-
1 Mors ultima linea rerum est
• Death is everything's final limit. (Horace)Latin Quotes (Latin to English) > Mors ultima linea rerum est
-
2 linea
I.Lit.:B.nectere lineas, restes, funes,
Varr. R. R. 1, 23, 6:linia longinqua per os religata,
Plin. 9, 17, 26, § 59:ligato pede longā lineā gallina custoditur,
Col. 8, 11, 15:linea margaritarum triginta quinque,
Dig. 35, 2, 26; cf.:lineae duae ex margaritis,
ib. 34, 2, 40; and ib. 9, 2, 27 fin.:linea dives (of the strings of pearls which were thrown among the people at the public games),
Mart. 8, 78, 7 (cf. Suet. Ner. 11).—In partic.1.In a net, the threads which form the meshes:b.licia difficile cernuntur: atque ut in plagis lineae offensae, praecipitant in sinum (of spiders' webs),
Plin. 11, 24, 28, § 82.—Transf., a net, Plin. 9, 43, 67, § 145:2.si feras lineis et pinna clusas contineas,
Sen. Clem. 1, 12, 5.—A fishing-line:3.tremulāve captum lineā trahit piscem,
Mart. 3, 58, 27; 10, 30, 18.—Hence, prov.: mittere lineam, to cast a line, to fish for, try to catch a person, Plaut. Most. 5, 1, 22.—A plumbline of masons and carpenters:b.perpendiculo et lineā uti,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 1; cf.:ad regulam et lineam,
Vitr. 7, 3; 5, 3; Pall. 3, 9.—Hence,Ad lineam and rectā lineā, in a straight line, vertically, perpendicularly:4.solida corpora ferri suo deorsum pondere ad lineam,
Cic. Fin. 1, 6, 18; Plin. 19, 8, 42, § 147;of the layers of stone in a wall: saxa, quae rectis lineis suos ordines servant,
Caes. B. G. 7, 23:(ignis) rectis lineis in caelestem locum subvolat,
Cic. Tusc. 1, 17, 40.—A region, tract:5.linea tam rectum mundi ferit illa Leonem,
that region lies directly under the lion, Luc. 10, 306.—A bowstring, Ter. Maur. praef. v. 19.—II.Transf., a thread-like stroke or mark made with a pen, pencil, etc., a line:2.Apelli fuit perpetua consuetudo, numquam tam occupatam diem agendi, ut non, lineam ducendo, exerceret artem, quod ab eo in proverbium venit (namely, the proverb: nulla dies sine linea),
Plin. 35, 10, 36, § 84:lineam cinere ducere,
id. 18, 33, 76, § 327:candida per medium folium transcurrens,
id. 27, 11, 77, § 102:serra in praetenui linea premente harenas (of sawing marble),
id. 36, 6, 9, § 51:nec congruebant ad horas ejus lineae (of the sundial),
id. 7, 60, 60, § 214; Pers. 3, 4.—In geometry, a line: linea a nostris dicitur, quam grammên Graeci nominant. Eam M. Varro ita definit:Linea est, inquit, longitudo quaedam sine latitudine et altitudine,
Gell. 1, 20, 7:locorum extremae lineae,
Quint. 1, 10, 39:lineae, quae emittuntur ex centro,
Plin. 2, 65, 65, § 165; 2, 16, 13, § 64:linea circumcurrens,
a circular line, circle, Quint. 1, 10, 41.—In partic.(α).A boundary-line which consisted of a narrow path between fields, Hyg. de Limit. p. 151; 152 Goes. —(β).In gen., a way, path:b.dedit sequendam calle recto lineam,
Prud. Cath. 7, 48.—A barrier or line in the theatre, by which the seats were separated from each other:c.quid frustra refugis? cogit nos linea jungi,
Ov. Am. 3, 2, 19; id. A. A. 1, 139:lineas poscere,
Quint. 11, 3, 133.—A feature, lineament:B.adulti venustissimis lineis,
Arn. 5, 179 al. —Trop.1.A line of descent or kindred, lineage (post-class.): stemmata cognationum directo limite in duas lineas separantur, quarum altera est superior, altera inferior, Dig. 38, 10, 9:2.clara gentis Linea,
Stat. S. 3, 3, 43:primo gradu superioris linea continentur pater, mater,
Paul. Sent. 4, 11, 1.—An outline, sketch, design (a fig. borrowed from painting):3.quidam materias latius dicendo prosequebantur... alii, cum primas modo lineas duxissent,
Quint. 2, 6, 2; cf. id. 4, 2, 120: ea quae in Platonis oratione demiramur, non aemulari quidem, sed lineas umbrasque facere ausi sumus, Gell. 17, 20, 8.—A boundary-line, bound, limit, end, goal:cum poëtae transilire lineas impune possint,
Varr. L. L. 9, § 5 Müll.; Cassiod. Var. 3, 50:si quidem est peccare tamquam transire lineas,
to go beyond the mark, pass the prescribed limits, Cic. Par. 3, 1, 20:mors ultima linea rerum est,
Hor. Ep. 1, 16, 79:admoveri lineas sentio,
Sen. Ep. 49.—Hence, prov.: amare extremā lineā, to love at a distance, i. e. to see the beloved object only at a distance, not be able to speak to her, Ter. Eun. 4, 2, 12. -
3 līnea (līnia)
līnea (līnia) ae, f [lineus], a linen thread, string, line, plumb-line: perpendiculo et lineā uti: ferri suo deorsum pondere ad lineam, perpendicularly: saxa, quae rectis lineis suos ordines servant, in horizontal courses, Cs.: (ignis) rectis lineis subvolat, vertically.—A line, mark, bound, limit, goal: extremā lineā Amare haud nil est, i. e. to see the loved one at a distance, T.: cogit nos linea iungi, i. e. the boundary of the seats (in the theatre), O.—Fig.: est peccare tamquam transire lineas, to pass the mark: mors ultima linea rerum est, H. -
4 ultima
ulter, tra, trum, adj. ( comp. ulterior, us; sup. ultimus) [cf.: uls, ollus, olim; and the advv. ultra, ultro], prop. that is beyond or on the other side. The posit. is not found, but the comp. and sup. are very freq.I.Comp.: ultĕrĭor, ĭus, farther, on the farther side, that is beyond, ulterior:B.quis est ulterior?
Ter. Phorm. 4, 2, 10:quorum alter ulteriorem Galliam decernit cum Syriā, alter citeriorem,
i. e. transalpine, Cic. Prov. Cons. 15, 36:Gallia,
id. Att. 8, 3, 3; Caes. B. G. 1, 7:portus,
id. ib. 4, 23:Hispania,
Suet. Caes. 7; 18; 56:pars urbis,
Liv. 34, 20, 5:ripa,
Verg. A. 6, 314; Vell. 2, 107, 1:ulterius medio spatium sol altus habebat,
Ov. M. 2, 417.—As subst.1.ul-tĕrĭōres, um, m. (sc. homines), the more remote, or more distant persons, those beyond:2.cum ab proximis impetrare non possent, ulteriores tentant,
Caes. B. G. 6, 2: recurritur ex proximis locis;ulteriores non inventi,
Liv. 3, 60, 7:proximi ripae neglegenter, ulteriores exquisitius,
Tac. G. 17.—ultĕrĭōra, um, n. (sc. loca or negotia).(α).Of places, the more remote parts or regions, the districts beyond:(β).Mosellae pons, qui ulteriora coloniae annectit,
Tac. H. 4, 77.—In gen., of things, that which is beyond, things beyond, farther, or in addition; things future:3.ulteriora mirari, praesentia sequi,
Tac. H. 4, 8:ut dum proxima dicimus, struere ulteriora possimus,
things beyond, what is to come, Quint. 10, 7, 8; cf.:pudor est ulteriora loqui,
Ov. F. 5, 532; id. A. A. 3, 769:semper et inventis ulteriora petit,
id. Am. 2, 9, 10.—Rarely sing.: ultĕrĭus, ōris, n., something more, any thing further:II.cujus (fero, tuli) praeteritum perfectum et ulterius non invenitur,
Quint. 1, 6, 26.—Sup.: ultĭmus, a, um, that is farthest beyond, i. e. the farthest, most distant, most remote, the uttermost, extreme, last; often to be rendered as a subst., the farthest or most distant part of any thing, etc. (opp. to citimus, while extremus is opp. to intimus).A.Lit., of space:2.illa minima (luna) quae ultima a caeio, citima terris luce lucebat alienā,
Cic. Rep. 6, 16, 16:partes,
id. ib. 6, 20, 20:in ultimam provinciam se conjecit,
id. Att. 5, 16, 4:devehendum in ultimas maris terrarumque oras,
Liv. 21, 10, 12:orae,
Plaut. Most. 4, 3, 3; Hor. C. 3, 3, 45; Liv. 5, 37, 2:campi,
Plaut. Rud. 4, 3, 95:Hesperia,
Hor. C. 1, 36, 4:Africa,
id. ib. 2, 18, 4:Geloni,
id. ib. 2, 20, 18:in plateā ultimā,
Plaut. Curc. 2, 2, 28; id. Mil. 3, 1, 15:in ultimis aedibus,
Ter. Heaut. 5, 1, 29:spelunca draconis,
Phaedr. 4, 18, 3:cauda,
i. e. the end of, Plin. 9, 5, 4, § 11:mors ultima linea rerum est,
Hor. Ep. 1, 16, 79.—Subst.(α).ultĭmi, ōrum, m. (sc. homines), the farthest or most remote people:(β).recessum primis ultimi non dabant,
Caes. B. G. 5, 43.—ultĭma, ōrum, n. (sc. negotia), the farthest or most remote things:(γ).praeponens ultima primis,
Hor. S. 1, 4, 59:ultima signant,
the goal, Verg. A. 5, 317.—Rarely sing.: ultĭmum, i, n., the last, the end:B.caelum ipsum, quod extremum atque ultimum mundi est,
Cic. Div. 2, 43, 91.—Transf.1.Of time or order of succession, the remotest, earliest, oldest, first; the last, latest, final:2.ultimi et proximi temporis recordatio,
Cic. Prov. Cons. 18, 43:tam multis ab ultimā antiquitate repetitis,
id. Fin. 1, 20, 65:tempora,
id. Leg. 1, 3. 8:initium,
Auct. Her. 1, 9, 14:principium,
Cic. Inv. 2, 2, 5:memoria pueritiae,
id. Arch. 1, 1:memoria saeculorum,
Just. 12, 16, 3:vetustas hominum,
id. 2, 1, 20:sanguinis auctor,
Verg. A. 7, 49:ultima quid referam?
Ov. H. 14, 109: scilicet ultima semper Exspectanda dies homini est, last, id.M. 3, 135:aetas est de ferro,
id. ib. 1, 127:vox,
id. ib. 3, 499:dicta,
id. ib. 9, 126:lapis,
i. e. a gravestone, Prop. 1, 17, 20: cerae, i. e. a last will, testament, Mart. 4, 70, 2:aetas,
Quint. 12, 4, 2:senectus,
id. 11, 1, 10:virtute pares, necessitate, quae ultimum ac maximum telum est, superiores estis,
Liv. 4, 28, 5:decurritur ad illud extremum atque ultimum senatus consultum,
Caes. B. C. 1, 5. —As subst.: ultĭma, ōrum, n.:perferto et ultima exspectato,
final events, the end, Cic. Fam. 7, 17, 2:ultima vitae,
Calp. Ecl. 3, 91.—Rarely sing.:matrem ultimo aetatis affectam,
Aus. Vict. Or. Gent. Rom. 10.—Adverb.:si fidem ad ultimum fratri praestitisset,
to the last, Liv. 45, 19, 17; 3, 64, 8; 3, 64, 11; also (more freq.) at last, lastly, finally, = ad extremum, ad postremum, postremo:si qualis in cives, talis ad ultimum in liberos esset,
Liv. 1, 53, 10; 5, 10, 8; 3, 10, 3:ne se ad ultimum perditum irent,
id. 26, 27, 10; so,ultimo,
Suet. Ner. 32 fin.; Petr. 20, 139;and, ultimum,
for the last time, Liv. 1, 29, 3; Curt. 5, 12, 8; App. M. 2, p. 126.—Of degree or rank, and denoting the highest as well as the lowest extreme of either.a.The utmost, extreme, the highest, first, greatest, = summus, extremus:b.summum bonum, quod ultimum appello,
Cic. Fin. 3, 9, 30:ultimae perfectaeque naturae,
id. N. D. 2, 12, 33:ut absit ab ultimis vitiis ipse praeceptor ac schola,
Quint. 2, 2, 15:ultimae causae cur perirent, etc.,
Hor. C. 1, 16, 18:scelus,
Curt. 5, 12, 17:rex ad ultimum periculum venit,
id. 7, 6, 22:facinus,
id. 8, 8, 2; 6, 3, 13; 6, 9, 11:necessitas,
id. 9, 12, 6; Liv. 2, 43, 3; 3, 4, 9; Sen. Clem. 1, 12, 5:ad ultimam inopiam adducere,
Liv. 6, 3, 4; 37, 31, 2:ad ultimos casus servari,
id. 27, 10, 11:dedecus,
Curt. 9, 5, 11:exsecrationes,
Just. 24, 2, 8: ultimum supplicium, extreme (i. e. capital) punishment, Caes. B. C. 1, 84; so,poena,
Liv. 3, 58, 10; Plin. Ep. 2, 11, 8:desperatio,
Tac. H. 2, 48; 2, 44; Curt. 10, 8, 9; Liv. 42, 66, 1; Sen. Contr. 4, 29, 2:discrimen ultimum vitae et regni,
Liv. 37, 53, 16; 23, 21, 2:ad ultimam perductus tristitiam,
Petr. 24.—Esp., as subst.: ultĭ-ma, ōrum, n.:omnia ultima pati,
every extremity, the worst, Liv. 37, 54, 2:ultima pati,
Ov. M. 14, 483; id. Tr. 3, 2, 11; Curt. 3, 1, 6:ultima audere,
Liv. 3, 2, 11:priusquam ultima experirentur,
id. 2, 28, 9.—Rarely sing.:paene in ultimum gladiorum erupit impunitas,
Vell. 2, 125, 2:ad ultimum inopiae adducere,
to the last degree. Liv. 23, 19, 2; 31, 38, 1:ad ultimum periculi pervenire,
Curt. 8, 1, 15.— Trop.:ut in pecude, nisi quae vis obstitit, videmus naturam suo quodam itinere ad ultimum pervenire,
Cic. N. D. 2, 13, 35.—Adverb.:ad ultimum pro fide morituri,
Curt. 3, 1, 7:consilium sceleratum, sed non ad ultimum demens,
in the extreme, utterly, to the last degree, Liv. 28, 28, 8.—The lowest, meanest (very rare):qui se Philippum regiaeque stirpis ferebat, cum esset ultimae,
Vell. 1, 11, 1:principibus placuisse viris non ultima laus est,
Hor. Ep. 1, 17, 35: ultima sit laudes inter ut illa tuas, Auct. Cons. ad Liv. 17:ultima pistoris illa uxor,
the worst, App. M. 9, p. 224, 26.— Subst.:ut vigiliis et labore cum ultimis militum certaret (consul),
Liv. 34, 18, 5:in ultimis laudum,
id. 30, 30, 4:in ultimis ponere,
the lowest, meanest things, Plin. 17, 12, 18, § 91. -
5 linia
I.Lit.:B.nectere lineas, restes, funes,
Varr. R. R. 1, 23, 6:linia longinqua per os religata,
Plin. 9, 17, 26, § 59:ligato pede longā lineā gallina custoditur,
Col. 8, 11, 15:linea margaritarum triginta quinque,
Dig. 35, 2, 26; cf.:lineae duae ex margaritis,
ib. 34, 2, 40; and ib. 9, 2, 27 fin.:linea dives (of the strings of pearls which were thrown among the people at the public games),
Mart. 8, 78, 7 (cf. Suet. Ner. 11).—In partic.1.In a net, the threads which form the meshes:b.licia difficile cernuntur: atque ut in plagis lineae offensae, praecipitant in sinum (of spiders' webs),
Plin. 11, 24, 28, § 82.—Transf., a net, Plin. 9, 43, 67, § 145:2.si feras lineis et pinna clusas contineas,
Sen. Clem. 1, 12, 5.—A fishing-line:3.tremulāve captum lineā trahit piscem,
Mart. 3, 58, 27; 10, 30, 18.—Hence, prov.: mittere lineam, to cast a line, to fish for, try to catch a person, Plaut. Most. 5, 1, 22.—A plumbline of masons and carpenters:b.perpendiculo et lineā uti,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 1; cf.:ad regulam et lineam,
Vitr. 7, 3; 5, 3; Pall. 3, 9.—Hence,Ad lineam and rectā lineā, in a straight line, vertically, perpendicularly:4.solida corpora ferri suo deorsum pondere ad lineam,
Cic. Fin. 1, 6, 18; Plin. 19, 8, 42, § 147;of the layers of stone in a wall: saxa, quae rectis lineis suos ordines servant,
Caes. B. G. 7, 23:(ignis) rectis lineis in caelestem locum subvolat,
Cic. Tusc. 1, 17, 40.—A region, tract:5.linea tam rectum mundi ferit illa Leonem,
that region lies directly under the lion, Luc. 10, 306.—A bowstring, Ter. Maur. praef. v. 19.—II.Transf., a thread-like stroke or mark made with a pen, pencil, etc., a line:2.Apelli fuit perpetua consuetudo, numquam tam occupatam diem agendi, ut non, lineam ducendo, exerceret artem, quod ab eo in proverbium venit (namely, the proverb: nulla dies sine linea),
Plin. 35, 10, 36, § 84:lineam cinere ducere,
id. 18, 33, 76, § 327:candida per medium folium transcurrens,
id. 27, 11, 77, § 102:serra in praetenui linea premente harenas (of sawing marble),
id. 36, 6, 9, § 51:nec congruebant ad horas ejus lineae (of the sundial),
id. 7, 60, 60, § 214; Pers. 3, 4.—In geometry, a line: linea a nostris dicitur, quam grammên Graeci nominant. Eam M. Varro ita definit:Linea est, inquit, longitudo quaedam sine latitudine et altitudine,
Gell. 1, 20, 7:locorum extremae lineae,
Quint. 1, 10, 39:lineae, quae emittuntur ex centro,
Plin. 2, 65, 65, § 165; 2, 16, 13, § 64:linea circumcurrens,
a circular line, circle, Quint. 1, 10, 41.—In partic.(α).A boundary-line which consisted of a narrow path between fields, Hyg. de Limit. p. 151; 152 Goes. —(β).In gen., a way, path:b.dedit sequendam calle recto lineam,
Prud. Cath. 7, 48.—A barrier or line in the theatre, by which the seats were separated from each other:c.quid frustra refugis? cogit nos linea jungi,
Ov. Am. 3, 2, 19; id. A. A. 1, 139:lineas poscere,
Quint. 11, 3, 133.—A feature, lineament:B.adulti venustissimis lineis,
Arn. 5, 179 al. —Trop.1.A line of descent or kindred, lineage (post-class.): stemmata cognationum directo limite in duas lineas separantur, quarum altera est superior, altera inferior, Dig. 38, 10, 9:2.clara gentis Linea,
Stat. S. 3, 3, 43:primo gradu superioris linea continentur pater, mater,
Paul. Sent. 4, 11, 1.—An outline, sketch, design (a fig. borrowed from painting):3.quidam materias latius dicendo prosequebantur... alii, cum primas modo lineas duxissent,
Quint. 2, 6, 2; cf. id. 4, 2, 120: ea quae in Platonis oratione demiramur, non aemulari quidem, sed lineas umbrasque facere ausi sumus, Gell. 17, 20, 8.—A boundary-line, bound, limit, end, goal:cum poëtae transilire lineas impune possint,
Varr. L. L. 9, § 5 Müll.; Cassiod. Var. 3, 50:si quidem est peccare tamquam transire lineas,
to go beyond the mark, pass the prescribed limits, Cic. Par. 3, 1, 20:mors ultima linea rerum est,
Hor. Ep. 1, 16, 79:admoveri lineas sentio,
Sen. Ep. 49.—Hence, prov.: amare extremā lineā, to love at a distance, i. e. to see the beloved object only at a distance, not be able to speak to her, Ter. Eun. 4, 2, 12. -
6 ulter
ulter, tra, trum, adj. ( comp. ulterior, us; sup. ultimus) [cf.: uls, ollus, olim; and the advv. ultra, ultro], prop. that is beyond or on the other side. The posit. is not found, but the comp. and sup. are very freq.I.Comp.: ultĕrĭor, ĭus, farther, on the farther side, that is beyond, ulterior:B.quis est ulterior?
Ter. Phorm. 4, 2, 10:quorum alter ulteriorem Galliam decernit cum Syriā, alter citeriorem,
i. e. transalpine, Cic. Prov. Cons. 15, 36:Gallia,
id. Att. 8, 3, 3; Caes. B. G. 1, 7:portus,
id. ib. 4, 23:Hispania,
Suet. Caes. 7; 18; 56:pars urbis,
Liv. 34, 20, 5:ripa,
Verg. A. 6, 314; Vell. 2, 107, 1:ulterius medio spatium sol altus habebat,
Ov. M. 2, 417.—As subst.1.ul-tĕrĭōres, um, m. (sc. homines), the more remote, or more distant persons, those beyond:2.cum ab proximis impetrare non possent, ulteriores tentant,
Caes. B. G. 6, 2: recurritur ex proximis locis;ulteriores non inventi,
Liv. 3, 60, 7:proximi ripae neglegenter, ulteriores exquisitius,
Tac. G. 17.—ultĕrĭōra, um, n. (sc. loca or negotia).(α).Of places, the more remote parts or regions, the districts beyond:(β).Mosellae pons, qui ulteriora coloniae annectit,
Tac. H. 4, 77.—In gen., of things, that which is beyond, things beyond, farther, or in addition; things future:3.ulteriora mirari, praesentia sequi,
Tac. H. 4, 8:ut dum proxima dicimus, struere ulteriora possimus,
things beyond, what is to come, Quint. 10, 7, 8; cf.:pudor est ulteriora loqui,
Ov. F. 5, 532; id. A. A. 3, 769:semper et inventis ulteriora petit,
id. Am. 2, 9, 10.—Rarely sing.: ultĕrĭus, ōris, n., something more, any thing further:II.cujus (fero, tuli) praeteritum perfectum et ulterius non invenitur,
Quint. 1, 6, 26.—Sup.: ultĭmus, a, um, that is farthest beyond, i. e. the farthest, most distant, most remote, the uttermost, extreme, last; often to be rendered as a subst., the farthest or most distant part of any thing, etc. (opp. to citimus, while extremus is opp. to intimus).A.Lit., of space:2.illa minima (luna) quae ultima a caeio, citima terris luce lucebat alienā,
Cic. Rep. 6, 16, 16:partes,
id. ib. 6, 20, 20:in ultimam provinciam se conjecit,
id. Att. 5, 16, 4:devehendum in ultimas maris terrarumque oras,
Liv. 21, 10, 12:orae,
Plaut. Most. 4, 3, 3; Hor. C. 3, 3, 45; Liv. 5, 37, 2:campi,
Plaut. Rud. 4, 3, 95:Hesperia,
Hor. C. 1, 36, 4:Africa,
id. ib. 2, 18, 4:Geloni,
id. ib. 2, 20, 18:in plateā ultimā,
Plaut. Curc. 2, 2, 28; id. Mil. 3, 1, 15:in ultimis aedibus,
Ter. Heaut. 5, 1, 29:spelunca draconis,
Phaedr. 4, 18, 3:cauda,
i. e. the end of, Plin. 9, 5, 4, § 11:mors ultima linea rerum est,
Hor. Ep. 1, 16, 79.—Subst.(α).ultĭmi, ōrum, m. (sc. homines), the farthest or most remote people:(β).recessum primis ultimi non dabant,
Caes. B. G. 5, 43.—ultĭma, ōrum, n. (sc. negotia), the farthest or most remote things:(γ).praeponens ultima primis,
Hor. S. 1, 4, 59:ultima signant,
the goal, Verg. A. 5, 317.—Rarely sing.: ultĭmum, i, n., the last, the end:B.caelum ipsum, quod extremum atque ultimum mundi est,
Cic. Div. 2, 43, 91.—Transf.1.Of time or order of succession, the remotest, earliest, oldest, first; the last, latest, final:2.ultimi et proximi temporis recordatio,
Cic. Prov. Cons. 18, 43:tam multis ab ultimā antiquitate repetitis,
id. Fin. 1, 20, 65:tempora,
id. Leg. 1, 3. 8:initium,
Auct. Her. 1, 9, 14:principium,
Cic. Inv. 2, 2, 5:memoria pueritiae,
id. Arch. 1, 1:memoria saeculorum,
Just. 12, 16, 3:vetustas hominum,
id. 2, 1, 20:sanguinis auctor,
Verg. A. 7, 49:ultima quid referam?
Ov. H. 14, 109: scilicet ultima semper Exspectanda dies homini est, last, id.M. 3, 135:aetas est de ferro,
id. ib. 1, 127:vox,
id. ib. 3, 499:dicta,
id. ib. 9, 126:lapis,
i. e. a gravestone, Prop. 1, 17, 20: cerae, i. e. a last will, testament, Mart. 4, 70, 2:aetas,
Quint. 12, 4, 2:senectus,
id. 11, 1, 10:virtute pares, necessitate, quae ultimum ac maximum telum est, superiores estis,
Liv. 4, 28, 5:decurritur ad illud extremum atque ultimum senatus consultum,
Caes. B. C. 1, 5. —As subst.: ultĭma, ōrum, n.:perferto et ultima exspectato,
final events, the end, Cic. Fam. 7, 17, 2:ultima vitae,
Calp. Ecl. 3, 91.—Rarely sing.:matrem ultimo aetatis affectam,
Aus. Vict. Or. Gent. Rom. 10.—Adverb.:si fidem ad ultimum fratri praestitisset,
to the last, Liv. 45, 19, 17; 3, 64, 8; 3, 64, 11; also (more freq.) at last, lastly, finally, = ad extremum, ad postremum, postremo:si qualis in cives, talis ad ultimum in liberos esset,
Liv. 1, 53, 10; 5, 10, 8; 3, 10, 3:ne se ad ultimum perditum irent,
id. 26, 27, 10; so,ultimo,
Suet. Ner. 32 fin.; Petr. 20, 139;and, ultimum,
for the last time, Liv. 1, 29, 3; Curt. 5, 12, 8; App. M. 2, p. 126.—Of degree or rank, and denoting the highest as well as the lowest extreme of either.a.The utmost, extreme, the highest, first, greatest, = summus, extremus:b.summum bonum, quod ultimum appello,
Cic. Fin. 3, 9, 30:ultimae perfectaeque naturae,
id. N. D. 2, 12, 33:ut absit ab ultimis vitiis ipse praeceptor ac schola,
Quint. 2, 2, 15:ultimae causae cur perirent, etc.,
Hor. C. 1, 16, 18:scelus,
Curt. 5, 12, 17:rex ad ultimum periculum venit,
id. 7, 6, 22:facinus,
id. 8, 8, 2; 6, 3, 13; 6, 9, 11:necessitas,
id. 9, 12, 6; Liv. 2, 43, 3; 3, 4, 9; Sen. Clem. 1, 12, 5:ad ultimam inopiam adducere,
Liv. 6, 3, 4; 37, 31, 2:ad ultimos casus servari,
id. 27, 10, 11:dedecus,
Curt. 9, 5, 11:exsecrationes,
Just. 24, 2, 8: ultimum supplicium, extreme (i. e. capital) punishment, Caes. B. C. 1, 84; so,poena,
Liv. 3, 58, 10; Plin. Ep. 2, 11, 8:desperatio,
Tac. H. 2, 48; 2, 44; Curt. 10, 8, 9; Liv. 42, 66, 1; Sen. Contr. 4, 29, 2:discrimen ultimum vitae et regni,
Liv. 37, 53, 16; 23, 21, 2:ad ultimam perductus tristitiam,
Petr. 24.—Esp., as subst.: ultĭ-ma, ōrum, n.:omnia ultima pati,
every extremity, the worst, Liv. 37, 54, 2:ultima pati,
Ov. M. 14, 483; id. Tr. 3, 2, 11; Curt. 3, 1, 6:ultima audere,
Liv. 3, 2, 11:priusquam ultima experirentur,
id. 2, 28, 9.—Rarely sing.:paene in ultimum gladiorum erupit impunitas,
Vell. 2, 125, 2:ad ultimum inopiae adducere,
to the last degree. Liv. 23, 19, 2; 31, 38, 1:ad ultimum periculi pervenire,
Curt. 8, 1, 15.— Trop.:ut in pecude, nisi quae vis obstitit, videmus naturam suo quodam itinere ad ultimum pervenire,
Cic. N. D. 2, 13, 35.—Adverb.:ad ultimum pro fide morituri,
Curt. 3, 1, 7:consilium sceleratum, sed non ad ultimum demens,
in the extreme, utterly, to the last degree, Liv. 28, 28, 8.—The lowest, meanest (very rare):qui se Philippum regiaeque stirpis ferebat, cum esset ultimae,
Vell. 1, 11, 1:principibus placuisse viris non ultima laus est,
Hor. Ep. 1, 17, 35: ultima sit laudes inter ut illa tuas, Auct. Cons. ad Liv. 17:ultima pistoris illa uxor,
the worst, App. M. 9, p. 224, 26.— Subst.:ut vigiliis et labore cum ultimis militum certaret (consul),
Liv. 34, 18, 5:in ultimis laudum,
id. 30, 30, 4:in ultimis ponere,
the lowest, meanest things, Plin. 17, 12, 18, § 91. -
7 ulteriora
ulter, tra, trum, adj. ( comp. ulterior, us; sup. ultimus) [cf.: uls, ollus, olim; and the advv. ultra, ultro], prop. that is beyond or on the other side. The posit. is not found, but the comp. and sup. are very freq.I.Comp.: ultĕrĭor, ĭus, farther, on the farther side, that is beyond, ulterior:B.quis est ulterior?
Ter. Phorm. 4, 2, 10:quorum alter ulteriorem Galliam decernit cum Syriā, alter citeriorem,
i. e. transalpine, Cic. Prov. Cons. 15, 36:Gallia,
id. Att. 8, 3, 3; Caes. B. G. 1, 7:portus,
id. ib. 4, 23:Hispania,
Suet. Caes. 7; 18; 56:pars urbis,
Liv. 34, 20, 5:ripa,
Verg. A. 6, 314; Vell. 2, 107, 1:ulterius medio spatium sol altus habebat,
Ov. M. 2, 417.—As subst.1.ul-tĕrĭōres, um, m. (sc. homines), the more remote, or more distant persons, those beyond:2.cum ab proximis impetrare non possent, ulteriores tentant,
Caes. B. G. 6, 2: recurritur ex proximis locis;ulteriores non inventi,
Liv. 3, 60, 7:proximi ripae neglegenter, ulteriores exquisitius,
Tac. G. 17.—ultĕrĭōra, um, n. (sc. loca or negotia).(α).Of places, the more remote parts or regions, the districts beyond:(β).Mosellae pons, qui ulteriora coloniae annectit,
Tac. H. 4, 77.—In gen., of things, that which is beyond, things beyond, farther, or in addition; things future:3.ulteriora mirari, praesentia sequi,
Tac. H. 4, 8:ut dum proxima dicimus, struere ulteriora possimus,
things beyond, what is to come, Quint. 10, 7, 8; cf.:pudor est ulteriora loqui,
Ov. F. 5, 532; id. A. A. 3, 769:semper et inventis ulteriora petit,
id. Am. 2, 9, 10.—Rarely sing.: ultĕrĭus, ōris, n., something more, any thing further:II.cujus (fero, tuli) praeteritum perfectum et ulterius non invenitur,
Quint. 1, 6, 26.—Sup.: ultĭmus, a, um, that is farthest beyond, i. e. the farthest, most distant, most remote, the uttermost, extreme, last; often to be rendered as a subst., the farthest or most distant part of any thing, etc. (opp. to citimus, while extremus is opp. to intimus).A.Lit., of space:2.illa minima (luna) quae ultima a caeio, citima terris luce lucebat alienā,
Cic. Rep. 6, 16, 16:partes,
id. ib. 6, 20, 20:in ultimam provinciam se conjecit,
id. Att. 5, 16, 4:devehendum in ultimas maris terrarumque oras,
Liv. 21, 10, 12:orae,
Plaut. Most. 4, 3, 3; Hor. C. 3, 3, 45; Liv. 5, 37, 2:campi,
Plaut. Rud. 4, 3, 95:Hesperia,
Hor. C. 1, 36, 4:Africa,
id. ib. 2, 18, 4:Geloni,
id. ib. 2, 20, 18:in plateā ultimā,
Plaut. Curc. 2, 2, 28; id. Mil. 3, 1, 15:in ultimis aedibus,
Ter. Heaut. 5, 1, 29:spelunca draconis,
Phaedr. 4, 18, 3:cauda,
i. e. the end of, Plin. 9, 5, 4, § 11:mors ultima linea rerum est,
Hor. Ep. 1, 16, 79.—Subst.(α).ultĭmi, ōrum, m. (sc. homines), the farthest or most remote people:(β).recessum primis ultimi non dabant,
Caes. B. G. 5, 43.—ultĭma, ōrum, n. (sc. negotia), the farthest or most remote things:(γ).praeponens ultima primis,
Hor. S. 1, 4, 59:ultima signant,
the goal, Verg. A. 5, 317.—Rarely sing.: ultĭmum, i, n., the last, the end:B.caelum ipsum, quod extremum atque ultimum mundi est,
Cic. Div. 2, 43, 91.—Transf.1.Of time or order of succession, the remotest, earliest, oldest, first; the last, latest, final:2.ultimi et proximi temporis recordatio,
Cic. Prov. Cons. 18, 43:tam multis ab ultimā antiquitate repetitis,
id. Fin. 1, 20, 65:tempora,
id. Leg. 1, 3. 8:initium,
Auct. Her. 1, 9, 14:principium,
Cic. Inv. 2, 2, 5:memoria pueritiae,
id. Arch. 1, 1:memoria saeculorum,
Just. 12, 16, 3:vetustas hominum,
id. 2, 1, 20:sanguinis auctor,
Verg. A. 7, 49:ultima quid referam?
Ov. H. 14, 109: scilicet ultima semper Exspectanda dies homini est, last, id.M. 3, 135:aetas est de ferro,
id. ib. 1, 127:vox,
id. ib. 3, 499:dicta,
id. ib. 9, 126:lapis,
i. e. a gravestone, Prop. 1, 17, 20: cerae, i. e. a last will, testament, Mart. 4, 70, 2:aetas,
Quint. 12, 4, 2:senectus,
id. 11, 1, 10:virtute pares, necessitate, quae ultimum ac maximum telum est, superiores estis,
Liv. 4, 28, 5:decurritur ad illud extremum atque ultimum senatus consultum,
Caes. B. C. 1, 5. —As subst.: ultĭma, ōrum, n.:perferto et ultima exspectato,
final events, the end, Cic. Fam. 7, 17, 2:ultima vitae,
Calp. Ecl. 3, 91.—Rarely sing.:matrem ultimo aetatis affectam,
Aus. Vict. Or. Gent. Rom. 10.—Adverb.:si fidem ad ultimum fratri praestitisset,
to the last, Liv. 45, 19, 17; 3, 64, 8; 3, 64, 11; also (more freq.) at last, lastly, finally, = ad extremum, ad postremum, postremo:si qualis in cives, talis ad ultimum in liberos esset,
Liv. 1, 53, 10; 5, 10, 8; 3, 10, 3:ne se ad ultimum perditum irent,
id. 26, 27, 10; so,ultimo,
Suet. Ner. 32 fin.; Petr. 20, 139;and, ultimum,
for the last time, Liv. 1, 29, 3; Curt. 5, 12, 8; App. M. 2, p. 126.—Of degree or rank, and denoting the highest as well as the lowest extreme of either.a.The utmost, extreme, the highest, first, greatest, = summus, extremus:b.summum bonum, quod ultimum appello,
Cic. Fin. 3, 9, 30:ultimae perfectaeque naturae,
id. N. D. 2, 12, 33:ut absit ab ultimis vitiis ipse praeceptor ac schola,
Quint. 2, 2, 15:ultimae causae cur perirent, etc.,
Hor. C. 1, 16, 18:scelus,
Curt. 5, 12, 17:rex ad ultimum periculum venit,
id. 7, 6, 22:facinus,
id. 8, 8, 2; 6, 3, 13; 6, 9, 11:necessitas,
id. 9, 12, 6; Liv. 2, 43, 3; 3, 4, 9; Sen. Clem. 1, 12, 5:ad ultimam inopiam adducere,
Liv. 6, 3, 4; 37, 31, 2:ad ultimos casus servari,
id. 27, 10, 11:dedecus,
Curt. 9, 5, 11:exsecrationes,
Just. 24, 2, 8: ultimum supplicium, extreme (i. e. capital) punishment, Caes. B. C. 1, 84; so,poena,
Liv. 3, 58, 10; Plin. Ep. 2, 11, 8:desperatio,
Tac. H. 2, 48; 2, 44; Curt. 10, 8, 9; Liv. 42, 66, 1; Sen. Contr. 4, 29, 2:discrimen ultimum vitae et regni,
Liv. 37, 53, 16; 23, 21, 2:ad ultimam perductus tristitiam,
Petr. 24.—Esp., as subst.: ultĭ-ma, ōrum, n.:omnia ultima pati,
every extremity, the worst, Liv. 37, 54, 2:ultima pati,
Ov. M. 14, 483; id. Tr. 3, 2, 11; Curt. 3, 1, 6:ultima audere,
Liv. 3, 2, 11:priusquam ultima experirentur,
id. 2, 28, 9.—Rarely sing.:paene in ultimum gladiorum erupit impunitas,
Vell. 2, 125, 2:ad ultimum inopiae adducere,
to the last degree. Liv. 23, 19, 2; 31, 38, 1:ad ultimum periculi pervenire,
Curt. 8, 1, 15.— Trop.:ut in pecude, nisi quae vis obstitit, videmus naturam suo quodam itinere ad ultimum pervenire,
Cic. N. D. 2, 13, 35.—Adverb.:ad ultimum pro fide morituri,
Curt. 3, 1, 7:consilium sceleratum, sed non ad ultimum demens,
in the extreme, utterly, to the last degree, Liv. 28, 28, 8.—The lowest, meanest (very rare):qui se Philippum regiaeque stirpis ferebat, cum esset ultimae,
Vell. 1, 11, 1:principibus placuisse viris non ultima laus est,
Hor. Ep. 1, 17, 35: ultima sit laudes inter ut illa tuas, Auct. Cons. ad Liv. 17:ultima pistoris illa uxor,
the worst, App. M. 9, p. 224, 26.— Subst.:ut vigiliis et labore cum ultimis militum certaret (consul),
Liv. 34, 18, 5:in ultimis laudum,
id. 30, 30, 4:in ultimis ponere,
the lowest, meanest things, Plin. 17, 12, 18, § 91. -
8 ulteriores
ulter, tra, trum, adj. ( comp. ulterior, us; sup. ultimus) [cf.: uls, ollus, olim; and the advv. ultra, ultro], prop. that is beyond or on the other side. The posit. is not found, but the comp. and sup. are very freq.I.Comp.: ultĕrĭor, ĭus, farther, on the farther side, that is beyond, ulterior:B.quis est ulterior?
Ter. Phorm. 4, 2, 10:quorum alter ulteriorem Galliam decernit cum Syriā, alter citeriorem,
i. e. transalpine, Cic. Prov. Cons. 15, 36:Gallia,
id. Att. 8, 3, 3; Caes. B. G. 1, 7:portus,
id. ib. 4, 23:Hispania,
Suet. Caes. 7; 18; 56:pars urbis,
Liv. 34, 20, 5:ripa,
Verg. A. 6, 314; Vell. 2, 107, 1:ulterius medio spatium sol altus habebat,
Ov. M. 2, 417.—As subst.1.ul-tĕrĭōres, um, m. (sc. homines), the more remote, or more distant persons, those beyond:2.cum ab proximis impetrare non possent, ulteriores tentant,
Caes. B. G. 6, 2: recurritur ex proximis locis;ulteriores non inventi,
Liv. 3, 60, 7:proximi ripae neglegenter, ulteriores exquisitius,
Tac. G. 17.—ultĕrĭōra, um, n. (sc. loca or negotia).(α).Of places, the more remote parts or regions, the districts beyond:(β).Mosellae pons, qui ulteriora coloniae annectit,
Tac. H. 4, 77.—In gen., of things, that which is beyond, things beyond, farther, or in addition; things future:3.ulteriora mirari, praesentia sequi,
Tac. H. 4, 8:ut dum proxima dicimus, struere ulteriora possimus,
things beyond, what is to come, Quint. 10, 7, 8; cf.:pudor est ulteriora loqui,
Ov. F. 5, 532; id. A. A. 3, 769:semper et inventis ulteriora petit,
id. Am. 2, 9, 10.—Rarely sing.: ultĕrĭus, ōris, n., something more, any thing further:II.cujus (fero, tuli) praeteritum perfectum et ulterius non invenitur,
Quint. 1, 6, 26.—Sup.: ultĭmus, a, um, that is farthest beyond, i. e. the farthest, most distant, most remote, the uttermost, extreme, last; often to be rendered as a subst., the farthest or most distant part of any thing, etc. (opp. to citimus, while extremus is opp. to intimus).A.Lit., of space:2.illa minima (luna) quae ultima a caeio, citima terris luce lucebat alienā,
Cic. Rep. 6, 16, 16:partes,
id. ib. 6, 20, 20:in ultimam provinciam se conjecit,
id. Att. 5, 16, 4:devehendum in ultimas maris terrarumque oras,
Liv. 21, 10, 12:orae,
Plaut. Most. 4, 3, 3; Hor. C. 3, 3, 45; Liv. 5, 37, 2:campi,
Plaut. Rud. 4, 3, 95:Hesperia,
Hor. C. 1, 36, 4:Africa,
id. ib. 2, 18, 4:Geloni,
id. ib. 2, 20, 18:in plateā ultimā,
Plaut. Curc. 2, 2, 28; id. Mil. 3, 1, 15:in ultimis aedibus,
Ter. Heaut. 5, 1, 29:spelunca draconis,
Phaedr. 4, 18, 3:cauda,
i. e. the end of, Plin. 9, 5, 4, § 11:mors ultima linea rerum est,
Hor. Ep. 1, 16, 79.—Subst.(α).ultĭmi, ōrum, m. (sc. homines), the farthest or most remote people:(β).recessum primis ultimi non dabant,
Caes. B. G. 5, 43.—ultĭma, ōrum, n. (sc. negotia), the farthest or most remote things:(γ).praeponens ultima primis,
Hor. S. 1, 4, 59:ultima signant,
the goal, Verg. A. 5, 317.—Rarely sing.: ultĭmum, i, n., the last, the end:B.caelum ipsum, quod extremum atque ultimum mundi est,
Cic. Div. 2, 43, 91.—Transf.1.Of time or order of succession, the remotest, earliest, oldest, first; the last, latest, final:2.ultimi et proximi temporis recordatio,
Cic. Prov. Cons. 18, 43:tam multis ab ultimā antiquitate repetitis,
id. Fin. 1, 20, 65:tempora,
id. Leg. 1, 3. 8:initium,
Auct. Her. 1, 9, 14:principium,
Cic. Inv. 2, 2, 5:memoria pueritiae,
id. Arch. 1, 1:memoria saeculorum,
Just. 12, 16, 3:vetustas hominum,
id. 2, 1, 20:sanguinis auctor,
Verg. A. 7, 49:ultima quid referam?
Ov. H. 14, 109: scilicet ultima semper Exspectanda dies homini est, last, id.M. 3, 135:aetas est de ferro,
id. ib. 1, 127:vox,
id. ib. 3, 499:dicta,
id. ib. 9, 126:lapis,
i. e. a gravestone, Prop. 1, 17, 20: cerae, i. e. a last will, testament, Mart. 4, 70, 2:aetas,
Quint. 12, 4, 2:senectus,
id. 11, 1, 10:virtute pares, necessitate, quae ultimum ac maximum telum est, superiores estis,
Liv. 4, 28, 5:decurritur ad illud extremum atque ultimum senatus consultum,
Caes. B. C. 1, 5. —As subst.: ultĭma, ōrum, n.:perferto et ultima exspectato,
final events, the end, Cic. Fam. 7, 17, 2:ultima vitae,
Calp. Ecl. 3, 91.—Rarely sing.:matrem ultimo aetatis affectam,
Aus. Vict. Or. Gent. Rom. 10.—Adverb.:si fidem ad ultimum fratri praestitisset,
to the last, Liv. 45, 19, 17; 3, 64, 8; 3, 64, 11; also (more freq.) at last, lastly, finally, = ad extremum, ad postremum, postremo:si qualis in cives, talis ad ultimum in liberos esset,
Liv. 1, 53, 10; 5, 10, 8; 3, 10, 3:ne se ad ultimum perditum irent,
id. 26, 27, 10; so,ultimo,
Suet. Ner. 32 fin.; Petr. 20, 139;and, ultimum,
for the last time, Liv. 1, 29, 3; Curt. 5, 12, 8; App. M. 2, p. 126.—Of degree or rank, and denoting the highest as well as the lowest extreme of either.a.The utmost, extreme, the highest, first, greatest, = summus, extremus:b.summum bonum, quod ultimum appello,
Cic. Fin. 3, 9, 30:ultimae perfectaeque naturae,
id. N. D. 2, 12, 33:ut absit ab ultimis vitiis ipse praeceptor ac schola,
Quint. 2, 2, 15:ultimae causae cur perirent, etc.,
Hor. C. 1, 16, 18:scelus,
Curt. 5, 12, 17:rex ad ultimum periculum venit,
id. 7, 6, 22:facinus,
id. 8, 8, 2; 6, 3, 13; 6, 9, 11:necessitas,
id. 9, 12, 6; Liv. 2, 43, 3; 3, 4, 9; Sen. Clem. 1, 12, 5:ad ultimam inopiam adducere,
Liv. 6, 3, 4; 37, 31, 2:ad ultimos casus servari,
id. 27, 10, 11:dedecus,
Curt. 9, 5, 11:exsecrationes,
Just. 24, 2, 8: ultimum supplicium, extreme (i. e. capital) punishment, Caes. B. C. 1, 84; so,poena,
Liv. 3, 58, 10; Plin. Ep. 2, 11, 8:desperatio,
Tac. H. 2, 48; 2, 44; Curt. 10, 8, 9; Liv. 42, 66, 1; Sen. Contr. 4, 29, 2:discrimen ultimum vitae et regni,
Liv. 37, 53, 16; 23, 21, 2:ad ultimam perductus tristitiam,
Petr. 24.—Esp., as subst.: ultĭ-ma, ōrum, n.:omnia ultima pati,
every extremity, the worst, Liv. 37, 54, 2:ultima pati,
Ov. M. 14, 483; id. Tr. 3, 2, 11; Curt. 3, 1, 6:ultima audere,
Liv. 3, 2, 11:priusquam ultima experirentur,
id. 2, 28, 9.—Rarely sing.:paene in ultimum gladiorum erupit impunitas,
Vell. 2, 125, 2:ad ultimum inopiae adducere,
to the last degree. Liv. 23, 19, 2; 31, 38, 1:ad ultimum periculi pervenire,
Curt. 8, 1, 15.— Trop.:ut in pecude, nisi quae vis obstitit, videmus naturam suo quodam itinere ad ultimum pervenire,
Cic. N. D. 2, 13, 35.—Adverb.:ad ultimum pro fide morituri,
Curt. 3, 1, 7:consilium sceleratum, sed non ad ultimum demens,
in the extreme, utterly, to the last degree, Liv. 28, 28, 8.—The lowest, meanest (very rare):qui se Philippum regiaeque stirpis ferebat, cum esset ultimae,
Vell. 1, 11, 1:principibus placuisse viris non ultima laus est,
Hor. Ep. 1, 17, 35: ultima sit laudes inter ut illa tuas, Auct. Cons. ad Liv. 17:ultima pistoris illa uxor,
the worst, App. M. 9, p. 224, 26.— Subst.:ut vigiliis et labore cum ultimis militum certaret (consul),
Liv. 34, 18, 5:in ultimis laudum,
id. 30, 30, 4:in ultimis ponere,
the lowest, meanest things, Plin. 17, 12, 18, § 91. -
9 ultimi
ulter, tra, trum, adj. ( comp. ulterior, us; sup. ultimus) [cf.: uls, ollus, olim; and the advv. ultra, ultro], prop. that is beyond or on the other side. The posit. is not found, but the comp. and sup. are very freq.I.Comp.: ultĕrĭor, ĭus, farther, on the farther side, that is beyond, ulterior:B.quis est ulterior?
Ter. Phorm. 4, 2, 10:quorum alter ulteriorem Galliam decernit cum Syriā, alter citeriorem,
i. e. transalpine, Cic. Prov. Cons. 15, 36:Gallia,
id. Att. 8, 3, 3; Caes. B. G. 1, 7:portus,
id. ib. 4, 23:Hispania,
Suet. Caes. 7; 18; 56:pars urbis,
Liv. 34, 20, 5:ripa,
Verg. A. 6, 314; Vell. 2, 107, 1:ulterius medio spatium sol altus habebat,
Ov. M. 2, 417.—As subst.1.ul-tĕrĭōres, um, m. (sc. homines), the more remote, or more distant persons, those beyond:2.cum ab proximis impetrare non possent, ulteriores tentant,
Caes. B. G. 6, 2: recurritur ex proximis locis;ulteriores non inventi,
Liv. 3, 60, 7:proximi ripae neglegenter, ulteriores exquisitius,
Tac. G. 17.—ultĕrĭōra, um, n. (sc. loca or negotia).(α).Of places, the more remote parts or regions, the districts beyond:(β).Mosellae pons, qui ulteriora coloniae annectit,
Tac. H. 4, 77.—In gen., of things, that which is beyond, things beyond, farther, or in addition; things future:3.ulteriora mirari, praesentia sequi,
Tac. H. 4, 8:ut dum proxima dicimus, struere ulteriora possimus,
things beyond, what is to come, Quint. 10, 7, 8; cf.:pudor est ulteriora loqui,
Ov. F. 5, 532; id. A. A. 3, 769:semper et inventis ulteriora petit,
id. Am. 2, 9, 10.—Rarely sing.: ultĕrĭus, ōris, n., something more, any thing further:II.cujus (fero, tuli) praeteritum perfectum et ulterius non invenitur,
Quint. 1, 6, 26.—Sup.: ultĭmus, a, um, that is farthest beyond, i. e. the farthest, most distant, most remote, the uttermost, extreme, last; often to be rendered as a subst., the farthest or most distant part of any thing, etc. (opp. to citimus, while extremus is opp. to intimus).A.Lit., of space:2.illa minima (luna) quae ultima a caeio, citima terris luce lucebat alienā,
Cic. Rep. 6, 16, 16:partes,
id. ib. 6, 20, 20:in ultimam provinciam se conjecit,
id. Att. 5, 16, 4:devehendum in ultimas maris terrarumque oras,
Liv. 21, 10, 12:orae,
Plaut. Most. 4, 3, 3; Hor. C. 3, 3, 45; Liv. 5, 37, 2:campi,
Plaut. Rud. 4, 3, 95:Hesperia,
Hor. C. 1, 36, 4:Africa,
id. ib. 2, 18, 4:Geloni,
id. ib. 2, 20, 18:in plateā ultimā,
Plaut. Curc. 2, 2, 28; id. Mil. 3, 1, 15:in ultimis aedibus,
Ter. Heaut. 5, 1, 29:spelunca draconis,
Phaedr. 4, 18, 3:cauda,
i. e. the end of, Plin. 9, 5, 4, § 11:mors ultima linea rerum est,
Hor. Ep. 1, 16, 79.—Subst.(α).ultĭmi, ōrum, m. (sc. homines), the farthest or most remote people:(β).recessum primis ultimi non dabant,
Caes. B. G. 5, 43.—ultĭma, ōrum, n. (sc. negotia), the farthest or most remote things:(γ).praeponens ultima primis,
Hor. S. 1, 4, 59:ultima signant,
the goal, Verg. A. 5, 317.—Rarely sing.: ultĭmum, i, n., the last, the end:B.caelum ipsum, quod extremum atque ultimum mundi est,
Cic. Div. 2, 43, 91.—Transf.1.Of time or order of succession, the remotest, earliest, oldest, first; the last, latest, final:2.ultimi et proximi temporis recordatio,
Cic. Prov. Cons. 18, 43:tam multis ab ultimā antiquitate repetitis,
id. Fin. 1, 20, 65:tempora,
id. Leg. 1, 3. 8:initium,
Auct. Her. 1, 9, 14:principium,
Cic. Inv. 2, 2, 5:memoria pueritiae,
id. Arch. 1, 1:memoria saeculorum,
Just. 12, 16, 3:vetustas hominum,
id. 2, 1, 20:sanguinis auctor,
Verg. A. 7, 49:ultima quid referam?
Ov. H. 14, 109: scilicet ultima semper Exspectanda dies homini est, last, id.M. 3, 135:aetas est de ferro,
id. ib. 1, 127:vox,
id. ib. 3, 499:dicta,
id. ib. 9, 126:lapis,
i. e. a gravestone, Prop. 1, 17, 20: cerae, i. e. a last will, testament, Mart. 4, 70, 2:aetas,
Quint. 12, 4, 2:senectus,
id. 11, 1, 10:virtute pares, necessitate, quae ultimum ac maximum telum est, superiores estis,
Liv. 4, 28, 5:decurritur ad illud extremum atque ultimum senatus consultum,
Caes. B. C. 1, 5. —As subst.: ultĭma, ōrum, n.:perferto et ultima exspectato,
final events, the end, Cic. Fam. 7, 17, 2:ultima vitae,
Calp. Ecl. 3, 91.—Rarely sing.:matrem ultimo aetatis affectam,
Aus. Vict. Or. Gent. Rom. 10.—Adverb.:si fidem ad ultimum fratri praestitisset,
to the last, Liv. 45, 19, 17; 3, 64, 8; 3, 64, 11; also (more freq.) at last, lastly, finally, = ad extremum, ad postremum, postremo:si qualis in cives, talis ad ultimum in liberos esset,
Liv. 1, 53, 10; 5, 10, 8; 3, 10, 3:ne se ad ultimum perditum irent,
id. 26, 27, 10; so,ultimo,
Suet. Ner. 32 fin.; Petr. 20, 139;and, ultimum,
for the last time, Liv. 1, 29, 3; Curt. 5, 12, 8; App. M. 2, p. 126.—Of degree or rank, and denoting the highest as well as the lowest extreme of either.a.The utmost, extreme, the highest, first, greatest, = summus, extremus:b.summum bonum, quod ultimum appello,
Cic. Fin. 3, 9, 30:ultimae perfectaeque naturae,
id. N. D. 2, 12, 33:ut absit ab ultimis vitiis ipse praeceptor ac schola,
Quint. 2, 2, 15:ultimae causae cur perirent, etc.,
Hor. C. 1, 16, 18:scelus,
Curt. 5, 12, 17:rex ad ultimum periculum venit,
id. 7, 6, 22:facinus,
id. 8, 8, 2; 6, 3, 13; 6, 9, 11:necessitas,
id. 9, 12, 6; Liv. 2, 43, 3; 3, 4, 9; Sen. Clem. 1, 12, 5:ad ultimam inopiam adducere,
Liv. 6, 3, 4; 37, 31, 2:ad ultimos casus servari,
id. 27, 10, 11:dedecus,
Curt. 9, 5, 11:exsecrationes,
Just. 24, 2, 8: ultimum supplicium, extreme (i. e. capital) punishment, Caes. B. C. 1, 84; so,poena,
Liv. 3, 58, 10; Plin. Ep. 2, 11, 8:desperatio,
Tac. H. 2, 48; 2, 44; Curt. 10, 8, 9; Liv. 42, 66, 1; Sen. Contr. 4, 29, 2:discrimen ultimum vitae et regni,
Liv. 37, 53, 16; 23, 21, 2:ad ultimam perductus tristitiam,
Petr. 24.—Esp., as subst.: ultĭ-ma, ōrum, n.:omnia ultima pati,
every extremity, the worst, Liv. 37, 54, 2:ultima pati,
Ov. M. 14, 483; id. Tr. 3, 2, 11; Curt. 3, 1, 6:ultima audere,
Liv. 3, 2, 11:priusquam ultima experirentur,
id. 2, 28, 9.—Rarely sing.:paene in ultimum gladiorum erupit impunitas,
Vell. 2, 125, 2:ad ultimum inopiae adducere,
to the last degree. Liv. 23, 19, 2; 31, 38, 1:ad ultimum periculi pervenire,
Curt. 8, 1, 15.— Trop.:ut in pecude, nisi quae vis obstitit, videmus naturam suo quodam itinere ad ultimum pervenire,
Cic. N. D. 2, 13, 35.—Adverb.:ad ultimum pro fide morituri,
Curt. 3, 1, 7:consilium sceleratum, sed non ad ultimum demens,
in the extreme, utterly, to the last degree, Liv. 28, 28, 8.—The lowest, meanest (very rare):qui se Philippum regiaeque stirpis ferebat, cum esset ultimae,
Vell. 1, 11, 1:principibus placuisse viris non ultima laus est,
Hor. Ep. 1, 17, 35: ultima sit laudes inter ut illa tuas, Auct. Cons. ad Liv. 17:ultima pistoris illa uxor,
the worst, App. M. 9, p. 224, 26.— Subst.:ut vigiliis et labore cum ultimis militum certaret (consul),
Liv. 34, 18, 5:in ultimis laudum,
id. 30, 30, 4:in ultimis ponere,
the lowest, meanest things, Plin. 17, 12, 18, § 91. -
10 Mors
mors, tis, f. [root mor, v. morior] (dat. morte, Varr. ap. Gell. 24), death in every form, natural or violent (syn.: letum, nex).I.Lit.:B.omnium rerum mors est extremum,
Cic. Fam. 6, 21, 1:mors ultima linea rerum est,
Hor. Ep. 1, 16, 79:mortem sibi consciscere,
to kill one's self, Cic. Verr. 2, 3, 56, § 129:obire,
to die, id. Phil. 5, 17, 48;Plaut Aul. prol. 15: nam necessest me... cras mortem exequi,
id. Ps. 4, 2, 38:certae occumbere morti,
to submit to, Verg. A. 2, 62:aliquem ad mortem dare,
to put to death, kill, Plaut. Am. 2, 2, 177:morti,
Hor. S. 2, 3, 197:aliquem morte multare,
Cic. Tusc. 1, 22, 50; so,per vim,
id. Verr. 2, 1, 5, § 14:morte multatus,
id. Tusc. 1, 40, 97; Tac. A. 6, 9; Plin. Ep. 8, 14, 15; Lact. 2, 9, 24:morte punire,
Plin. Ep. 8, 14, 12; Tac. A. 4, 44; 11, 18:mortis poena,
Cic. Cat. 4, 4, 7:morti addici,
id. Off. 3, 10, 45:omne humanum genus morte damnatum est,
Sen. Ep. 71, 15:Antonius civium suorum vitae sedebat mortisque arbiter,
Sen. Polyb. 16, 2:vitae et mortis habere potestatem,
Vulg. Sap. 16, 13:illata per scelus,
assassination, Cic. Mil. 7, 17:ad mortem se offerre pro patriā,
id. Tusc. 1, 15, 32: afferre, Serv. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2:multare aliquem usque ad mortem,
Ter. Ad. 1, 2, 9:morte cadere,
Hor. C. 4, 2, 15: morte acerbissimā affici, Serv. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2:multare,
id. de Or. 1, 43, 100:ad mortem duci,
id. Tusc. 1, 42, 100:cui legatio ipsa morti fuisset,
brought death, id. Phil. 9, 1, 3:imperfecta,
blindness, Stat. Th. 11, 582: morte suā mori, to die a natural death:bella res est, mori suā morte,
Sen. Ep. 69, 6:mors suprema,
Hor. Ep. 2, 2, 173; Sil. 5, 416: mortis fine, Boëth. Consol. 2, 7: quae rapit ultima mors est, Lucil. ap. Sen. Ep. 24, 20: proximus morti = moriens, Aug. Civ. Dei, 22, 8; App. M. 1, 72; cf.:morti vicinus,
Aug. Serm. 306, 10; Hier. in Joel, 1, 13 al.; cf.:cui, mors cum appropinquet,
Cic. Fin. 5, 11, 31:cujus aetati mors propior erat,
Sall. H. 2, 41, 9:adpropinquante morte,
Cic. Div. 1, 30, 64 sq.:ut prorogetur tibi dies mortis,
Sen. Ben. 5, 17, 6:circa mortis diem,
id. Ep. 27, 2:mansurum est vitium usque ad diem mortis,
Cels. 7, 7, 15 init. — Poet.:mors sola fatetur quantula sint hominum corpuscula,
Juv. 10, 173. —In plur.:mortes, when several persons are spoken of: praeclarae mortes sunt imperatoriae,
Cic. Fin. 2, 30, 97; so Hor. S. 1, 3, 108:meorum,
Plin. Ep. 8, 16, 1:perdere mortes,
to throw away lives, to die in vain, Stat. Th. 9, 58:hinc subitae mortes,
Juv. 1, 144.—Also of different forms or modes of death:omnīs per mortīs,
Verg. A. 10, 854; cf.:omni imagine mortium,
Tac. H. 3, 28; Sen. Clem. 1, 18, 2.—Rarely of an abstract thing:fere rerum omnium oblivio morsque memoriae,
death, total loss, Plin. 14, 22, 28, § 142.—Personified.1.Mors, a goddess, the daughter of Erebus and Nox, Cic. N. D. 3, 17, 44; Verg. A. 11, 197; Hyg. Fab. praef.—2.(Eccl. Lat.) = eum qui habebat mortis imperium, id est, diabolum, Vulg. Heb. 2, 14; id. Isa. 28, 15; cf.:II.ero mors tua, o mors,
id. Hos. 13, 14; id. Apoc. 6, 8.—Transf.A.A dead body, corpse (mostly poet.): morte campos contegi, with corpses, Att. ap. Non. 110, 31:B.mortem ejus (Clodii) lacerari,
body, corpse, Cic. Mil. 32, 86; Cat. 64, 362; Prop. 3, 5, 22:vitis, quam juxta hominis mors laqueo pependerit,
Plin. 14, 19, 23, § 119; Stat. Th. 1, 768.—Hence, jestingly, of an old man:odiosum est mortem amplexari,
a corpse, a skeleton, Plaut. Bacch. 5, 2, 33.—Like phonos, the blood shed by murder:C.ensem multā morte recepit,
Verg. A. 9, 348.—That which brings death (of missiles), a deadly weapon ( poet.):D.mille cavet lapsas circum cava tempora mortes,
Stat. Th. 6, 792; Luc. 7, 517:per pectora saevas Exceptat mortes,
Sil. 9, 369.—Of a sentence or threat of death:ut auferat a me mortem istam,
Vulg. Ex. 10, 17;of terrible pangs and anxieties: contritiones mortis,
id. 2 Reg. 22, 5:dolores mortis,
id. Psa. 18, 4; 116, 3;of a cruel and murderous officer: aderat mors terrorque sociorum et civium lictor Sestius,
Cic. Verr. 2, 5, 45, § 118.—Esp. (eccl. Lat.):mors secunda,
the second death, future punishment, Vulg. Apoc. 2, 11; 20, 6; 14:mors alone,
id. 1 Joh. 5, 16; also spiritual death, that of a soul under the dominion of sin:stimulus mortis peccatum est,
id. 1 Cor. 15, 56; Rom. 8, 6 et saep.; cf. Lact. 7, 10 fin. -
11 mors
mors, tis, f. [root mor, v. morior] (dat. morte, Varr. ap. Gell. 24), death in every form, natural or violent (syn.: letum, nex).I.Lit.:B.omnium rerum mors est extremum,
Cic. Fam. 6, 21, 1:mors ultima linea rerum est,
Hor. Ep. 1, 16, 79:mortem sibi consciscere,
to kill one's self, Cic. Verr. 2, 3, 56, § 129:obire,
to die, id. Phil. 5, 17, 48;Plaut Aul. prol. 15: nam necessest me... cras mortem exequi,
id. Ps. 4, 2, 38:certae occumbere morti,
to submit to, Verg. A. 2, 62:aliquem ad mortem dare,
to put to death, kill, Plaut. Am. 2, 2, 177:morti,
Hor. S. 2, 3, 197:aliquem morte multare,
Cic. Tusc. 1, 22, 50; so,per vim,
id. Verr. 2, 1, 5, § 14:morte multatus,
id. Tusc. 1, 40, 97; Tac. A. 6, 9; Plin. Ep. 8, 14, 15; Lact. 2, 9, 24:morte punire,
Plin. Ep. 8, 14, 12; Tac. A. 4, 44; 11, 18:mortis poena,
Cic. Cat. 4, 4, 7:morti addici,
id. Off. 3, 10, 45:omne humanum genus morte damnatum est,
Sen. Ep. 71, 15:Antonius civium suorum vitae sedebat mortisque arbiter,
Sen. Polyb. 16, 2:vitae et mortis habere potestatem,
Vulg. Sap. 16, 13:illata per scelus,
assassination, Cic. Mil. 7, 17:ad mortem se offerre pro patriā,
id. Tusc. 1, 15, 32: afferre, Serv. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2:multare aliquem usque ad mortem,
Ter. Ad. 1, 2, 9:morte cadere,
Hor. C. 4, 2, 15: morte acerbissimā affici, Serv. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2:multare,
id. de Or. 1, 43, 100:ad mortem duci,
id. Tusc. 1, 42, 100:cui legatio ipsa morti fuisset,
brought death, id. Phil. 9, 1, 3:imperfecta,
blindness, Stat. Th. 11, 582: morte suā mori, to die a natural death:bella res est, mori suā morte,
Sen. Ep. 69, 6:mors suprema,
Hor. Ep. 2, 2, 173; Sil. 5, 416: mortis fine, Boëth. Consol. 2, 7: quae rapit ultima mors est, Lucil. ap. Sen. Ep. 24, 20: proximus morti = moriens, Aug. Civ. Dei, 22, 8; App. M. 1, 72; cf.:morti vicinus,
Aug. Serm. 306, 10; Hier. in Joel, 1, 13 al.; cf.:cui, mors cum appropinquet,
Cic. Fin. 5, 11, 31:cujus aetati mors propior erat,
Sall. H. 2, 41, 9:adpropinquante morte,
Cic. Div. 1, 30, 64 sq.:ut prorogetur tibi dies mortis,
Sen. Ben. 5, 17, 6:circa mortis diem,
id. Ep. 27, 2:mansurum est vitium usque ad diem mortis,
Cels. 7, 7, 15 init. — Poet.:mors sola fatetur quantula sint hominum corpuscula,
Juv. 10, 173. —In plur.:mortes, when several persons are spoken of: praeclarae mortes sunt imperatoriae,
Cic. Fin. 2, 30, 97; so Hor. S. 1, 3, 108:meorum,
Plin. Ep. 8, 16, 1:perdere mortes,
to throw away lives, to die in vain, Stat. Th. 9, 58:hinc subitae mortes,
Juv. 1, 144.—Also of different forms or modes of death:omnīs per mortīs,
Verg. A. 10, 854; cf.:omni imagine mortium,
Tac. H. 3, 28; Sen. Clem. 1, 18, 2.—Rarely of an abstract thing:fere rerum omnium oblivio morsque memoriae,
death, total loss, Plin. 14, 22, 28, § 142.—Personified.1.Mors, a goddess, the daughter of Erebus and Nox, Cic. N. D. 3, 17, 44; Verg. A. 11, 197; Hyg. Fab. praef.—2.(Eccl. Lat.) = eum qui habebat mortis imperium, id est, diabolum, Vulg. Heb. 2, 14; id. Isa. 28, 15; cf.:II.ero mors tua, o mors,
id. Hos. 13, 14; id. Apoc. 6, 8.—Transf.A.A dead body, corpse (mostly poet.): morte campos contegi, with corpses, Att. ap. Non. 110, 31:B.mortem ejus (Clodii) lacerari,
body, corpse, Cic. Mil. 32, 86; Cat. 64, 362; Prop. 3, 5, 22:vitis, quam juxta hominis mors laqueo pependerit,
Plin. 14, 19, 23, § 119; Stat. Th. 1, 768.—Hence, jestingly, of an old man:odiosum est mortem amplexari,
a corpse, a skeleton, Plaut. Bacch. 5, 2, 33.—Like phonos, the blood shed by murder:C.ensem multā morte recepit,
Verg. A. 9, 348.—That which brings death (of missiles), a deadly weapon ( poet.):D.mille cavet lapsas circum cava tempora mortes,
Stat. Th. 6, 792; Luc. 7, 517:per pectora saevas Exceptat mortes,
Sil. 9, 369.—Of a sentence or threat of death:ut auferat a me mortem istam,
Vulg. Ex. 10, 17;of terrible pangs and anxieties: contritiones mortis,
id. 2 Reg. 22, 5:dolores mortis,
id. Psa. 18, 4; 116, 3;of a cruel and murderous officer: aderat mors terrorque sociorum et civium lictor Sestius,
Cic. Verr. 2, 5, 45, § 118.—Esp. (eccl. Lat.):mors secunda,
the second death, future punishment, Vulg. Apoc. 2, 11; 20, 6; 14:mors alone,
id. 1 Joh. 5, 16; also spiritual death, that of a soul under the dominion of sin:stimulus mortis peccatum est,
id. 1 Cor. 15, 56; Rom. 8, 6 et saep.; cf. Lact. 7, 10 fin.
См. также в других словарях:
Línea Sant Martí de Provençals - Sant Joan de les Abadesses — Saltar a navegación, búsqueda Mapa línea Barcelona Ripoll Leyenda … Wikipedia Español
Línea Verde (Metro de Washington) — Línea Verde Lugar Ubicación condado de Prince Georges, MD Washington D. C. Descripción Tipo Tránsito rápido … Wikipedia Español
Línea 1 del Metro de Barcelona — Metro Línea 1 Estación de Universitat (L1) Descripción Tipo … Wikipedia Español
Línea de la Sexta Avenida — IND Sixth Avenue Line Los servicios B, D, F y M, que usan la línea de la Sexta Avenida sobre Midtown Manhattan, están coloreados en naranja. Descripción … Wikipedia Español
Línea 4 (Metro de París) — Línea 4 Lugar Ubicación París … Wikipedia Español
Línea Fukutoshin — Mapa de ubicación de la línea de metro de Tokio Fukutoshin. La Línea Fukutoshin (東京地下鉄副都心線, Tōkyō Chikatetsu Fukutoshin sen … Wikipedia Español
Línea Sant Martí de Provençals-Sant Joan de les Abadesses — Mapa línea Barcelona Ripoll Leyenda … Wikipedia Español
Línea 29 (EMT Valencia) — La línea 29 Mislata Universitats de EMT de Valencia, une la población de Mislata, con el campus universitario de Tarongers. Contenido 1 Recorrido 2 Historia 3 Series Asignadas 3.1 Im … Wikipedia Español
Línea 31 (EMT Valencia) — La línea 31 Poeta Querol La Malvarosa de EMT de Valencia, une la población de la Patacona y el barrio de la Malvarosa, con el centro de la ciudad. Contenido 1 Recorrido 2 Historia 3 Series Asignadas 3.1 … Wikipedia Español
Ultima Online — Desarrolladora(s) Origin Systems Distribuidora(s) Electronic Arts Diseñador(es) Raph Koster Director(es) … Wikipedia Español
Línea 4 (Metro de Madrid) — Argüelles Pinar de Chamartín … Wikipedia Español