Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

vīlis

  • 1 vilis

    vīlis, e [st2]1 [-] bon marché, à vil prix, qui ne coûte pas cher, qui ne vaut pas cher. [st2]2 [-] vil, bas, sans valeur, méprisable. [st2]3 [-] commun, abondant.    - vili (s.-ent. pretio): à vil prix, à bon marché.    - vilissime, adv.: à très bon marché.
    * * *
    vīlis, e [st2]1 [-] bon marché, à vil prix, qui ne coûte pas cher, qui ne vaut pas cher. [st2]2 [-] vil, bas, sans valeur, méprisable. [st2]3 [-] commun, abondant.    - vili (s.-ent. pretio): à vil prix, à bon marché.    - vilissime, adv.: à très bon marché.
    * * *
        Vilis, et hoc vile. Plaut. De peu de valeur, Vile, De vile pris.
    \
        Vile habere aliquid. Sallust. L'estimer peu.
    \
        Vilius argentum est auro, virtutibus aurum. Horatius. De moindre estime et valeur.
    \
        Vilis vobis honor meus. Cic. Vous n'avez pas tenu grand compte de mon honneur.
    \
        Vile. Cic. Qui se vend à bon marché, Qui est à grand marché.
    \
        Vilis amicorum est annona bonis vbi quid deest. Horat. Les amis sont à bon marché en temps de povreté, Il est bien aisé et facile de faire de povres gents ses amis, En temps de povreté, il est bien aisé d'acquerir des amis.
    \
        Vile pretium. Plin. Petit pris.
    \
        Proiecta vilior alga. Virgilius. De moindre estime et valeur que, etc.
    \
        Vili vendere, vel emere. Plaut. Martial. Vendre ou acheter à bon marché, à vile pris.
    \
        Istoc vilius. Terent. Je ne t'en bailleroye pas cela. En demoustrant quelque chose qui ne vault rien.

    Dictionarium latinogallicum > vilis

  • 2 vilis

    I.
    Lit.:

    nec quicquam hic vile nunc est nisi mores mali,

    Plaut. Trin. 1, 1, 10:

    annona vilior,

    id. Mil. 3, 1, 138:

    istaec (puella) vero vilis est,

    Ter. Phorm. 3, 3, 25:

    istuc verbum vile est viginti minis,

    Plaut. Most. 1, 3, 139:

    ex eis praediis talenta argenti bina Statim capiebat... Ac rebus vilioribus multo talenta bina,

    Ter. Phorm. 5, 3, 8:

    frumentum quoniam vilius erat,

    Cic. Verr. 2, 3, 84, § 195: res vilissimae (opp. pretiosissimae), [p. 1991] id. Fin. 2, 28, 91.— Abl. neutr. (sc. pretio), at a small price, at a low rate, cheaply: Ep. Quanti eam emit? Th. Vili, Plaut. Ep. 1, 1, 49:

    vili vendere,

    Mart. 12, 66, 10.— Comp.:

    quod viliori praedium distraxerit... et si non viliori vendidit, etc.,

    Dig. 43, 24, 11, § 8.— Sup.:

    res stipulatoris vilissimo distracta est,

    Dig. 13, 4, 2 fin.
    II.
    Transf.
    A.
    Of trifling value, cheap, poor, paltry, common, mean, worthless, base, vile (cf. indignus):

    si honor noster vobis vilior fuisset,

    Cic. Fl. 41, 103:

    nihil tam vile neque tam vulgare,

    id. Rosc. Am. 26, 71:

    Velia non est vilior quam Lupercal,

    id. Fam. 7, 20, 1:

    hi quorum tibi auctoritas est videlicet cara, vita vilissima,

    id. Cat. 1, 8, 19:

    fidem fortunas pericula vilia habere,

    Sall. C. 16, 2:

    nec adeo vilis tibi vita esset nostra, ut, etc.,

    Liv. 40, 9:

    et genus et virtus nisi cum re vilior alga est,

    Hor. S. 2, 5, 8:

    inter Perfectos veteresque referri debet an inter Viles et novos?

    id. Ep. 2, 1, 38:

    vilis Europe,

    vile, abandoned, id. C. 3, 27, 57:

    tu poscis vilia rerum,

    id. Ep. 1, 17, 21:

    si, dum me careas, est tibi vile mori,

    Ov. H. 7, 48.— Neutr. adverb.:

    et vile virentes Hesperidum risit ramos,

    i. e. in the ordinary manner, Claud. IV. Cons. Hon. 37: vile comparati, Schol. Juv. 11, 145.—Prov.:

    vile est, quod licet,

    Petr. 93.—
    (β).
    With inf.: stat fucare colos nec Sidone vilior, Ancon. Sil. 8, 438. —
    B.
    Found in great quantities, abundant, common ( poet. and rare):

    poma,

    Verg. G. 1, 274:

    phaselus,

    id. ib. 1, 227.—Hence, adv.: vīlĭter.
    1.
    Lit., cheaply:

    venire poteris intestinis vilius,

    Plaut. Curc. 2, 1, 28:

    vilissime constat,

    Plin. 18, 6, 8, § 45:

    vilissime constiterit,

    Col. 9, 1, 6.—
    2.
    Transf., meanly, poorly, vilely:

    se ipsum colere,

    App. Flor. 1, p. 344, 29; Claud. IV. Cons. Hon. 97:

    vilissime natus,

    Eutr. 9, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > vilis

  • 3 vilis

    vīlis, e
    1) дешёвый (annona Pl; frumentum C)
    2) скромный ( exsequiae T); простой, грубый ( cibi Pt)
    3) малоценный, неважный, ничтожный
    vilis Europe Hпокинутая (Юпитером) или несчастная Европа
    aliquid vile или (inter) vilia habere Sl, H — ни во что не ставить, презирать что-л.
    vile est, quod licet погов. Ptлегко доступное мало ценится
    4) широко распространённый, имеющийся в изобилии (рота V)

    Латинско-русский словарь > vilis

  • 4 vilis

    vilis vilis, e дешёвый, малоценный

    Латинско-русский словарь > vilis

  • 5 vilis

    vīlis, e, wohlfeil (Ggstz. pretiosus, carus), I) eig.: servulus, Cic.: merces (Waren), Ggstz. merces opimae (kostbare), Amm.: frumentum vilius, Cic.: res viliores, wohlfeilere Zeiten, Ter.: res vilissimae, Cic.: de pretio vilissimi pisces, Donat.: non ecastor vilis est emptus modius, qui venit, salis, Plaut. – absol. Abl. vīlī, wohlfeil, emere, Plaut., vendere, Mart.: u. so viliori vendere oder distrahere, ICt.: u. vilissimo distrahere, ICt. – vīle adv., Claud. IV. cons. Hon. 37. Schol. Iuven. 11, 145; vgl. viliter a.E. – II) übtr.: a) wertlos, gering an Wert, gleichgültig, verächtlich, rex, Nep.: vita, Cic.: etiamsi honos noster vobis vilior fuisset, Cic.: vita vilissima, Cic.: nihili quidem hercle verbum id ac vilissimum, Plaut.: pericula vilia habere, geringschätzen, Sall.: inter vilia habere, Hor.: poscis vilia rerum, Hor. – mit Infin. als Subj., si est tibi vile mori, Ov. her. 7, 48: als Obj., stat fucare colus nec Sidone vilior Ancon, Sil. 8, 436. – vīle adv., gering, vile virentes rami, Claud. IV. cons. Hon. 37: vile facere, gering achten, Lact. ad Stat. Theb. 5, 28. – b) poet. = (weil im Überflusse vorhanden) überall feil, phaselus, Verg. georg. 1, 227: poma, ibid. 1, 274.

    lateinisch-deutsches > vilis

  • 6 vilis

    vīlis, e, wohlfeil (Ggstz. pretiosus, carus), I) eig.: servulus, Cic.: merces (Waren), Ggstz. merces opimae (kostbare), Amm.: frumentum vilius, Cic.: res viliores, wohlfeilere Zeiten, Ter.: res vilissimae, Cic.: de pretio vilissimi pisces, Donat.: non ecastor vilis est emptus modius, qui venit, salis, Plaut. – absol. Abl. vīlī, wohlfeil, emere, Plaut., vendere, Mart.: u. so viliori vendere oder distrahere, ICt.: u. vilissimo distrahere, ICt. – vīle adv., Claud. IV. cons. Hon. 37. Schol. Iuven. 11, 145; vgl. viliter a.E. – II) übtr.: a) wertlos, gering an Wert, gleichgültig, verächtlich, rex, Nep.: vita, Cic.: etiamsi honos noster vobis vilior fuisset, Cic.: vita vilissima, Cic.: nihili quidem hercle verbum id ac vilissimum, Plaut.: pericula vilia habere, geringschätzen, Sall.: inter vilia habere, Hor.: poscis vilia rerum, Hor. – mit Infin. als Subj., si est tibi vile mori, Ov. her. 7, 48: als Obj., stat fucare colus nec Sidone vilior Ancon, Sil. 8, 436. – vīle adv., gering, vile virentes rami, Claud. IV. cons. Hon. 37: vile facere, gering achten, Lact. ad Stat. Theb. 5, 28. – b) poet. = (weil im Überflusse vorhanden) überall feil, phaselus, Verg. georg. 1, 227: poma, ibid. 1, 274.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vilis

  • 7 vīlis

        vīlis e, adj. with comp. and sup.    [VAG-], of small price, of little value, purchased at a low rate, cheap: istaec (puella), T.: frumentum vilius: vilissimae res.—Of trifling value, cheap, poor, paltry, common, mean, worthless, base, vile: si honor noster vobis vilior fuisset: quorum tibi est vita vilissima: fidem fortunas pericula vilia habere, S.: Et genus et virtus nisi cum re vilior algā est, H.: Europe, abandoned, H.: Si, dum me careas, est tibi vile mori, O.: poma, i. e. abundant, V.: phaselus, common, V.
    * * *
    vilis, vile ADJ
    cheap, common, mean, worthless

    Latin-English dictionary > vīlis

  • 8 vilis

    дешевый, aedes viliores, прот. pretiosiores (1. 5 § 1 D. 39, 2. cf. 1. 1 D. 21, 2);

    praedia vilissima, прот. magni pretii (1. 7 § 3 D. 24, 1. 1. 52 pr. eod. 1. 38 D. 18, 1. 1. 2 § 8 D. 13, 4. 1. 12 D. 4, 7); пер. non vilis auctoritas (1. 2 C. 8, 53); вообще ничтожный, дурной, luxuriosus, prodigus aut alias vilis, прот. homo vitae emendatioris (1. 11 D. 4, 3);

    persona vilis abiectaque, прот. honesta (1. 17 § 13 D. 47, 10).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > vilis

  • 9 vilis

    cheap, worth little.

    Latin-English dictionary of medieval > vilis

  • 10 vilis

    , vile (m = f,n)
      дешёвый, низменный; презренный

    Dictionary Latin-Russian new > vilis

  • 11 Anima vilis

    "Малоценная жизнь", "малоценное существо"; подопытное животное.
    Не раз приходилось ему, в течение долгого литературного пути, играть роль anima vilis перед лицом волшебства, но, до сих пор, последнее хоть душу его оставляло не тронутою. (М. Е. Салтыков-Щедрин, Сказки. Приключение с Крамольниковым.)
    Арцимович-губернатор действовал как гражданин, смотря на местное население как на сограждан, а не как на anima vilis, бездушный материал, пригодный для всевозможных манипуляций. (Г. А. Джаншиев, Виктор Антонович Арцимович.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Anima vilis

  • 12 per-vīlis

        per-vīlis e, adj.,     very cheap: annona, L.

    Latin-English dictionary > per-vīlis

  • 13 Вилис

    Новый русско-английский словарь > Вилис

  • 14 Дешёвый

    - vilis (annona; frumentum; exsequiae; cibi); triobolus; diobolaris (scorta);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Дешёвый

  • 15 Маловажный

    - vilis; levis; exiguus; tenuis; parvus; minimi momenti; nullius pretii; nullius momenti;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Маловажный

  • 16 paululum

    [st1]1 [-] paulŭlum (paullŭlum), adv.: très peu. [st1]2 [-] paulŭlum, i, n.: une toute petite quantité de.    - paululum vilis vini: un tout petit peu de vin ordinaire.
    * * *
    [st1]1 [-] paulŭlum (paullŭlum), adv.: très peu. [st1]2 [-] paulŭlum, i, n.: une toute petite quantité de.    - paululum vilis vini: un tout petit peu de vin ordinaire.
    * * *
        Paululum, pen. corr. Diminutiuum a Paulum. Terent. Fort peu, Tant soit peu, Bien peu.
    \
        In denegando modo quis pudor est paululum. Terent. Ils ont quelque peu de honte.
    \
        Mane hoc paululum exaraui. Cic. Ce peu.
    \
        Paululum huic deest ad beatam vitam. Cic. Bien peu de chose luy default à, etc.
    \
        Vbi si paululum modo quid te fugerit, ego perierim. Terent. Tant soit peu.
    \
        Paululo contenta, et Paululo redimere. Terent. De bien peu.

    Dictionarium latinogallicum > paululum

  • 17 abicere

    1) отбрасывать, бросать, in mare, in profundum ab. (1. 14 § 2 D. 19, 5. 1. 27 pr. D. 28, 7);

    furtum abi. (1. 7 § 2 D. 47, 2).

    2) продавать за бесценок, растрачивать: rem exiguo pretio abi. (1. 36 § 1 D. 17, 1). 3) устранять, partum abi., подкидывать тайным образом прот. publicis locis exponere (1. 4 D. 25, 3). 4) не принимать, отвергать, abi. oblatam meliorem condilionem (1. 9 D. 18. 2);

    privilegium (1. 17 pr. D. 42, 5).

    5) abiectus, низкий, негодный, презренный, vilis, abiectaque persona (1. 17 § 13 D. 47, 10);

    vilis et abiectae conditionis (1. 8 § 3 D. 1, 5);

    abiecta officia, низший класс судебных чиновников (1. 6 C. 12, 1).

    6) изгнать, исключать, ex ubere, a sacerdotio (1. 1 Th. 14, 9).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > abicere

  • 18 cari

    1.
    cārus (not chārus; in Inscrr. often kārus, Inscr. Orell. 1175; 2417 al.), a, um, adj. [Sanscr. kan, to be beloved; kāru, agreeable], dear, precious, valued, esteemed ( pass., freq. and class. in prose and poetry; syn.: dilectus, amatus, acceptus, gratus; opp. vilis, neglectus, contemptus; carum esse; syn. diligi); act., loving, affectionate, Verg. A. 1, 646:

    carum ipsum verbum est amoris, ex quo amicitiae nomen est ductum,

    Cic. N. D. 1, 44, 122; id. Off. 2, 8, 29; id. Fin. 3, 20, 66; 5, 10, 29:

    ego illum scio, quam carus sit cordi meo,

    Plaut. Men. 2, 1, 21; id. Ep. 1, 2, 30:

    neque meo cordi esse quemquam cariorem,

    Ter. Eun. 1, 2, 121:

    ut dis inmortalibus cari simus et ab iis diligamur,

    Cic. Fin. 3, 20, 66:

    dis carus ipsis,

    Hor. C. 1, 31, 13:

    laeta pax cariores Sabinas viris fecit,

    Liv. 1, 13, 6:

    populo carus atque jucundus,

    Cic. Cat. 4, 6, 11:

    patriae,

    Hor. Ep. 1, 3, 29; Lucr. 1, 730:

    parentes,

    id. 3, 85:

    cari sunt parentes, cari liberi, propinqui, familiares: sed omnes omnium caritates patria una complexa est,

    Cic. Off. 1, 17, 57: mater carissima, Asin. ap. Quint. 9, 2, 34.—So pater, Verg. A. 2, 707; Ov. M. 2, 649:

    genitor,

    Verg. A. 10, 789; Ov. M. 1, 486:

    genitrix,

    Verg. A. 1, 689:

    nutrix,

    id. ib. 4, 634:

    conjux,

    Ov. M. 11, 727:

    Thisbe,

    id. ib. 4, 143:

    nata,

    id. ib. 4, 222:

    nepotes,

    Cat. 64, 381:

    pignora, nati,

    Ov. F. 3, 218;

    so also pignora, nepotes,

    id. M. 3, 134; cf.:

    caput nepotis,

    Cat. 68, 120:

    frater carissimus atque amantissimus,

    Cic. Cat. 4, 2, 3:

    homines mihi carissimi et amicissimi,

    id. de Or. 2, 4, 15:

    illa, quam Ego animo Egregie caram habuerim,

    Ter. And. 1, 5, 38; so,

    carum habere aliquem,

    Cic. Fam. 1, 7, 11 fin. (with amare); id. Balb. 26, 59 (with diligere):

    omnis suos caros habet, me quidem se ipso cariorem,

    id. Att. 10, 11, 1:

    parentes carissimos habere,

    id. Red. Sen. 1, 2; Nep. Att. 10, 5; Quint. 5, 10, 74:

    ex decessu carissimorum,

    Sen. Cons. ad Marc. 7, 1:

    omnium societatum nulla est carior,

    Cic. Off. 1, 17, 57:

    patria,

    Hor. S. 2, 2, 104:

    Athenae,

    Cat. 64, 81:

    carmina legenti,

    Prop. 3 (4), 2, 13:

    crines,

    id. 1, 17, 21:

    simulacra,

    Ov. M. 14, 112:

    amplexus,

    id. ib. 9, 750 et saep.—Prov. uses:

    patria mihi vită meă multo est carior,

    Cic. Cat. 1, 11, 27; so id. Sest. 20, 45; cf. Cat. 68, 159:

    carius oculis,

    id. 82, 2; 104, 2; Ov. M. 7, 847 al.— Subst.: cāri mei, my loved ones, Plaut. Men. 1, 1, 29 al.—In a double sense with II., Plaut. Bacch. 2, 3, 76 sq.; id. Men. 1, 1, 29 sq.; cf.:

    hoc est gratum nobisque est carius auro,

    Cat. 107, 3.—
    II.
    Prop. (opp. vilis), dear, costly, of a high price:

    venio ad macellum, rogito pisces: indicant Caros, agninam caram, caram bubulam, cara omnia,

    Plaut. Aul. 2, 8, 3 sq.:

    quod ei amorem Carissimum... eum confeci sine sumptu,

    Ter. Eun. 5, 4, 5:

    quom cara annona sit,

    Plaut. Capt. 3, 1, 35:

    coquos carissimus,

    id. Ps. 3, 2, 59.—So annona, Plaut. Stich. 1, 3, 25; Ter. And. 4, 4, 7; ( comp.) Cic. Div. 2, 27, 59; ( sup.) id. Dom. 6, 14 et saep.:

    aurum argentumque caelando carius fecimus (cf. just before: auximus pretia rerum),

    Plin. 33, praef. 2, § 4; cf.:

    cariora pretia facere,

    Just. 16, 4, 19.—With abl. pretii: quod non opus est, asse carum est. Cato ap. Sen. Ep. 94, 28; so,

    trecentis,

    Plaut. Pers. 4, 4, 118.— Adv. (rare).
    A. 1.
    Dearly, at a high price:

    vēnire,

    Varr. R. R. 3, 5, 2; comp., Cic. Dom. 44, 115; Suet. Calig. 27; [p. 296] sup., Sen. Ep. 42, 5.—
    2.
    Highly: carius aestimare, Plancus ap. Cic. Fam. 10, 4, 2.—
    B.
    cārō (acc. to II.), dearly, at a high price, Dig. 19, 1, 13, § 3.
    2.
    Cārus, i, a Roman cognomen.
    I.
    T. Lucretius Carus, the poet; v. Lucretius.—
    II.
    M. Aurelius Carus, the Roman emperor, Eutr. 9, 12 al.—
    III.
    Another poet, Ov P. 4, 16, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > cari

  • 19 Carus

    1.
    cārus (not chārus; in Inscrr. often kārus, Inscr. Orell. 1175; 2417 al.), a, um, adj. [Sanscr. kan, to be beloved; kāru, agreeable], dear, precious, valued, esteemed ( pass., freq. and class. in prose and poetry; syn.: dilectus, amatus, acceptus, gratus; opp. vilis, neglectus, contemptus; carum esse; syn. diligi); act., loving, affectionate, Verg. A. 1, 646:

    carum ipsum verbum est amoris, ex quo amicitiae nomen est ductum,

    Cic. N. D. 1, 44, 122; id. Off. 2, 8, 29; id. Fin. 3, 20, 66; 5, 10, 29:

    ego illum scio, quam carus sit cordi meo,

    Plaut. Men. 2, 1, 21; id. Ep. 1, 2, 30:

    neque meo cordi esse quemquam cariorem,

    Ter. Eun. 1, 2, 121:

    ut dis inmortalibus cari simus et ab iis diligamur,

    Cic. Fin. 3, 20, 66:

    dis carus ipsis,

    Hor. C. 1, 31, 13:

    laeta pax cariores Sabinas viris fecit,

    Liv. 1, 13, 6:

    populo carus atque jucundus,

    Cic. Cat. 4, 6, 11:

    patriae,

    Hor. Ep. 1, 3, 29; Lucr. 1, 730:

    parentes,

    id. 3, 85:

    cari sunt parentes, cari liberi, propinqui, familiares: sed omnes omnium caritates patria una complexa est,

    Cic. Off. 1, 17, 57: mater carissima, Asin. ap. Quint. 9, 2, 34.—So pater, Verg. A. 2, 707; Ov. M. 2, 649:

    genitor,

    Verg. A. 10, 789; Ov. M. 1, 486:

    genitrix,

    Verg. A. 1, 689:

    nutrix,

    id. ib. 4, 634:

    conjux,

    Ov. M. 11, 727:

    Thisbe,

    id. ib. 4, 143:

    nata,

    id. ib. 4, 222:

    nepotes,

    Cat. 64, 381:

    pignora, nati,

    Ov. F. 3, 218;

    so also pignora, nepotes,

    id. M. 3, 134; cf.:

    caput nepotis,

    Cat. 68, 120:

    frater carissimus atque amantissimus,

    Cic. Cat. 4, 2, 3:

    homines mihi carissimi et amicissimi,

    id. de Or. 2, 4, 15:

    illa, quam Ego animo Egregie caram habuerim,

    Ter. And. 1, 5, 38; so,

    carum habere aliquem,

    Cic. Fam. 1, 7, 11 fin. (with amare); id. Balb. 26, 59 (with diligere):

    omnis suos caros habet, me quidem se ipso cariorem,

    id. Att. 10, 11, 1:

    parentes carissimos habere,

    id. Red. Sen. 1, 2; Nep. Att. 10, 5; Quint. 5, 10, 74:

    ex decessu carissimorum,

    Sen. Cons. ad Marc. 7, 1:

    omnium societatum nulla est carior,

    Cic. Off. 1, 17, 57:

    patria,

    Hor. S. 2, 2, 104:

    Athenae,

    Cat. 64, 81:

    carmina legenti,

    Prop. 3 (4), 2, 13:

    crines,

    id. 1, 17, 21:

    simulacra,

    Ov. M. 14, 112:

    amplexus,

    id. ib. 9, 750 et saep.—Prov. uses:

    patria mihi vită meă multo est carior,

    Cic. Cat. 1, 11, 27; so id. Sest. 20, 45; cf. Cat. 68, 159:

    carius oculis,

    id. 82, 2; 104, 2; Ov. M. 7, 847 al.— Subst.: cāri mei, my loved ones, Plaut. Men. 1, 1, 29 al.—In a double sense with II., Plaut. Bacch. 2, 3, 76 sq.; id. Men. 1, 1, 29 sq.; cf.:

    hoc est gratum nobisque est carius auro,

    Cat. 107, 3.—
    II.
    Prop. (opp. vilis), dear, costly, of a high price:

    venio ad macellum, rogito pisces: indicant Caros, agninam caram, caram bubulam, cara omnia,

    Plaut. Aul. 2, 8, 3 sq.:

    quod ei amorem Carissimum... eum confeci sine sumptu,

    Ter. Eun. 5, 4, 5:

    quom cara annona sit,

    Plaut. Capt. 3, 1, 35:

    coquos carissimus,

    id. Ps. 3, 2, 59.—So annona, Plaut. Stich. 1, 3, 25; Ter. And. 4, 4, 7; ( comp.) Cic. Div. 2, 27, 59; ( sup.) id. Dom. 6, 14 et saep.:

    aurum argentumque caelando carius fecimus (cf. just before: auximus pretia rerum),

    Plin. 33, praef. 2, § 4; cf.:

    cariora pretia facere,

    Just. 16, 4, 19.—With abl. pretii: quod non opus est, asse carum est. Cato ap. Sen. Ep. 94, 28; so,

    trecentis,

    Plaut. Pers. 4, 4, 118.— Adv. (rare).
    A. 1.
    Dearly, at a high price:

    vēnire,

    Varr. R. R. 3, 5, 2; comp., Cic. Dom. 44, 115; Suet. Calig. 27; [p. 296] sup., Sen. Ep. 42, 5.—
    2.
    Highly: carius aestimare, Plancus ap. Cic. Fam. 10, 4, 2.—
    B.
    cārō (acc. to II.), dearly, at a high price, Dig. 19, 1, 13, § 3.
    2.
    Cārus, i, a Roman cognomen.
    I.
    T. Lucretius Carus, the poet; v. Lucretius.—
    II.
    M. Aurelius Carus, the Roman emperor, Eutr. 9, 12 al.—
    III.
    Another poet, Ov P. 4, 16, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > Carus

  • 20 carus

    1.
    cārus (not chārus; in Inscrr. often kārus, Inscr. Orell. 1175; 2417 al.), a, um, adj. [Sanscr. kan, to be beloved; kāru, agreeable], dear, precious, valued, esteemed ( pass., freq. and class. in prose and poetry; syn.: dilectus, amatus, acceptus, gratus; opp. vilis, neglectus, contemptus; carum esse; syn. diligi); act., loving, affectionate, Verg. A. 1, 646:

    carum ipsum verbum est amoris, ex quo amicitiae nomen est ductum,

    Cic. N. D. 1, 44, 122; id. Off. 2, 8, 29; id. Fin. 3, 20, 66; 5, 10, 29:

    ego illum scio, quam carus sit cordi meo,

    Plaut. Men. 2, 1, 21; id. Ep. 1, 2, 30:

    neque meo cordi esse quemquam cariorem,

    Ter. Eun. 1, 2, 121:

    ut dis inmortalibus cari simus et ab iis diligamur,

    Cic. Fin. 3, 20, 66:

    dis carus ipsis,

    Hor. C. 1, 31, 13:

    laeta pax cariores Sabinas viris fecit,

    Liv. 1, 13, 6:

    populo carus atque jucundus,

    Cic. Cat. 4, 6, 11:

    patriae,

    Hor. Ep. 1, 3, 29; Lucr. 1, 730:

    parentes,

    id. 3, 85:

    cari sunt parentes, cari liberi, propinqui, familiares: sed omnes omnium caritates patria una complexa est,

    Cic. Off. 1, 17, 57: mater carissima, Asin. ap. Quint. 9, 2, 34.—So pater, Verg. A. 2, 707; Ov. M. 2, 649:

    genitor,

    Verg. A. 10, 789; Ov. M. 1, 486:

    genitrix,

    Verg. A. 1, 689:

    nutrix,

    id. ib. 4, 634:

    conjux,

    Ov. M. 11, 727:

    Thisbe,

    id. ib. 4, 143:

    nata,

    id. ib. 4, 222:

    nepotes,

    Cat. 64, 381:

    pignora, nati,

    Ov. F. 3, 218;

    so also pignora, nepotes,

    id. M. 3, 134; cf.:

    caput nepotis,

    Cat. 68, 120:

    frater carissimus atque amantissimus,

    Cic. Cat. 4, 2, 3:

    homines mihi carissimi et amicissimi,

    id. de Or. 2, 4, 15:

    illa, quam Ego animo Egregie caram habuerim,

    Ter. And. 1, 5, 38; so,

    carum habere aliquem,

    Cic. Fam. 1, 7, 11 fin. (with amare); id. Balb. 26, 59 (with diligere):

    omnis suos caros habet, me quidem se ipso cariorem,

    id. Att. 10, 11, 1:

    parentes carissimos habere,

    id. Red. Sen. 1, 2; Nep. Att. 10, 5; Quint. 5, 10, 74:

    ex decessu carissimorum,

    Sen. Cons. ad Marc. 7, 1:

    omnium societatum nulla est carior,

    Cic. Off. 1, 17, 57:

    patria,

    Hor. S. 2, 2, 104:

    Athenae,

    Cat. 64, 81:

    carmina legenti,

    Prop. 3 (4), 2, 13:

    crines,

    id. 1, 17, 21:

    simulacra,

    Ov. M. 14, 112:

    amplexus,

    id. ib. 9, 750 et saep.—Prov. uses:

    patria mihi vită meă multo est carior,

    Cic. Cat. 1, 11, 27; so id. Sest. 20, 45; cf. Cat. 68, 159:

    carius oculis,

    id. 82, 2; 104, 2; Ov. M. 7, 847 al.— Subst.: cāri mei, my loved ones, Plaut. Men. 1, 1, 29 al.—In a double sense with II., Plaut. Bacch. 2, 3, 76 sq.; id. Men. 1, 1, 29 sq.; cf.:

    hoc est gratum nobisque est carius auro,

    Cat. 107, 3.—
    II.
    Prop. (opp. vilis), dear, costly, of a high price:

    venio ad macellum, rogito pisces: indicant Caros, agninam caram, caram bubulam, cara omnia,

    Plaut. Aul. 2, 8, 3 sq.:

    quod ei amorem Carissimum... eum confeci sine sumptu,

    Ter. Eun. 5, 4, 5:

    quom cara annona sit,

    Plaut. Capt. 3, 1, 35:

    coquos carissimus,

    id. Ps. 3, 2, 59.—So annona, Plaut. Stich. 1, 3, 25; Ter. And. 4, 4, 7; ( comp.) Cic. Div. 2, 27, 59; ( sup.) id. Dom. 6, 14 et saep.:

    aurum argentumque caelando carius fecimus (cf. just before: auximus pretia rerum),

    Plin. 33, praef. 2, § 4; cf.:

    cariora pretia facere,

    Just. 16, 4, 19.—With abl. pretii: quod non opus est, asse carum est. Cato ap. Sen. Ep. 94, 28; so,

    trecentis,

    Plaut. Pers. 4, 4, 118.— Adv. (rare).
    A. 1.
    Dearly, at a high price:

    vēnire,

    Varr. R. R. 3, 5, 2; comp., Cic. Dom. 44, 115; Suet. Calig. 27; [p. 296] sup., Sen. Ep. 42, 5.—
    2.
    Highly: carius aestimare, Plancus ap. Cic. Fam. 10, 4, 2.—
    B.
    cārō (acc. to II.), dearly, at a high price, Dig. 19, 1, 13, § 3.
    2.
    Cārus, i, a Roman cognomen.
    I.
    T. Lucretius Carus, the poet; v. Lucretius.—
    II.
    M. Aurelius Carus, the Roman emperor, Eutr. 9, 12 al.—
    III.
    Another poet, Ov P. 4, 16, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > carus

См. также в других словарях:

  • Vilis — ist der Vorname folgender Personen: Vilis Krištopans (* 1954), lettischer Politiker Vilis Lācis (1904 1966), lettischer Schriftsteller und Politiker Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demsel …   Deutsch Wikipedia

  • vilis — index paltry Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • VILIS — cognomen Amundi Gothorum et Sueonum Regis, quod Amundo Annoso patri, ex concubina, natus esset. Hoc enim adeô in illis gentibus probrosum fuit, ut ex illegitima commixtione nati vix inter honestos comparare auderent, etiamsi Regum essent filii,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Vilis — Sp Vilis Ap Wil L Šveicarija …   Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė

  • Vilis — Sp Vilis Ap Will L JAV apyg. (Ilinojus) …   Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė

  • Vilis Lacis — Vilis Lācis (* 12. Mai 1904 in Mangaļi bei Riga; † 6. Februar 1966 in Riga) war ein lettischer Schriftsteller und Politiker der Sowjetzeit. Lācis wurde in eine Familie der Arbeiterklasse geboren. Er arbeitete zunächst als Hafenarbeiter in Riga… …   Deutsch Wikipedia

  • Vilis Kristopans — Vilis Krištopans (* 13. Juni 1954 in Omsk) ist lettischer Politiker und ehemaliger Ministerpräsident der Partei Lettischer Weg (Latvijas Ceļš). Inhaltsverzeichnis 1 Biographie 1.1 Transportminister 1.2 …   Deutsch Wikipedia

  • Vilis Lācis — (* 12. Mai 1904 in Mangaļi bei Riga; † 6. Februar 1966 in Riga) war ein lettischer Schriftsteller und Politiker der Sowjetzeit. Lācis wurde in eine Familie der Arbeiterklasse geboren. Er arbeitete zunächst als Hafenarbeiter in Riga und schrieb… …   Deutsch Wikipedia

  • Vilis Krištopans — (born June 13 1954 in Omsk, Russia) is a Latvian politician. He served as Prime Minister of Latvia from November 26 1998 to July 16 1999. As a prime minister he was a member of the Latvian Way political party. He then left politics and, in 2002,… …   Wikipedia

  • Vilis Lācis — (May 12, 1904 February 6, 1966) was a Latvian writer and Communist politician.Lācis was born in a working class family in Mangaļi, near Riga. He was a manual labourer, mostly working in the port of Riga and writing in his free time. In 1933, he… …   Wikipedia

  • Vilis Krištopans — (* 13. Juni 1954 in Omsk) ist lettischer Politiker und ehemaliger Ministerpräsident der Partei Lettischer Weg (Latvijas Ceļš). Inhaltsverzeichnis 1 Biographie 1.1 Verkehrsminister …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»