Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

ya+terminé

  • 1 termine

    termine
    termine ['tεrmine]
      sostantivo Maskulin
     1 (limite) Grenze Feminin
     2 (confine) Grenzlinie Feminin, Grenzstein Maskulin
     3 (di tempo) Termin Maskulin, Frist Feminin; a breve termine kurzfristig
     4 (fine) Ende neutro, Schluss Maskulin; aver termine enden; condurre a termine zu Ende führen; volgere al termine dem Ende zugehen
     5 (vocabolo) Terminus Maskulin, (Fach)ausdruck Maskulin, Begriff Maskulin; termine tecnico Fachausdruck Maskulin
     6  matematica Glied neutro, Term Maskulin; ridurre ai minimi termine-i auf ein Minimum reduzieren

    Dizionario italiano-tedesco > termine

  • 2 termine del paragone [oder pietra di paragone]

    termine del paragone [oder pietra di paragone]
  • 3 termine prescrizionale

    termine prescrizionale
  • 4 termine tecnico

    termine tecnico
  • 5 terminé

    tɛʀmine
    adj
    fertig, beendet

    Dictionnaire Français-Allemand > terminé

  • 6 volgere al termine

    volgere al termine
    dem Ende zugehen
    ————————
    volgere al termine
  • 7 a breve termine

    a breve termine
  • 8 aver termine

  • 9 complemento di termine

    complemento di termine
  • 10 condurre a termine

    condurre a termine
  • 11 condurre a termine [oder compimento] qualcosa

    condurre a termine [oder compimento] qualcosa
  • 12 contratto a termine

    contratto a termine
  • 13 entro il termine stabilito

    entro il termine stabilito
  • 14 fissazione di un termine

    fissazione di un termine
  • 15 porre fine [oder termine] a qualcosa

    porre fine [oder termine] a qualcosa
  • 16 ridurre ai minimi termine-i

    ridurre ai minimi termine-i
  • 17 sisto

    sisto, stitī u. stetī, statum, ere (Reduplikation von sto), I) tr.: A) irgendwo stehen machen, wohin stellen, bringen, hinstellen, hinbringen, 1) übh.: aciem in litore, Verg.: alci iaculum in cre, in den Mund treffen, Verg. – alqm pede huc alci in viam, Plaut.: alqm reducem sistere, jmd. zurückkehren machen = jmd. zurückführen, zurückbringen, Catull.: huc siste sororem, Verg.: tu me meosque reduces Romam sistito, Corp. inscr. Lat. 12, 103, 8. – 2) insbes.: a) (als gerichtl. t.t.) sistere se od. alqm, sich od. jmd. vor Gericht zum Termine stellen, Cic. u. Liv.: vadimonium sistere, sich bei dem Termine einfinden, Cic.: übtr., se = sich bei jmd. einstellen, einfinden, se vegetum alci, Cic. – b) (wie ιστημι aufstellen = aufführen, errichten (s. Dräger Tac. ann. 4, 37), templum isdem vestigiis, Tac.: alcis effigiem, Tac. – c) bildl., herstellen, m. dopp. Acc., ego vos alvas sistam, Plaut.: cum diis bene volentibus operā tuā sistas hunc nobis sanum atque validum quam citissime, Gell.: im Passiv m. dopp. Nom., omnia ut quidque infuit ita salva sistentur tibi, Plaut. – B) prägn.: 1) etw. stillstehen machen, -lassen, einhalten, anhalten, hemmen, a) eig.: legiones, Liv.: impetum, Liv.: equos, Verg.: pedem, Verg., od. gradum, Verg. u. Curt., stillstehen, stehenbleiben, haltmachen: sanguinem, Plin.: alvum, den Bauchfluß hemmen, stillen, Plin.: u. so ventrem, Capit.: non prius se ab effuso cursu sistunt, quam in conspectu Praeneste fuit, machen nicht eher in ihrem zügellosen Jagen halt, Liv. 6, 29, 3. – b) bildl., einhalten, einstellen, hemmen, endigen, fugam, Liv.: sitim, Ov.: lacrimas, fletus, querelas, Ov.: certamina, Ov.: opus, Ov.: statis iam militum odiis, sich gelegt, Tac. – 2) etw. Schwankendes usw. feststehen machen, feststellen, befestigen, a) eig.: dentes, Plin. – b) bildl.: animum in tranquillo et tuto, Plaut.: rem Romanam, Verg. – II) intr.: A) sich stellen, zu stehen kommen, 1) übh.: capite (auf den Kopf), Plaut.: so auch ore, Plaut. – 2) insbes., als gerichtl. t.t. = sich vor Gericht zum Termine stellen, testificatur Quinctium non stitisse, Cic.: si reus dolo actoris non stiterit, ICt. – B) prägn.: 1) stillstehen, Fußfassen, a) eig.: ubi sistere detur, Verg.: ab Epheso profectus primo ad Myonnesum stetit, Liv. – v. Lebl., sistunt amnes, Verg.: omnis stetit imo vulnere sanguis, stand still, stockte, Verg. – b) übtr., bestehen, fortbestehen, sich halten, rem publicam sistere negat posse, Cic. – unpers., vix concordi sisti posse, man könne kaum bestehen, -sich halten, Liv.: nec mediocribus remediis sisti posse, Tac.: non sisti potest, Plaut.: nec sisti posse, ni etc., Liv.: qui omnes populi si pariter deficiant, sisti nullo modo posse, Iustin.: intra quietem et unctionem et cibum sistendum est, man muß sich halten innerhalb usw., es bewenden lassen bei usw., Cels. Vgl. übh. Brix Plaut. trin. 720. Drak. Liv. 3, 16. 4. Gronov Liv. 4, 12, 6. Benecke Iustin. 11, 1, 6. – 2) auftreten als usw., iudex sistet, Manil. 4, 549.

    Partic. status, a, um, a) festgesetzt, bestimmt, fest, periodisch wiederkehrend, dies cum hoste, XII tabb. fr.: dies, Liv.: caerimoniae, Cic.: sacrificium, Cic.: cursus siderum, Plin.: stato tempore, zu gewisser, bestimmter Zeit, Plin.: statā vice, Curt.: stato in eosdem dies mercatu, immer auf dieselben Tage fallende, Tac.: stella, Fixstern (Ggstz. stella vaga, Planet), Censorin. 8, 2. – b) ebenmäßig, proportioniert, forma, Enn. b. Gell. 5, 11. § 14.

    lateinisch-deutsches > sisto

  • 18 sisto

    sisto, stitī u. stetī, statum, ere (Reduplikation von sto), I) tr.: A) irgendwo stehen machen, wohin stellen, bringen, hinstellen, hinbringen, 1) übh.: aciem in litore, Verg.: alci iaculum in cre, in den Mund treffen, Verg. – alqm pede huc alci in viam, Plaut.: alqm reducem sistere, jmd. zurückkehren machen = jmd. zurückführen, zurückbringen, Catull.: huc siste sororem, Verg.: tu me meosque reduces Romam sistito, Corp. inscr. Lat. 12, 103, 8. – 2) insbes.: a) (als gerichtl. t.t.) sistere se od. alqm, sich od. jmd. vor Gericht zum Termine stellen, Cic. u. Liv.: vadimonium sistere, sich bei dem Termine einfinden, Cic.: übtr., se = sich bei jmd. einstellen, einfinden, se vegetum alci, Cic. – b) (wie ιστημι aufstellen = aufführen, errichten (s. Dräger Tac. ann. 4, 37), templum isdem vestigiis, Tac.: alcis effigiem, Tac. – c) bildl., herstellen, m. dopp. Acc., ego vos alvas sistam, Plaut.: cum diis bene volentibus operā tuā sistas hunc nobis sanum atque validum quam citissime, Gell.: im Passiv m. dopp. Nom., omnia ut quidque infuit ita salva sistentur tibi, Plaut. – B) prägn.: 1) etw. stillstehen machen, -lassen, einhalten, anhalten, hemmen, a) eig.: legiones, Liv.: impetum, Liv.: equos, Verg.: pedem, Verg., od. gradum, Verg. u. Curt., stillstehen, stehenbleiben, haltmachen: sanguinem, Plin.: alvum, den Bauchfluß hemmen, stillen, Plin.: u. so ventrem,
    ————
    Capit.: non prius se ab effuso cursu sistunt, quam in conspectu Praeneste fuit, machen nicht eher in ihrem zügellosen Jagen halt, Liv. 6, 29, 3. – b) bildl., einhalten, einstellen, hemmen, endigen, fugam, Liv.: sitim, Ov.: lacrimas, fletus, querelas, Ov.: certamina, Ov.: opus, Ov.: statis iam militum odiis, sich gelegt, Tac. – 2) etw. Schwankendes usw. feststehen machen, feststellen, befestigen, a) eig.: dentes, Plin. – b) bildl.: animum in tranquillo et tuto, Plaut.: rem Romanam, Verg. – II) intr.: A) sich stellen, zu stehen kommen, 1) übh.: capite (auf den Kopf), Plaut.: so auch ore, Plaut. – 2) insbes., als gerichtl. t.t. = sich vor Gericht zum Termine stellen, testificatur Quinctium non stitisse, Cic.: si reus dolo actoris non stiterit, ICt. – B) prägn.: 1) stillstehen, Fußfassen, a) eig.: ubi sistere detur, Verg.: ab Epheso profectus primo ad Myonnesum stetit, Liv. – v. Lebl., sistunt amnes, Verg.: omnis stetit imo vulnere sanguis, stand still, stockte, Verg. – b) übtr., bestehen, fortbestehen, sich halten, rem publicam sistere negat posse, Cic. – unpers., vix concordi sisti posse, man könne kaum bestehen, -sich halten, Liv.: nec mediocribus remediis sisti posse, Tac.: non sisti potest, Plaut.: nec sisti posse, ni etc., Liv.: qui omnes populi si pariter deficiant, sisti nullo modo posse, Iustin.: intra quietem et unctionem et cibum sistendum est, man muß sich halten innerhalb usw., es bewenden lassen bei
    ————
    usw., Cels. Vgl. übh. Brix Plaut. trin. 720. Drak. Liv. 3, 16. 4. Gronov Liv. 4, 12, 6. Benecke Iustin. 11, 1, 6. – 2) auftreten als usw., iudex sistet, Manil. 4, 549.
    Partic. status, a, um, a) festgesetzt, bestimmt, fest, periodisch wiederkehrend, dies cum hoste, XII tabb. fr.: dies, Liv.: caerimoniae, Cic.: sacrificium, Cic.: cursus siderum, Plin.: stato tempore, zu gewisser, bestimmter Zeit, Plin.: statā vice, Curt.: stato in eosdem dies mercatu, immer auf dieselben Tage fallende, Tac.: stella, Fixstern (Ggstz. stella vaga, Planet), Censorin. 8, 2. – b) ebenmäßig, proportioniert, forma, Enn. b. Gell. 5, 11. § 14.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sisto

  • 19 schedule

    1. noun
    1) (list) Tabelle, die; (for event, festival) Programm, das
    2) (plan of procedure) Zeitplan, der
    3) (set of tasks) Terminplan, der; Programm, das

    work/study schedule — Arbeits-/Studienplan, der

    4) (tabulated statement) Aufstellung, die
    5) (time stated in plan)
    2. transitive verb
    1) (make plan of) zeitlich planen
    2) (make timetable of) einen Fahrplan aufstellen für; (include in timetable) in den Fahrplan aufnehmen
    * * *
    ['ʃedju:l, ]( American[) 'sked-] 1. noun
    (a statement of details, especially of timing of activities, or of things to be done: a work schedule for next month.) der Plan
    2. verb
    (to plan the time of (an event etc): The meeting is scheduled for 9.00 a.m.) planen
    * * *
    sched·ule
    [ˈʃedju:l, AM ˈskeʤu:l]
    I. n
    1. (timetable) [Zeit-/Fahr]plan m
    bus/train \schedule Bus-/Zugfahrplan m
    flight \schedule Flugplan m
    teaching \schedule Lehrplan m
    to draw up [or plan] a \schedule einen Plan erstellen
    to keep to a \schedule sich akk an einen Zeitplan halten
    2. (plan of work) Terminplan m, Zeitplan m; (plan of event) Programm nt
    everything went according to \schedule alles lief nach Zeitplan
    ahead of \schedule früher als geplant
    on \schedule fristgerecht, fristgemäß
    3. (official listing/form) Aufstellung f, Liste f
    \schedule B FIN Einkommenssteuergruppe f B, [zu versteuernde] Einkünfte aus der Forstwirtschaft
    \schedule D FIN Einkommenssteuergruppe f D
    4. (routine) [Arbeits-/Tages]ablauf m
    5. FIN Verzeichnis der Zinssätze
    tax \schedules BRIT Steuerklassen pl
    \schedule of fees Gebührenordnung f
    \schedule of redemption Tilgungsplan m
    II. vt
    to \schedule sth
    1. (list officially) etw festlegen [o aufführen
    2. (plan) etw ansetzen [o anberaumen]
    to \schedule a meeting eine Besprechung ansetzen
    they've \scheduled him to speak at three o'clock sie haben seine Rede für drei Uhr geplant
    the restoration work is \scheduled to begin early next year die Restaurationsarbeiten sollen Anfang nächsten Jahres beginnen
    * * *
    ['skedZʊəl] (esp Brit) ['ʃedjuːl]
    1. n
    1) (of events) Programm nt; (of work) Zeitplan m; (of lessons) Stundenplan m; (esp US = timetable) Fahr-/Flugplan m; (US = list) Verzeichnis nt

    production scheduleProduktionsplan m, Fertigungsprogramm nt

    what's on the schedule for today?was steht für heute auf dem Programm?

    according to schedule — planmäßig; (work also) nach Plan

    the bus was on scheduleder Bus war pünktlich, der Bus kam fahrplanmäßig an

    the work is ahead of/behind schedule — wir/sie etc sind (mit der Arbeit) dem Zeitplan voraus/in Verzug or im Rückstand

    2) (= insurance, mortgage schedule) Urkunde f; (US JUR = appendix) Anhang m
    2. vt
    planen; (= put on programme, timetable) ansetzen; (US = list) aufführen

    the work is scheduled for completion in 3 monthsdie Arbeit soll (nach dem or laut Zeitplan) in 3 Monaten fertig(gestellt) sein

    this building is scheduled for demolitiones ist geplant, dieses Gebäude abzureißen

    she is scheduled to speak tomorrow —

    trains/buses to New York will be scheduled differently — die Abfahrtszeiten der Züge/Busse nach New York werden geändert

    * * *
    schedule [ˈʃedjuːl; US ˈskedʒuːl]
    A s
    1. Liste f, Tabelle f, Aufstellung f, Verzeichnis n, JUR auch Konkurstabelle f
    2. besonders JUR Zusatzartikel m, Anhang m
    3. a) Zeitplan m, (Radsport) Marschtabelle f, (Lehr-, Arbeits-, Stunden) Plan m
    b) Fahr-, Flugplan m:
    four months ahead of schedule vier Monate früher als vorgesehen;
    be ahead of schedule dem Zeitplan voraus sein;
    be behind schedule Verspätung haben, weitS. a. im Verzug oder Rückstand sein;
    be on schedule (fahr)planmäßig oder pünktlich ankommen
    c) Terminkalender m
    4. a) Formblatt n, Formular n
    b) Fragebogen m
    5. WIRTSCH
    a) Einkommensteuerformular n
    b) Steuerklasse f
    6. obs Dokument n
    B v/t
    1. etwas in einer Liste etc oder tabellarisch zusammenstellen
    2. (in eine Liste etc) eintragen, -fügen:
    the train is scheduled to leave at six der Zug fährt fahrplanmäßig um 6 (ab)
    3. besonders JUR (als Anhang) beifügen (to dat)
    4. a) festlegen, -setzen:
    the fight is scheduled for 10 rounds (Boxen) der Kampf ist auf 10 Runden angesetzt;
    the operation is scheduled for today MED die Operation ist auf heute angesetzt
    b) planen, vorsehen
    5. klassifizieren
    sched. abk schedule
    * * *
    1. noun
    1) (list) Tabelle, die; (for event, festival) Programm, das
    2) (plan of procedure) Zeitplan, der
    3) (set of tasks) Terminplan, der; Programm, das

    work/study schedule — Arbeits-/Studienplan, der

    4) (tabulated statement) Aufstellung, die
    2. transitive verb
    1) (make plan of) zeitlich planen
    2) (make timetable of) einen Fahrplan aufstellen für; (include in timetable) in den Fahrplan aufnehmen
    * * *
    n.
    Liste -n f.
    Tabelle -n f.
    Terminplan m.
    Verzeichnis n.
    Zeitplan -¨e m. v.
    festlegen v.
    planen v.
    unter Denkmalschutz stellen ausdr.

    English-german dictionary > schedule

  • 20 convador

    con-vador, ātus sum, ārī, jmd. zum Termine fordern, scherzh., ubi tu es, qui me convadatust Veneriis vadimoniis? der zum Termine vor der Venus (= zu einem Stelldichein) mich bestellt, Plaut. Curc. 162.

    lateinisch-deutsches > convador

См. также в других словарях:

  • termine — / tɛrmine/ s.m. [dal lat. terminus limite, confine ]. 1. (lett.) [spec. al plur., linea che demarca l estensione di un territorio, di un paese e sim.: presso del Carnaro Ch Italia chiude e suoi t. bagna (Dante)] ▶◀ confine, frontiera. 2. a. [con… …   Enciclopedia Italiana

  • termine (1) — {{hw}}{{termine (1)}{{/hw}}s. m. 1 Confine, limite di un podere, un territorio, una regione. 2 (dir.) Momento del tempo da cui decorrono o cessano gli effetti di un negozio giuridico | Contratto a –t, di cui è stata fissata la scadenza al momento …   Enciclopedia di italiano

  • terminé — terminé, ée (tèr mi né, née) part. passé de terminer. 1°   Borné, limité. •   Par ce bruit je vous ai donné Un renom, qui n est terminé Ni de fleuve, ni de montagne, MALH. VI, 4. 2°   Terminé de, se dit d une couleur qui est terminée par une… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Termine — Ter mine, v. t. [Cf. F. terminer.] To terminate. [Obs.] Bp. Hall. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • terminė analizė — statusas T sritis Standartizacija ir metrologija ryšiai: žiūrėk – šiluminė analizė …   Penkiakalbis aiškinamasis metrologijos terminų žodynas

  • terminė fosfato rūgštis — statusas T sritis chemija apibrėžtis Gaunama deginant P ir susidariusį P₂O₅ absorbuojant vandeniu. formulė H₃PO₄ atitikmenys: angl. furnace phosphoric acid rus. термическая фосфорная кислота …   Chemijos terminų aiškinamasis žodynas

  • terminė analizė — statusas T sritis chemija apibrėžtis Sistemos fizikinių ir cheminių savybių arba jos šiluminių charakteristikų priklausomybės nuo temperatūros nustatymo būdas. atitikmenys: angl. thermal analysis; thermoanalysis rus. термический анализ …   Chemijos terminų aiškinamasis žodynas

  • terminė disociacija — statusas T sritis chemija apibrėžtis Medžiagos skilimas ją kaitinant. atitikmenys: angl. thermal dissociation; thermolysis rus. тепловая диссоциация; термическая диссоциация …   Chemijos terminų aiškinamasis žodynas

  • terminė polimerizacija — statusas T sritis chemija apibrėžtis Šildymu inicijuojama polimerizacija. atitikmenys: angl. thermopolymerization rus. термическая полимеризация; термополимеризация …   Chemijos terminų aiškinamasis žodynas

  • terminė disociacija — statusas T sritis Energetika ryšiai: žiūrėk – šiluminė disociacija …   Aiškinamasis šiluminės ir branduolinės technikos terminų žodynas

  • terminé — Terminé, [termin]ée. part. Il a les significations de son verbe …   Dictionnaire de l'Académie française

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»