-
1 хищник
yırtıcı -
2 хищный
yırtıcı -
3 хищник
-
4 хищнический
yırtıcı* * *1) yırtıcıхи́щнический инсти́нкт во́лка — kurdun yırtıcı içgüdüsü
2) sömürücü °хи́щническая эксплуата́ция (природных богатств) — yağma edercesine sömürme
3) в соч.хи́щническая вы́рубка лесо́в — orman kırımı
хи́щнический лов ры́бы — neslini tüketecek tarzda balık avlama
-
5 хищный
yırtıcı* * *(о животных, птицах, рыбах) yırtıcı -
6 лютый
gaddar,yırtıcı* * *1) yırtıcı; gaddarлю́тый зверь — canavar
лю́тая соба́ка — yavuz / azgın köpek
лю́тый враг — amansız / gaddar düşman
2) ( о холоде) yamanлю́тая зима́ — yaman bir kış; karakış
3) перен. ( невыносимый) dayanılmaz -
7 акула
ж 1. zool. akula (yırtıcı balıq); 2. məc. istismarçı, yırtıcı, canavar. -
8 звериный
vahşi hayvan(sıfat); dehşetli,müthiş* * *1) vahşi / yırtıcı hayvan °2) (жестокий, свирепый) canavarca3) разг. dehşetli; müthişзвери́ная тоска́ — dehşetli can sıkıntısı
-
9 зверобой
I м(yırtıcı hayvan / deniz hayvanı avlayan) avcıII м( трава) kılıçotu -
10 зверобойный
в соч.зверобо́йный про́мысел — (yırtıcı) yaban hayvanı avcılığı
-
11 зверь
vahşi hayvan; canavar,hunhar* * *м1) vahşi hayvanпушно́й зверь — kürk hayvanı
охо́та на морско́го зве́ря — deniz avı
2) ( жестокий человек) canavar; hunhar; yırtıcı••смотре́ть зве́рем — canavar gibi bakmak
-
12 зверьё
vahşi hayvanlar* * *с, собир., разг.vahşi / yırtıcı hayvanlar -
13 беркут
м zool. berkut (qartal cinsindən yırtıcı quş). -
14 зверь
1) ayvan, canavarхищный зверь - yırtıcı ayvan2) (перен. жестокий человек) canavar, ayvan, zalım -
15 лютый
ğaddar, canavar… (зверский), yırtıcı (хищный) -
16 птица
quşхищные птицы - yırtıcı quşlar
См. также в других словарях:
yırtıcı — sif. 1. Başqa heyvanların ətini yeyən. Yırtıcı heyvanlar. Yırtıcı canavar. Qartal yırtıcı quşdur. – Başqa balıqları tutub yeyən yırtıcı balıqlar olduğu kimi, «dinc» balıqlar da vardır. «Zoologiya». 2. məc. Vəhşi, qəddar, qaniçən. Yırtıcı faşist… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yırtıcı — sf. 1) Beslenmek için başka hayvanları parçalayarak yiyen (hayvan) 2) mec. Kan dökmekten, insan öldürmekten zevk alan (kimse) Uzun bir müddet insanın yırtıcı hayvanat cinsinden bir mahluk olduğunu ispat için binbir dereden su getirdi. Y. K.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yırtıcı hayvan — is., hay. b. Vahşi hayvan … Çağatay Osmanlı Sözlük
yırtıcı kuş — is., hay. b. Ehlîleştirilmemiş vahşi kuşlara verilen genel ad … Çağatay Osmanlı Sözlük
vəhşi — ə. yırtıcı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
HILAB — Yırtıcı hayvan veya yırtıcı kuş pençesi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
səb’i — ə. yırtıcı, vəhşi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pars — yırtıcı bir hayvan; Türkler in onikili y ıllarından 611I. I, 344, 346bkz: bars … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
togrıl — yırtıcı ku;lardan bir kuş, bin kaz öldürür, bir tanesini yer; erkek adı da olur I, 482; II I, 381 et ve baharatla doldurulan bağırsak, bumbar dolması, I, 482 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
turumtay — yırtıcı bir ku;; erkek adı II, 110; III, 243 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
CA'R — Yırtıcı kuşların pisliği … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
