-
1 zabraknąć
(- nie)pt
; -ło; vi perf zabrakło nam chleba/pieniędzy — we've run out of bread/money* * *pf.- nie -kło run out; zabrakło mi proszku do prania I've run out of laundry detergent, the laundry detergent has run out; kiedy zabrakło nam ojca when our father was no longer with us; zabrakło mi odwagi I lacked courage, my courage failed me.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabraknąć
-
2 zabraknąć zabrak·nąć
-
3 zbraknąć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zbraknąć
-
4 zabrak|nąć
pf (zabrakło) v imp. 1. (wyczerpać się) zabrakło mi cierpliwości/czasu/pieniędzy I’ve run short of patience/time/money- zabrakło mi masła/cukru I’ve run out of butter/sugar- zabrakło mu kilku sekund do pobicia rekordu he was a few seconds short of breaking a record- tchu mi zabrakło I’ve run out of breath- słów mi zabrakło words failed me2. (nie pojawić się) zabrakło kilku osób several people failed to show up- nikogo nie powinno zabraknąć na zebraniu everyone should be present at the meeting3. euf. (umrzeć) jak sobie dasz radę, gdy mnie zabraknie? how will you manage when I’m no longer here?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabrak|nąć
См. также в других словарях:
zabraknąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}brakować I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabraknąć — dk Vc, zabraknąćnie, zabraknąćkło «nie wystarczyć, wyczerpać się, skończyć się; nie pojawić się, nie wziąć w czymś udziału» Zabrakło opału, żywności, pieniędzy. Zabrakło komuś cierpliwości, odwagi, siły. Tchu, słów komuś zabrakło. Nikogo nie może … Słownik języka polskiego
stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… … Słownik języka polskiego
wystarczać — ndk I, wystarczaćam, wystarczaćasz, wystarczaćają, wystarczaćaj, wystarczaćał wystarczyć dk VIb, wystarczaćczę, wystarczaćczysz, wystarczaćstarcz, wystarczaćył «wystąpić w stopniu dostatecznym pod względem ilości, liczby, natężenia itp.; nie… … Słownik języka polskiego
zbraknąć — dk Vc, zbraknąćnie, zbraknąćkło «nie starczyć, nie wystarczyć, zabraknąć» Zbrakło mu cierpliwości do tej pracy. Zbrakło jej tchu ze zmęczenia … Słownik języka polskiego
brakować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos ndk Ia, brakowaćkuje, brakowaćwało, będzie brakowaćwało {{/stl 8}}– braknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, brakowaćnie, brakowaćkło, {{/stl 8}}zabraknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 7}} nie być, nie mieć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień