-
1 prick
[prɪk] 1. nukłucie nt; (inf!) kutas m (inf!)2. vt* * *[prik] 1. verb(to pierce slightly or stick a sharp point into: She pricked her finger on a pin; He pricked a hole in the paper.) ukłuć, przekłuć2. noun1) ((a pain caused by) an act of pricking: You'll just feel a slight prick in your arm.) ukłucie2) (a tiny hole made by a sharp point: a pin-prick.) dziurka, nakłucie3) ((slang, vulgar) a penis.) kutas, chuj4) ((slang, vulgar) a nasty or contemptible person: He is such a prick!) kutas, chujek•- prick up one's ears- prick one's ears -
2 twinge
[twɪndʒ]n(of pain, regret) ukłucie nt; ( of conscience) wyrzut m* * *[twin‹](a sudden sharp pain: He felt a twinge (of pain) in his neck; a twinge of regret.) ukłucie -
3 jab
[dʒæb] 1. vt2. n ( inf)to jab a finger at sb — dźgać (dźgnąć perf) kogoś palcem
to jab sth into sth — wbijać (wbić perf) coś w coś
* * *[‹æb] 1. past tense, past participle - jabbed; verb(to poke or prod: He jabbed me in the ribs with his elbow; She jabbed the needle into her finger.) dźgnąć2. noun(a sudden hard poke or prod: He gave me a jab with his finger; a jab of pain.) dźgnięcie, ukłucie -
4 pang
[pæŋ]na pang of regret — ukłucie nt żalu
* * *[pæŋ](a sudden sharp pain: a pang of hunger/grief/regret.) ostry ból, szarpnięcie -
5 prickle
['prɪkl]n* * *['prikl]1) (a sharp point growing on a plant or animal: A hedgehog is covered with prickles.) kolec2) (a feeling of being pricked: a prickle of fear.) ukłucie•- prickly- prickliness -
6 prod
[prɔd] 1. vt 2. nszturchnięcie nt; ( with sth sharp) dźgnięcie nt; ( fig) przypomnienie nt* * *[prod] 1. past tense, past participle - prodded; verb1) (to push with something pointed; to poke: He prodded her arm with his finger.) dźgać, kłuć2) (to urge or encourage: He prodded her into action.) popędzać, poganiać2. noun(an act of prodding: She gave him a prod.) szturchnięcie, ukłucie -
7 stab
[stæb] 1. n( with knife etc) pchnięcie nt, dźgnięcie nt; ( of pain) ukłucie nt; ( inf)2. vtto have a stab at sth/doing sth — próbować (spróbować perf) czegoś/zrobić coś
to stab sb to death — zadźgać ( perf) kogoś
* * *1. past tense, past participle - stabbed; verb(to wound or pierce with a pointed instrument or weapon: He stabbed him (through the heart / in the chest) with a dagger.) pchać, dźgać2. noun(an act of stabbing or a piercing blow.) pchnięcie- stabbing- stab someone in the back
- stab in the back
См. также в других словарях:
ukłucie — n I 1. rzecz. od ukłuć Ślady od ukłucia komara. 2. lm D. ukłuć «kłujący ból; ślad w miejscu, gdzie coś kogoś ukłuło» Poczuć ukłucie pod łopatką. ukłucie się rzecz. od ukłuć się … Słownik języka polskiego
febra — ż IV, CMs. febrabrze, blm «potoczne określenie gorączki typu malarycznego, malarii (zimnicy) lub w ogóle gorączki z dreszczami» Atak febry. Dostać febry. Mieć, przebyć febrę. Zachorować na febrę. Drżeć, dygotać, trząść się jak w febrze. Febra… … Słownik języka polskiego
kłuć — ndk Xa, kłuję a. kolę, kłujesz a. kolesz, kłuj a. kol, kłuł, kłuty 1. «przebijać coś czymś spiczastym, ostro zakończonym, ranić przez ukłucie» Kłuć igłą, szpilką. Kłuć bagnetem. Kłujące ciernie. Rana kłuta. 2. «wywoływać wrażenie ostrego,… … Słownik języka polskiego
nakłucie — n I; lm D. nakłucieuć 1. «ukłucie, zadraśnięcie cienkim ostrzem; znak pozostały po ukłuciu» Nakłucie od żądła pszczoły na rączce dziecka. Dętka pękła wskutek nakłucia. 2. med. «zabieg polegający na wprowadzeniu drożnej igły do jamy ciała, narządu … Słownik języka polskiego
niedźwiadek — m III, DB. niedźwiadekdka, N. niedźwiadekdkiem; lm M. niedźwiadekdki 1. «młody niedźwiedź; miś» 2. zool. niedźwiadki «Scorpiones, rząd dużych, głównie tropikalnych, owadożernych pajęczaków o nogogłaszczkach rozrośniętych w potężne kleszcze, o… … Słownik języka polskiego
niejadowity — «nie zawierający jadu, trucizny; nie wywierający działania trującego; także: nie powodujący zatrucia, nietrujący» Niejadowita wydzielina jakichś owadów. Niejadowite bakterie. Niejadowite ukłucie, ukąszenie. Gad, wąż niejadowity … Słownik języka polskiego
pik — I m III, D. a, N. pikkiem; lm M. i (jako przydawka ndm) «jeden z czterech kolorów w kartach, oznaczany czarnym listkiem w kształcie serca; karta w tym kolorze» Wyjść w piki. Dziewiątka, dama pik. ‹fr.› II m III, D. a a. u, N. pikkiem; lm M. i… … Słownik języka polskiego
zastrzał — m IV, D. u, Ms. zastrzałale; lm M. y med. «ostre, ropne zapalenie tkanek, tworzące się na dłoniowej powierzchni palców ręki, powstające wskutek zakażenia, głównie przez ukłucie zanieczyszczonym ostrym przedmiotem» … Słownik języka polskiego
żądło — n III, Ms. żądłodle; lm D. żądłodeł 1. «narząd zaczepno obronny na końcu odwłoka samic owadów z grupy żądłówek, połączony ze zbiornikiem gruczołu jadowego, będący przekształconym pokładełkiem; potocznie także: kłujący narząd gębowy niektórych… … Słownik języka polskiego
żółty — żółci, żółtszy «będący koloru trzeciego pasma tęczy, mający barwę owocu cytryny» Żółta farba. Żółte światło. Żółte tulipany. Żółty sweter. Łąka żółta od kaczeńców. Żółty na twarzy z przemęczenia. ∆ anat. Ciałko żółte «ciałko, gruczoł dokrewny… … Słownik języka polskiego
kaleczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kaleczyćczę, kaleczyćczy, kaleczyćczony {{/stl 8}}– skaleczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} uszkadzać ciało, tkankę roślin przez cięcie, ukłucie, szarpanie, drapanie; zadawać rany, ranić,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień