-
1 wytrącić
глаг.• истребить* * *wytrac|ić\wytracićę, \wytracićony сов. 1. выбить, вышибить;\wytracić z ręki выбить из руки;
2. уст. вычесть; удержать;\wytracić z poborów вычесть из зарплаты;
3. хим. осадить;● \wytracić z równowagi вывести из равновесия
* * *wytrącę, wytrącony сов.1) вы́бить, вы́шибитьwytrącić z ręki — вы́бить из руки́
2) уст. вы́честь; удержа́тьwytrącić z poborów — вы́честь из зарпла́ты
3) хим. осади́ть• -
2 wytrącić
wytrącać z (G) fig reißen (aus D);wytrącać ze snu aus dem Schlaf reißen;wytrącać z równowagi aus dem Gleichgewicht bringen, aus der Bahn werfen; CHEM ausfällen -
3 wytrącić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytrącić
-
4 wytrącić
вибити -
5 wytracić
destruídos -
6 wytrącić
destruídos -
7 wytrącić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytrącić (się)
-
8 wytrącić z równowagi
вы́вести из равнове́сия -
9 wytracić bieg statku
• take way off the shipSłownik polsko-angielski dla inżynierów > wytracić bieg statku
-
10 wytrącić z równowagi
• unbalanceSłownik polsko-angielski dla inżynierów > wytrącić z równowagi
-
11 wytracić czas
истребить времяOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wytracić czas
-
12 wytracić prędkość
истребить скоростьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wytracić prędkość
-
13 wytracić szybkość
истребить быстротаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wytracić szybkość
-
14 wytracić sie
1) odejść cichaczem2) zniknąć -
15 take way off the ship
wytracić bieg statkuEnglish-Polish dictionary for engineers > take way off the ship
-
16 wytracać
impf ⇒ wytracić* * *(-cam, -casz)wytrącić coś (z roztworu) — CHEM to precipitate sth (from a solution)
wytrącić kogoś ze snu/z zamyślenia — to break sb's sleep/thoughts
* * *ipf.wytracić pf.1. lit. (= wyniszczać) kill, put to death.2. (= redukować) reduce, lose; wytracać szybkość lose speed.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytracać
-
17 wytrącać
impf ⇒ wytracić* * *(-cam, -casz)wytrącić coś (z roztworu) — CHEM to precipitate sth (from a solution)
wytrącić kogoś ze snu/z zamyślenia — to break sb's sleep/thoughts
* * *ipf.1. (= wybijać) knock sth out; wytrącać komuś rewolwer/szklankę/nóż z ręki knock the gun/glass/knife out of sb's hand; wytrącić komuś argumenty z ręki take the wind out of sb's sails.2. (= wyrywać kogoś z jakiegoś stanu) break, snatch away; wytrącać kogoś ze snu break sb's sleep.3. chem. precipitate.ipf.chem. precipitate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytrącać
-
18 wytra|cić
pf — wytra|cać impf Ⅰ vt 1. książk. (pozabijać) to kill off [osoby, zwierzęta] 2. (zmniejszyć) to lose- wytracić prędkość to lose speed, to slow down- wytracić impet [sprawy] to lose momentum; [osoba] to lose one’s driveⅡ wytracić się — wytracać się to lose oneselfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytra|cić
-
19 wytrą|cić
pf — wytrą|cać impf Ⅰ vt 1. (spowodować wypadnięcie) to knock out 2. (wyrwać) to throw [sb] off (z czegoś sth) [snu]- wytrącić kogoś z równowagi to rattle sb’s cage przen., pot.3. Chem. (wyodrębnić składniki) to precipitate Ⅱ wytrącić się — wytrącać się Chem. to precipitate■ wytrącić komuś argumenty a. broń z ręki to take the wind out of sb’s sailsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytrą|cić
-
20 wytrącać
I. vt1) ( wybić)\wytrącać komuś coś z ręki jdm etw aus der Hand schlagen2) ( wyrwać)wytrącić kogoś ze snu/z zamyślenia jdn aus dem Schlaf/den Gedanken reißenwytrącić kogoś z równowagi jdn aus dem Gleichgewicht bringen\wytrącać jakiś związek z roztworu eine Verbindung aus einer Lösung ausfällen
См. также в других словарях:
wytrącić — komuś argumenty, broń, przestarz. oręż (z ręki) «podważyć czyjeś argumenty, odebrać im siłę»: Owszem, jest u nas taka jedna baba, co krowom mleko odbiera i kołtuny sprowadza. Ale my ją chcemy przyciągnąć do partii, żeby wytrącić z ręki argument… … Słownik frazeologiczny
wytrącić — dk VIa, wytrącićcę, wytrącićcisz, wytrącićtrąć, wytrącićcił, wytrącićcony wytrącać ndk I, wytrącićam, wytrącićasz, wytrącićają, wytrącićaj, wytrącićał, wytrącićany 1. «trąciwszy wyrzucić, usunąć skądś, sprawić, że coś wypadnie» Wytrącić komuś… … Słownik języka polskiego
wytracić — dk VIa, wytracićcę, wytracićcisz, wytracićtrać, wytracićcił, wytracićcony wytracać ndk I, wytracićam, wytracićasz, wytracićają, wytracićaj, wytracićał, wytracićany, książk. «zniszczyć, zgładzić, pozabijać wiele osób, zwierząt» Wytracono całą… … Słownik języka polskiego
wytrącać – wytrącić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}broń z ręki {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbawiać przeciwnika środków działania, argumentów w dyskusji itp., uniemożliwiać mu dalszy spór, słowną obronę lub atak : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wytrącić komuś broń z ręki,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytracać – wytracić szybkość [prędkość] — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jadąc jakimś pojazdem, stopniowo zmniejszać jego szybkość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zacznij już wytracać szybkość, bo zaraz wjeżdżamy do miasta. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytrącać się – wytrącić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o składniku (składnikach) czegoś: oddzielać się, wydzielać się, np. z roztworu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z roztworu wytrącają się kryształy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytrącać – wytrącić [wyprowadzać – wyprowadzić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}z równowagi {{/stl 13}}{{stl 7}} burzyć czyjś spokój wewnętrzny, powodować, że ktoś traci panowanie nad własnymi emocjami, reakcjami; zdenerwować kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego sposób rozmowy ze mną… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytrącać — Wytrącić komuś argumenty, broń, przestarz. oręż (z ręki) «podważyć czyjeś argumenty, odebrać im siłę»: Owszem, jest u nas taka jedna baba, co krowom mleko odbiera i kołtuny sprowadza. Ale my ją chcemy przyciągnąć do partii, żeby wytrącić z ręki… … Słownik frazeologiczny
oręż — Wytrącić komuś oręż (z ręki) zob. wytrącić. Złożyć, rzucić oręż zob. broń 4 … Słownik frazeologiczny
równowaga — Wytrącić, wyprowadzić kogoś z równowagi «sprawić, że ktoś stracił spokój, odporność psychiczną; zdenerwować, zirytować»: Ogłoszenie kolejnej przerwy ostatecznie wyprowadziło z równowagi posłów opozycji. Część z nich wyszła z sali. ŻW 18/12/2001.… … Słownik frazeologiczny
argument — 1. Argument siły «przewaga wykorzystywana w bezwzględny sposób»: Dla Ribbentropa, do którego przemawiały wyłącznie argumenty siły tym skuteczniejsze, im większą dysponowały liczbą dywizji, czołgów, samolotów, okrętów, dział i bogactw naturalnych … Słownik frazeologiczny