-
1 wzrokiem
оки́нуть взгля́дом -
2 dosięgnąć wzrokiem
= dosięgnąć okiem уви́деть, заме́тить -
3 egzaminować kogoś wzrokiem
смотре́ть испыту́ющим взгля́дом на кого́-л. -
4 mierzyć kogoś, coś wzrokiem
= mierzyć kogoś, coś oczyma ме́рить кого́-л., что́-л. взо́ром, взгля́дом (глаза́ми) -
5 musnąć wzrokiem
= musnąć spojrzeniem -
6 objąć wzrokiem
охвати́ть (обня́ть) взгля́дом -
7 odnaleźć wzrokiem
отыска́ть (найти́) глаза́ми -
8 omieść wzrokiem
= omieść spojrzeniem -
9 pochłaniać wzrokiem
= pochłaniać oczami пожира́ть взгля́дом (глаза́ми) -
10 umknąć na bok wzrokiem
= umknąć na bok spojrzeniem -
11 wędrować wzrokiem
= wędrować spojrzeniem -
12 zgromić kogoś wzrokiem
= zgromić kogoś spojrzeniem -
13 zmierzyć wzrokiem
= zmierzyć spojrzeniem -
14 dosięgnąć
dosięg|nąć\dosięgnąćnął/dosiągł, \dosięgnąćnęła/\dosięgnąćła, \dosięgnąćnięty сов. kogo-czego 1. достать, дотянуться до кого- чего;nie \dosięgnąć ręką не достать рукой;
2. дойти до чего, достичь чего;\dosięgnąć celu достичь пели;
3. попасть (о пуле etc.);● \dosięgnąć wzrokiem (okiem) увидеть, заметить; \dosięgnąćła go kara его постигло наказание;
\dosięgnąćła go śmierć его настигла смерть+2. dojść, osiągnąć 3. trafić
* * *dosięgnął / dosiągł, dosięgnęła / dosięgła, dosięgnięty сов. kogo-czego1) доста́ть, дотяну́ться до кого-чегоnie dosięgnąć ręką — не доста́ть руко́й
2) дойти́ до чего, дости́чь чегоdosięgnąć celu — дости́чь це́ли
3) попа́сть (о пуле и т. п.)•- dosięgnąć okiem
- dosięgła go kara
- dosięgła go śmierćSyn: -
15 egzaminować
глаг.• допрашивать• изучать• изучить• исследовать• опрашивать• освидетельствовать• осматривать• проверить• проверять• рассматривать• рассмотреть• экзаменовать* * *egzaminowa|ć\egzaminowaćny несов. экзаменовать;\egzaminować z fizyki экзаменовать по физике;
● \egzaminować kogoś wzrokiem смотреть испытующим взглядом на кого-л.* * *egzaminowany несов.экзаменова́тьegzaminować z fizyki — экзаменова́ть по фи́зике
-
16 mierzyć
глаг.• вымерить• замерить• измерить• измерять• мерить• направить• направлять• отмеривать• прицеливаться• смерить• стремиться• устремить• устремлять* * *mierz|yć\mierzyćony несов. 1. мерить; измерять;\mierzyć sukienkę, buty мерить (примерять) платье, ботинки;
2. do kogo-czego целиться, метить в кого, во что;\mierzyć do celu метить в цель; dokładnie \mierzyćył z karabinu он тщательно целился из винтовки;
3. разг. (mieć określone wymiary) быть какой-л. длины (высоты, ширины);● \mierzyć coś krokami шагать по чему-л. взад и вперёд; \mierzyć kogoś, coś wzrokiem (oczyma) мерить кого-л., что-л. взором, взглядом (глазами);\mierzyć wysoko высоко метить
* * *mierzony несов.1) ме́рить; измеря́тьmierzyć sukienkę, buty — ме́рить (примеря́ть) пла́тье, боти́нки
2) do kogo-czego це́литься, ме́тить в кого, во чтоmierzyć do celu — ме́тить в цель
dokładnie mierzył z karabinu — он тща́тельно це́лился из винто́вки
•- mierzyć kogoś, coś wzrokiem
- mierzyć kogoś, coś oczyma
- mierzyć wysoko -
17 musnąć
muśnie, muśnij, muśnięty сов. 1. легко (нежно) коснуться (прикоснуться, погладить);2. перен. (о wietrze, słońcu itp.) поласкать, понежить;● \musnąć spojrzeniem (wzrokiem) взглянуть мельком
* * *muśnie, muśnij, muśnięty сов.1) легко́ (не́жно) косну́ться (прикосну́ться, погла́дить)2) перен. (o wietrze, słońcu itp.) поласка́ть, поне́жить•- musnąć wzrokiem -
18 objąć
глаг.• заступить• обнимать• обнять• обхватить• окружать• охватить• охватывать• продлить• распростирать• распространять• растягивать• расширить• расширять• удлинять* * *obj|ąćobejmę, obejmie, obejmij, \objąćęty сов. 1. обнять;2. принять, взять (в свои руки);\objąć
kierownictwo принять руководство; \objąć tekę ministra занять пост министра; \objąć władzę взять власть в свой руки;3. охватить;\objąćął go strach его охватил страх;
4. понять, постичь; уяснить себе, осознать;\objąć umysłem постичь умом; \objąć grozę sytuacji понять (уяснить себе) ужас положения;
5. вместить, заключить в себе;encyklopedia obejmie sto arkuszy объём энциклопедии составит сто листов;● \objąć wzrokiem, spojrzeniem охватить (обнять) взглядом;
\objąć amnestią kogoś распространить амнистию на кого-л.;\objąć planem включить в план+2. przejąć 3. ogarnąć 4. pojąć 5. zawrzeć
* * *obejmę, obejmie, obejmij, objęty сов.1) обня́ть2) приня́ть, взять ( в свои руки)objąć kierownictwo — приня́ть руково́дство
objąć tekę ministra — заня́ть пост мини́стра
objąć władzę — взять власть в свои́ ру́ки
3) охвати́тьobjął go strach — его́ охвати́л страх
4) поня́ть, пости́чь; уясни́ть себе́, осозна́тьobjąć umysłem — пости́чь умо́м
objąć grozę sytuacji — поня́ть (уясни́ть себе́) у́жас положе́ния
5) вмести́ть, заключи́ть в себе́encyklopedia obejmie sto arkuszy — объём энциклопе́дии соста́вит сто листо́в
•- spojrzeniem
- objąć amnestią kogoś
- objąć planemSyn: -
19 obrzucić
глаг.• бросить• окинуть* * *obrzuc|ić\obrzucićę, \obrzucićony сов. 1. забросать, закидать;2. обметать, обшить;● \obrzucić błotem забросать (закидать) грязью, смешать с грязью;
\obrzucić okiem, wzrokiem окинуть взглядом+1. zarzucić 2. obdziergać
* * *obrzucę, obrzucony сов.1) заброса́ть, закида́ть2) обмета́ть, обши́ть•- obrzucić okiem
- wzrokiemSyn: -
20 odnaleźć
глаг.• изыскать• найти• находить• разыскать* * *odna|leźć\odnaleźćjdę, \odnaleźćjdzie, \odnaleźćlazł, \odnaleźćleźli, \odnaleźćleziony сов. найти; отыскать;● \odnaleźć wzrokiem отыскать (найти) глазами; \odnaleźć spokój обрести покой
+ odszukać, znaleźć* * *odnajdę, odnajdzie, odnalazł, odnaleźli, odnaleziony сов.найти́; отыска́ть- odnaleźć spokójSyn:
См. также в других словарях:
strzelać – strzelić oczami [spojrzeniem, wzrokiem] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{za kimś, ku komuś} {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w celu szybkiego zorientowania się w sytuacji lub odnalezienia kogoś (czegoś) spoglądać szybko w różne strony, nie poruszając głową : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jak okiem [wzrokiem] sięgnąć [rzucić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} tak daleko, jak można zobaczyć, spojrzeć, dojrzeć; wszędzie dookoła : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jak okiem sięgnąć ciągnęły się lasy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzrok — 1. Ktoś, coś przyciąga wzrok «ktoś, coś zwraca uwagę, wzbudza zainteresowanie»: Wzrok przyciągają dwie hoże dziewczyny, gnące się na środku parkietu. Czarne krótkie sukienki, głębokie dekolty, w których mają co pokazać. GRob 45/1995. Wśród… … Słownik frazeologiczny
wzrok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdolność odbioru przez człowieka bodźców świetlnych, umożliwiająca postrzeganie przedmiotów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobry, ostry, silny,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
oko — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, lm M. oczy, D. oczu, N. oczami || oczyma {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narząd wzroku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebieskie, zielone, piwne, brązowe oczy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzrok — m III, D. u, N. wzrokkiem, blm 1. «zmysł, którego narządem są oczy, zdolność widzenia, czyli reagowania na takie cechy przedmiotów, jak barwy, kształty, relacje przestrzenne» Dobry, bystry, doskonały, nadzwyczajny, silny, słaby wzrok. Zasięg… … Słownik języka polskiego
spojrzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. spojrzenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzrok, oczy zwrócone, skierowane na kogoś, na coś; wzrok spoczywający na kimś, na czymś, wzrok w momencie patrzenia na kogoś, na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
prowadzić — ndk VIa, prowadzićdzę, prowadzićdzisz, prowadzićwadź, prowadzićdził, prowadzićdzony 1. «wieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, do celu; przeprowadzać kogoś, kto nie zna drogi albo sam iść nie może, wskazywać komuś drogę» Prowadzić dziecko za rękę … Słownik języka polskiego
odprowadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odprowadzaćam, odprowadzaća, odprowadzaćają, odprowadzaćany {{/stl 8}}– odprowadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odprowadzaćdzę, odprowadzaćdzi, odprowadzaćwadź, odprowadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień