-
1 wypadek
wypadki pl (zdarzenia) Ereignisse pl;wypadek drogowy Verkehrsunfall m;wypadek samochodowy Autounfall m;wypadek przy pracy Arbeitsunfall m;nagły wypadek Notfall m;w nagłych wypadkach im Notfall;na wszelki wypadek für alle Fälle;na wypadek, gdyby … für den Fall, dass …;w najlepszym wypadku bestenfalls;w najgorszym wypadku im schlimmsten Fall;w żadnym wypadku auf keinen Fall, keinesfalls;w przeciwnym wypadku andernfalls, sonst -
2 wypadek
\wypadek losowy unvorhersehbares Ereignis, höhere Gewalt fna \wypadek pożaru/zagrożenia für den Fall [ lub im Falle] eines Brandes/einer Gefahrw żadnym wypadku auf [gar] keinen Fall, keinesfallsw tym wypadku in diesem Fall[e]w najlepszym/najgorszym wypadku besten-/schlimmstenfallsw wielu wypadkach in vielen Fällenna wszelki \wypadek für alle Fälle\wypadek samochodowy Autounfall m\wypadek przy pracy Betriebsunfall m -
3 Havarie
2) ( Beschädigung) eines Schiffes uszkodzenie nt; okrętu eines Flugzeugs uszkodzenie nt; samolotu ( Schaden) awaria f -
4 Fall
in diesem \Fall w tym przypadku [o wypadku]für den \Fall, dass... w razie [o na wypadek] gdyby...das ist [nicht] der \Fall tak [nie] jest, [nie] o to chodzigesetzt den \Fall, dass... załóżmy [o przypuśćmy], że..., w przypadku, gdy...auf jeden \Fall na pewno, z pewnościąauf keinen \Fall w żadnym wypadku, pod żadnym pozoremfür alle Fälle na wszelki wypadekauf alle Fälle w każdym razieer ist ein hoffnungsloser \Fall to beznadziejny przypadekder freie \Fall phys swobodny spadek, swobodne spadanienicht sein/mein/... \Fall sein ( fam) Person: nie być w jego/moim/... typie; Sache: nie być w jego/moim/... guścievon \Fall zu \Fall w każdym poszczególnym wypadku, z uwzględnieniem odrębności każdej sprawy -
5 Unfall
-
6 uliczny
-
7 drogowy
drogowy Straßen-; Verkehrs-; -
8 powodować
powodować < spowodować> (-uję) wypadek verursachen; chorobę hervorrufen; zmianę bewirken; (mieć skutek) zur Folge haben;powodować się (I) handeln (aus D), sich leiten lassen (von D) -
9 smutny
-
10 sporadyczny
sporadyczny wypadek, zjawisko sporadisch, vereinzelt; METEO gelegentlich -
11 spowodować
spowodować pf →LINK="powodować" powodowaćpowodować < spowodować> (-uję) wypadek verursachen; chorobę hervorrufen; zmianę bewirken; (mieć skutek) zur Folge haben;powodować się (I) handeln (aus D), sich leiten lassen (von D) -
12 tragiczny
tragiczny wypadek m Unglück n;tragiczny w skutkach verhängnisvoll;zginąć pf śmiercią tragiczną auf tragische Weise ums Leben kommen; -
13 upozorować
upozorować (-uję) wypadek, zabójstwo vortäuschen -
14 upozorowany
upozorowany wypadek, zabójstwo vorgetäuscht -
15 wszelki
wszelki jede(r), jegliche(r);za wszelką cenę um jeden Preis;na wszelki wypadek für alle Fälle;wszelkimi sposobami mit allen Mitteln;wszelkiego rodzaju allerart;ponad wszelką wątpliwość ohne jeden Zweifel;wszelkie prawa zastrzeżone alle Rechte vorbehalten -
16 wyjątkowy
wyjątkowy szczególny ausgesprochen, besondere(r); sytuacja, wypadek Ausnahme-, Sonder-; -
17 zdarzać się
to zdarzyło się naprawdę das ist wirklich passiert;zdarzył się wypadek es ist ein Unfall passiert;rzadko się zdarza, żeby … es kommt selten vor, dass …;to się zdarza das gibt es (schon) -
18 zdarzyć się
to zdarzyło się naprawdę das ist wirklich passiert;zdarzył się wypadek es ist ein Unfall passiert;rzadko się zdarza, żeby … es kommt selten vor, dass …;to się zdarza das gibt es (schon) -
19 awaryjnie
( na wszelki wypadek) vorsichtshalber, für den Notfall -
20 brzemienny
brzemienny [bʒɛmjɛnnɨ] adj1) ( w ciąży)kobieta brzemienna Schwangere f2) (związany z...)ten wypadek był \brzemienny w skutki/następstwa dieser Unfall war folgenschwer
См. также в других словарях:
wypadek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. wypadekdku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co się wydarzyło; zdarzenie, wydarzenie, fakt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niepokojące wypadki złego traktowania więźniów. Wypadki… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypadek — 1. Na wszelki wypadek «przewidując wszelkie możliwe okoliczności, zabezpieczając się przed czymś niespodziewanym»: Współczesne loterie pilnują, by wszystko grało. Na wszelki wypadek przygotowana jest rezerwowa maszyna losująca piłeczki z liczbami … Słownik frazeologiczny
wypadek — m III, D. wypadekdku, Ms. wypadekdkiem; lm M. wypadekdki 1. «to, co się zdarzyło, zaszło, wydarzenie, zdarzenie, fakt» Doniosłe, historyczne wypadki. Nieprzewidziany, odosobniony, sensacyjny wypadek. Wypadki samowoli. Bieg, przebieg, rozwój, tok… … Słownik języka polskiego
wypadek przy pracy — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} często żartobliwie: nieprzewidziane drobne niepowodzenie, potknięcie, uboczny efekt, skutek jakiejś czynności; także: wpadka : {{/stl 7}}{{stl 10}}– Planowaliście to dziecko? – Nie, wypadek przy pracy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypadek losowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} nieszczęście, któremu nie można było zapobiec, zależne od siły wyższej {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Aviat Eagle II — Eagle II Role Aerobatic aircraft Manufacturer Christen, Aviat, homebuilt … Wikipedia
wszelki — Bić, pobić wszelkie rekordy zob. rekord. Coś przechodzi wszelkie granice zob. granica 2. Coś przechodzi wszelkie oczekiwania zob. przejść 3. Coś przechodzi wszelkie pojęcie, wyobrażenie zob. przejść 1. Coś przekroczyło wszelkie granice zob.… … Słownik frazeologiczny
żart — 1. Nie na żarty «na serio, poważnie, naprawdę»: Ewa wkroczyła do domu w stroju szmaciano hipisowskim i oświadczyła, że rzuca wszystko i idzie w świat. (...) Przestraszyłam się nie na żarty. WO 03/02/2001. Tu Wydrychiewicz prosto z krzesła upadł… … Słownik frazeologiczny
brzemienny — brzemiennynni książk. «obciążony, naładowany czym; ciężki» Wozy brzemienne zbożem. ∆ Kobieta brzemienna «kobieta ciężarna (w ciąży)» ◊ Atmosfera, chwila, epoka itp. brzemienna w co (np. w wypadki, wydarzenia), rzad. czym (np. klęskami) «atmosfera … Słownik języka polskiego
nieszczęśliwy — nieszczęśliwywi, nieszczęśliwywszy 1. «taki, którego spotkało nieszczęście, wzbudzający współczucie, litość (z powodu cierpień fizycznych lub moralnych), biedny; świadczący o czyichś cierpieniach, niepowodzeniach» Nieszczęśliwa sierota.… … Słownik języka polskiego
rok — m III, D. u, N. rokkiem; lm → lato 1. «jednostka rachuby czasu równa okresowi obiegu Ziemi wokół Słońca (ponad 365 dni), liczona według naszego kalendarza od 1 stycznia» Rok bieżący, miniony, zeszły, przyszły. Raz do roku. Raz na rok. Przed… … Słownik języka polskiego