
4) стро́го, суро́воostro spojrzeć — стро́го посмотре́ть
ostro skarcić — сде́лать ре́зкое замеча́ние
5) бо́льноmuchy cięły ostro — му́хи бо́льно куса́лись
•Syn:spiczasto 1), spadzisto 3), surowo 4) -
5 pohamować
глаг.• притормозить* * *pohamowa|ć\pohamowaćny сов. 1. притормозить;2. сдержать, умерить, обуздать+1. zahamować 2. powstrzymać, opanować
* * *pohamowany сов.1) притормози́ть2) сдержа́ть, уме́рить, обузда́тьSyn: -
6 raptownie
\raptowniej 1. внезапно, неожиданно;2. резко; \raptownie zahamować резко затормозить+1. nagle, niespodzianie 2. gwałtownie
* * *1) внеза́пно, неожи́данно2) ре́зкоraptownie zahamować — ре́зко затормози́ть
Syn: -
7 zastopować
глаг.• остановить* * *zastopowa|ć\zastopowaćny сов. разг. остановить; застопорить;\zastopować piłkę остановить мяч; \zastopować samochód остановить машину
+ zatrzymać, zahamować* * *zastopowany сов. разг.останови́ть; засто́поритьzastopować piłkę — останови́ть мяч
zastopować samochód — останови́ть маши́ну
Syn: -
8 zatamować
глаг.• заграждать• запрудить• затруднять• мешать• остановить• препятствовать• удерживать* * *zatamowa|ć\zatamowaćny сов. задержать, остановить;\zatamować krwotok остановить кровотечение; \zatamować ruch uliczny задержать (остановить) уличное движение; ● \zatamować dech затаить дыхание
+ zahamować* * *zatamowany сов.задержа́ть, останови́тьzatamować krwotok — останови́ть кровотече́ние
zatamować ruch uliczny — задержа́ть (останови́ть) у́личное движе́ние
Syn: -
9 zatrzymać
глаг.• арестовать• арестовывать• держать• жить• задержать• задерживать• закупорить• медлить• останавливать• остановить• оттягивать• перехватить• перехватывать• поберечь• помнить• пребывать• прекращать• пресечь• приостанавливать• сберегать• сдерживать• содержать• сохранить• сохранять• удержать• удерживать• хранить* * *zatrzyma|ć\zatrzymaćny сов. 1. задержать;\zatrzymaćпо mnie w pracy меня задержали на работе; \zatrzymać pensję задержать зарплату; \zatrzymać złodzieja задержать вора;
2. оставить; сохранить;\zatrzymać sobie na pamiątkę сохранить (оставить себе) на память;
3. остановить;\zatrzymać samochód остановить автомобиль;
● \zatrzymać spojrzenie (wzrok) задержать (остановить) взгляд;\zatrzymać krwotok остановить кровотечение;
\zatrzymać bieg wypadków остановить ход событий+2. zachować 3. zahamować
* * *zatrzymany сов.1) задержа́тьzatrzymano mnie w pracy — меня́ задержа́ли на рабо́те
zatrzymać pensję — задержа́ть зарпла́ту
zatrzymać złodzieja — задержа́ть во́ра
2) оста́вить; сохрани́тьzatrzymać sobie na pamiątkę — сохрани́ть (оста́вить себе́) на па́мять
3) останови́тьzatrzymać samochód — останови́ть автомоби́ль
zatrzymać krwotok — останови́ть кровотече́ние
•- zatrzymać wzrok
- zatrzymać bieg wypadkówSyn:
См. также в других словарях:
zahamować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}hamować II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zahamować — dk IV, zahamowaćmuję, zahamowaćmujesz, zahamowaćmuj, zahamowaćował, zahamowaćowany 1. «hamując zatrzymać jakiś pojazd; o pojeździe prowadzonym przez kogoś: zatrzymać się» Pociąg, samochód zahamował. Kierowca z trudem zahamował. 2. «wstrzymać… … Słownik języka polskiego
hamować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, hamowaćmuję, hamowaćmuje, hamowaćany {{/stl 8}}– pohamować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} nie pozwalać na coś, przeszkadzać czemuś, powstrzymywać od czegoś, opanowywać coś (w odniesieniu do emocji… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ukręcić — 1. pot. Ukręcić czemuś łeb «udaremnić coś, zahamować szerzenie się czegoś, zlikwidować coś»: W mig zatuszował sprawę, załatwił zwolnienie za kaucją i odszkodowanie, ukręcił łeb procesowi sądowemu (...). TRO 38/1993. 2. pot. Ukręcić komuś głowę,… … Słownik frazeologiczny
walczyć — z wiatrakami a) «zmagać się z urojonymi przeciwnikami»: (...) ciągle walczysz z wiatrakami, wszędzie węszysz jakiś spisek... Roz bezp 1997. b) «próbować bezskutecznie zahamować jakiś nieodwracalny lub żywiołowy proces»: Nie byłem partyjny,… … Słownik frazeologiczny
dekapitalizacja — ż I, DCMs. dekapitalizacjacji, blm ekon. «proces zmniejszania się wartości środków trwałych (wynikający np. z niedostatecznej amortyzacji i renowacji)» Dekapitalizacja budynków mieszkalnych. Ulegać dekapitalizacji. Powstrzymać, zahamować proces… … Słownik języka polskiego
inaktywować — ndk a. dk IV, inaktywowaćywuję, inaktywowaćywujesz, inaktywowaćował, inaktywowaćowany chem. «pozbawiać, pozbawić fermenty, surowice, antybiotyki itp. substancje ich aktywności, określonych właściwości czynnych (np. bakteriobójczych); hamować,… … Słownik języka polskiego
koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… … Słownik języka polskiego
osadzić — dk VIa, osadzićdzę, osadzićdzisz, osadź, osadzićdził, osadzićony osadzać ndk I, osadzićam, osadzićasz, osadzićają, osadzićaj, osadzićał, osadzićany 1. «osiedlić kogoś gdzieś; ulokować, umieścić» Kilkaset rodzin osadzono na nowych terenach. ∆… … Słownik języka polskiego
otamować — dk IV, otamowaćmuję, otamowaćmujesz, otamowaćmuj, otamowaćował, otamowaćowany otamowywać ndk VIIIa, otamowaćowuję, otamowaćowujesz, otamowaćowuj, otamowaćywał, otamowaćywany «odgrodzić coś przez postawienie tamy, postawić tamę przy czymś»… … Słownik języka polskiego
pohamować — dk IV, pohamowaćmuję, pohamowaćmujesz, pohamowaćmuj, pohamowaćował, pohamowaćowany 1. «powściągnąć, powstrzymać, ukrócić, opanować» Pohamować namiętność, radość, wesołość, wściekłość, zdumienie. Pohamować czyjś zapał. 2. «zmniejszyć prędkość;… … Słownik języka polskiego