-
1 wzbudzić
глаг.• будить• возбудить• вызвать• пробудить• пробуждать• проснуться• разбудить* * *wzbudz|ić\wzbudzićę, \wzbudzićony сов. возбудить; вызвать;\wzbudzić ciekawość возбудить любопытство; \wzbudzić entuzjazm вызвать восторг (энтузиазм)
+ wywołać* * *wzbudzę, wzbudzony сов.возбуди́ть; вы́зватьwzbudzić ciekawość — возбуди́ть любопы́тство
wzbudzić entuzjazm — вы́звать восто́рг (энтузиа́зм)
Syn: -
2 wzbudzić
-
3 wzbudzić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wzbudzić
-
4 wzbudzić
1. inspirer2. susciter3. éveiller -
5 wzbudzić
múscailte -
6 wzbudzić
1. збудити, викликати;2. збудити (фіз.) -
7 wzbudzić
wzbudzać -
8 wzbudzić
1 gising2 gumising3 pumukaw -
9 wzbudzić
oýa; turmak -
10 wzbudzić
بيدارواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > wzbudzić
-
11 wzbudzić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wzbudzić (się)
-
12 wzbudzić litość
вызвать состраданиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wzbudzić litość
-
13 wzbudzić postrach
вызвать страхOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wzbudzić postrach
-
14 wzbudzić respekt
вызвать уважениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wzbudzić respekt
-
15 wzbudzić strach
вызвать страхOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wzbudzić strach
-
16 wzbudzić się
збудитися -
17 litość wzbudzić
сострадание вызватьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > litość wzbudzić
-
18 rozjątrzać
impf ⇒ rozjątrzyć* * *(-am, -asz); perf -yć; vt(ranę, spór) to inflame* * *ipf.rozjątrzyć pf.1. ( ranę) (= podrażniać) irritate; (= powodować zapalenie) cause inflammation; rozjątrzać stare rany przen. open old wounds.2. (= wzbudzić gorycz) embitter, fester ( kogoś sb); (= wzbudzić złość) anger, irritate ( kogoś sb).ipf.rozjątrzyć się pf.1. ( o ranie) (= zaogniać się) inflame; (= ropieć) fester.2. (= wpadać w gniew) get irritated.3. ( o sporze) (= przybierać na sile) exacerbate, aggravate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozjątrzać
-
19 wzbudzać
impf ⇒ wzbudzić* * *(ciekawość, entuzjazm, gniew) to arouse, to stir up, ELEKTR to induce* * *ipf.wzbudzić pf.1. (= wywoływać uczucia) arouse, awake, move ( coś u kogoś sb to sth); ( ciekawość) excite; (kontrowersje, niechęć) ignite; (nadzieje, wątpliwości) raise; (podziw, niezadowolenie) stir up; (strach, zaufanie) inspire; (sympatię, współczucie) command; ( zainteresowanie) attract.2. fiz. induce, induct, activate; ( drgania) excite.pf.fiz. become excited l. activated.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wzbudzać
-
20 niesmak
сущ.• антипатия• отвращение* * *♂, Р. \niesmaku 1. неприятный вкус:\niesmak w ustach неприятный вкус во рту;
2. неприятный осадок; отвращение ň;wzbudzić \niesmak оставить неприятный осадок+2. wstręt, obrzydzenie
* * *м, Р niesmaku1) неприя́тный вкусniesmak w ustach — неприя́тный вкус во рту
2) неприя́тный оса́док; отвраще́ние nwzbudzić niesmak — оста́вить неприя́тный оса́док
Syn:wstręt, obrzydzenie 2)
См. также в других словарях:
wzbudzić — dk VIa, wzbudzićdzę, wzbudzićdzisz, wzbudź, wzbudzićdził, wzbudzićdzony wzbudzać ndk I, wzbudzićam, wzbudzićasz, wzbudzićają, wzbudzićaj, wzbudzićał, wzbudzićany 1. «spowodować powstanie czegoś, zwłaszcza jakichś uczuć; wywołać coś» Wzbudzić w… … Słownik języka polskiego
narazić — dk VIa, narazićrażę, narazićzisz, narazićraź, narazićził, narazićrażony narażać ndk I, narazićam, narazićasz, narazićają, narazićaj, narazićał, narazićany «wystawić kogoś albo coś na niebezpieczeństwo, na działanie czegoś szkodliwego, spowodować… … Słownik języka polskiego
zaciekawić — dk VIa, zaciekawićwię, zaciekawićwisz, zaciekawićaw, zaciekawićwił, zaciekawićwiony zaciekawiać ndk I, zaciekawićam, zaciekawićasz, zaciekawićają, zaciekawićaj, zaciekawićał, zaciekawićany «wzbudzić w kimś ciekawość, zainteresowanie; zająć,… … Słownik języka polskiego
miłosny — Eliksir, napój miłosny «napój mający wzbudzić miłość w osobie, która go wypije, do osoby, która go podała»: Tymianek – wchodził w skład kadzideł, balsamów i napojów miłosnych. Pani 5/1993 … Słownik frazeologiczny
przewrócić — komuś w głowie, posp. we łbie «wzbudzić w kimś zbytnią pewność siebie, zarozumiałość»: Czasem jednak myślę, że popularność może przewrócić Ani w głowie. TSt 7/2000. Ktoś ma przewrócone w głowie, we łbie zob. głowa 51. Przewracać oczami zob. oko… … Słownik frazeologiczny
przewracać — Przewrócić komuś w głowie, posp. we łbie «wzbudzić w kimś zbytnią pewność siebie, zarozumiałość»: Czasem jednak myślę, że popularność może przewrócić Ani w głowie. TSt 7/2000. Ktoś ma przewrócone w głowie, we łbie zob. głowa 51. Przewracać oczami … Słownik frazeologiczny
woda — 1. Cicha woda «o kimś, kto na pozór jest spokojny, zrównoważony, a potrafi zaskoczyć swoim zachowaniem»: – No, no, nie spodziewałem się – Zdzisio spojrzał na mnie z szacunkiem. – Ale cicha woda ten Jasio... Ja tu się zalewam potem nad lodowatą… … Słownik frazeologiczny
zawrócić — 1. pot. Nie zawracaj głowy, gitary, kontrafałdy «zwroty wyrażające czyjś brak zainteresowania lub dezaprobatę dla tego, co ktoś mówi»: Nie zawracaj głowy, nie przerywaj mi, bo mogę nie zdążyć... W. Kowalewski, Bóg. (...) nic nie mów, idź się… … Słownik frazeologiczny
zawracać — 1. pot. Nie zawracaj głowy, gitary, kontrafałdy «zwroty wyrażające czyjś brak zainteresowania lub dezaprobatę dla tego, co ktoś mówi»: Nie zawracaj głowy, nie przerywaj mi, bo mogę nie zdążyć... W. Kowalewski, Bóg. (...) nic nie mów, idź się… … Słownik frazeologiczny
abominacja — ż I, DCMs. abominacjacji, blm przestarz. «odraza, obrzydzenie, wstręt» Uczucie abominacji. Wzbudzić w kimś abominację. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
burza — ż II, DCMs. burzarzy; lm D. burz «gwałtowne zakłócenie równowagi atmosferycznej, połączone z silnym wiatrem, często z grzmotami i piorunami oraz z obfitymi opadami» Burza gradowa, śnieżna, huraganowa, z piorunami. Burza na morzu. Zbiera się na… … Słownik języka polskiego