-
1 wdrożyć
глаг.• дислоцировать• приучить• развернуть• развертывать• разворачивать• размещать* * *wdr|ożyć\wdrożyćóż, \wdrożyćozony сов. 1. do czego приучить, привить навык к чему;2. начать (дело etc.);\wdrożyć
śledztwo юр. начать следствие (расследование);возбудить дело;3. (do produkcji itp.) внедрить; ввести+1. przyzwyczaić, przyuczyć, wpoić, wszczepić 2. wszcząć 3. wprowadzić
* * *wdróż, wdrożony сов.1) do czego приучи́ть, приви́ть на́вык к чему2) нача́ть (дело и т. n.)wdrożyć śledztwo — юр. нача́ть сле́дствие (рассле́дование); возбуди́ть де́ло
3) (do produkcji itp.) внедри́ть; ввести́Syn: -
2 wdrożyć się
сов. do czegoпривы́кнуть, приобрести́ на́вык к чему -
3 wdrożyć\ się
-
4 nawyknąć
-
5 przyuczyć
глаг.• приучить* * *przyucz|yć\przyuczyćony сов. do czego 1. приучить к чему, \przyuczyć do porządku приучить к порядку;2. обучить чему, подготовить к чему; \przyuczyć do zawodu обучить профессии+1. przyzwyczaić, wdrożyć 2. nauczyć
* * *przyuczony сов. do czego1) приучи́ть к чемуprzyuczyć do porządku — приучи́ть к поря́дку
2) обучи́ть чему, подгото́вить к чемуprzyuczyć do zawodu — обучи́ть профе́ссии
Syn: -
6 wdrażać
глаг.• осуществить• приучать* * *wdraża|ć\wdrażaćny несов. 1. do czego приучать, прививать навык к чему;2. начинать (дело etc.); 3. внедрять; вводить; ср. wdrożyć+1. przyzwyczajać;
przyuczać, wpajać, wszczepiać 2. wszczynać 3. wprowadzać* * *wdrażany несов.1) do czego приуча́ть, привива́ть на́вык к чему2) начина́ть (дело и т. n.)3) внедря́ть; вводи́ть; ср. wdrożyćSyn: -
7 zaprawić
глаг.• заправить• приправить* * *1) (uczyć, trenować) обучи ть, приучить, натренировать2) zaprawić (o jedzeniu) заправить (о пище)włożyć, wsunąć заправить (засунуть)zatankować, napełnić заправить (машину, устройство)* * *zaprawi|ć\zaprawićony сов. 1. do czego приучить, подготовить к чему; натренировать в чём;2. кул. приправить+1. wdrożyć 2. przyprawić
* * *zaprawiony сов.2) кул. припра́витьSyn:wdrożyć 1), przyprawić 2) -
8 przyuczyć się
-
9 przyzwyczaić
глаг.• привыкать• приучать• приучить* * *przyzwyczaję, przyzwyczaj, przyzwyczajony сов. do czegoосво́ить с чем; приучи́ть к чемуSyn: -
10 zaprawić się
-
11 przyuczyć\ się
сов. do czego 1. приучиться к чему;2. обучиться чему, подготовиться к чему+1. przyzwyczaić się, wdrożyć się 2. nauczyć się
-
12 przyzwyczai6
przyzwycza|i6\przyzwyczai6ję, \przyzwyczai6j, \przyzwyczai6jony сов. do czego освоить с чем; приучить к чему+przyuczyć, wdrożyć, oswoić
-
13 zaprawić\ się
сов. 1. do czego приучиться, подготовиться к чему; натренироваться в чём;2. прост. (upić się) напиться, наклюкаться+1. wdrożyć się
См. также в других словарях:
wdrożyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wdrażać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wdrożyć — → wdrażać … Słownik języka polskiego
wdrażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wdrażaćam, wdrażaća, wdrażaćają, wdrażaćany {{/stl 8}}– wdrożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wdrażaćżę, wdrażaćży, wdrażaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrabiać w kimś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wdrażać — ndk I, wdrażaćam, wdrażaćasz, wdrażaćają, wdrażaćaj, wdrażaćał, wdrażaćany wdrożyć dk VIb, wdrażaćżę, wdrażaćżysz, wdroż a. wdróż, wdrażaćżył, wdrażaćżony 1. «ćwiczeniem wyrabiać w kimś jakąś umiejętność, sprawność, zaprawiać kogoś do czegoś;… … Słownik języka polskiego
sztuka — 1. (Cała) sztuka w tym «chodzi głównie o to, od tego zależy powodzenie, sukces czegoś, na tym polega czyjaś umiejętność»: – Carpaccio musi być cieniutko pokrojone – powiedział mężczyzna w odpowiedzi na mój uśmiech. – W tym cała sztuka. No i… … Słownik frazeologiczny
nauczyć — dk VIb, nauczyćczę, nauczyćczysz, nauczyćucz, nauczyćczył, nauczyćczony nauczać ndk I, nauczyćam, nauczyćasz, nauczyćają, nauczyćaj, nauczyćał, nauczyćany «ucząc przekazać komuś pewien zasób wiedzy, udzielić wiadomości, wyłożyć coś; wdrożyć do… … Słownik języka polskiego
zaprawić — dk VIa, zaprawićwię, zaprawićwisz, zaprawićpraw, zaprawićwił, zaprawićwiony zaprawiać ndk I, zaprawićam, zaprawićasz, zaprawićają, zaprawićaj, zaprawićał, zaprawićany 1. «dodać coś do czegoś, wymieszać coś z czymś dla nadania odpowiedniego… … Słownik języka polskiego
postępowanie — n I 1. rzecz. od postępować Karygodne postępowanie. Zasady, normy postępowania. Czyjeś postępowanie przynosi komuś zaszczyt, ujmę. 2. praw. «działalność sądu, tryb działania sądu; także: wszczęcie i prowadzenie procesu sądowego» Postępowanie… … Słownik języka polskiego
przyuczyć — dk VIb, przyuczyćczę, przyuczyćczysz, przyuczyćucz, przyuczyćczył, przyuczyćczony przyuczać ndk I, przyuczyćam, przyuczyćasz, przyuczyćają, przyuczyćaj, przyuczyćał, przyuczyćany «ucząc wprawić, wdrożyć do czegoś; nauczyć czegoś praktycznie»… … Słownik języka polskiego
przyzwyczaić — dk VIa, przyzwyczaićaję, przyzwyczaićisz, przyzwyczaićaj, przyzwyczaićił, przyzwyczaićajony przyzwyczajać ndk I, przyzwyczaićam, przyzwyczaićasz, przyzwyczaićają, przyzwyczaićaj, przyzwyczaićał, przyzwyczaićany «przyuczyć, wdrożyć, zaprawić kogoś … Słownik języka polskiego
wdrożenie — n I 1. rzecz. od wdrożyć. 2. lm D. wdrożenieeń «projekt, plan przeznaczony do realizacji lub zrealizowany» Instytut miał na swym koncie wiele wdrożeń … Słownik języka polskiego
