wygodny

См. также в других словарях:

• wygodny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wygodnyni, wygodnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który daje wygodę, uprzyjemniający, ułatwiający robienie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wygodne krzesło, łóżko. Wygodne …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wygodny — wygodnyni, wygodnyniejszy 1. «taki, którym dobrze, przyjemnie się posługiwać, zapewniający wygodę» Wygodny fotel, tapczan. Wygodne ubranie, obuwie. Wygodne mieszkanie. 2. «odpowiadający komuś z jakiegoś względu, dogodny» Wygodna postawa życiowa.… …   Słownik języka polskiego

• dogodny — dogodnyniejszy 1. «dobrze nadający się do czegoś, dogadzający czyimś potrzebom, odpowiadający warunkom; odpowiedni, stosowny, wygodny» Dogodna komunikacja. Dogodne położenie uzdrowiska. Szukać dogodnego miejsca do lądowania. Kupić dogodniejsze a …   Słownik języka polskiego

• dojazd — m IV, D. u, Ms. dojazdjeździe; lm M. y 1. «dojeżdżanie albo dojechanie gdzieś; docieranie do jakiegoś miejsca za pomocą środków lokomocji» Zapewnić wygodny dojazd do pracy. Uciążliwość codziennych dojazdów. Mieć kłopoty z dojazdem. 2. «droga,… …   Słownik języka polskiego

• dres — m IV, D. u, Ms. dresie; lm M. y używane często w lm w zn. lp «ciepły, lekki, wygodny kostium treningowy sportowców składający się z długich spodni i bluzy, noszony także przez wycieczkowiczów, młodzież i dzieci» Dres sportowy, gimnastyczny.… …   Słownik języka polskiego

• jednak — «partykuła wyróżniająca zdanie lub jego część ze względu na przeciwieństwo, odmienne ujęcie treści» a) «używana bez przeczenia» Dom stary, jednak wygodny. b) «używana z przeczeniem» Uczył się dużo, nie zdał jednak egzaminu. Cierpi, a jednak się… …   Słownik języka polskiego

• leniwiec — m II, D. leniwiecwca 1. B.=D., W. leniwiecwcze (leniwiecwcu); lm M. ci leniwiecwcy, te leniwiecwce, DB. leniwiecwców → leniuch 2. B.=D.; lm MB. leniwiecwce zool. leniwce «Bradypodidae, rodzina niewielkich ssaków nadrzewnych, o mocnych kończynach …   Słownik języka polskiego

• leżak — m III, D. a, N. leżakkiem; lm M. i «rodzaj składanego fotela z płótna naciągniętego na drewnianą lub metalową ramę» Wygodny leżak. Rozłożyć leżak. Wypoczywać na leżaku …   Słownik języka polskiego

• leżakowy — 1. przym. od leżak Wygodny fotel leżakowy. Płótno leżakowe. 2. «dotyczący procesu leżakowania trunków» Fermentacja leżakowa. Kufy leżakowe. Piwnice leżakowe …   Słownik języka polskiego

• lubo — I przestarz. «miło, przyjemnie, z przyjemnością» II przestarz. «spójnik przyłączający zdania lub ich części, wyrażające nieskuteczne przeciwdziałanie, kontrastujące okoliczności uboczne, rozbieżność między tym, co się rzeczywiście dzieje, a tym,… …   Słownik języka polskiego

• miękki — miękcy, miększy «uginający się pod naciskiem, przy dotykaniu, ugniataniu itp.; nietwardy, niesztywny» Miękki dywan, materac, koc. Miękka poduszka, kanapa. Miękka tkanina. Miękki owoc, chleb. Miękkie resory. Miękkie zawieszenie pojazdu. ∆ Miękkie… …   Słownik języka polskiego