-
1 глотать
yutmak* * *тж. перен.yutmak; yutkunmak ( слюну)••глота́ть слёзы — gözyaşlarını tutmak / zaptetmek
-
2 захлёбываться
несов.; сов. - захлебну́ться1) ( об утопающем) su yutmakон захлебну́лся и утону́л — akciğerine su kaçarak boğuldu
2) boğulacak / boğulur gibi olmakон захлёбывался от волне́ния — heyecandan boğulacak gibiydi
говори́ть, захлёбываясь — boğula boğula konuşmak
-
3 наглотаться
сов. -
4 поверить
I сов.inanmak; yutmakя пове́рил ему́ и обману́лся — sözüne kandım, aldandım
••II сов., см. поверятьпове́рь,... — inan olsun,...
-
5 поглощать
несов.; сов. - поглоти́ть1) soğurmak; emmekпоглоща́ть светову́ю эне́ргию — ışık erkesini soğurmak
небольши́е земе́льные наде́лы поглощены́ кру́пными хозя́йствами — перен. küçük toprak parçaları büyük işletmeler tarafından yutulmuştur
2) yutmak; emmekмо́ре поглоти́ло кора́бль — deniz gemiyi yuttu
тума́н тут же поглоти́л ло́дку — sis saniyesinde kayığı emdi
3) dalmakон был поглощён чте́нием (кни́ги) — kitaba dalmıştı
но́вая иде́я поглоти́ла его́ (всего́) — yeni fikir zihnini tümüyle aldı
4) almak, tüketmekэ́та рабо́та поглоща́ет у него́ мно́го вре́мени — bu iş çok zamanını alır
-
6 подавиться
сов.boğulmak; eğri yutmak ( поперхнуться)он подави́лся ко́стью (об умершем) — boğazına kemik kaçarak boğuldu
••чтоб он подави́лся! — boğazına dursun!
-
7 поперхнуться
сов.(чаем и т. п.) eğri yutmak -
8 проглатывать
несов.; сов. - проглоти́ть, врзон разом проглоти́л э́ту кни́гу — перен., разг. bu kitabı bir hamlede okuyup bitirdi
-
9 пропадать
несов.; сов. - пропа́сть1) kaybolmak, yitmek; sır olmakмои́ часы́ так и пропа́ли — saatim sır oldu gitti
2) ( переставать появляться) (göze) görünmemek, görünmez olmakты совсе́м пропа́л! — hiç görünmüyorsun!
где ты пропада́л?! — nerelerdeydin yahu?!
3) ( исчезать из виду) gözden kaybolmak4) ( погибать) mahvolmak; hapı yutmak; yanmak; gitmekпосе́вы пропа́ли из-за за́морозков — ekinler dondan yandı
е́сли опозда́ешь, твой биле́т пропаде́т — gecikirsen biletin yanar
из-за тебя́ пропа́ло два ли́тра молока́ — senin yüzünden iki kilo süt ziyan oldu
пропа́ли твои́ де́ньги! — yandı senin paran!
ни за что пропа́л па́рень! — pir yoluna gitti çocuk!
я пропа́л! — mahvoldum! yandım!
5) ( утрачиваться) kesilmekу меня́ пропа́л аппети́т — iştahtan kesildim
у неё пропа́ло молоко́ (о кормящей матери) — sütü kesildi
6) (проходить бесполезно, безрезультатно) boşa gitmek, ziyan olmak, heder olmakу меня́ пропа́ло два дня — iki günüm boşa gitti / heder oldu
пропа́ло 20 уче́бных часо́в — 20 ders saati heba oldu
-
10 съедать
несов.; сов. - съесть1) yemek; yeyip bitirmek ( всё без остатка); içmek (суп, щи и т. п.)2) перен. ( поглощать) yutmak -
11 удочка
olta* * *ж••попа́сться на у́дочку — oyuna gelmek, zokayı / dolma yutmak, oltaya takılmak
-
12 целиком
bütünüyle,tümüyle* * *1) bütün bütünглота́ть что-л. целико́м — bir şeyi bütün bütün yutmak
2) tümüyle, bütünüyleя целико́м (и по́лностью) разделя́ю ва́ше мне́ние — düşüncenizi bütünüyle / tümüyle paylaşıyorum
целико́м отда́ться рабо́те — kendini işe vermek
См. также в других словарях:
yutmak — yutmak. II, 313 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
yutmak — sükyut etmek, yutmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
yutmak — 1. i, ar 1) Haksız olarak kendine mal etmek, zorbalıkla elinden almak Sakarya nın doğusunda Türk Ordusu da kıvrılarak bu canavarın Ankara yı yutmasına mâni olmaya çalışıyordu. H. E. Adıvar 2) Oyunda bir şey kazanmak 2. i, ar 1) Ağızda bulunan bir … Çağatay Osmanlı Sözlük
cukkayı yutmak — oyunda ütülmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
dolma yutmak — argo kanıp aldanmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
hapı yutmak — tkz. kötü bir duruma düşmek Gideceğimiz kasabada iki yazlık sinema varsa hapı yutmuşuzdur. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
küçük dilini yutmak — şaşırmak, donakalmak Kadıncağız beni bu hâlde görünce az kalsın küçük dilini yutacaktı. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
tükürüğünü yutmak — imrenip ağzı sulanmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
zokayı yutmak — argo aldatılıp zarara sokulmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
afiş yutmak — yalana dolana kanmak Geç baba, geç, artık afiş yutmuyoruz … Çağatay Osmanlı Sözlük
afyon yutmak — 1) uyuşturucu olarak afyon kullanmak 2) mec. gerçeği görememek, doğruyu bulamamak İki insanın özleştirmeye şiddetle karşı koymuş olmaları özleştirme afyonu yutmuş bazı safları uyandırmasa bile düşündürebilir. B. Akyavaş … Çağatay Osmanlı Sözlük
