-
1 zabawny
مضحك -
2 marrant
zabawny -
3 récréatif
zabawny -
4 amuza
-
5 drollig
zabawny -
6 забавный
прил.• dziwaczny• dziwny• figlarny• komediowy• komiczny• pocieszny• pogodny• ucieszny• wesoły• zabawny• śmieszny• żartobliwy* * *pocieszny, śmieszny, zabawny -
7 смешной
прил.• dziwaczny• dziwny• groteskowy• głupi• jajcarski• komediowy• komiczny• niedorzeczny• niezwykły• osobliwy• pocieszny• pojedynczy• radosny• szczególny• ucieszny• wesoły• zabawny• śmieszny• żartobliwy* * *paradny, pocieszny, śmieszny, zabawny -
8 amusing
-
9 entertaining
[ɛntə'teɪnɪŋ] 1. adj 2. n* * *adjective (amusing: entertaining stories.) zabawny -
10 funny
['fʌnɪ]adj* * *1) (amusing; making one laugh: a funny story.) zabawny2) (strange; peculiar: I heard a funny noise.) dziwny -
11 веселый
прил.• jasny• jowialny• kokieteryjny• krotochwilny• lekki• pogodny• radosny• rześki• swawolny• wesoły• widny• zabawny• żwawy• żywy* * *radosny, rozbawiony, wesoły, rozradowany -
12 живой
прил.• aktywny• bystry• czynny• dziarski• fertyczny• hoży• jaskrawy• jasny• krzykliwy• lekki• młody• ozdobny• pogodny• prędki• radosny• raźny• ruchliwy• rześki• rączy• skoczny• sprawny• wesoły• zabawny• zamaszysty• zgrabny• zręczny• zwinny• żwawy• żywotny• żywy* * *bystry, fertyczny, lotny перен., ochoczy, ożywiony, raźny, rączy, ruchliwy, rzeźwy, rzutki, siarczysty, skoczny, żwawy, żyjący, żywy -
13 игривый
прил.• figlarny• filuterny• jasny• lekki• psotny• radosny• swawolny• trzpiotowaty• wesoły• zabawny• zalotny• źrebięcy• żartobliwy• żwawy* * *kokieteryjny, figlarny, zalotny, swawolny, zabójczy -
14 карикатурный
прил.• dziwny• groteskowy• karykaturalny• komediowy• komiczny• ucieszny• wesoły• zabawny• śmieszny* * * -
15 нелепый
прил.• absurdalny• bezmyślny• bezsensowny• durny• dziwaczny• dziwny• ekstrawagancki• gapiowaty• groteskowy• głupi• idiotyczny• karykaturalny• niedorzeczny• nieinteligentny• niepojętny• nierozważny• nonsensowny• szaleńczy• tępy• zabawny• śmieszny* * *bezsensowny, niedorzeczny, nie z tej ziemi -
16 оживленный
прил.• bystry• czynny• dziarski• fertyczny• hoży• jaskrawy• jasny• pogodny• raźny• ruchliwy• rześki• rączy• skoczny• wesoły• zabawny• zamaszysty• żwawy• żywy* * *ożywiony, rojny, ruchliwy -
17 потешный
прил.• pocieszny• ucieszny• wesoły• zabawny• śmieszny* * *paradny, pocieszny -
18 радостный
прил.• pogodny• radosny• szczęśliwy• wesoły• zabawny• żywy* * *radosny, wesoły, rozradowany -
19 резвый
прил.• bystry• czujny• dziarski• fertyczny• figlarny• filuterny• hoży• jaskrawy• jasny• psotny• radosny• raźny• ruchliwy• rześki• rączy• skoczny• swawolny• wesoły• zabawny• zamaszysty• żwawy• żywotny• żywy* * *raźny, rączy, rzeźwy -
20 странный
прил.• ciekawski• ciekawy• cudaczny• cudzoziemski• dziwaczny• dziwny• ekscentryczny• ekstrawagancki• fantastyczny• kapryśny• mimośrodowy• nadzwyczajny• nieobliczalny• niepospolity• niezwykły• obcy• osobliwy• pojedynczy• przedziwny• szczególny• ucieszny• wścibski• zabawny• śmieszny* * *bzikowaty разг., cudacki, cudaczny, dziwaczny, dziwny, przedziwny
См. также в других словарях:
zabawny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zabawnyni, zabawnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} wzbudzający śmiech; wesoły, komiczny, śmieszny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabawny rysunek. Zabawne zdarzenie. Zabawny widok. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabawny — zabawnyni, zabawnyniejszy «wywołujący śmiech, budzący wesołość; komiczny, pocieszny, śmieszny» Zabawna mina. Zabawne figle. Zabawna historia. Zabawne opowiadanie. Zabawne anegdoty. Zabawny epizod, zbieg okoliczności. Zabawna sytuacja … Słownik języka polskiego
arcyzabawny — arcyzabawnyni «bardzo zabawny, nadzwyczaj zabawny» Arcyzabawny gawędziarz. Arcyzabawna anegdota … Słownik języka polskiego
dowcip — m IV, D. u, Ms. dowcippie; lm M. y 1. «powiedzenie zawierające treść komiczną, pobudzające do śmiechu; anegdota, żart, kawał» Niewinny, nieprzyzwoity, niewybredny, zjadliwy dowcip. Sadzić się, silić się na dowcipy. Powiedzieć dowcip. Sypać… … Słownik języka polskiego
dowcipny — dowcipnyni, dowcipnyniejszy 1. «umiejący mówić (pisać) żartobliwie, z humorem; umiejący, lubiący mówić dowcipy, żarty; zdolny do spostrzegania śmiesznych stron zjawisk, zdarzeń i ludzi oraz do przedstawiania ich w sposób zabawny» Dowcipny… … Słownik języka polskiego
figlarny — figlarnyni «psotny, żartobliwy, swawolny, filuterny, zabawny» Figlarna dziewczyna. Figlarny uśmiech. Figlarne loczki, minki … Słownik języka polskiego
fikuśny — fikuśnyni pot. «wymyślny, zabawny, śmieszny» Fryzura w fikuśne loczki … Słownik języka polskiego
frant — m IV, DB. a, Ms. frantncie; lm M. te y, ci owie (frantnci), DB. ów 1. hist. «w dawnej Polsce: wędrowny komediant, błazen» Dowcipny, zabawny frant. 2. przestarz. «człowiek chytry, przebiegły, filut, łgarz, oszust, spryciarz, cwaniak» Frant kuty na … Słownik języka polskiego
humor — m IV, D. u, Ms. humororze 1. blm «zdolność dostrzegania zabawnych stron życia, traktowanych zazwyczaj z wyrozumiałością i pobłażliwością; pogodny nastrój, wesołe usposobienie» Mieć poczucie, zmysł humoru. 2. blm «przedstawienie czegoś, np. w… … Słownik języka polskiego
incydencik — m III, D. u, N. incydencikkiem; lm M. i zdr. od incydent Drobny, błahy, zabawny incydencik … Słownik języka polskiego
komiczny — komicznyni 1. komicznyniejszy «wywołujący wesołość, śmiech; śmieszny, zabawny» Komiczna mina, postać, figura, osoba. Komiczne zachowanie. Komiczna sytuacja. Komiczne zdarzenie. 2. «nacechowany komizmem, nasycony humorem; komediowy» Film komiczny … Słownik języka polskiego
