-
1 бисерный
1. бисер söz. sif.; muncuq düzülmüş, muncuqlu; 2. çox narın, çox xırda; бисерный почерк çox xırda və düzgün xətt. -
2 акцидентный
прил. 1. təsadüfi, ikinci dərəcəli, əhəmiyyətsiz, keçici, müvəqqəti; 2. mətb. aksident (xırda mətbəə işlərinə aid); акцидентный шрифт aksident şrift. -
3 акциденция
ж aksidensiya (1. fəls. bir şeyin təsadüfi, keçici, müvəqqəti, əhəmiyyətsiz xassəsi; 2. mətb. xırda mətbəə işləri). -
4 алтынник
м dan. 1. simic, xəsis, pulaki; 2. xırda alverçi. -
5 анчоус
м ançous (siyənəyə oxşar xırda balıq). -
6 бекасинник
м ovç. xırda seçmə. -
7 бисер
м мн. нет muncuq; писать бисером xırda xətlə yazmaq; метать бисер перед свиньями xamlamaq, qırıldatmaq. -
8 бисеринка
ж xırda muncuq dənəsi. -
9 блинчики
мн.(ед. блинчик м) xırda blin (fəsəli). -
10 блошка
ж 1. блоха söz. kiç.; xırda birə; 2. tolğko мн. блошки sümük dairəciklər (oyun üçün). -
11 боксёрский
боксёр söz. sif.; боксёрские перчатки boksyor əlcəyi; ? боксёрское восстание tar. boksyorlar üsyanı (1900-cü ildə Çində xırda şəhər burjuaziyası ilə birlikdə geniş kəndli kütləsinin yerli feodallara və xarici qəsbkarlara qarşı üsyanı). -
12 булавка
ж sancaq; ? деньги на булавки köhn. cib xərcliyi, xırda xərclik. -
13 булавчатый
прил. sancaqşəkilli, sancağa oxşayan, sancaqvarı; булавчатые гвозди sancaqvarı mismar (çox nazik və xırda mismar). -
14 бурундук
м zool. burunduk (qəşəng dərisi olan xırda gəmirici heyvan). -
15 бусинка
ж бусина söz. kiç.; kiçik muncuq, xırda muncuq. -
16 вермишель
ж мн. нет 1. vermişel, əriştə; 2. məc. xırda-xuruş, dolaşıq işlər, həftbecər. -
17 вертячка
I. ж bayt. başgicəllənmə xəstəliyi, dəliçə xəstəliyi (heyvanlarda, başlıca olaraq qoyunlarda xəstəlik). II. ж zool. xırda su böcəyi. -
18 деньги
-
19 креветки
krevetka, xırda dəniz xərçəng
См. также в других словарях:
xırda — sif. 1. Həcmcə, ölçücə, boyca kiçik, balaca. Xırda boy. Xırda əl. Xırda həb. Xırda daş. – . . Zeynal özü ilə ancaq xırda bir dəftərçə götürdü. . B. Bayramov. // Addım haqqında. Əlində qəhvəyi rəngli kiçik redikul, xırda və yeyin addımlarla gedən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xırda-xırda — 1. zərf Yavaş yavaş, ahəstə ahəstə, ağır ağır, aramla. <Qız> hala gəlib, xırda xırda yataqdan qalxıb yerində oturdu və yemək istədi. (Nağıl). Qıraq tərəfdəki qazmada balaca şam xırda xırda yanır, kiçik alov burula burula qalxırdı. S. R..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xırda-xuruş — 1. is. Hər cür xırda şeylər, xırdavat. Xırda xuruş almaq. – Laçın iki aydan bəri görmədiyi qəsəbənin ayrı ayrı evlərinə, dükanlarına, xırda xuruşla bəzənmiş vitrinlərinə baxa baxa gedirdi. M. Hüs.. 2. sif. Xırda, kiçik, əhəmiyyətsiz. Evdə xırda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xırda-para — sif. 1. Xırda, kiçik. Köç vaxtı, özün bilirsən ki, xırda para şeylər çox olur və tərəkəmə əhlində də insaf olmaz, əlinə hər nə gəlsə, ağırlığına, yüngüllüyünə baxmayıb, atır dilsiz ağızsız heyvanın üstə. . F. K.. <Hacı Novruz:> Xırda para… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xırda-mırda — bax xırdavat. Xırdamırda satmaq. 2. top. Hər cür xırda şeylər. Xırda mırdanı bir küncə yığmaq. // Sif. mənasında. Keşiş xırda mırda ev şeylərini satıb köçünü yüngül elədi. «Əsli və Kərəm». 3. Az, cüzi. Xırda mırda xərclik. – <Serjant:> İki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xırım-xırda — is. 1. Çox işlədilən, tez tez lazım olan hər cür xırda şeylər, ev şeyləri. Xırım xırdanı yeşiyə yığmaq. – Nərgiz, Nərgizcan! – deyə <Rəşid> cəld irəli addımlayıb Nərminə xanımın xırım xırdası ilə yüklü qollarını qızına doğru uzatdı. Ə. M..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iri-xırda — sif. Hər cür, hər boyda, hər ölçüdə, hər həcmdə. Ağacda iri xırda nə meyvə vardısa, töküldü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xırdalanmaq — 1. məch. Xırda xırda edilmək, doğranmaq, tikə tikə edilmək. 2. t siz. Parça parça olmaq, xırda xırda olmaq, tlkə tikə olmaq; ovxalanmaq. Səhərdən bəri lopa lopa yağan qar indi xırdalanıb şəkər kimi ələnirdi. B. Bayramov. 3. məch. Öz qiymətinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qiymə — is. 1. Çox xırda döyülmüş ət. Qiymə etmək – qiymələmək, çox narın döymək. Əti qiymə edib qızartmaq. 2. Xırda döyülmüş ətdən hazırlanmış xörək. ◊ (Ətini) qiymə çəkmək məc. – tikə tikə doğramaq. Anacan, . . məni çəngələ asacaqlar, ətimi qiymə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayın-oyun — is. dan. 1. Evin ehtiyacı üçün bazardan alınan gündəlik şeylər, xırda xırda. <Şahmar bəy:> Mən gedirəm Hacı Osmanın yurduna, görüm nə var, nə yox, . . bir az da ayın oyun gətirim. N. V.. // Ümumiyyətlə, xırım xırda şey. Həmzənin çoxdan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
balaca — sif. 1. Həcmcə, boyca, ölçücə kiçik, xırda (böyük müqabili). Balaca barmaq. Balaca bina. Balaca otaq. Balaca qutu. Balaca adam. Balaca ağac. – Məcid indi torpaq payını almış və özünə balaca təsərrüfat düzəltmiş bir kəndli idi. B. T.. Məhəccər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
