Перевод: с польского на русский

с русского на польский

wzrokiem

  • 1 wzrokiem

    оки́нуть взгля́дом

    Słownik polsko-rosyjski > wzrokiem

  • 2 dosięgnąć wzrokiem

    = dosięgnąć okiem уви́деть, заме́тить

    Słownik polsko-rosyjski > dosięgnąć wzrokiem

  • 3 egzaminować kogoś wzrokiem

    смотре́ть испыту́ющим взгля́дом на кого́-л.

    Słownik polsko-rosyjski > egzaminować kogoś wzrokiem

  • 4 mierzyć kogoś, coś wzrokiem

    = mierzyć kogoś, coś oczyma ме́рить кого́-л., что́-л. взо́ром, взгля́дом (глаза́ми)

    Słownik polsko-rosyjski > mierzyć kogoś, coś wzrokiem

  • 5 musnąć wzrokiem

    = musnąć spojrzeniem

    Słownik polsko-rosyjski > musnąć wzrokiem

  • 6 objąć wzrokiem

    охвати́ть (обня́ть) взгля́дом

    Słownik polsko-rosyjski > objąć wzrokiem

  • 7 odnaleźć wzrokiem

    отыска́ть (найти́) глаза́ми

    Słownik polsko-rosyjski > odnaleźć wzrokiem

  • 8 omieść wzrokiem

    = omieść spojrzeniem

    Słownik polsko-rosyjski > omieść wzrokiem

  • 9 pochłaniać wzrokiem

    = pochłaniać oczami пожира́ть взгля́дом (глаза́ми)

    Słownik polsko-rosyjski > pochłaniać wzrokiem

  • 10 umknąć na bok wzrokiem

    = umknąć na bok spojrzeniem

    Słownik polsko-rosyjski > umknąć na bok wzrokiem

  • 11 wędrować wzrokiem

    = wędrować spojrzeniem

    Słownik polsko-rosyjski > wędrować wzrokiem

  • 12 zgromić kogoś wzrokiem

    = zgromić kogoś spojrzeniem

    Słownik polsko-rosyjski > zgromić kogoś wzrokiem

  • 13 zmierzyć wzrokiem

    = zmierzyć spojrzeniem

    Słownik polsko-rosyjski > zmierzyć wzrokiem

  • 14 dosięgnąć

    dosięg|nąć
    \dosięgnąćnął/dosiągł, \dosięgnąćnęła/\dosięgnąćła, \dosięgnąćnięty сов. kogo-czego 1. достать, дотянуться до кого- чего;

    nie \dosięgnąć ręką не достать рукой;

    2. дойти до чего, достичь чего;

    \dosięgnąć celu достичь пели;

    3. попасть (о пуле etc.);

    ● \dosięgnąć wzrokiem (okiem) увидеть, заметить; \dosięgnąćła go kara его постигло наказание;

    \dosięgnąćła go śmierć его настигла смерть
    +

    2. dojść, osiągnąć 3. trafić

    * * *
    dosięgnął / dosiągł, dosięgnęła / dosięgła, dosięgnięty сов. kogo-czego
    1) доста́ть, дотяну́ться до кого-чего

    nie dosięgnąć ręką — не доста́ть руко́й

    2) дойти́ до чего, дости́чь чего

    dosięgnąć celu — дости́чь це́ли

    3) попа́сть (о пуле и т. п.)
    - dosięgnąć okiem
    - dosięgła go kara
    - dosięgła go śmierć
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dosięgnąć

  • 15 egzaminować

    глаг.
    • допрашивать
    • изучать
    • изучить
    • исследовать
    • опрашивать
    • освидетельствовать
    • осматривать
    • проверить
    • проверять
    • рассматривать
    • рассмотреть
    • экзаменовать
    * * *
    egzaminowa|ć
    \egzaminowaćny несов. экзаменовать;

    \egzaminować z fizyki экзаменовать по физике;

    ● \egzaminować kogoś wzrokiem смотреть испытующим взглядом на кого-л.
    * * *
    egzaminowany несов.
    экзаменова́ть

    egzaminować z fizyki — экзаменова́ть по фи́зике

    Słownik polsko-rosyjski > egzaminować

  • 16 mierzyć

    глаг.
    • вымерить
    • замерить
    • измерить
    • измерять
    • мерить
    • направить
    • направлять
    • отмеривать
    • прицеливаться
    • смерить
    • стремиться
    • устремить
    • устремлять
    * * *
    mierz|yć
    \mierzyćony несов. 1. мерить; измерять;

    \mierzyć sukienkę, buty мерить (примерять) платье, ботинки;

    2. do kogo-czego целиться, метить в кого, во что;

    \mierzyć do celu метить в цель; dokładnie \mierzyćył z karabinu он тщательно целился из винтовки;

    3. разг. (mieć określone wymiary) быть какой-л. длины (высоты, ширины);
    ● \mierzyć coś krokami шагать по чему-л. взад и вперёд; \mierzyć kogoś, coś wzrokiem (oczyma) мерить кого-л., что-л. взором, взглядом (глазами);

    \mierzyć wysoko высоко метить

    * * *
    mierzony несов.
    1) ме́рить; измеря́ть

    mierzyć sukienkę, buty — ме́рить (примеря́ть) пла́тье, боти́нки

    2) do kogo-czego це́литься, ме́тить в кого, во что

    mierzyć do celu — ме́тить в цель

    dokładnie mierzył z karabinu — он тща́тельно це́лился из винто́вки

    3) разг. ( mieć określone wymiary) быть како́й-л. длины́ (высоты́, ширины́)
    - mierzyć kogoś, coś wzrokiem
    - mierzyć kogoś, coś oczyma
    - mierzyć wysoko

    Słownik polsko-rosyjski > mierzyć

  • 17 musnąć

    muśnie, muśnij, muśnięty сов. 1. легко (нежно) коснуться (прикоснуться, погладить);
    2. перен. (о wietrze, słońcu itp.) поласкать, понежить;

    ● \musnąć spojrzeniem (wzrokiem) взглянуть мельком

    * * *
    muśnie, muśnij, muśnięty сов.
    1) легко́ (не́жно) косну́ться (прикосну́ться, погла́дить)
    2) перен. (o wietrze, słońcu itp.) поласка́ть, поне́жить
    - musnąć wzrokiem

    Słownik polsko-rosyjski > musnąć

  • 18 objąć

    глаг.
    • заступить
    • обнимать
    • обнять
    • обхватить
    • окружать
    • охватить
    • охватывать
    • продлить
    • распростирать
    • распространять
    • растягивать
    • расширить
    • расширять
    • удлинять
    * * *
    obj|ąć
    obejmę, obejmie, obejmij, \objąćęty сов. 1. обнять;
    2. принять, взять (в свои руки);

    \objąć kierownictwo принять руководство; \objąć tekę ministra занять пост министра; \objąć władzę взять власть в свой руки;

    3. охватить;

    \objąćął go strach его охватил страх;

    4. понять, постичь; уяснить себе, осознать;

    \objąć umysłem постичь умом; \objąć grozę sytuacji понять (уяснить себе) ужас положения;

    5. вместить, заключить в себе;
    encyklopedia obejmie sto arkuszy объём энциклопедии составит сто листов;

    ● \objąć wzrokiem, spojrzeniem охватить (обнять) взглядом;

    \objąć amnestią kogoś распространить амнистию на кого-л.;
    \objąć planem включить в план
    +

    2. przejąć 3. ogarnąć 4. pojąć 5. zawrzeć

    * * *
    obejmę, obejmie, obejmij, objęty сов.
    1) обня́ть
    2) приня́ть, взять ( в свои руки)

    objąć kierownictwo — приня́ть руково́дство

    objąć tekę ministra — заня́ть пост мини́стра

    objąć władzę — взять власть в свои́ ру́ки

    3) охвати́ть

    objął go strach — его́ охвати́л страх

    4) поня́ть, пости́чь; уясни́ть себе́, осозна́ть

    objąć umysłem — пости́чь умо́м

    objąć grozę sytuacji — поня́ть (уясни́ть себе́) у́жас положе́ния

    5) вмести́ть, заключи́ть в себе́

    encyklopedia obejmie sto arkuszy — объём энциклопе́дии соста́вит сто листо́в

    - spojrzeniem
    - objąć amnestią kogoś
    - objąć planem
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > objąć

  • 19 obrzucić

    глаг.
    • бросить
    • окинуть
    * * *
    obrzuc|ić
    \obrzucićę, \obrzucićony сов. 1. забросать, закидать;
    2. обметать, обшить;

    ● \obrzucić błotem забросать (закидать) грязью, смешать с грязью;

    \obrzucić okiem, wzrokiem окинуть взглядом
    +

    1. zarzucić 2. obdziergać

    * * *
    obrzucę, obrzucony сов.
    1) заброса́ть, закида́ть
    2) обмета́ть, обши́ть
    - obrzucić okiem
    - wzrokiem
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > obrzucić

  • 20 odnaleźć

    глаг.
    • изыскать
    • найти
    • находить
    • разыскать
    * * *
    odna|leźć
    \odnaleźćjdę, \odnaleźćjdzie, \odnaleźćlazł, \odnaleźćleźli, \odnaleźćleziony сов. найти; отыскать;

    ● \odnaleźć wzrokiem отыскать (найти) глазами; \odnaleźć spokój обрести покой

    + odszukać, znaleźć

    * * *
    odnajdę, odnajdzie, odnalazł, odnaleźli, odnaleziony сов.
    найти́; отыска́ть
    - odnaleźć spokój
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odnaleźć

См. также в других словарях:

  • strzelać – strzelić oczami [spojrzeniem, wzrokiem] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{za kimś, ku komuś} {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w celu szybkiego zorientowania się w sytuacji lub odnalezienia kogoś (czegoś) spoglądać szybko w różne strony, nie poruszając głową : {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • jak okiem [wzrokiem] sięgnąć [rzucić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} tak daleko, jak można zobaczyć, spojrzeć, dojrzeć; wszędzie dookoła : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jak okiem sięgnąć ciągnęły się lasy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wzrok — 1. Ktoś, coś przyciąga wzrok «ktoś, coś zwraca uwagę, wzbudza zainteresowanie»: Wzrok przyciągają dwie hoże dziewczyny, gnące się na środku parkietu. Czarne krótkie sukienki, głębokie dekolty, w których mają co pokazać. GRob 45/1995. Wśród… …   Słownik frazeologiczny

  • wzrok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdolność odbioru przez człowieka bodźców świetlnych, umożliwiająca postrzeganie przedmiotów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobry, ostry, silny,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

  • oko — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, lm M. oczy, D. oczu, N. oczami || oczyma {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narząd wzroku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebieskie, zielone, piwne, brązowe oczy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wzrok — m III, D. u, N. wzrokkiem, blm 1. «zmysł, którego narządem są oczy, zdolność widzenia, czyli reagowania na takie cechy przedmiotów, jak barwy, kształty, relacje przestrzenne» Dobry, bystry, doskonały, nadzwyczajny, silny, słaby wzrok. Zasięg… …   Słownik języka polskiego

  • spojrzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. spojrzenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzrok, oczy zwrócone, skierowane na kogoś, na coś; wzrok spoczywający na kimś, na czymś, wzrok w momencie patrzenia na kogoś, na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

  • prowadzić — ndk VIa, prowadzićdzę, prowadzićdzisz, prowadzićwadź, prowadzićdził, prowadzićdzony 1. «wieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, do celu; przeprowadzać kogoś, kto nie zna drogi albo sam iść nie może, wskazywać komuś drogę» Prowadzić dziecko za rękę …   Słownik języka polskiego

  • odprowadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odprowadzaćam, odprowadzaća, odprowadzaćają, odprowadzaćany {{/stl 8}}– odprowadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odprowadzaćdzę, odprowadzaćdzi, odprowadzaćwadź, odprowadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»