tytułować

См. также в других словарях:

• tytułować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, tytułowaćłuję, tytułowaćłuje, tytułowaćany {{/stl 8}}– zatytułować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} nadawać tytuł jakiemuś dziełu artystycznemu, naukowemu, publicystycznemu itd. lub jego częściom :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tytułować — ndk IV, tytułowaćłuję, tytułowaćłujesz, tytułowaćłuj, tytułowaćował, tytułowaćowany 1. «zwracając się do kogoś wymieniać jego tytuł» Tytułować kogoś prezesem, radcą, profesorem. 2. rzad. «dawać nazwę, tytuł utworowi literackiemu, naukowemu,… …   Słownik języka polskiego

• tytułować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tytułować siebie nawzajem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tytułowali się w afektowany sposób. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} nosić tytuł, używać tytułu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• baron — m IV, DB. a, Ms. baronnie; lm M. owie (baronni), DB. ów «w średniowieczu: możnowładca, bezpośredni wasal króla, później honorowy tytuł szlachecki, niższy od hrabiego, w XIX w. nadawany wybitnym przedstawicielom burżuazji; osoba nosząca taki… …   Słownik języka polskiego

• tytułowanie — ↨ tytułowanie się n I rzecz. od tytułować (się) …   Słownik języka polskiego

• zatytułować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}tytułować I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień