-
1 virgula
virgula ae, f dim. [virga], a little twig, small rod, wand: virgulā stantem circumscripsit: virgae oleaginae, N.: divina, a divining-rod.* * *small rod/stick/staff; shoot, small twig; streak, mark; comma; line in diagram -
2 virgula
virgŭla, ae, f. dim. [id.], a little twig, a small rod, a wand, Nep. Thras. 4, 1; Cic. Phil. 8, 8, 23; Sen. Q. N. 1, 7, 1:divina,
a divining-rod, Cic. Off. 1, 44, 158; also, the title of a work by Varro, ap. Non. p. 550, 12: censoria, a critical mark, as a sign of spuriousness (i. q. obelus), Quint. 1, 4, 3.—Of an [p. 1996] accentual mark, Mart. Cap. 3, § 273.—Of a stripe on a garment, Schol. Juv. 8, 207.— Of a slight column of smoke, Vulg. Cant. 3, 6. -
3 vírgula
f.1 small rod.2 virgule, diacritical mark.* * *1→ link=virgulilla virgulilla* * *vírgula, virgulilla(signo diacrítico) diacritic; (signo de puntuación) punctuation mark* * *vírgula, virgulilla nfImprenta [guión ondulado] swung dash; [sobre la ñ] tilde* * *f punctuation mark -
4 vírgula
-
5 vírgula
• diacritical mark• small rod• virgule -
6 virgula
slant -
7 ponto e vírgula
-
8 ponto-e-vírgula
-
9 виргула
1) Geology: virgula2) Paleontology: solid axis -
10 игла апертуры спикулы
Makarov: virgulaУниверсальный русско-английский словарь > игла апертуры спикулы
-
11 опорная ось
1) Geology: virgula2) Engineering: reference axis (при распознавании символов), support axis3) Construction: bearing axle4) Physics: bearing axis5) Information technology: reference axis (для автоматического распознавания знаков)6) Paleontology: solid axis7) Oilfield: supporting axle -
12 прутообразная ось
Geology: virgula (граптолитов) -
13 circum-scrībō
circum-scrībō īpsī, īptus, ere, to encircle, circumscribe, enclose in a ring: orbem: virgulā stantem: virgā regem, L. — Fig., to define, encompass, enclose, limit, bound, circumscribe: nullis terminis ius suum: genus brevi circumscribi potest: uno genere genus hoc aratorum, to comprehend in one class. — To contract, hem in, circumscribe, hinder, restrain, confine, limit: praetorem: de circumscribendo adulescente sententia: insolentia in circumscribendis tribunis plebis, Cs. — To deceive, cheat, circumvent, entrap, ensnare, defraud: interrogationibus circumscripti: adulescentulos, overreach: Pupillos, Iu.—To cancel, annul, invalidate, make void, set aside: omni tempore Sullano circumscripto: circumscriptis iis sententiis, quas posui. -
14 virgulta
virgulta ōrum, n [for * virgulēta, from virgula], a bush, thicket, copse, shrubbery: virgultis conlectis, Cs.: via interclusa virgultis, L., O.— Slips, cuttings: silvestria, V. -
15 censorius
censōrĭus, a, um, adj. [censor], of or pertaining to the censor, censorial:II.tabulae,
the lists of the censor, Cic. Agr. 1, 2, 4:lex,
a contract for leasing buildings, id. Verr. 2, 1, 55, § 143; public revenues, id. Prov. Cons. 5, 12; id. Q. Fr. 1, 1, 12, § 35 (the same:locatio,
id. Verr. 2, 3, 6, § 12); sometimes, also, the order, decisions of the censor (concerning the divisions of the people, taxes, public buildings, etc.), id. Rab. Perd. 5, 15; Varr. R. R. 2, 1, 16:edictum (de rhetoribus Latinis),
Suet. Rhet. 1:severitas,
Cic. Clu. 46, 129; cf. id. Pis. 5, 10:animadversio atque auctoritas,
id. Clu. 42, 117 and 119; cf.animadversio,
id. ib. 46, 129 fin.:nota,
Liv. 24, 18, 9; Quint. 5, 11, 13; 5, 13, 32 (cf. Cic. Clu. 46, 129: censoriae severitatis nota): opus, a fault or crime which was followed by the punishment of the censor, Cic. de Or. 2, 90, 367; Suet. Caes. 41; Gell. 4, 12, 1; 14, 7, 8;for which also, probrum,
Plin. 18, 3, 3, § 10;but censorium opus,
the punishment inflicted by the censor, Col. 12, praef. fin.:homo,
any one who had been censor, Cic. de Or. 2, 90, 367.—Hence, Cato Censorius, Quint. 12, 1, 35.— -
16 circumscribo
circum-scrībo, psi, ptum, 3, v. a.I.Prop., to draw a line around, to circumscribe, enclose in a circle (in good prose;II.very freq. in Cic.): orbem,
Cic. Fin. 5, 8, 23:lineas extremas umbrae,
Quint. 10, 2, 7:virgulā stantem,
Cic. Phil. 8, 8, 23:virgā regem,
Liv. 45, 12, 5:aeneā fibulā pars auriculae latissima circumscribitur,
Col. 6, 5, 4:terram surculo heliotropii,
Plin. 22, 21, 29, § 60.—Trop.A.To draw a line as the circumference of a thing (cf. Quint. 12, 10, 5), i. e. to define, encompass, enclose, lim it, bound, circumscribe (syn.: definio, describo, termino):B.nullis ut terminis (orator) circumscribat aut definiat jus suum,
Cic. de Or. 1, 16, 70; cf.:genus universum brevi circumscribi et definiri potest,
id. Sest. 45, 97:exiguum nobis vitae curriculum natura circumscripsit, immensum gloriae,
id. Rab. Perd. 10, 30:quibus regionibus vitae spatium circumscriptum est,
id. Arch. 11, 29:ante enim circumscribitur mente sententia confestimque verba concurrunt,
id. Or. 59, 200:locum habitandi alicui,
id. Par. 2, 18:Oceanus undique circumscribit omnes terras et ambit,
Gell. 12, 13, 20:uti mihi dicas et quasi circumscribas verbis, quid homo sit,
id. 4, 1, 12.—To bring within narrow bounds, i. e. to contract, hem in, circumscribe, to hinder free action, to restrain, confine, limit, etc. (syn.: claudo, includo, coërceo).(α).Esp., of the restrictions or hinderances imposed by one magistracy or authority upon another:(β).Senatus credo praetorem eum circumscripsisset,
Cic. Mil. 33, 88 (cf. just before:an consules in praetore coërcendo fortes fuissent),
id. Att. 7, 9, 2; id. Phil. 13, 9, 19; Caes. B. C. 1, 32; Auct. ap. Quint. 9, 3, 72:ille se fluvio Rubicone et CC. milibus circumscriptum esse patiatur?
Cic. Phil. 6, 3, 5:gulam et ventrem,
Sen. Ep. 108, 14:circumscribere corpus et animo locum laxare,
id. ib. 15, 2:laudes,
id. Cons. ad Helv. 19, 7.—In gen.:2.uno genere genus hoc aratorum,
to comprehend in one class, Cic. Verr. 2, 2, 61, § 149 Zumpt:totum Dionysium sex epitomis circumscripsit,
abridged, Col. 1, 1, 10:ut luxuriam vilitate circumscribamus,
Plin. 22, 2, 3, § 4.—In later medic. lang. circumscribi = minui, to abate, subside:C.gravedo circumscribitur,
Cael. Aur. Tard. 5, 10; so id. Acut. 2, 10 fin. —To encircle or go around by writing = scribendo circumdare, i. e. to deceive, cheat, circumvent, entrap, insnare (syn.:2.circumvenio, decipio): fallacibus et captiosis interrogationibus circumscripti atque decepti,
Cic. Ac. 2, 15, 46; Plin. 7, 40, 41, § 131; 33, 3, 14, § 48: non circumscribetur, qui ita se gesserit, ut dicat, etc., will not be deceived, i. e. will commit no error, Sen. Q. N. 5, 1, 3; id. Ep. 82, 19.—In mercantile lang., to deprive of money, to overreach, defraud:3.adulescentulos,
Cic. Phil. 14, 3, 7; Juv. 10, 222; 14, 237:ab Roscio HS. I[C ][C ]. circumscriptus,
Cic. Rosc. Com. 8, 24:vectigalia,
to embezzle, Quint. Decl. 340.—In law, to defeat the purpose of a law, a will, etc., by a forced or too literal interpretation:4.legem,
Dig. 4, 3, 18 fin.:ita circumscripto testamento,
Plin. Ep. 8, 18, 4; Front. Aquaed. 112: constitutiones, Lact. de Ira Dei, 8.—Of circumlocution, to involve in language:D.oratio rem simplicem circumscribens elocutione,
Auct. Her. 4, 32, 43; cf.:facetis jocis sacrilegium circumscribens,
covering, Just. 39, 2, 5.—To cancel; to declare invalid, to annul, invalidate, void, set aside (cf. circumduco, II. D.):1.hoc omni tempore Sullano ex accusatione circumscripto,
Cic. Verr. 2, 1, 16, § 43 (sublato, circumducto, praetermisso, Ascon.):circumscriptis igitur iis seutentiis, quas posui, etc.,
id. Fin. 3, 9, 31.—Hence, circumscriptus, a, um, P. a.(Acc. to II. A.) In rhet., rounded into periods, periodic:2.circumscripti verborum ambitus,
Cic. Or. 12, 38; cf. Auct. Her. 4, 32, 43; Quint. 12, 10, 5, and v. circumscriptio.— Adv.: circum-scriptē, in periods:circumscripte numeroseque dicere,
Cic. Or. 66, 221: circumscripte complecti singulas res. id. N. D. 2, 59, 147.—(Acc. to II. B.) Restricted, limited:brevis et circumscripta quaedam explicatio,
Cic. de Or. 1, 42, 189:(vis orationis) pressior et circumscriptior et adductior,
Plin. Ep. 1, 16, 4.— Adv.: circum-scriptē, summarily:circumscripte et breviter ostendere,
Lact. 5, 14, 8; 5, 9, 20. — Sup. of the adj., and comp. and sup. of the adv. not in use. -
17 inarculum
inarcŭlum virgula erat ex malo Punico incurvata, quam regina sacrificans in capite gestabat, Paul. ex Fest. p. 113 Müll. N. cr. [in-arcus]. -
18 normalis
normālis, e, adj. [norma], made according to the square:B.normalis angulus,
a right angle, Quint. 11, 3, 141:virgula,
a square, Manil. 2, 289: rigores, Aggen. ap. Comm. in Frontin. p. 53 Goes.—Hence, adv.: normālĭter, according to the square, Hyg. de Limit. p. 168 and 176 Goes. —In a straight line, directly, Amm. 20, 3, 11. -
19 normaliter
normālis, e, adj. [norma], made according to the square:B.normalis angulus,
a right angle, Quint. 11, 3, 141:virgula,
a square, Manil. 2, 289: rigores, Aggen. ap. Comm. in Frontin. p. 53 Goes.—Hence, adv.: normālĭter, according to the square, Hyg. de Limit. p. 168 and 176 Goes. —In a straight line, directly, Amm. 20, 3, 11. -
20 strio
1.strĭo, no perf., ātum, 1, v. a. [stria], to furnish with furrows or channels; to hollow out, groove, flute, striate:2.columnas viginti striis,
Vitr. 4, 3 fin.:asparagum in toros,
Plin. 19, 8, 42, § 146; cf.concham,
id. 9, 33, 52, § 102:lilium,
id. 21, 5, 11, § 23:virgula,
Sen. Q. N. 1, 7, 1:conchula,
App. Mag. p. 297, 3:frons striata,
wrinkled, id. M. 10, p. 239, 18.strĭo, ōnis, m., rare collat. form of histrio, Schol. Juv. 1, 1.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
virgulă — VÍRGULĂ, virgule, s.f. 1. Semn de punctuaţie care delimitează grafic unele propoziţii în cadrul frazei şi unele părţi de propoziţie în cadrul propoziţiei. 2. Semn întrebuinţat pentru a arăta când trebuie făcută respiraţia în timpul unei… … Dicționar Român
vírgula — s. f. 1. Sinal de pontuação (,) que serve para separar certos membros de uma frase. 2. [Brasil] Borboleta diurna. ‣ Etimologia: latim virgula, ae … Dicionário da Língua Portuguesa
vírgula — (Del lat. virgŭla, dim. de virga, vara). 1. f. Vara pequeña. 2. Raya o línea muy delgada. 3. Med. Vibrión causante del cólera … Diccionario de la lengua española
Virgŭla — (lat.), 1) kleine Ruthe; V. mercurialis u. V. trepĭdans, s. Wünschelruthe; 2) kleiner Strich, welchen man macht, um sich, z.B. in einem Buch, Etwas anzumerken; 3) so v.w. Anführungszeichen … Pierer's Universal-Lexikon
Virgŭlä — (a. Geogr.), so v.w. Bergule … Pierer's Universal-Lexikon
Virgŭla — (lat., »kleine Rute«); ein Zeichen der Neumenschrift (Virga), s. Neumen. V. mercurialis und V trepidans, s. Wünschelrute … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Virgula — Virgula, lat., kleine Ruthe, kleiner Strich, das Anführungszeichen, daher virgulirt: mit »« versehen … Herders Conversations-Lexikon
vírgula — ► sustantivo femenino 1 GRAMÁTICA Trazo pequeño usado en la escritura como el acento, la coma o la cedilla. 2 Vara pequeña. 3 MEDICINA Bacilo que causa el cólera morbo. * * * vírgula (del lat. «virgŭla», dim. de «virga», varita) 1 f. *Vara… … Enciclopedia Universal
vírgula — {{#}}{{LM SynV41020}}{{〓}} {{CLAVE V41258}}{{\}}{{CLAVE}}{{/}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS:{{/}} {{[}}vírgula{{]}} {{《}}▍ s.f.{{》}} = virgulilla • tilde • acento (acentuación) • coma (puntuación) • apóstrofo (indica elisión) • cedilla (en la letra… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
Virgula — Taxobox name = Crocomela regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Insecta ordo = Lepidoptera familia = Gelechiidae genus = Virgula Virgula is a genus of moth in the family Gelechiidae … Wikipedia
vírgula — sustantivo femenino apóstrofo, tilde*. Vírgula también presenta la variante virgulilla … Diccionario de sinónimos y antónimos