-
1 wytworny
прил.• блестящий• вежливый• замечательный• изысканный• изящный• любезный• любящий• мелкий• модный• обходительный• превосходный• тонкий• утонченный• фасонистый• щеголеватый• щегольской• элегантный* * *wytworn|y\wytwornyi, \wytwornyiejszy изысканный; элегантный; фешенебельный;\wytwornye maniery изысканные манеры; \wytwornya suknia элегантное платье; \wytworny hotel фешенебельный отель, фешенебельная гостиница
+ wykwintny, elegancki* * *wytworni, wytworniejszyизы́сканный; элега́нтный; фешене́бельныйwytworne maniery — изы́сканные мане́ры
wytworna suknia — элега́нтное пла́тье
wytworny hotel — фешене́бельный оте́ль, фешене́бельная гости́ница
Syn: -
2 wytworny brat
изысканный братOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wytworny brat
-
3 wytworny dom
изысканный домOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wytworny dom
-
4 wytworny garnitur
изысканный костюмOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wytworny garnitur
-
5 wytworny jaguar
изысканный ягуарOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wytworny jaguar
-
6 wytworny lokal
изысканное помещениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wytworny lokal
-
7 wytworny obiad
изысканный обедOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wytworny obiad
-
8 wytworny płaszcz
изысканное пальтоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wytworny płaszcz
-
9 wytworny rencista
изысканный пенсионерOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wytworny rencista
-
10 wytworny sposób
изысканный способOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wytworny sposób
-
11 wytworny strój
изысканный нарядOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wytworny strój
-
12 wytworny styl
изысканный стильOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wytworny styl
-
13 wytworny ubiór
изысканный нарядOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wytworny ubiór
-
14 wytworny ukłon
изысканный поклонOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wytworny ukłon
-
15 wytworny zegar
изысканные часыOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wytworny zegar
-
16 dystyngowany
прил.• видный• выдающийся• знаменитый• известный• изысканный• изящный• именитый• модный• утонченный• элегантный* * *dystyngowan|y\dystyngowanyi элегантный, изысканный; благовоспитанный;\dystyngowanyе maniery изысканные манеры; \dystyngowany człowiek воспитанный человек
+ elegancki;wytworny* * *элега́нтный, изы́сканный; благовоспи́танныйdystyngowane maniery — изы́сканные мане́ры
dystyngowany człowiek — воспи́танный челове́к
Syn: -
17 elegancki
прил.• блестящий• изысканный• изящный• красивый• любезный• модный• нарядный• фасонистый• франтовской• щеголеватый• щегольской• элегантный* * *eleganc|ki\eleganckiсу элегантный+wykwintny, wytworny
* * *элега́нтныйSyn: -
18 gustowny
прил.• изящный* * *gustown|y\gustownyi, \gustownyiejszy изящный, элегантный, со вкусом;\gustownyа suknia элегантное платье
+ wytworny, wykwintny, elegancki* * *gustowni, gustowniejszyизя́щный, элега́нтный, со вку́сомgustowna suknia — элега́нтное пла́тье
Syn: -
19 salonowy
прил.• салонный* * *salonow|y\salonowyi 1. салонный;2. светский, галантный; ● tańce \salonowyе бальные танцы+2. wytworny, wykwintny, elegancki
* * *1) сало́нный2) све́тский, гала́нтный•Syn: -
20 szykowny
прил.• изысканный• изящный• модный• фасонистый• щеголеватый• щегольской• элегантный* * *szykown|y\szykownyi, \szykownyiejszy разг. щегольской, шикарный+elegancki, wytworny
* * *szykowni, szykowniejszy разг.щегольско́й, шика́рныйSyn:
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wytworny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wytwornyni, wytwornyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} wykwintny, wyszukany, gustowny, pełen elegancji, wykazujący dobry smak : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wytworna dama. Wytworne maniery, potrawy. Wytworne przyjęcie, mieszkanie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytworny — wytwornyni, wytwornyniejszy «zgodny z wymaganiami najlepszego smaku, gustu; wykwintny, wyszukany; elegancki» Wytworna kobieta. Wytworne maniery. Wytworny apartament. Wytworne towarzystwo … Słownik języka polskiego
strojny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, strojnyni, strojnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o osobie: elegancko, wykwintnie, okazale ubrany; wystrojony, wytworny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziewczyna strojna jak na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cal — 1. Ani na cal; ani na (ćwierć) cala «ani trochę, wcale»: (...) pierwsi chrześcijańscy władcy ani na cal nie zboczyli z drogi rozsądku. P. Jasienica, Polska Jagiellonów. 2. W każdym calu «pod każdym względem, we wszystkich szczegółach»: Był… … Słownik frazeologiczny
arystokratyczny — arystokratycznyni «właściwy arystokratom, odnoszący się do arystokracji; magnacki, wielkopański» Nazwisko arystokratyczne. Ród, rodowód arystokratyczny. Sfera, warstwa arystokratyczna. ∆ hist. Ustrój arystokratyczny, rządy arystokratyczne,… … Słownik języka polskiego
attycki — attyckiccy przym. od Attyka (kraina w starożytnej Grecji) Tragedia attycka. Waza attycka. ◊ Sól attycka «dowcip cięty i złośliwy, ale wytworny, typowy dla kultury językowej złotego okresu retoryki ateńskiej» … Słownik języka polskiego
dworny — dwornyni książk. «zgodny z etykietą dworską; wytworny, elegancki, układny» Dworny gest, ukłon. Dworne obyczaje … Słownik języka polskiego
dworski — dworskiscy 1. «dotyczący majątku ziemskiego, należący do dziedzica; pracujący we dworze, na folwarku» Budynki dworskie. Łąka dworska. Czeladź dworska. 2. «związany z dworem królewskim lub książęcym; dziejący się na tym dworze» Dworscy panowie,… … Słownik języka polskiego
dystyngowany — dystyngowanyni «odznaczający się wytwornością form towarzyskich, eleganckim wyglądem, dobrymi manierami, miłym sposobem bycia; elegancki, wytworny» Dystyngowana pani. Dystyngowane towarzystwo. Dystyngowane ruchy, maniery. ‹fr. z łac.› … Słownik języka polskiego
dystynkcja — ż I, DCMs. dystynkcjacji 1. blm «wytworny sposób bycia; elegancja, wytworność» Miała wiele wrodzonej dystynkcji. 2. zwykle w lm D. dystynkcjacji (dystynkcjacyj) «odznaki wskazujące na rangę, godność osoby, która je nosi» Dystynkcje oficerskie.… … Słownik języka polskiego
dżentelmen — m IV, DB. a, Ms. dżentelmennie; lm M. dżentelmenni, DB. ów «mężczyzna dobrze wychowany, taktowny, rycerski, umiejący się zachować w każdej sytuacji; także mężczyzna wytworny, elegancko ubrany» Postępek niegodny dżentelmena. ‹ang.› … Słownik języka polskiego