-
1 изнемочь
-
2 ausschöpfen
-
3 exhaust
[ɪg'zɔːst] 1. n(also: exhaust pipe) rura f wydechowa; ( fumes) spaliny pl2. vtto exhaust o.s. — przemęczać się (przemęczyć się perf)
* * *[iɡ'zo:st] 1. verb1) (to make very tired: She was exhausted by her long walk.) zmęczyć, wyczerpać2) (to use all of; to use completely: We have exhausted our supplies; You're exhausting my patience.) wyczerpywać3) (to say all that can be said about (a subject etc): We've exhausted that topic.) wyczerpywać2. noun((an outlet from the engine of a car, motorcycle etc for) fumes and other waste.) rura wydechowa, spaliny- exhaustion
- exhaustive -
4 give out
1. vt 2. vi( be exhausted) supplies wyczerpywać się (wyczerpać się perf), kończyć się (skończyć się perf); ( fail) psuć się (popsuć się perf)* * *1) (to give, usually to several people: The headmaster's wife gave out the school prizes.) rozdawać2) (to come to an end: My patience gave out.) wyczerpać się3) (to produce: The fire gave out a lot of heat.) wydzielać -
5 run down
1. vtproduction ograniczać (ograniczyć perf); company ograniczać (ograniczyć perf) działalność +gen; ( AUT) person potrącać (potrącić perf); ( criticize) źle mówić o +loc2. vi* * *1) ((of a clock, battery etc) to finish working: My watch has run down - it needs rewinding.) wyczerpać się2) ((of a vehicle or driver) to knock down: I was run down by a bus.) potrącić3) (to speak badly of: He is always running me down.) oczerniać -
6 вычерпывать
-
7 измучить
глаг.• nadręczyć• wymęczyć* * *namordować, ( многих) pomęczyć, sfatygować, wyczerpać, zmaltretować, znękać -
8 израсходоваться
-
9 истощать
глаг.• czerpać• jałowieć• osłabiać• wycieńczać• wycieńczyć• wyczerpać• wyczerpywać• wyjaławiać• zubożać• zubożyć• zużywać• łagodzić* * *wycieńczać, wyjaławiać, wyniszczać -
10 истощиться
глаг.• wycieńczyć• wyjałowieć* * *sterać się книжн., wycieńczyć się, wyczerpać się, wyjałowieć, wyniszczyć się -
11 исчерпывать
-
12 виснажити
-
13 виснажитися
-
14 вичерпати
wyczerpatyдієсл. -
15 вичерпатися
wyczerpatysjaдієсл. -
16 erschöpfen
-
17 drain
[dreɪn] 1. n( in street) studzienka f ściekowa; ( fig) ( on resources) odpływ m2. vtland drenować, osuszać (osuszyć perf); marshes, pond osuszać (osuszyć perf); vegetables osączać (osączyć perf); glass, cup wysączyć ( perf) napój z +gen3. vito feel drained — czuć się (poczuć się perf) wyczerpanym
* * *[drein] 1. verb1) (to clear (land) of water by the use of ditches and pipes: There are plans to drain the marsh.) drenować, osuszyć2) ((of water) to run away: The water drained away/off into the ditch.) odpływać3) (to pour off the water etc from or allow the water etc to run off from: Would you drain the vegetables?; He drained the petrol tank; The blood drained from her face.) osączyć, opróżnić, odpłynąć4) (to drink everything contained in: He drained his glass.) wypić do dna5) (to use up completely (the money, strength etc of): The effort drained all his energy.) wyczerpać, zużyć2. noun1) (something (a ditch, trench, waterpipe etc) designed to carry away water: The heavy rain has caused several drains to overflow.) dren, rów odwadniający2) (something which slowly exhausts a supply, especially of one's money or strength: His car is a constant drain on his money.) pijawka, studnia bez dna•- drainage- draining-board
- drainpipe
- down the drain -
18 peter out
['piːtə-]vi* * *(to come gradually to an end: As the river dried up our water-supply petered out; Their enthusiasm gradually petered out.) wyczerpać się -
19 prostrate
1. ['prɔstreɪt] adjleżący twarzą ku ziemi; ( fig) załamany2. [prɔ'streɪt] vtto prostrate o.s. before — padać (paść perf) na twarz przed +instr
* * *1. ['prostreit] adjective1) (lying flat, especially face downwards.) leżący (twarzą w dół) na ziemi2) (completely exhausted or overwhelmed: prostrate with grief.) wyczerpany, złamany2. [prə'streit] verb1) (to throw (oneself) flat on the floor, especially in respect or reverence: They prostrated themselves before the emperor.) paść plackiem2) (to exhaust or overwhelm: prostrated by the long journey.) wyczerpać• -
20 tire out
vt* * *(to tire or exhaust completely: The hard work tired her out.) wykończyć
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wyczerpać — dk IX, wyczerpaćpię, wyczerpaćpiesz, wyczerpaćczerp, wyczerpaćał, wyczerpaćany wyczerpywać ndk VIIIa, wyczerpaćpuję, wyczerpaćpujesz, wyczerpaćpuj, wyczerpaćywał, wyczerpaćywany 1. «czerpiąc czymś wybrać, wydobyć do końca płyn lub ciało sypkie»… … Słownik języka polskiego
wyczerpać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wyczerpywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyczerpywać się – wyczerpać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być zużywanym, kończyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapas papieru do kopiarki wyczerpał się. Baterie w zegarku wyczerpały się. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyczerpywać — → wyczerpać … Słownik języka polskiego
wyczerpywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wyczerpywaćpuję, wyczerpywaćpuje, wyczerpywaćany {{/stl 8}}– wyczerpać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, wyczerpywaćpię, wyczerpywaćpie, wyczerpywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zużyć — dk Xa, zużyćżyję, zużyćżyjesz, zużyćżyj, zużyćżył, zużyćżyty, zużyćżywszy zużywać ndk I, zużyćam, zużyćasz, zużyćają, zużyćaj, zużyćał, zużyćany 1. «zniszczyć coś lub wyczerpać zasób czegoś przez dłuższe używanie» Zużyć zapas węgla. Zużyć deski… … Słownik języka polskiego
przebrać — dk IX, przebraćbiorę, przebraćbierzesz, przebraćbierz, przebraćbrał, przebraćbrany przebierać ndk I, przebraćam, przebraćasz, przebraćają, przebraćaj, przebraćał, przebraćany 1. «zmienić komuś ubranie, ubrać kogoś w coś innego» Przebrać dziecko.… … Słownik języka polskiego
skończyć — dk VIb, skończyćczę, skończyćczysz, skończ, skończyćczył, skończyćczony 1. «doprowadzić coś do końca, zakończyć jakąś czynność; ukończyć» Skończyć pracę, rozmowę, sprzątanie. Skończyć czytanie książki, pisanie listu a. skończyć książkę, list. ∆… … Słownik języka polskiego
wymęczyć — dk VIb, wymęczyćczę, wymęczyćczysz, wymęczyćmęcz, wymęczyćczył, wymęczyćczony 1. «męcząc wyczerpać czyjeś siły; zmęczyć bardzo» Wymęczyć ucznia na egzaminie. Ktoś wymęczony długą podróżą. 2. «zrobić, wykonać coś z wielkim trudem, wysiłkiem;… … Słownik języka polskiego
kropka — 1. Być, znaleźć się itp. w kropce «być, znaleźć się w trudnej, skomplikowanej sytuacji, w trudnym położeniu»: Byłam pewna, że się dostanę na studia! Ale nie dostałam się! Ani w poprzednim roku, ani w tym. Nie wiem, co robić. Poddać się?… … Słownik frazeologiczny
finanse — blp, D. finansesów ekon. «środki pieniężne; fundusze będące wyrazem określonych stosunków produkcyjnych» Finanse przedsiębiorstwa. Gromadzić, wyczerpać, zasilić finanse. Rozporządzać finansami. ‹fr.› … Słownik języka polskiego