-
1 wyczerpanie
خستگي ; فرسودگيواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > wyczerpanie
-
2 exhaustion
wyczerpanie -
3 depletion
wyczerpaniezubożenie -
4 soil depletion
wyczerpanie gleby -
5 soil exhaustion
wyczerpanie gleby -
6 stock-out
wyczerpanie zapasu w magazynie -
7 exhaustion
[ɪg'zɔːstʃən]nwyczerpanie nt, przemęczenie nt* * *noun He collapsed from exhaustion.) wyczerpanie -
8 изнеможение
сущ.• nuda• obezwładnienie• prostracja• wyczerpanie• wyjałowienie• zmęczenie• znużenie* * * -
9 истощение
сущ.• abrazja• charłactwo• obezwładnienie• osłabienie• otarcie• skrucha• tarcie• wycieńczenie• wyczerpanie• wyczerpywanie• wyjałowienie• wyniszczenie• wytarcie• zmęczenie• zużycie• ścieranie* * * -
10 использование
сущ.• eksploatacja• korzystanie• posada• posługiwanie• praca• utylizacja• użycie• użytek• użytkowanie• używanie• wyczerpanie• wykorzystanie• wykorzystywanie• wyzysk• zajęcie• zastosowanie• zatrudnienie• zużytkowanie• zwyczaj* * *użycie, użytek -
11 утомление
сущ.• fatyga• niezmordowanie• nuda• omdlałość• trud• zmęczenie• znudzenie• znużenie* * *wyczerpanie, zmęczenie, znużenie -
12 виснаженість
wysnażenist'ж.wyczerpanie ( втома) -
13 вичерпання
wyczerpanńaс. -
14 prostration
noun wyczerpanie, zdruzgotanie -
15 attrition
[ə'trɪʃən]nwar of attrition — wojna f na wyczerpanie
-
16 изнурение
сущ.• osłabienie• wyczerpanie• zmęczenie• znużenie -
17 oxygen depletion
niedomiar tlenuwyczerpanie tlenu -
18 accablement
1. obarczenie2. przygnębienie3. przytłaczanie4. przytłoczenie5. wyczerpanie -
19 harassement
1. wyczerpanie2. zmęczenie3. znużenie -
20 prostration
1. osłabienie2. prostracja3. przygnębienie4. wyczerpanie
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wyczerpanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. wyczerpać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan fizycznego i psychicznego osłabienia organizmu : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyczerpanie — n I 1. rzecz. od wyczerpać. ∆ Coś jest na wyczerpaniu «coś się zużywa, coś się kończy» 2. «utrata sił, osłabienie (fizyczne, psychiczne) organizmu» Ogólne wyczerpanie. Padać z wyczerpania … Słownik języka polskiego
nużyć — ndk VIb, nużyćżę, nużyćżysz, nuż, nużyćżył «powodować zmęczenie, znużenie (często przez swą jednostajność); męczyć, wyczerpywać» Nużąca praca, dyskusja. Siedzenie bez ruchu jest nużące. Nużyli go goście. nużyć się «odczuwać zmęczenie, wyczerpanie … Słownik języka polskiego
osłabienie — n I 1. rzecz. od osłabić Osłabienie sił wroga. 2. «utrata sił, wycieńczenie organizmu, wyczerpanie» Ogólne osłabienie. Odczuwać osłabienie. Osłabienie wzroku, słuchu, pamięci … Słownik języka polskiego
po- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej dokonane, oznaczający» a) «powtarzanie czynności przez jeden podmiot względem wielu przedmiotów lub ich części, np. pogubić, polepić, pomyć, potopić, powiązać; poprzedzielać, porozsyłać,… … Słownik języka polskiego
prostracja — ż I, DCMs. prostracjacji, blm «skrajne wyczerpanie nerwowo psychiczne połączone ze spadkiem sił i zobojętnieniem» Popaść w prostrację. Kogoś ogarnęła prostracja. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
roz- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od innych czasowników (często od wyrazów nie będących czasownikami) oznaczający» a) «różnokierunkowość w ruchu przestrzennym, np. rozbiec się, rozjechać się» b) «rozdrobnienie, podzielenie czegoś na… … Słownik języka polskiego
s- — «przedrostek będący odpowiednikiem przedrostka z przed spółgłoskami bezdźwięcznymi, z wyjątkiem s, sz, ś (si), ć (ci)» 1. «tworzący czasowniki pochodne» a) «nadający charakter dokonany czasownikowi niedokonanemu, np. chować schować, karcić… … Słownik języka polskiego
u- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne (także imiesłowy i rzeczowniki odsłowne), z uwydatnieniem odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «doprowadzenie danej czynności do skutku, wyczerpanie możliwości dalszej… … Słownik języka polskiego
wy- — «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej z nadaniem czasownikowi następujących odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «ruch od wewnątrz na zewnątrz, od dołu ku górze, np. wychodzić, wyjechać, wypływać,… … Słownik języka polskiego
wycieńczenie — n I 1. rzecz. od wycieńczyć. 2. «ogólne osłabienie organizmu, spadek sił fizycznych i wychudzenie; wyczerpanie» Zemdlał z wycieńczenia … Słownik języka polskiego