-
1 tupotać
глаг.• суетиться* * *tupo|tać\tupotaćcze/\tupotaćce несов. топотать, топать+* * *tupocze / tupoce несов.топота́ть, то́патьSyn: -
2 tętnić
глаг.• пульсировать* * *tętn|ić\tętnićij несов. 1. топать (stopami); цокать (kopytami);2. пульсировать; 3. перен. кипеть, бить ключом; życie \tętnići жизнь бьёт ключом+1. tupotać 2. pulsować
* * *tętnij несов.2) пульси́ровать3) перен. кипе́ть, бить ключо́мżycie tętni — жизнь бьёт ключо́м
Syn: -
3 tupać
См. также в других словарях:
tupotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, tupotaćoczę || tupotaćocę, tupotaćocze || tupotaćoce {{/stl 8}}{{stl 7}} głośno stawiać kroki, powodując powstanie charakterystycznego odgłosu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tupotać kopytami, ciężkimi butami. Galopujący… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tupotać — ndk IX, tupotaćoczę (tupotaćocę), tupotaćoczesz (tupotaćocesz), tupotaćocz, tupotaćał «stąpać uderzając głośno nogami o ziemię, podłogę» Konie tupotały po asfalcie. Dzieci biegały, głośno tupocząc drewniakami … Słownik języka polskiego
tupotanie — n I rzecz. od tupotać … Słownik języka polskiego
zatupotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, zatupotaćpoczę || zatupotaćocę, zatupotaćocze || zatupotaćoce {{/stl 8}}{{stl 7}} wydać, spowodować powstanie odgłosu tupotania, tupotu; też: zacząć tupotać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci zatupotały, wybiegając z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
