uzupełniać

См. также в других словарях:

• uzupełniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uzupełniaćam, uzupełniaća, uzupełniaćają, uzupełniaćany {{/stl 8}}– uzupełnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uzupełniaćnię, uzupełniaćni, uzupełniaćnij, uzupełniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uzupełniać — ndk I, uzupełniaćam, uzupełniaćasz, uzupełniaćają, uzupełniaćaj, uzupełniaćał, uzupełniaćany uzupełnić dk VIa, uzupełniaćnię, uzupełniaćnisz, uzupełniaćnij, uzupełniaćnił, uzupełniaćniony «czynić zupełnym, kompletnym, dopełniać, kompletować;… …   Słownik języka polskiego

• uzupełniać się – uzupełnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tworzyć całość przez wzajemne dopełnianie się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Członkowie zespołu świetnie się uzupełniali. W dzisiejszym przedstawieniu aktorzy świetnie się uzupełnili. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dozbrajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dozbrajaćam, dozbrajaća, dozbrajaćają, dozbrajaćany {{/stl 8}}– dozbroić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dozbrajaćzbroję, dozbrajaćzbroi, dozbrajaćzbrój, dozbrajaćzbrojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• biblioteczka — ż III, CMs. biblioteczkaczce; lm D. biblioteczkaczek zdr. od biblioteka (w zn. 2, 3) a) w zn. 2: Uzupełniać swoją biblioteczkę nowymi wydaniami. b) w zn. 3: Biblioteczka z mahoniowego drzewa …   Słownik języka polskiego

• dopełnić — dk VIa, dopełnićnię, dopełnićnisz, dopełnićnij (dopełnićpełń), dopełnićnił, dopełnićniony dopełniać ndk I, dopełnićam, dopełnićasz, dopełnićają, dopełnićaj, dopełnićał, dopełnićany 1. «dodać, dolać, dołożyć, dosypać do pełna» Dopełnić zawartość… …   Słownik języka polskiego

• douczać — ndk I, douczaćam, douczaćasz, douczaćają, douczaćał, douczaćany rzad. douczyć dk VIb, douczaćczę, douczaćczysz, douczaćucz, douczaćczył, douczaćczony «uzupełniać czyjeś wiadomości, wykształcenie, pomagać w nauce; dokształcać kogoś» Douczał… …   Słownik języka polskiego

• ekwipować — ndk IV, ekwipowaćpuję, ekwipowaćpujesz, ekwipowaćpuj, ekwipowaćował, ekwipowaćowany «zaopatrywać w coś, uzupełniać zaopatrzenie, wyposażać» Ekwipować żołnierzy. Ekwipować okręt. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• gest — m IV, D. u, Ms. geście; lm M. y «ruch ciała, najczęściej ruch ręki, towarzyszący mowie, podkreślający treść tego, o czym się mówi, czasem zastępujący mowę; skinienie, znak» Błagalne gesty. Patetyczny, pożegnalny, uprzejmy gest. Gest bezsilności,… …   Słownik języka polskiego

• ilustrować — ndk IV, ilustrowaćruję, ilustrowaćrujesz, ilustrowaćruj, ilustrowaćował, ilustrowaćowany 1. «opatrywać teksty ilustracjami» Ilustrować powieść. Magazyn ilustrowany. Tygodniki ilustrowane. 2. «uzupełniać, wyjaśniać, przedstawiać, unaoczniać coś za …   Słownik języka polskiego

• kompletować — ndk IV, kompletowaćtuję, kompletowaćtujesz, kompletowaćtuj, kompletowaćował, kompletowaćowany «uzupełniać (np. grupę osób, zbiór przedmiotów) w celu uzyskania kompletu» Kompletować listę załogi. Kompletować bibliotekę …   Słownik języka polskiego