-
1 uwolnić
глаг.• вызволить• выпустить• высвободить• высвобождать• избавить• избавлять• освободить• освобождать• ослабить• ослаблять• уволить• увольнять* * *uwolni|ć\uwolnićj, \uwolnićony сов. освободить;\uwolnić jeńców освободить пленных;
\uwolnić od kogoś (od czyjejś obecności) избавить от чьего-л. присутствия* * *uwolnij, uwolniony сов.освободи́тьuwolnić jeńców — освободи́ть пле́нных
uwolnić od kogoś (od czyjejś obecności) — изба́вить от чьего́-л. прису́тствия
Syn: -
2 uwolnić
-
3 uwolnić
-
4 uwolnić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uwolnić
-
5 uwolnić
1. dispenser2. débarrasser3. délivrer4. exempter5. exonérer6. libérer7. quitter8. relaxer9. relâcher -
6 uwolnić
1 fuascail 2 fuascailt 3 saoirse 4 saor -
7 uwolnić
shpëtojçliroj -
8 uwolnić
salıvermek -
9 uwolnić
[увольнічь]v.dk -
10 uwolnić
звільнити -
11 uwolnić
1 kawalâ2 kumalag3 kumalas4 layà5 layâ6 magpalayà7 magpalwag8 magpatawad9 palayain -
12 uwolnić
azat; boş; çözmek; erk; erkin; halas; ýöne; ýumşamak -
13 uwolnić
απαλλάσσω -
14 uwolnić
ازاد ; مستقل ; ميداني -
15 uwolnić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uwolnić (się)
-
16 uwolnić się
сов.освободи́тьсяuwolnić się się od kogoś, czegoś — изба́виться от кого́-л., чего́-л.
Syn: -
17 uwolnić\ się
сов. освободиться;\uwolnić\ się się od kogoś, czegoś избавиться от кого-л., чего-л. -
18 uwolnić się
[увольнічь шіê]v.dk -
19 uwolnić dłoń
освободить ладоньOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uwolnić dłoń
-
20 uwolnić gardło
освободить горлоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uwolnić gardło
См. также в других словарях:
uwolnić — dk VIa, uwolnićnię, uwolnićnisz, uwolnićnij, uwolnićnił, uwolnićniony uwalniać ndk I, uwolnićam, uwolnićasz, uwolnićają, uwolnićaj, uwolnićał, uwolnićany 1. «uczynić wolnym, wypuścić na wolność (np. z niewoli, z więzienia)» Uwolnić jeńców,… … Słownik języka polskiego
uwolnić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}uwalniać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uwalniać się – uwolnić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oswobadzać samego siebie z czegoś krępującego ruchy, wydostawać się z czegoś ograniczającego wolność; wyzwalać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uwalniać się z więzów. Uwolnić się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uwalniać — → uwolnić … Słownik języka polskiego
uwalniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uwalniaćam, uwalniaća, uwalniaćają, uwalniaćany {{/stl 8}}– uwolnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uwalniaćnię, uwalniaćni, uwalniaćnij, uwalniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oswobodzić — dk VIa, oswobodzićdzę, oswobodzićdzisz, oswobodzićbodź (oswobodzićbódź), oswobodzićdził, oswobodzićdzony oswobadzać a. oswabadzać ndk I, oswobodzićam, oswobodzićasz, oswobodzićają, oswobodzićaj, oswobodzićał, oswobodzićany 1. «przywrócić wolność … Słownik języka polskiego
wyzwolić — dk VIa, wyzwolićlę, wyzwolićlisz, wyzwolićzwól, wyzwolićlił, wyzwolićlony wyzwalać ndk I, wyzwolićam, wyzwolićasz, wyzwolićają, wyzwolićaj, wyzwolićał, wyzwolićany 1. «uczynić kogoś wolnym, niezależnym, obdarzyć wolnością, uwolnić kogoś, coś od… … Słownik języka polskiego
odczepić — dk VIa, odczepićpię, odczepićpisz, odczepićczep, odczepićpił, odczepićpiony odczepiać ndk I, odczepićam, odczepićasz, odczepićają, odczepićaj, odczepićał, odczepićany «oddzielić, odłączyć coś przyczepionego, przymocowanego; odpiąć, odwiązać»… … Słownik języka polskiego
rozchodzić — dk VIa, rozchodzićdzę, rozchodzićdzisz, rozchodzićchodź, rozchodzićdził, rozchodzićdzony 1. pot. «rozluźnić obuwie przez noszenie, przez chodzenie w nim; rozdeptać» Rozchodzić ciasne buty. 2. pot. «rozruszać przez chodzenie, wyprowadzić z… … Słownik języka polskiego
rozkuć — dk Xa, rozkućkuję, rozkućkujesz, rozkućkuj, rozkućkuł, rozkućkuty rozkuwać ndk I, rozkućam, rozkućasz, rozkućają, rozkućaj, rozkućał, rozkućany 1. «uderzając mocno, rozbić okowy, łańcuchy, okucie itp.; uwolnić kogoś ze skuwających go więzów»… … Słownik języka polskiego
rozwiązać — dk IX, rozwiązaćwiążę, rozwiązaćwiążesz, rozwiązaćwiąż, rozwiązaćał, rozwiązaćany rozwiązywać ndk VIIIa, rozwiązaćzuję, rozwiązaćzujesz, rozwiązaćzuj, rozwiązaćywał, rozwiązaćywany 1. «usunąć węzeł, rozplątać coś związanego na supeł; rozsupłać… … Słownik języka polskiego