-
1 wzbijać
impf ⇒ wzbić* * *(kurz, tumany) to raise, to stir lub kick up* * *ipf.raise, stir, kick up; wzbijać tumany kurzu raise l. stir (clouds of) dust.ipf.soar, rise.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wzbijać
-
2 wzbijać
wzbijać się aufsteigen, emporsteigen -
3 wzbijać
II. vr\wzbijać się w górę kurz, liście: hochsteigen, aufgewirbelt werden; samolot: aufsteigen -
4 wzbijać
-
5 wzbijać
1. s'élever2. élancer -
6 wzbijać
піднімати -
7 wzbijać się
-
8 wzbijać\ się
несов. подниматься, взвиваться; взлетать -
9 wzbijać się
vrThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wzbijać się
-
10 wzbijać się
підніматися, злітати -
11 s'élever
wzbijać -
12 fortfléien
wzbijać -
13 взвивать
глаг.• wzbijać* * *wzbijać, wznosić -
14 поднимать
глаг.• budzić• dźwigać• hodować• najeżyć• podejmować• podnieść• podnosić• podważać• podwyższać• podwyższyć• powiększyć• pozyskiwać• rozbudzić• spotęgować• uchylać• unosić• usuwać• werbować• windować• wnosić• wschodzić• wychować• wychowywać• wyrwać• wyważać• wywyższać• wzbierać• wzbijać• wzmagać• wznosić• wzrastać• zwiększać* * * -
15 śmigać
глаг.• мелькать• шуршать* * *śmiga|ć\śmigaćny несов. 1. хлестать, стегать;2. нестись, мчаться; мелькать; 3. кидать, швырять; 4. взметаться, взмывать+1. smagać 2. pędzić, pomykać;
migać 3. ciskać, rzucać 4. wzbijać się, wznosić się* * *śmigany несов.1) хлеста́ть, стега́ть2) нести́сь, мча́ться; мелька́ть3) кида́ть, швыря́ть4) взмета́ться, взмыва́тьSyn: -
16 wznosić
глаг.• взойти• возводить• возвышать• воздвигать• возделывать• вознести• возносить• воспитать• воспитывать• восходить• выращивать• облагораживать• победить• побеждать• повысить• повышать• поднести• поднимать• подносить• поднять• построить• превозмочь• преодолевать• приподнимать• расти• растить• соорудить• сооружать• строить• устанавливать* * *wzno|sić\wznosićszę, \wznosićszony несов. 1. поднимать;2. воздвигать, возводить; строить; 3. взвивать, поднимать; ср. wznieść+1. podnosić 3. wzbijać
* * *wznoszę, wznoszony несов.1) поднима́ть2) воздвига́ть, возводи́ть; стро́ить3) взвива́ть, поднима́ть; ср. wznieśćSyn: -
17 wzbić
-
18 aufwirbeln
-
19 balon
m (Gbalonu) 1. Lotn. (hot-air) balloon- lecieć balonem to balloon2. (do zabawy, dekoracji) balloon- nadmuchać balon to inflate a. blow up a balloon- sprzedawca balonów a balloon-seller3. (kopuła) dome- nad basenem był rozpięty biały balon a white dome covered the swimming pool4. Sport balloon (shot) 5. Techn. (szklane naczynie) balloon (flask); (do przechowywania żrących cieczy) carboy; (do robienia wina) demijohn; (metalowe naczynie do przechowywania gazów) bottle- balon z wodą sodową a soda siphon6. Techn. (opona samochodowa, rowerowa) balloon tyre GB a. tire US 7. Żegl. balloon jib- □ balon na uwięzi captive balloon, tethered balloon- balon wolny free balloon- balon zaporowy Wojsk. barrage balloon- balon-sonda Meteo. sounding balloon■ robić z kogoś balona a. kogoś w balona pot. (nabierać) to make a monkey (out) of sb, to make a fool (out) of sb; (oszukiwać) to put one a. something over on sb pot., to pull the wool over sb’s eyes pot.- nie rób ze mnie balona stop trying to make a monkey out of me* * *robić (zrobić perf) z kogoś balona — pot to take sb for a ride (pot)
* * *mi1. balloon; balon wolny/na uwięzi lotn. free/captive balloon; balon na gorące powietrze lotn. hot-air balloon; wzbijać się balonem soar in a balloon; lot balonem balloon flight; balon zaporowy wojsk. barrage balloon.2. techn. ( naczynie) flask, balloon.3. mot. ( typ opony) balloon tire.4. żegl. balloon sail.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > balon
-
20 powietrze
-ana (wolnym) powietrzu — in the open air, outdoors
* * *n.air, atmosphere; ruch l. obieg powietrza air flow; na wolnym powietrzu outdoors, in the open air; teatr na wolnym powietrzu open-air theater; sporty na wolnym powietrzu outdoor sports; rozpłynąć się w powietrzu vanish into thin air; pocisk powietrze-powietrze wojsk. air-to-air missile; żyć powietrzem przen. live on air; coś wisi w powietrzu sth is in the wind l. air; wisieć w powietrzu (o kwestii, pytaniu) loom up; wisieć w powietrzu ( o ptakach) hover; unosić się w powietrzu, float; w powietrzu in midair; traktować kogoś jak powietrze cut sb dead, look through sb; spuszczać powietrze let down; wysadzić w powietrze blow up; most wyleciał w powietrze bridge was blown up; wzbijać się w powietrze take to the air, take off; wypuszczać powietrze exhale; przenoszony przez powietrze airborne; zaczerpnąć świeżego powietrza take a breath of fresh air; odświeżacz powietrza air freshener; wilgotność powietrza meteor. air humidity; powietrze ciekłe chem. liquid air.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powietrze
См. также в других словарях:
wzbijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wzbijaćam, wzbijaća, wzbijaćają, wzbijaćany {{/stl 8}}– wzbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, wzbiję, wzbije, wzbity {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować wzniesienie się do góry czegoś lotnego, lekkiego, sypkiego, np.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzbijać się – wzbić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wznosić się w powietrze, wzlatywać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jastrząb wzbił się wysoko. Opary znad bagien wzbiły się w górę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzbijać — → wzbić … Słownik języka polskiego
wzbić — dk Xa, wzbiję, wzbijesz, wzbij, wzbił, wzbity wzbijać ndk I, wzbićam, wzbićasz, wzbićają, wzbićaj, wzbićał, wzbićany «spowodować uniesienie się czegoś w górę (np. kurzu, śniegu); podrzucić coś ponad ziemię» Wzbijać tumany kurzu. Wiatr wzbił w… … Słownik języka polskiego
duma — ż IV, CMs. dumamie 1. blm «poczucie osobistej godności, wartości własnej, własnego środowiska; ambicja; także nieraz zbyt wygórowane pojęcie o sobie, nieprzystępność, wyniosłość, pycha» Szlachetna, niepohamowana, obrażona duma. Duma rozpiera,… … Słownik języka polskiego
lecieć — ndk VIIa, leciećcę, leciećcisz, leć, leciećciał, leciećcieli 1. «przebywać jakąś przestrzeń w powietrzu za pomocą skrzydeł lub specjalnego mechanizmu; kierować statkiem powietrznym» Ptak, motyl, samolot leci. Lecieć samolotem. Lecieć do Paryża. 2 … Słownik języka polskiego
piąć się — ndk Xc, pnę się, pniesz się, pnij się, piął się, pięła się, pięli się «posuwać się w górę, drapać się, wspinać, zwykle z trudem, pokonując opór; o roślinach: rosnąć czepiając się podpory» Piąć się po schodach, pod górę. Bluszcz, winogrona pną się … Słownik języka polskiego
śmigać — ndk I, śmigaćam, śmigaćasz, śmigaćają, śmigaćaj, śmigaćał śmignąć dk Va, śmigaćnę, śmigaćniesz, śmigaćnij, śmigaćnął, śmigaćnęła, śmigaćnęli, śmigaćnąwszy 1. «wykonywać szybki ruch czymś trzymanym w ręce (zwykle czymś wąskim i długim); ciąć,… … Słownik języka polskiego
podnosić się – podnieść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nadawać swemu ciału pozycję pionową lub unosić je na czymś; powstawać; wspinać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podnieść się z fotela. Podniosła się zza biurka. Podniósł się na rękach.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ulatać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ulataćam, ulataća, ulataćają, {{/stl 8}}ulatywać {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk Ib, ulataćtuję, ulataćtuje {{/stl 8}}– ulecieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, ulataćcę, ulataćci, ulataćciał, ulataćcieli {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
unosić się — I – unieść się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do człowieka: przemieszczać swe ciało do góry, wzwyż, podnosić je w górę z pozycji leżącej, siedzącej; dźwigać, podciągać, wspinać się : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień