-
1 zaakcentować
zaakcentować pf →LINK="akcentować" akcentować -
2 zaakcentować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaakcentować
-
3 zaakcentować
zaakcentować [zaakʦ̑ɛntɔvaʨ̑] -
4 zaakcentować
глаг.• акцентировать• выделять• подчеркивать* * *zaakcentowa|ć\zaakcentowaćny сов. акцентировать, подчеркнуть* * *zaakcentowany сов.акценти́ровать, подчеркну́тьSyn: -
5 zaakcentować
1. accentuer2. ponctuer -
6 zaakcentować
akcentuotikirčiuoti -
7 zaakcentować
підкреслити, акцентувати -
8 zaakcentować
çyzmak -
9 zaakcentować
τονίζω -
10 akcent|ować
impf vt 1. Jęz. to stress, to accent [wyraz]- akcentować sylaby prawidłowo/błędnie to stress syllables correctly/incorrectly- w języku polskim akcentuje się zwykle przedostatnią sylabę in Polish the stress usually falls on the penultimate syllable- mówił wyraźnie, dobitnie akcentując każde słowo he spoke distinctly, clearly enunciating every word- sylaba akcentowana/nieakcentowana a stressed/an unstressed syllable ⇒ zaakcentować2. książk. (podkreślać) to stress, to emphasize [potrzebę, znaczenie]; to highlight, to accentuate [problemy]- szczególnie akcentować coś to place a. lay particular stress a. emphasis on sth- akcentował słowa gestami he emphasized his words with gestures ⇒ zaakcentować3. (nadawać zabarwienie emocjonalne) to emphasize [słowa, wypowiedź]- akcentował ironicznie swoje słowa he spoke with ironical emphasis, he emphasized the words ironically ⇒ zaakcentować4. (uwidaczniać) [sukienka, ubiór] to accentuate [talię, biodra]; to emphasize, to highlight [kształty, figurę] ⇒ zaakcentować 5. Muz. to accent, to stress [dźwięk, początek taktu]- dźwięk akcentowany an accented note ⇒ zaakcentowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > akcent|ować
-
11 акцентировать
глаг.• akcentować• podkreślać• uwydatniać• uwypuklać• wyakcentować• wypunktowywać• zaakcentować* * *akcentować, zaakcentować -
12 выделять
глаг.• akcentować• podkreślać• przydzielać• rozdzielać• rozdzielić• uwydatniać• uwypuklać• wydawać• wydychać• wydzielać• wydzielić• wyodrębniać• wyróżniać• wyznaczyć• wyłaniać• zaakcentować* * *faworyzować, oddawać, uwydatniać, ( чаще в небольших количествах) wydzielać, wyłaniać, wyodrębniać, wyrózniac -
13 подчеркивать
глаг.• akcentować• podkreślać• podkreślić• uwydatniać• uwypuklać• zaakcentować* * *akcentować, podkreślać, uwydatniać, uwypuklać перен., zaznaczać -
14 betonen
vtkłaść nacisk (na coś), zaakcentować (coś) -
15 emphasize
['ɛmfəsaɪz]vtI must emphasize that … — muszę podkreślić or zaznaczyć, że …
* * *verb (to lay or put emphasis on: You emphasize the word `too' in the sentence `Are you going too?'; He emphasized the importance of working hard.) położyć nacisk, podkreślić -
16 stress
[strɛs] 1. n( applied to object) nacisk m; ( internal to object) naprężenie nt; ( mental strain) stres m; ( LING) akcent m; ( emphasis) nacisk m, akcent m2. vtto lay great stress on sth — kłaść (położyć perf) wielki nacisk na coś
* * *[stres] 1. noun1) (the worry experienced by a person in particular circumstances, or the state of anxiety caused by this: the stresses of modern life; Her headaches may be caused by stress.) napięcie, stres2) (force exerted by (parts of) bodies on each other: Bridge-designers have to know about stress.) naprężenie3) (force or emphasis placed, in speaking, on particular syllables or words: In the word `widow' we put stress on the first syllable.) akcent2. verb(to emphasize (a syllable etc, or a fact etc): Should you stress the last syllable in `violin'?; He stressed the necessity of being punctual.) akcentować, podkreślać- lay/put stress on -
17 accentuate
[æk'sɛntjueɪt]vt -
18 podkreśl|ić
pf — podkreśl|ać impf vt 1. (narysować kreskę) to underline, to underscore [wyraz]- błędy zostały podkreślone czerwoną linią mistakes were underlined in red- podkreślił zdanie za pomocą linijki he underlined the sentence with a ruler- podkreśliła oczy brązowym ołówkiem she outlined her eyes with a brown pencil2. (zaakcentować) to emphasize, to stress [znaczenie, wagę]- muszę to podkreślić ze szczególną mocą I say this most emphatically- należy podkreślić, że… it should be emphasized a. stressed that…- fakt ten zasługuje na podkreślenie this fact needs to be emphasized a. stressed3. (uwydatnić) to highlight [cechę, kontrast]; to pick out, to pick [sth] out [kształt, zarys]- biel bluzki podkreślała jej opaleniznę the whiteness of her blouse emphasized her tan- szeroki pasek znakomicie podkreśla talię a wide belt emphasizes a. accentuates the waistlineThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podkreśl|ić
-
19 wypunkt|ować
pf — wypunkt|owywać impf vt 1. (przedstawić w punktach) to enumerate [zadania, wnioski] 2. pot., przen. (zaakcentować) to underscore, to stress 3. Sport to outscore, to outpoint [przeciwnika]The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypunkt|ować
-
20 zaakcent|ować
pf vt 1. Jęz. to stress, to accent [wyraz, sylabę] ⇒ akcentować 2. książk. (podkreślić) to stress, to emphasize [potrzebę, znaczenie]; to highlight, to accentuate [problemy]- w ten sposób chciał zaakcentować swoją niezależność in this way he wanted to demonstrate his independence ⇒ akcentować3. (uwidocznić) [sukienka, ubiór] to accentuate [talię, ramiona]; to emphasize, to highlight [kształty, figurę] ⇒ akcentować 4. Muz. to accent, to stress [dźwięk, początek taktu] ⇒ akcentowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaakcent|ować
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zaakcentować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}akcentować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaakcentować — dk IV, zaakcentowaćtuję, zaakcentowaćtujesz, zaakcentowaćtuj, zaakcentowaćował, zaakcentowaćowany 1. «wyróżnić sylabę w wyrazie, wyraz w zdaniu za pomocą siły artykulacyjnej, wysokości tonu lub iloczasu; położyć akcent» Prawidłowo, błędnie,… … Słownik języka polskiego
podkreślić — dk VIa, podkreślićlę, podkreślićlisz, podkreślićkreśl, podkreślićlił, podkreślićlony podkreślać ndk I, podkreślićam, podkreślićasz, podkreślićają, podkreślićaj, podkreślićał, podkreślićany 1. «narysować, przeciągnąć kreskę, linię pod czymś»… … Słownik języka polskiego
położyć — dk VIb, położyćżę, położyćżysz, położyćłóż, położyćżył, położyćżony 1. «umieścić coś na czymś, zwykle poziomo, na płask; kładąc oprzeć coś na czymś» Położyć chleb na stole. Położyć dłonie na klawiszach. Położyć rękę na sercu, palec na ustach.… … Słownik języka polskiego
przerysować — dk IV, przerysowaćsuję, przerysowaćsujesz, przerysowaćsuj, przerysowaćował, przerysowaćowany przerysowywać ndk VIIIa, przerysowaćowuję, przerysowaćowujesz, przerysowaćowuj, przerysowaćywał, przerysowaćywany «narysować rysunek powtórnie albo… … Słownik języka polskiego
ton — I m IV, D. u, Ms. tonnie; lm M. y 1. fiz. muz. «dźwięk wywołany przez drgania harmoniczne proste jakiegoś źródła dźwięku; potocznie w lm: melodia, dźwięki czegoś, jakiegoś instrumentu» Spiżowe tony dzwonów. Tony skrzypiec, fortepianu. Tony muzyki … Słownik języka polskiego
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
wyakcentować — dk IV, wyakcentowaćtuję, wyakcentowaćtujesz, wyakcentowaćtuj, wyakcentowaćował, wyakcentowaćowany «położyć nacisk na coś, zwrócić na coś uwagę; podkreślić, uwydatnić pewne elementy w jakiejś całości; zaakcentować» Wyakcentować wątek miłosny w… … Słownik języka polskiego
wypunktować — ndk IV, wypunktowaćtuję, wypunktowaćtujesz, wypunktowaćtuj, wypunktowaćował, wypunktowaćowany 1. «wykonując jakiś utwór, pisząc lub mówiąc o czymś podkreślić ważne momenty, zaakcentować coś w celu wywołania zamierzonego efektu» Wypunktować… … Słownik języka polskiego
za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… … Słownik języka polskiego
zaznaczyć — dk VIb, zaznaczyćczę, zaznaczyćczysz, zaznaczyćznacz, zaznaczyćczył, zaznaczyćczony zaznaczać ndk I, zaznaczyćam, zaznaczyćasz, zaznaczyćają, zaznaczyćaj, zaznaczyćał, zaznaczyćany 1. «zrobić, postawić na czymś znak; naznaczyć, oznaczyć»… … Słownik języka polskiego