Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

vox

  • 1 vox

    vox, vōcis, f. [st2]1 [-] voix, son (de la voix). [st2]2 [-] modulation de la voix, chant, ton, note. [st2]3 [-] bruit, retentissement; son (des instruments). [st2]4 [-] parole, mot, suite de paroles, langage, discours. [st2]5 [-] sentence, maxime. [st2]6 [-] langue, idiome. [st2]7 [-] accent tonique.    - vox fusca, Cic.: voix sourde.    - voce plenus orator, Cic.: orateur doué d'un bel organe.    - vocem intendere (attollere): élever la voix, élever le ton.    - voces militum, Liv.: cris des soldats.    - vox boum, Virg.: mugissement des boeufs.    - vox cornicis, Virg.: cri de la corneille.    - numeri, voces et modi, Cic.: les nombres, les modulations et les mesures.    - voces sirenum, Hor.: le chant des sirènes.    - vocem mittere: lâcher une parole ou prendre la parole, parler.    - quid sonet haec vox? Cic.: quel est le sens de ce mot?    - ex vocibus Gallorum, Caes.: d'après les propos des Gaulois.    - vox omnis, Mart.: la voix publique.    - haec vox est Demetrii, Sen.: voici une parole de Démétrius.    - civem ex voce cognoscere, Just. 11, 15: reconnaître un concitoyen à sa langue.    - vox latina, Ov.: la langue latine.    - polo deripere lunam vocibus, Hor. Epod. 17, 78: arracher la lune de la voûte du ciel par des incantations.
    * * *
    vox, vōcis, f. [st2]1 [-] voix, son (de la voix). [st2]2 [-] modulation de la voix, chant, ton, note. [st2]3 [-] bruit, retentissement; son (des instruments). [st2]4 [-] parole, mot, suite de paroles, langage, discours. [st2]5 [-] sentence, maxime. [st2]6 [-] langue, idiome. [st2]7 [-] accent tonique.    - vox fusca, Cic.: voix sourde.    - voce plenus orator, Cic.: orateur doué d'un bel organe.    - vocem intendere (attollere): élever la voix, élever le ton.    - voces militum, Liv.: cris des soldats.    - vox boum, Virg.: mugissement des boeufs.    - vox cornicis, Virg.: cri de la corneille.    - numeri, voces et modi, Cic.: les nombres, les modulations et les mesures.    - voces sirenum, Hor.: le chant des sirènes.    - vocem mittere: lâcher une parole ou prendre la parole, parler.    - quid sonet haec vox? Cic.: quel est le sens de ce mot?    - ex vocibus Gallorum, Caes.: d'après les propos des Gaulois.    - vox omnis, Mart.: la voix publique.    - haec vox est Demetrii, Sen.: voici une parole de Démétrius.    - civem ex voce cognoscere, Just. 11, 15: reconnaître un concitoyen à sa langue.    - vox latina, Ov.: la langue latine.    - polo deripere lunam vocibus, Hor. Epod. 17, 78: arracher la lune de la voûte du ciel par des incantations.
    * * *
        Vox, vocis. Cic. Voix.
    \
        Bona vocis. Quintil. Les perfections et bonnes qualitez.
    \
        Contentio vocis, et Remissio, contraria. Cic. Voix haultaine et eslevee.
    \
        Inoffensa copulatio vocum. Quintil. Des mots.
    \
        Intentio vocis. Quintil. Haulsement et elevation de voix, Efforcement.
    \
        Iter vocis. Ouid. Le gosier, ou sifflet.
    \
        Remissio vocis. Quintil. Abbaissement de voix.
    \
        Simulans vocum ales. Ouid. Oiseau contrefaisant la parolle de l'homme comme fait un perroquet.
    \
        Haec vox, Ciuis, etc. Cic. Ce mot, Ceste voix.
    \
        Animosa vox. Seneca. Parolle magnanime.
    \
        Infragilis vox. Ouid. Ferme, et qui ne se rompt et enroue point aiseement.
    \
        Liquidae voces auium. Lucret. Cleres et nettes.
    \
        Mollis. Cic. Effeminee.
    \
        Simplices voces. Quintil. Mots qui ne sont point composez de deux ou plusieurs mots.
    \
        Atque haec vna vox omnium est. Cic. Tout le monde est d'accord de cela, Tout le monde en dit autant.
    \
        Vna voce. Cic. Tout d'un accord.
    \
        Votiuae voces. Tibull. Veux.
    \
        Attollere et Submittere vocem, sunt opposita. Quintil. Eslever, et Baisser.
    \
        Audire et reddere voces notas. Virgil. Deviser familierement avec aucun.
    \
        Claudere vocem alicuius. Liu. Le faire taire.
    \
        Compositae voces. Quintil. Mots composez de deux ou plusieurs.
    \
        Condere vocem alicuius memori aure. Ouid. Mettre les parolles d'aucun en sa memoire, et non pas en oreille de veau.
    \
        Deuorat vocem dolor. Ouid. Quand on sent tant de douleur, qu'on ne peult parler.
    \
        Distinguere vocem lingua. Sil. Parler distinctement.
    \
        Vox elicit vocem. Ouid. La demande provoque la response.
    \
        Elisa vox, in illum sonum erumpit, Cui Graeci klôsmon nomen ab immaturo gallorum cantu dederunt. Quintil. Fait faire le Coquelicoq.
    \
        Elisa voce canere, vel loqui. Parler en faulset. Bud.
    \
        Eluctata furorem vox. Stat. Quand de grand courroux et fureur on ne peult au commencement parler, mais puis apres (la fureur un peu s'appaisant) on s'escreve à parler.
    \
        Eripere vocem ab ore loquentis. Virgil. Interrompre le propos, et prendre la parolle.
    \
        Excitare vocem. Cic. Eslever sa voix peu à peu.
    \
        Exprimere voces. Lucret. Exprimer.
    \
        Legitima voce fraudare literam. Ouid. Ne luy point bailler sa prolation entiere, Prononcer à demi et mignardement.
    \
        Voces inanes fundere. Cic. Parler comme l'oyseau en cage, Ne faire que caqueter et causer.
    \
        Habere voces. Cic. Faire bruit.
    \
        Habere contemptam supplicis vocem. Catul. Ne tenir compte de la requeste et supplication qu'on nous fait.
    \
        Haesit vox faucibus. Virgil. La parolle m'est faillie.
    \
        Iacere vocem. Tacit. Parler à la volee.
    \
        Inducere voces dolentum. Tacitus. Contrefaire les marriz et ennuyez.
    \
        Inflexa vox ad miserabilem sonum. Cic. Baissee.
    \
        Iungere vocem fidibus. Quintil. Chanter et accorder avec l'instrument de musique.
    \
        Locare vocem. Iuuenal. Comme font les crieurs qui gaignent argent.
    \
        Mittere vocem. Lucret. Parler.
    \
        Mittere vocem contra aliquem. Cic. Parler contre luy.
    \
        Vox de quaestura nulla missa est. Cic. On n'a nullement parlé de, etc.
    \
        Mittere vocem pro se, aut pro aliquo. Cic. Parler pour soy, ou pour autruy.
    \
        Mittere liberam vocem. Liu. Parler librement.
    \
        Superbas voces mittere. Lucret. Parler fierement et superbement.
    \
        Blandis vocibus morari aliquem. Virgil. L'arrester par doulces parolles.
    \
        Premere vocem. Virgil. Se taire.
    \
        Natura ita resonans theatrum, vt vsque Romam significationes, vocesque referantur. Cic. Les voix retentissent jusques à Rome. \ Voce referre. Virgil. Respondre.
    \
        Roboratur vox a tredecim annis. Plin. La voix de l'homme s'enforcit depuis l'aage de treze ans.
    \
        Rumpere vocem. Virgil. Parler, Se mettre à parler.
    \
        Vox erat in cursu. Ouid. Elle continuoit son propos, Sa langue estoit en train.
    \
        Tollere vocem. Horat. Eslever.
    \
        Volutant vocem per atria. Virgil. Ils jectent de grands cris en signe de joye: comme quand on crie Le roy boit.

    Dictionarium latinogallicum > vox

  • 2 vox

    vōx, vōcis, f. (altind. vak, Stimme, Sprache; vgl. voco), die Stimme, sowohl des Sprechenden u. Rufenden usw. als des Singenden, I) eig.: a) übh.: via vocis, Lucr.: v. humana, Liv. fr.: v. bona, Plaut. u. Quint.: vox acuta gravis, cita tarda, magna (starke) parva (schwache), Cic.: vox et dulcis et solida, Sen. rhet.: v. summa, ima, Hor. u. Quint.: v. valentissima, Sen. rhet.: v. inflexa (hohe), Cic.: inflexā ad miserabilem sonum voce, Cic.: v. sedata et depressa, Cornif. rhet.: v. tremebunda, Cornif. rhet.: v. horrenda, Liv.: vocis contentio et remissio, Cic.: voce contendere, laut reden, Cels.: exsurge, praeco, exerce vocem (strenge die St. an), Plaut.: vocem attenuare, durch die Fistel sprechen (um sich eine weibliche Stimme zu geben), Cic.: vocem attollere vel summittere, Quint.: interdum et vocem comoedia tollit, hebt höher, Hor.: ego vocem dabo tenuem et tinnulam, Pompon. com. fr.: atque utinam ipse asinus vocem quiret humanam dare! Apul. – v. der Stimme des Rufenden usw., Valerium magnā voce inclamat, Liv.: voce (durch die St., durch Rufen, Zuruf) potius quam verberibus terreat (boves), Colum.: magnā compellans voce cuculum, laut »Kuckuck« zurufend, Hor.: enimvero voce est opus (ich muß rufen): Nausistrata exi, Ter.: nulla v. quiritantium exaudiri poterat, kein Hilferuf, Liv. – von der Stimme des Singenden, canere inclinatā ululantique voce, Cic. – v. der Stimme der Tiere, v. boum, Verg.: cycni, Mela: voces animalium truces ac liquidae, Apul.: cornix pluvium vocat improbā voce, Verg.: elephantos porcina vox terret, das Grunzen des Schweines, Sen. – von der Stimme personif. lebl. Ggstde., rerum vox est naturae vestigium, veritatis nota, Cic. pro Scauro 16. – b) die gehörte Stimme = die Aussprache, rustica vox et agrestis quosdam delectat, Cic. de or. 3, 42. – II) meton.: A) der durch die Stimme od. durch ein musikalisches Instrument hervorgebrachte Laut, Ton, iracundiae vox aut doloris, Cic.: parum explanatis vocibus sermo praeruptus, abgebrochene Worte in unausgebildeten Tönen, Sen.: vocem mittere, emittere, s. mittou. emitto (vgl. Drak. Liv. 3, 50, 4 u. 5, 51, 7. Gronov Iustin. 42, 4, 12). – soni et voces, Cic.: numeri et voces et modi, Cic.: Sirenum voces, Gesang, Hor. – auribus multa percipimus, quae, etsi nos vocibus delectant, tamen etc., Cic.: vocum gravitate et cantibus pelli vehementius, Cic.: verba, quibus voces sensusque notarent, die Töne artikulierten, Hor.: illudere voces (Töne), quotiens caneret, Tac.: septem discrimina vocum, poet. = die siebenstimmige Lyra, Verg.: bucina litora voce replet, Ov. Vgl. Obbarius Hor. ep. 1, 1, 34. – poet. v. jedem Getön, der Hall, Schall, audimus fraetas ad litora voces (pelagi), Verg.: ad sonitus vocis (der Ruderschläge) vestigia torsit, Verg. – B) das durch die Stimme lautende Wort, die Äußerung, Rede, a) übh.: vox viva, Cic.: vox publica, der Ausdruck der öffentlichen Meinung, Vell.: vox ficta, Lüge, Ov.: unā voce, einstimmig, Liv.: dico Epicurum non intellegere, quid sonet haec v., id est, quae res huic voci subiciatur, Cic.: haec te vox non perculit? Cic.: nulla tamen vox est ab iis audita populi Romani maiestate indigna, Caes.: vox ex centurione audita, Liv. epit.: alia v. violenta non audita, Liv.: voces per vinum emissae, Quint.: voces contumeliosae, Caes.: ex percunctatione nostrorum vocibusque Gallorum ac mercatorum etc., Caes.: carpi nostrorum militum vocibus, Caes.: nescit vox missa reverti, Hor.: tales dederat Saturnia voces, Verg.: quas hic voces apud Sophoclem in Trachiniis edit! Cic.: memorabilem illam meritoque laudatam vocem edidit: Amici, diem perdidi, Suet. – b) der Ausspruch, bes. die Formel, der Sinnspruch, Plin. ep. 4, 17, 9. Caes. b.c. 1, 7, 5. Cic. de amic. 59: extremi ac difficillimi temporis vocem illam consulem mittere coëgistis, Cic. pro Cornel. or. 1. fr. 22. p. 14 Kays. – c) das Gebot = der Befehl, consulum voci atque imperio non oboedire, Cic. Rab. perd. 23: cuius voci continuo Fabius obsecutus, Val. Max. 2, 2, 4. – d) der Spruch, die Formel, bes. der Zauberspruch, die Zauberformel, voces sacrae, Hor.: voces Marsae, Hor.: sidera excantata voce Thessalā, Formel, Spruch, Hor.: deripere lunam vocibus, Hor. – C) = sermo, die Rede, Sprache, cultus hominum recentum voce formasti catus (Mercurius), Hor.: Graiā scierit sive Latinā voce loqui, Ov.: cum civem ex voce cognovisset, Iustin.: quo scilicet Latinae vocis honos per omnes gentes venerabilior diffunderetur, Val. Max. – D) der Wortakzent, Ton, die Betonung, in omni verbo posuit acutam vocem, Cic. or. 58. – / vulg. box, Plur. boces, Corp. inscr. Lat. 9, 10.

    lateinisch-deutsches > vox

  • 3 vox

    vōx, vōcis, f. (altind. vak, Stimme, Sprache; vgl. voco), die Stimme, sowohl des Sprechenden u. Rufenden usw. als des Singenden, I) eig.: a) übh.: via vocis, Lucr.: v. humana, Liv. fr.: v. bona, Plaut. u. Quint.: vox acuta gravis, cita tarda, magna (starke) parva (schwache), Cic.: vox et dulcis et solida, Sen. rhet.: v. summa, ima, Hor. u. Quint.: v. valentissima, Sen. rhet.: v. inflexa (hohe), Cic.: inflexā ad miserabilem sonum voce, Cic.: v. sedata et depressa, Cornif. rhet.: v. tremebunda, Cornif. rhet.: v. horrenda, Liv.: vocis contentio et remissio, Cic.: voce contendere, laut reden, Cels.: exsurge, praeco, exerce vocem (strenge die St. an), Plaut.: vocem attenuare, durch die Fistel sprechen (um sich eine weibliche Stimme zu geben), Cic.: vocem attollere vel summittere, Quint.: interdum et vocem comoedia tollit, hebt höher, Hor.: ego vocem dabo tenuem et tinnulam, Pompon. com. fr.: atque utinam ipse asinus vocem quiret humanam dare! Apul. – v. der Stimme des Rufenden usw., Valerium magnā voce inclamat, Liv.: voce (durch die St., durch Rufen, Zuruf) potius quam verberibus terreat (boves), Colum.: magnā compellans voce cuculum, laut »Kuckuck« zurufend, Hor.: enimvero voce est opus (ich muß rufen): Nausistrata exi, Ter.: nulla v. quiritantium exaudiri poterat, kein Hilferuf, Liv. – von der Stimme des Singenden, cane-
    ————
    re inclinatā ululantique voce, Cic. – v. der Stimme der Tiere, v. boum, Verg.: cycni, Mela: voces animalium truces ac liquidae, Apul.: cornix pluvium vocat improbā voce, Verg.: elephantos porcina vox terret, das Grunzen des Schweines, Sen. – von der Stimme personif. lebl. Ggstde., rerum vox est naturae vestigium, veritatis nota, Cic. pro Scauro 16. – b) die gehörte Stimme = die Aussprache, rustica vox et agrestis quosdam delectat, Cic. de or. 3, 42. – II) meton.: A) der durch die Stimme od. durch ein musikalisches Instrument hervorgebrachte Laut, Ton, iracundiae vox aut doloris, Cic.: parum explanatis vocibus sermo praeruptus, abgebrochene Worte in unausgebildeten Tönen, Sen.: vocem mittere, emittere, s. mitto u. emitto (vgl. Drak. Liv. 3, 50, 4 u. 5, 51, 7. Gronov Iustin. 42, 4, 12). – soni et voces, Cic.: numeri et voces et modi, Cic.: Sirenum voces, Gesang, Hor. – auribus multa percipimus, quae, etsi nos vocibus delectant, tamen etc., Cic.: vocum gravitate et cantibus pelli vehementius, Cic.: verba, quibus voces sensusque notarent, die Töne artikulierten, Hor.: illudere voces (Töne), quotiens caneret, Tac.: septem discrimina vocum, poet. = die siebenstimmige Lyra, Verg.: bucina litora voce replet, Ov. Vgl. Obbarius Hor. ep. 1, 1, 34. – poet. v. jedem Getön, der Hall, Schall, audimus fraetas ad litora voces (pelagi), Verg.: ad sonitus vocis (der Ruderschläge) vestigia
    ————
    torsit, Verg. – B) das durch die Stimme lautende Wort, die Äußerung, Rede, a) übh.: vox viva, Cic.: vox publica, der Ausdruck der öffentlichen Meinung, Vell.: vox ficta, Lüge, Ov.: unā voce, einstimmig, Liv.: dico Epicurum non intellegere, quid sonet haec v., id est, quae res huic voci subiciatur, Cic.: haec te vox non perculit? Cic.: nulla tamen vox est ab iis audita populi Romani maiestate indigna, Caes.: vox ex centurione audita, Liv. epit.: alia v. violenta non audita, Liv.: voces per vinum emissae, Quint.: voces contumeliosae, Caes.: ex percunctatione nostrorum vocibusque Gallorum ac mercatorum etc., Caes.: carpi nostrorum militum vocibus, Caes.: nescit vox missa reverti, Hor.: tales dederat Saturnia voces, Verg.: quas hic voces apud Sophoclem in Trachiniis edit! Cic.: memorabilem illam meritoque laudatam vocem edidit: Amici, diem perdidi, Suet. – b) der Ausspruch, bes. die Formel, der Sinnspruch, Plin. ep. 4, 17, 9. Caes. b.c. 1, 7, 5. Cic. de amic. 59: extremi ac difficillimi temporis vocem illam consulem mittere coëgistis, Cic. pro Cornel. or. 1. fr. 22. p. 14 Kays. – c) das Gebot = der Befehl, consulum voci atque imperio non oboedire, Cic. Rab. perd. 23: cuius voci continuo Fabius obsecutus, Val. Max. 2, 2, 4. – d) der Spruch, die Formel, bes. der Zauberspruch, die Zauberformel, voces sacrae, Hor.: voces Marsae, Hor.: sidera excantata voce Thessalā, Formel, Spruch, Hor.: deri-
    ————
    pere lunam vocibus, Hor. – C) = sermo, die Rede, Sprache, cultus hominum recentum voce formasti catus (Mercurius), Hor.: Graiā scierit sive Latinā voce loqui, Ov.: cum civem ex voce cognovisset, Iustin.: quo scilicet Latinae vocis honos per omnes gentes venerabilior diffunderetur, Val. Max. – D) der Wortakzent, Ton, die Betonung, in omni verbo posuit acutam vocem, Cic. or. 58. – vulg. box, Plur. boces, Corp. inscr. Lat. 9, 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vox

  • 4 vox

    vox, vōcis, f. [voco], a voice, sound, tone, cry, call.
    I.
    Lit.:

    omnes voces hominis, ut nervi in fidibus, ita sonant, ut a motu animi quoque sunt pulsae, etc.,

    Cic. de Or. 3, 57, 216:

    exsurge praeco... Exerce vocem,

    Plaut. Poen. prol. 13:

    set comprimunda vox mihi atque oratio'st,

    i. e. I must hold my peace, id. Ps. 1, 4, 16:

    humana,

    id. Bacch. 5, 2, 22:

    ulceribus vocis via saepta coïbat,

    Lucr. 6, 1148; cf.:

    quarum (faucium) vitio et frangitur et obscuratur et exasperatur et scinditur vox,

    Quint. 11, 3, 20:

    mira est quaedam natura vocis,

    Cic. Or. 17, 57:

    cum (eloquentia) constet e voce atque motu,

    id. ib. 17, 55:

    vox inflexa ad miserabilem sonum,

    id. de Or. 2, 46, 193:

    inclinata ululantique voce canere,

    id. ib. 8, 27:

    legem Voconiam magnā voce et bonis lateribus suasi,

    id. Sen. 5, 14; so,

    magnā,

    Hor. S. 1, 7, 31: 1, 9, 76: summa id. ib. 1, 3, 8: sedata et depressa. Auct. Her. S, 12, 21:

    tremebunda,

    id. ib. 3, 14, 25:

    theatrum ita resonans, ut usque Romam significationes vocesque referantur,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 14, § 42:

    vocem late nemora alta remittunt,

    echo, Verg. A. 12, 929:

    ut nostrorum militum vocibus nonnihil carperetur,

    cries, shouts, Caes. B. G. 3, 17; cf.:

    enimvero voce'st opus: Nausistrata, exi,

    I must exert my voice, must call out, Ter. Phorm. 5, 7, 92.— Of inanimate things ( poet.):

    ad sonitum vocis (i. e. remorum) vestigia torsit,

    Verg. A. 3, 669:

    fractae voces (maris),

    id. ib. 3, 556; cf. Serv. ad Verg. A. 7, 519; Lucr. 4, 524 sqq.—
    II.
    Transf.
    A.
    That which is uttered by the voice, i. e. a word, saying, speech, sentence, proverb, maxim (syn.: vocabulum, verbum); sing.:

    dico, Epicurum non intellegere, quid sonet haec vox voluptatis, id est, quae res huic voci subiciatur,

    Cic. Fin. 2, 2, 6:

    illa Platonis vera et tibi certe non inaudita vox,

    id. de Or. 3, 6, 21:

    hanc sententiam significare videtur Laconis illa vox,

    id. Tusc. 1, 46, 111; so, noêma, quā voce omnis intellectus accipi potest, Quint. 8, 5, 12:

    is verbi sensus, vis ea vocis erat,

    Ov. F. 5, 484:

    vocem pro aliquo mittere,

    Cic. Sest. 19, 42; id. Fl. 3, 6:

    vocem exprimere,

    id. Att. 2, 21, 5; Caes. B. G. 1, 32; cf.:

    vox populi Romani majestate indigna,

    id. ib. 7, 17, 3:

    quod est positum in voce simplice,

    Quint. 1, 9, 4:

    nescit vox missa reverti,

    Hor. A. P. 390:

    constitue, nihil esse opis in hac voce: civis Romanus sum,

    Cic. Verr. 2, 5, 65, § 168; id. Lael. 15, 59; Caes. B. C. 1, 7; Plin. Ep. 4, 17, 9:

    ego cum Graecos facerem... Versiculos, vetuit tali me voce Quirinus: In silvam non ligna feras, etc.,

    Hor. S. 1, 10, 32:

    siderā excantata voce Thessalā,

    incantation, id. Epod. 5, 45:

    consulum voci atque imperio non oboedire,

    command, Cic. Rab. Perd. 8, 23; Val. Max. 2, 2, 4:

    unā voce,

    unanimously, Cic. de Or. 1, 11, 46.— Plur.:

    cum illius nefarii gladiatoris voces percrebuissent,

    Cic. Mur. 25, 50:

    non igitur ex singulis vocibus philosophi spectandi sunt,

    sayings, id. Tusc. 5, 10, 31:

    ex percunctatione nostrorum vocibusque Gallorum ac mercatorum, etc.,

    Caes. B. G. 1, 39:

    voces per vinum, somnum. etc.... emissae,

    Quint. 5, 7, 36:

    victus Veneris Vocibus,

    Hor. C. 4, 6, 22:

    contumeliosae,

    abusive expressions, abuse, Caes. B. C. 1, 69:

    sunt verba et voces, quibus hunc lenire dolorem Possis,

    sayings, maxims, doctrines, Hor. Ep. 1, 1, 34; cf.:

    populum falsis Dedocet uti Vocibus,

    id. C. 2, 2, 21:

    deripere lunam vocibus,

    with charms, incantations, id. Epod. 17, 78; so,

    sacrae,

    id. ib. 17, 6:

    Marsae,

    id. ib. 5, 76.—
    B.
    Speech, language, in gen., = sermo ( poet. and in post-Aug. prose):

    cultus hominum recentum Voce formasti catus (Mercurius),

    Hor. C. 1, 10, 3:

    Graiā scierit sive Latinā Voce loqui,

    Ov. Tr. 3, 12, 40:

    cum civem ex voce cognovisset,

    Just. 11, 15.—
    C.
    Accent, tone:

    ipsa natura... in omni verbo posuit acutam vocem,

    Cic. Or. 18, 58; cf.:

    rustica vox et agrestis quosdam delectat,

    pronunciation, accent, id. de Or. 3, 11, 42.

    Lewis & Short latin dictionary > vox

  • 5 vōx

        vōx vōcis, f    [VOC-], a voice, sound, tone, utterance, cry, call: omnes voces hominis: cum (eloquentia) constet e voce atque motu: magna: summā, H.: vocem late nemora alta remittunt, echo, V.: ut nostrorum militum vocibus non nihil carperetur, shouts, Cs.: unā voce populi R. efferri, by the unanimous voice: ad sonitum vocis vestigia torsit, i. e. at the sound of the oars, V.—An utterance, word, saying, speech, sentence, proverb, maxim: non intellegere, quid sonet haec vox voluptatis: illa Platonis vera vox: flens diu vocem non misit, L.: cum quaereret neque ullam vocem exprimere posset, extort an answer, Cs.: nescit vox missa reverti, H.: vetuit me tali voce Quirinus, etc., in these words, H.: sidera excantata voce Thessalā, incantation, H.: consulum voci atque imperio non oboedire, command: tuis victus Venerisque gratae Vocibus, H.: contumeliosae, abuse, Cs.: Sunt verba et voces, quibus hunc lenire dolorem Possis, maxims, H.: Deripere lunam vocibus, by incantations, H.—Speech, language: cultūs hominum recentum Voce formasti catus (Mercurius), H.: Graecā scierit sive Latinā Voce loqui, O.—Pronunciation, accent, tone: rustica: acuta.
    * * *
    voice, tone, expression

    Latin-English dictionary > vōx

  • 6 vox

    vox vox, vocis f голос

    Латинско-русский словарь > vox

  • 7 vox

    vox vox, vocis f возглас, восклицание

    Латинско-русский словарь > vox

  • 8 vox

    vox vox, vocis f речь

    Латинско-русский словарь > vox

  • 9 vox

    vōx, vōcis f.
    1) голос (humāna Pl, L, QC); мычание ( bovis V); карканье ( cornīcis V); жужжание ( apum Col); пение ( Sirēnum H); тон
    v. magna C, H (alta Ctl, SenT, Sil) — громкий голос
    v. parva Cтихий голос
    v. clara Cясный голос
    v. summissa C (depressa rhH., suppressa C) — пониженный голос
    v. gravis Cнизкий голос
    aliquem ex voce cognoscĕre Just — узнать кого-л. по голосу
    unā voce C — единогласно, единодушно
    2) громкий голос ( vocibus strepĕre Sl); возглас, восклицание ( contumeliosa Cs); pl. крик(и) ( voces mercatorum Cs); модуляция, понижение или повышение голоса ( omnes voces hominis C)
    3) звук, тон ( cymbalorum Ctl); шум, гул ( pelagi V)
    4) произношение, акцент ( rustĭca C)
    6) речь, говор, язык (Platōnis vera v. C)
    v. ficta Oложь
    7) слово, выражение, термин
    v. voluptatis C — слово (термин) « наслаждение»
    tali H (in hac C) voce — следующими словами
    8) повеление, приказание ( voci alicujus oboedire C)
    9) заговор, волшебное слово, магическая формула ( sacra H); заклинание ( deripere lunam vocibus H)

    Латинско-русский словарь > vox

  • 10 vox

    голос, речь, sine voce esse (1. 9 D. 21, 1. 1. 10 C. 6, 22. 1. 17 pr. D. 4, 1. 1. 7 § 2 D. 33, 10);

    inter acta voce (словесно) appellare (1. 5 § 4 D. 49, 1. 1. 29 C. 6, 23);

    in vocem libertatis (чтобы притворялся свободным) animare servum (1. 6 C. 6, 1. 1. 12 D. 49, 1. 1. 12 C. 9, 47. 1. 9 § 1 D. 34, 9. 1. 20 C. 9, 1);

    ambigua vox legis (1. 19 D. 1, 3);

    vox romana (1. 2 § 21 C. 1, 17).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > vox

  • 11 VOX

    word, spoken word - слово, произнесенное слово; имя (nomen) есть значимое слово (vox significativa).

    Латинские философские термины > VOX

  • 12 vox

    voice, word /(med.) power, right, authority.

    Latin-English dictionary of medieval > vox

  • 13 vox

    ,vocis f
    голос

    Latin-Russian dictionary > vox

  • 14 vox

    , vocis f
      1) голос, звук;
      2) речь, слово; изречение;
      3) рычание

    Dictionary Latin-Russian new > vox

  • 15 Vox populi, vox Dei

    Глас народа - глас Божий.
    Представление о божественном происхождении "народной молвы" отражено уже в поэмах Гомера, где она названа "вестницей Зевса" ("Илиада", II, 94 и др.). Гесиод в поэме "Труды и дни", 763 сл. говорит: "Никакая молва, звучащая из уст многих людей, не пропадает: она сама есть некое божество". В римской литературе мы встречаем эту мысль у Сенеки Старшего, который приводит ее ("Контроверсии", I, 1, 10) как высказывание преподавателя реторики Романа Гиспона: Crede mihi, sacra populi lingua est. "Верь мне, священна речь народа".
    В форме vox populi - vox Dei это крылатое, выражение получает распространение в средние века. Алкуин, ученый VIII в. н. э. (автор богословских трактатов и учебников философии, грамматики, реторики, математики), возражал тем, которые "solent dicere vox populi, vox Dei, cum tumultuositas vulgi semper insaniae proxima sit - "постоянно повторяют "глас народа - глас божий", тогда как беспорядочная возбудимость толпы всегда близка к безумию". Исторический комментарий к положению Vox populi vox Dei дает Ф. Ф. Зелинский, "Древний мир и мы".
    Николай Иванович [ Греч ] доказал неоспоримо: - 5) что пословица vox populi, vox dei есть пословица латинская и что оная есть истинная причина французской революции. (А. С. Пушкин, Торжество дружбы, или оправданный Александр Анфимович Орлов.)
    Матросы твердо убеждены, что Севастополь неприступен. Возьмут ли Севастополь? - спросил я однажды одного матроса. Прежде он [ неприятель ] его мог бы взять, теперь не возьмет, - возразил он. Vpx populi, vox Dei. (H. И. Пирогов - К. К. Зейдлицу, 16.III 1855.)
    Провинция окончательно думает, что я выслан из Петербурга. В Одессе видели, как я проезжал в Тифлис на жительство. В Самаре адрес мне готовили, но только не знали, в какой город Пермской губернии я выслан. Из Москвы телеграммы шлют: что со мной? Это уже почти vox populi, vox Dei. (M. E. Салтыков-Щедрин -А. Л. Боровиковскому, 4.V 1883.)
    Хоть там теперь и кричат во все трубы, что Ставрогину надо было жену сжечь, для того и город сгорел, но... - А уж кричат во все трубы? - То есть еще вовсе нет, и, признаюсь, я ровно ничего не Слыхал, но ведь с народом что поделаешь, особенно с погорелыми: vox populi, vox Dei. Долго ли глупейший слух по ветру пустить? (Ф. М. Достоевский, Бесы.)
    Vox populi - vox Dei. Это выражение у древних оценяло достоинство всякого правления, ссылаясь или на благодарность, или на ропот целой нации. В русском переводе оно употребляется для дальнейшего распространения самых глупых толков, клеветы, гнусных догадок на счет ближнего и тому подобных занятий праздных людей. Времена переменчивы. (В. А. Ушаков, Московский бал. Третье действие из комедии "Горе от ума" (примечание).)
    Поистине в недалеком будущем, через какой-нибудь год или месяц, а может быть, и через неделю, когда все, что мы сейчас видим перед собой, растает как дым, людям станет стыдно, что они хоть на минуту снизошли до того, что стали обсуждать -гнутое подобие голосования, коим называется этот сбор семи с половиной миллионов голосов. И, однако, это единственная точка опоры беспредельной власти Бонапарта. Это голосование является оправданием для подлецов, щитом для обесчещенной совести. Генералы, сановники, прелаты, всякое преступление, всяческая продажность и сообщничество прячут за этим голосованием свой позор. "Франция высказалась!" - говорят они. Vox populi, vox Dei. Народ проголосовал. Плебисцит покрывает все. Это голосование? Это плебисцит? Можно только плюнуть - и пройти мимо. (Виктор Гюго, Наполеон малый.)
    Бетховен вместе с Генделем были истинными певцами идеального народа, более великого, более зрелого, чем современный, народа грядущего, - это не мешало Бетховену держаться на редкость смело и независимо по отношению к публике: "Я не пишу для толпы!"... И в 1827 г., незадолго до смерти: "Говорят - "Глас народа - глас божий". Я этому никогда не верил" ("Man sagt: vox populi - vox Dei - ich habe nie daran geglaubt"). Нет, вовсе не vox populi - vox Dei, а наоборот, vox Dei должен быть vox populi. (Ромен Роллан, Бетховен.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Vox populi, vox Dei

  • 16 Vox clamantis in deserto

    Глас вопиющего в пустыне.
    Евангелие от Иоанна, 1.23 (от Матфея, 3.3; от Луки, 3.4; от Марка, 1.3): Ego vox clamantis in deserto: Dirigite viam Domini, sicut dixit Eaias prorheta. "Я глас вопиющего в пустыне: выпрямьте путь Господу, как сказал пророк Исайя".
    - Слова Иоанна Крестителя.
    Клевета неистощима, истина же, повторяемая раз за разом, как глас вопиющего в пустыне, так и остается vox clamantis in deserto. (H. С. Лесков, Большие брани (общественные заметки).)
    Вся статья непременно ( condicio sine qua non) должна быть под заголовком "явления, пропущенные нашею критикою: граф Л. Толстой и его сочинения". Первый ее отдел - общий и называется: "Взгляд на отношения современной критики к литературе - vox clamantis in deserto". Тут я рассмотрел все направления, не щадя ни одного. (А. А. Григорьев - Н. Н. Страхову, 12.XII 1861.)
    В 1862 году он [ А. А. Григорьев ] написал две статьи о гр. Л. Н. Толстом, а так как западническая критика в это время продолжала господствовать, то он, в укор ей, поставил под этими статьями заглавие: явления нашей литературы, пропущенные критикой. В своем письме в редакцию -он настаивал, чтобы непременно статьи шли под этим заглавием, а под первою статьею выставил эпиграф: vox clamantis in deserto, т. e. глас вопиющего в пустыне. (Н. Н. Страхов, Критический разбор "Войны и мира".)
    В своей всегдашней заботе об уменьшении народных тягостей, он [ Д. А. Ровинский ] доказывал, что лишением прокурора права отвода 6 присяжных составит уменьшение для 44 губерний России в 11.000 человек присяжных, избавленных от бесполезной траты времени и расходов. Мнение Ровинского осталось vox clamantis in deserto... (А. Ф. Кони, Дмитрий Александрович Ровинский.)
    Я вижу свой братский долг в том, чтобы представить французской публике Стефана Цвейга. Правда, я это уже сделал в своей книге "Предтечи", написанной в годы войны и защищавшей мир во время войны; одну из глав ее я посвятил его прекрасной драме "Иеремия", которую и рассматриваю как символ вечной трагедии человечества, распинающего пророков, пытающихся его спасти: "Vox clamantis in deserto". (Ромен Роллан, Предисловие к первому французскому изданию сборника новелл Стефана Цвейга "Амок".)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Vox clamantis in deserto

  • 17 Vox populi

    Глас народа.
    Весьма неблагоприятный для Ассоциации исход больших собраний в Лондоне, Бирмингеме и Вустере побудил ее вместо открытой апелляции к vox populi пустить в обращение по всем наиболее крупным городам петиции для сбора подписей среди своих сторонников. (К. Маркс, Ассоциация административной реформы.)
    Полицейские приказы были отменены массовым стечением людей и упражнением легких тысячеголосого хора. Haute volee [ "люди высокого полета", т. е. верхушка (фр.) - авт. ] на поле боя не явилась и своим отсутствием признала суверенитет vox populi. (Он же, Волнения в связи с биллем о более строгом соблюдении воскресного дня.)
    Совсем бы я на вашем месте... ну, просто совсем бы не так я эту линию повел. Что же бы вы сделали? - Оченно просто-с. Купил бы две-три десятинки-с, выстроил я бы домичек по пропорции, садичек для прохладности бы развел, коровку, курочек с пяток... Мило, благородно! - Стало быть, и он. Все как один, почти слово в слово; должно быть, однако ж, частенько-таки они обо мне беседуют. Вот он, vox populi - теперь только я понимаю, что не покориться ему нельзя. (М. Е. Салтыков-Щедрин, Убежище Монрепо.)
    Публика, стадный люд, привыкла следовать приговорам каких-нибудь тупиц, и это украшается именем vox populi. (Оноре Бальзак, О художниках.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Vox populi

  • 18 Vox et praeterea nihil

    Голос и больше ничего.
    ср. тж. Овидий, "Метаморфозы", III, 396-99 - миф о нимфе Эхо, иссохшей от неразделенной любви к прекрасному Наркиссу:
    Éxtenuánt vigilés corpús miserábile cúrae,
    Córporis ómnis abít. Vox tánt(um) atqu(e) óssa supérsunt.
    Vóx manet: óssa ferúnt lapidís traxísse figúram.
    "Истощают несчастное тело бессонные заботы. Худоба стягивает кожу, все соки тела уходят в воздух. Остаются только голос и кости. Голос продолжает существовать, а кости, говорят, приняли образ камня". [см. "Временник Пушкинской комиссии АН СССР" - авт. ]
    Он [ старый мир ] думает, что на стороне революции vox et praeterea nihil (как все переместилось со дней Пушкина! [ Имеется в виду стихотворение "Клеветникам России". - авт. ]). Он слишком уверен в своей силе, он не хочет останавливаться в раздумьи перед Сфинксом. (Р. В. Иванов-Разумник, Испытание в грозе и буре.)
    Его бедра были в длину дюймов шесть, ноги напоминали веретено либо барабанные палочки размером в два с половиной фута, а корпус его, казавшийся только протяженностью без содержания, поглотил остаток; в целом он напоминал паука или кузнечика, ставшего на задние лапки, и был почти только vox et praetered nihil. (Тобайас Смоллетт, приключения Родрика Рэндома.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Vox et praeterea nihil

  • 19 vox pópuli, vox Dei

       la voz del pueblo, voz de Dios; voz del pueblo, voz del cielo; conocido por todos
       ◘ Esta sentencia está sacada de una carta ( Epistulae 15) del teólogo francés Petrus von Blois (1135-1204) que recuerda a los clérigos lo importante que es escuchar lo que piensan los feligreses de ellos: Scriptum est: quia vox populi, vox die (está escrito que la voz del pueblo es la voz de Dios).

    Locuciones latinas > vox pópuli, vox Dei

  • 20 vox pópuli

       del dominio público; voz del pueblo; opinión popular
       ◘ Adagio según el cual se establece la verdad de un hecho o la justicia de una cosa sobre el acuerdo unánime de las opiniones del vulgo.
       ◘ Loc. lat. (pron. [bóks-pópuli]) que significa literalmente 'voz del pueblo'. Se emplea como locución nominal femenina con el sentido de 'rumor popular que corre en boca de todos': "Dio por buena la vox pópuli que situaba obligatoriamente en octubre la celebración de las elecciones autonómicas" ( País [Esp.] 2.2.85). Normalmente se usa como atributo del verbo ser: " Era vox pópuli que los votos apristas iban a favorecerlo" ( Caretas [Perú] 28.9.95). [RAE: Diccionario panhispánico de dudas. Madrid: Santillana, 2005, p. 677]

    Locuciones latinas > vox pópuli

См. также в других словарях:

  • vox — vox …   Dictionnaire des rimes

  • VOX — Senderlogo Allgemeine Informationen Empfang: Kabel (analog …   Deutsch Wikipedia

  • Vox — is Latin for Voice, but may refer to:* Vocals, abbreviatedMusic* Vox (artist), Croatian Goa trance artist * Vox (Sarah McLachlan song), a song by Sarah McLachlan * Vox Records, an American record label * Vox Records (Germany), a German record… …   Wikipedia

  • Vox AC 30 — Un amplificateur Vox AC 30. Son aspect extérieur n a pas changé depuis sa création. Le Vox AC30 est un amplificateur pour guitare électrique au son chaud, notamment grâce aux lampes d amplifications EL84, apparu à la fin des années 1950. Sommaire …   Wikipédia en Français

  • Vox ac 30 — Un amplificateur Vox AC 30. Son aspect extérieur n a pas changé depuis sa création. Le Vox AC30 est un amplificateur pour guitare électrique au son chaud, notamment grâce aux lampes d amplifications EL84, apparu à la fin des années 1950. Sommaire …   Wikipédia en Français

  • Vox — Populi – Vox Dei: Die Stimme des Volkes – die Stimme Gottes.{{ppd}}    Dieses Schlagwort ist belegt von Alkuins Zeit (804 n. Chr.) bis heute. Es entstand vermutlich in klerikalen Kreisen des Mittelalters. Allerdings gewann es erst seit dem 17.… …   Das Wörterbuch der Idiome

  • VOX — contracte ex voco, φθόγγος σημαντικὸς Philosopho, sonus significativus, in brutis affectus, in homine anuni sensa, exprimit. Non enim, nisi per prosopopoeiam, ne rei, crimine admissô, posse latere se putent, etiam ipsis aedibus, in quibus id… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Vox — ist Latein für Stimme und bezeichnet zudem: eine britische Automobilmarke (1912–1915), siehe Vox (Automarke) den deutschen Fernsehsender VOX Vox Haus, Rundfunkgebäude in Berlin Vox (Verstärker), Hersteller von Musikzubehör VOX Analyse, in der… …   Deutsch Wikipedia

  • VOX FM — Área de radiodifusión  El Salvador Eslogan Tocamos tu mente Primera emisión …   Wikipedia Español

  • VOX (M.) — VOX SAMUEL THÉODORE MONOD dit MAXIMILIEN (1894 1974) Éditeur et typographe français né à Condé sur Noireau (Calvados). Théodore Monod, dit Maximilien Vox, fut tout jeune attiré par les arts graphiques et se consacra d’abord à la gravure. À peine… …   Encyclopédie Universelle

  • Vox — [vɔks] die; , Voces [ vo:tse:s] <aus lat. vox, Gen. vocis> lat. Bez. für Stimme, Laut; Vox acuta [ a ku:ta]: hohes, scharfes Orgelregister; Vox angelica [ ...ka]: lieblich, schwebend klingendes, flötenartiges Orgelregister; Vox cel′estis [… …   Das große Fremdwörterbuch

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»