Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

utrwalić

См. также в других словарях:

  • utrwalać się – utrwalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się mocniejszym, trwalszym, ugruntowywać się, utwierdzać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spadek liczby urodzeń utrwalił się. Utrwala się zwyczaj wysyłania walentynek. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • utrwalać się – utrwalić się [zapisywać się – zapisać się] w pamięci — {{/stl 13}}{{stl 7}}zostawać dobrze, dokładnie zapamiętanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}To wydarzenie utrwaliło mi się w pamięci. Ona ze względu na tę czerwoną sukienkę zapisała mi się w pamięci. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • utrwalać — ndk I, utrwalaćam, utrwalaćasz, utrwalaćają, utrwalaćaj, utrwalaćał, utrwalaćany utrwalić dk VIa, utrwalaćlę, utrwalaćlisz, utrwal, utrwalaćlił, utrwalaćlony 1. «nadawać czemuś trwałość, czynić trwałym, trwalszym; utwierdzać, umacniać,… …   Słownik języka polskiego

  • zapisać — dk IX, zapisaćpiszę, zapisaćpiszesz, zapisaćpisz, zapisaćał, zapisaćany zapisywać ndk VIIIa, zapisaćsuję, zapisaćsujesz, zapisaćsuj, zapisaćywał, zapisaćywany 1. «zapełnić pismem» Zapisać cały zeszyt. 2. «utrwalić coś pisząc; zanotować» Zapisać… …   Słownik języka polskiego

  • nagrać — dk I, nagraćam, nagraćasz, nagraćają, nagraćaj, nagraćał, nagraćany nagrywać ndk I, nagraćam, nagraćasz, nagraćają, nagraćaj, nagraćał, nagraćany «o mowie, śpiewie, muzyce i wszelkich dźwiękach: utrwalić na taśmie magnetofonowej lub na płycie… …   Słownik języka polskiego

  • skonsolidować — dk IV, skonsolidowaćduję, skonsolidowaćdujesz, skonsolidowaćduj, skonsolidowaćował, skonsolidowaćowany «zjednoczyć, połączyć zespolić; umocnić, utrwalić» Skonsolidować państwo, naród. skonsolidować się «ulec konsolidacji; zjednoczyć się, zespolić …   Słownik języka polskiego

  • umocnić — dk VIa, umocnićnię, umocnićnisz, umocnićnij, umocnićnił, umocnićniony umacniać ndk I, umocnićam, umocnićasz, umocnićają, umocnićaj, umocnićał, umocnićany 1. «uczynić mocniejszym, odporniejszym na zniszczenie; wzmocnić» Umocnić rusztowanie.… …   Słownik języka polskiego

  • wbić — dk Xa, wbiję, wbijesz, wbił, wbity wbijać ndk I, wbićam, wbićasz, wbićają, wbićaj, wbićał, wbićany 1. «bijąc, uderzając czymś, naciskając coś, zagłębiając coś w czymś, wepchnąć w coś» Wbijać gwóźdź w ścianę. Wbijać słupy w ziemię. Wbić sobie… …   Słownik języka polskiego

  • wbić — 1. Wbić coś sobie do głowy, w głowę, posp. do łba, w łeb a) «utrwalić sobie coś w pamięci, zapamiętać coś, nauczyć się czegoś»: (...) jeśli nie masz dość rozsądku, żeby pojąć, jakie znaczenie ma wykształcenie, postaram się, daję słowo, żebyś to… …   Słownik frazeologiczny

  • wbijać — 1. Wbić coś sobie do głowy, w głowę, posp. do łba, w łeb a) «utrwalić sobie coś w pamięci, zapamiętać coś, nauczyć się czegoś»: (...) jeśli nie masz dość rozsądku, żeby pojąć, jakie znaczenie ma wykształcenie, postaram się, daję słowo, żebyś to… …   Słownik frazeologiczny

  • złoty — 1. Mieć złote ręce «umieć coś świetnie zrobić, radzić sobie doskonale z każdą pracą»: Miał złote ręce. Pracował (...) składnie i szybko, a robota, którą wykonywał, miała zawsze „sznyt” – nie była wymęczona, zapaćkana klejem i zabrudzona palcami.… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»