-
1 wydrzeć
глаг.• вырвать* * *wyd|rzeć\wydrzećrę, \wydrzećrze, \wydrzećrzyj, \wydrzećarł, \wydrzećarty сов. вырвать; выдрать;\wydrzeć kartkę z notesu вырвать страницу (листок) из блокнота;
\wydrzeć komuś z rąk вырвать (выхватить|y кого-л. из рук+* * *wydrę, wydrze, wydrzyj, wydarł, wydarty сов.вы́рвать; вы́дратьwydrzeć kartkę z notesu — вы́рвать страни́цу (листо́к) из блокно́та
wydrzeć komuś z rąk — вы́рвать (вы́хватить) у кого́-л. из рук
Syn: -
2 wydrzeć się
-
3 wydrzeć\ się
сов. 1. вырваться;2. разг. (wrzasnąć) заорать; ● \wydrzeć\ się się ze wszystkiego разг. совсем обноситься+1. wyrwać się
-
4 wydrzeć się się ze wszystkiego
разг. совсе́м обноси́ться -
5 wydzierać
глаг.• выдирать• вырывать* * *wydziera|ć\wydzieraćny несов. вырывать; выдирать; ср. wydrzeć* * *wydzierany несов.вырыва́ть; выдира́ть; ср. wydrzeć -
6 wyszarpnąć
wyszarpn|ąć\wyszarpnąćięty сов. вырвать, выхватить+wyszarpać, wyrwać, wydrzeć
* * *wyszarpnięty сов.вы́рвать, вы́хватитьSyn: -
7 rozedrzeć się
сов.1) разодра́ться, разорва́ться2) прост. заора́ть, зареве́тьSyn: -
8 wyszarpnąć się
-
9 rozedrzeć\ się
сов. 1. разодраться, разорваться;2. прост. заорать, зареветь+1. rozerwać się;
2. wydrzeć się, wrzasnąć -
10 wyszarpnąć\ się
сов. вырваться+wyszarpać się, wyrwać się, wydrzeć się
-
11 entreißen
-
12 reißen
I vt Sache <po>rwać, <po>drzeć ( in Fetzen na strzępy); przer(y)wać, rozrywać < rozerwać> ( in zwei Teile na dwie części); Loch wydzierać < wydrzeć>; Wolf rozszarp(yw)ać ( das Schaf owcę);fig jemanden aus dem Schlaf reißen wyr(y)wać k-o ze snu;etwas mit sich reißen por(y)wać;II v/i2. (sn) Schnur usw ur(y)wać się, a Stoff, Papier rozrywać < rozerwać> się, a Verbindung przer(y)wać się; Saite urwać się pf, pęknąć pf; (Löcher bekommen) <po>rwać się;III v/r sich am Draht reißen skaleczyć się pf o drut;die Fans haben sich um ihn gerissen on miał ogromne wzięcie u fanów;
См. также в других словарях:
wydrzeć — coś (kogoś) komuś z paszczy zob. paszcza 3. Wydrzeć coś komuś z gardła zob. gardło 5. Wydrzeć kogoś śmierci zob. śmierć 13. Wydrzeć kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49. Wydrzeć (na kogoś) gębę, pysk, mordę zob. gęba 4 … Słownik frazeologiczny
wydrzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}z paszczy {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś, czemuś, czyjejś} {{/stl 8}}{{stl 7}} wielkim wysiłkiem, przemocą zdobyć, odzyskać coś, zwłaszcza coś, co wydawało się bezpowrotnie stracone : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydarł… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydrzeć — dk XI, wydrzećdrę, wydrzećdrzesz, wydrzećdrzyj, wydrzećdarł, wydrzećdarty wydzierać ndk I, wydrzećam, wydrzećasz, wydrzećają, wydrzećaj, wydrzećał, wydrzećany 1. «szarpnięciem oddzielić coś od czegoś, wyrwać, oderwać» Wydrzeć kartkę z zeszytu.… … Słownik języka polskiego
wydrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wydzierać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydzierać się – wydrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydobywać się, wydostawać się skądś z wielkim trudem; uwalniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydrzeć się z czyichś objęć, z rąk bandytów. Oddział wydarł się z okrążenia. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzeć [wydzierać – wydrzeć] gębę [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć, wymyślać komuś z krzykiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś drze, wydziera gębę, pysk, mordę, ryj. Nie drzyj gęby, bo jeszcze ktoś nas usłyszy. Drzeć pysk, mordę na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydzierać – wydrzeć [wyciągać – wyciągnąć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {komuś} {{/stl 8}}z gardła {{/stl 13}}{{stl 7}} zmusić kogoś do wydawania, oddania czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pożyczyłem mu kiedyś niezłą sumkę i potem musiałam mu ją z gardła wydzierać. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydzierać — → wydrzeć … Słownik języka polskiego
wydzierać — Wydrzeć coś (kogoś) komuś z paszczy zob. paszcza 3. Wydrzeć coś komuś z gardła zob. gardło 5. Wydrzeć kogoś śmierci zob. śmierć 13. Wydrzeć kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49. Wydrzeć (na kogoś) gębę, pysk, mordę zob. gęba 4 … Słownik frazeologiczny
wydzierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wydzieraćam, wydzieraća, wydzieraćają, wydzieraćany {{/stl 8}}– wydrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, wydzieraćdrę, wydzieraćdrze, wydzieraćdrzyj, wydzieraćdarł, wydzieraćdarli, wydzieraćdarty {{/stl 8}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… … Słownik języka polskiego