złośliwość

См. также в других словарях:

• złośliwość — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. złośliwośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bycie złośliwym, złośliwe usposobienie, złośliwy charakter czegoś lub kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złośliwość dziecka.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• złośliwość — rzeczy (przedmiotów) martwych «właściwość przypisywana rzeczom, polegająca na tym, że wtedy gdy są potrzebne, nie można ich znaleźć»: Odkładanie spraw na później także potrafi się zemścić. (...) Oczywiście później okazuje się, że nagle muszę… …   Słownik frazeologiczny

• złośliwość — ż V, DCMs. złośliwośćści 1. blm «złośliwe usposobienie, złośliwy charakter kogoś lub czegoś» Wrodzona złośliwość. Mówić, zwracać się do kogoś ze złośliwością. ◊ pot. Małpia złośliwość «wyjątkowa złośliwość, stała chęć dokuczania, robienia komuś… …   Słownik języka polskiego

• martwy — 1. Martwe dusze «osoby fikcyjne, których nazwiska są wpisywane do dokumentów urzędowych»: W pozostałych rejestrach wpisów przybywa, bo ustawodawca nie wprowadził mechanizmu eliminującego prawne martwe dusze. Polityka 19/2000. 2. Usiąść, siedzieć …   Słownik frazeologiczny

• przedmiot — Traktować, potraktować kogoś jak przedmiot «lekceważyć, zlekceważyć kogoś, nie liczyć się z czyimś zdaniem, z czyimiś uczuciami, nie dostrzegać, nie dostrzec w kimś uczuć, ignorować, zignorować kogoś»: Lekarz więzienny bada rzadko, lub nie bada… …   Słownik frazeologiczny

• rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… …   Słownik frazeologiczny

• uszczypliwość — ż V, DCMs. uszczypliwośćści 1. blm «być uszczypliwym; cecha tego, co jest dokuczliwe, złośliwe; dokuczliwość, złośliwość» Uszczypliwość czyichś słów, uwag, czyjejś wypowiedzi. Denerwować kogoś swoją uszczypliwością. 2. lm D. uszczypliwośćści… …   Słownik języka polskiego

• uszczypliwość — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. uszczypliwośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} uszczypliwy ton, charakter czegoś, bycie uszczypliwym; złośliwość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uszczypliwość recenzji, wypowiedzi. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cel — 1. Chybić celu «nie osiągać zamierzonego efektu»: Tym wszakże razem zamierzona złośliwość agenta chybiła celu, Jakuci bowiem życzliwiej spojrzeli na Smugę. A. Szklarski, Wyprawa. 2. Dopiąć, dosięgnąć celu «osiągnąć zamierzony skutek działań,… …   Słownik frazeologiczny

• diabelstwo — n III, Ms. diabelstwowie; lm D. diabelstwoelstw 1. «cechy przypisywane diabłu: zło, złośliwość, itp.» 2. pot. «coś złośliwego, denerwującego, niebezpiecznego; rzadko: ktoś złośliwy, dokuczliwy, niebezpieczny itp.» Jeszcze to diabelstwo wybuchnie …   Słownik języka polskiego

• ironia — ż I, DCMs. ironianii, blm «ukryta drwina, utajone szyderstwo, złośliwość zawarta w wypowiedzi pozornie aprobującej» Jadowita, zgryźliwa ironia. Mówić z ironią. ◊ Ironia losu «nagły, niepomyślny obrót wypadków, które zapowiadały się szczęśliwie» ◊ …   Słownik języka polskiego