Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

vinjar-spann

  • 1 vinjar

    gen., in vinjar-toddi, vinjar-spann; see vin, f.

    Íslensk-ensk orðabók > vinjar

  • 2 VIN

    * * *
    I)
    (gen. -jar), f. meadow.
    m. friend, = vinr.
    * * *
    f., gen. vinjar; [Ulf. winja = νομή, John x. 9; A. S. wine = a pasture; O. H. G. wini; see Grimm’s Gramm. ii. 55, 56]:—a meadow; nú görir hann sér hús ok hagi (perh. haga) ok vini (a house, a pasture, and a ‘vin’) þá skal biskup eigi taka hann ór setu sinni, N. G. L. i. 9: this ancient word also remains as appellative in vinjar-spann and vinjar-toddi, the technical name for an old Norse tax payable by every household, Ó. H. (see spann and toddi).
    II. freq. in Norse local names, Björg-vin, Sand-vin, Leik-vin, Horn-vin, Hellu-vin, Enda-vin, Skerf-vin, Töð-vin, Skað-vin, Dal-vin, Döl-vin, Vað-vin or Vöð-vin: usually altered into -yn, Björg-yn (-ynjar), Þópt-yn, Bambl-yn, Töð-yn: or -in, Leir-in, Ullar-in: or -ini, Vöð-ini, Döl-ini, Sköð-ini, Bónd-ini: lastly into -en, Berg-en: so also Skand-in qs. Skand-vin, cp. Scandinavia qs. Scand-in-avia. In Icel. these names are unknown,—shewing that as early as the time of settlement the word had fallen into disuse as an appellative, see Munch’s Norg. Beskr. (pref. xii, xiii).

    Íslensk-ensk orðabók > VIN

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»